CD-recensie dEUS - The ideal crash
Door
dEUS...back?
The Ideal Crash, de bekendste en populairste, tevens meest recente cd van dEUS is al enkele jaartjes oud.
Misschien komt deze recensie dus wel wat laat, maar beter laat dan nooit.
dEUS, geïnspireerd door bands als Radiohead en Garbage, vertoeft nu al zo'n 2 jaar in een diepe coma. Sommigen verkondigden zelfs het droevige nieuws dat ze voorgoed dood zijn. Dit is echter nog niet door officiële bronnen bevestigt, meer zelfs, Tom Barman (zanger en bezieler van dEUS) zou z'n soloplaat hebben afgewerkt, aan z'n film zou ook de laatste hand gelegd zijn en als toetje zou dEUS al in het geniep een nieuwe single hebben opgenomen die in november zou moeten uitkomen!
Barman heeft altijd al laten uitschijnen dat z'n grootste liefde, zijn dEUS zou terugkeren.
En zijn dEUS is niet minder dan de beste Belgische groep ooit, ze werden als Vlaamse muziekambassadeur het buitenland in gestuurd om te laten zien dat België wel degelijk muziek kon maken. Zodoende maakte dEUS in England, Portugal en Duitsland brokken, we hadden niet minder verwacht.
Maar goed, om jullie geheugen nog eens op te frissen ga ik dEUS hun laatste cd bespreken zodat ze niet compleet uit de lucht komt gevallen als in november hun nieuwe single uitkomt...
Dagboek
Op The Ideal Crash staan 10 nummers. Op zich niet echt geweldig maar ze duren stuk voor stuk zo'n 6 minuten, dat maakt natuurlijk veel goed.
The ideal crash is zoals The Wall van Pink floyd een cd waar elk lied z'n functie heeft, neem één van de tien songs weg en de magie van de cd valt weg.
Heel de plaat gaat immers over het verlies van Barman z'n grote liefde. Z'n emoties worden zo duidelijk tentoon gespreid dat sommigen naar Barman toestapten en vroegen of alles wel ok was met hem.
Twee grenzen
De 2 belangrijkste, uitgebrachte singles van de cd werden beide grote successen en stonden in alle alternatieve lijsten bovenaan. Sister Dew is een melodische wegdromer, strijkers laten je dieper wegzakken in je zetel dan ooit tevoren. Instant Street daarentegen is een 6 minuten lang durend meeslepend rocknummer, met bijhorende solo op het eind. Wat dit lied zo speciaal maakt zijn de gitaren die ten ruste worden gelegd en de banjo die even de rol overneemt, het resultaat is verbluffend.
De acht andere songs balanceren telkens tussen deze twee in.
De songs
De opener Put The Freaks Up Front zuigt je al direct mee in Barmans liefdesput, snijdende gitaren en een schreeuwerige stem zeggen genoeg over z'n humeur. Dan komt het alomgeprezen Sister Dew en word gevolgd door One Advice Space, volgens mij het beste lied van de cd. Dit zeemzoet melodisch lied kan door geen enkel ander woord beschreven worden dan kunst.
The Magic Hour, het op één na beste lied van de cd is nummer vijf en word gekenmert door twee gitaren die perfect op elkaar zijn afgestemd. The Ideal Crash werd de derde single en laat dit nu juist het slechte lied van de cd zijn. De beslissing om dit lied uit te brengen als single heeft de verkoopcijfers volgens mij zeker geen goed gedaan.
Na Instant Street komtMagdalena, muzikaal totaal niet vernieuwend maar als bij wonder is er een hier toch een hoog jank-gehalte.
Everybody's Weird en Let's See Who Goes Down First zijn beiden futuristisch getint en zijn totaal niet geschikt om slehcts één keer te beluisteren. De ingewikkelde melodie verplichten je het lied meermaals te beluisteren voor je het gaat appreciëren, eenmaal je alles snapt merk je ook hier de magie.
Dream Sequence #1 is een perfecte afsluiter want het computergeluid (of strijkers?) dat gedurende het 6.30-durende lied weerklinkt laat de cd mooi uitdraaien.
Bijna perfect
Deze cd, die meer poppy getint was dan z'n voorgangers kreeg overal goede kritieken. In België werden er meer dan 25.000 exemplaren verkocht in één week. Ondanks dat dit eigenlijk voorgoed de doorbraak betekende voor dEUS beslisten ze om een pauze te nemen, die naar mijn zin wat te lang duurt. Maar zoals ik al zei: ze komen terug. Deze cd werd door velen de perfecte plaat genoemd. Als een 2-tal nummers wat beter waren uitgewerkt was ik het hiermee eens geweest. Toch is deze parel waarschijnlijk de belangrijkste van heel m'n collectie.
Conclusie
Conclusie? Smijt al je vooroordelen over Belgische muziek overboord. Vergeet die Bananaqueen van Zita Swoon en ontdek wat nu eigenlijk bedoeld word met de term 'goede Belgische(-wereld)muziek'
Checken die zooi! Gepubliceerd op 29 september 2001
The Ideal Crash, de bekendste en populairste, tevens meest recente cd van dEUS is al enkele jaartjes oud.
Misschien komt deze recensie dus wel wat laat, maar beter laat dan nooit.
dEUS, geïnspireerd door bands als Radiohead en Garbage, vertoeft nu al zo'n 2 jaar in een diepe coma. Sommigen verkondigden zelfs het droevige nieuws dat ze voorgoed dood zijn. Dit is echter nog niet door officiële bronnen bevestigt, meer zelfs, Tom Barman (zanger en bezieler van dEUS) zou z'n soloplaat hebben afgewerkt, aan z'n film zou ook de laatste hand gelegd zijn en als toetje zou dEUS al in het geniep een nieuwe single hebben opgenomen die in november zou moeten uitkomen!
Barman heeft altijd al laten uitschijnen dat z'n grootste liefde, zijn dEUS zou terugkeren.
En zijn dEUS is niet minder dan de beste Belgische groep ooit, ze werden als Vlaamse muziekambassadeur het buitenland in gestuurd om te laten zien dat België wel degelijk muziek kon maken. Zodoende maakte dEUS in England, Portugal en Duitsland brokken, we hadden niet minder verwacht.
Maar goed, om jullie geheugen nog eens op te frissen ga ik dEUS hun laatste cd bespreken zodat ze niet compleet uit de lucht komt gevallen als in november hun nieuwe single uitkomt...
Dagboek
Op The Ideal Crash staan 10 nummers. Op zich niet echt geweldig maar ze duren stuk voor stuk zo'n 6 minuten, dat maakt natuurlijk veel goed.
The ideal crash is zoals The Wall van Pink floyd een cd waar elk lied z'n functie heeft, neem één van de tien songs weg en de magie van de cd valt weg.
Heel de plaat gaat immers over het verlies van Barman z'n grote liefde. Z'n emoties worden zo duidelijk tentoon gespreid dat sommigen naar Barman toestapten en vroegen of alles wel ok was met hem.
Twee grenzen
De 2 belangrijkste, uitgebrachte singles van de cd werden beide grote successen en stonden in alle alternatieve lijsten bovenaan. Sister Dew is een melodische wegdromer, strijkers laten je dieper wegzakken in je zetel dan ooit tevoren. Instant Street daarentegen is een 6 minuten lang durend meeslepend rocknummer, met bijhorende solo op het eind. Wat dit lied zo speciaal maakt zijn de gitaren die ten ruste worden gelegd en de banjo die even de rol overneemt, het resultaat is verbluffend.
De acht andere songs balanceren telkens tussen deze twee in.
De songs
De opener Put The Freaks Up Front zuigt je al direct mee in Barmans liefdesput, snijdende gitaren en een schreeuwerige stem zeggen genoeg over z'n humeur. Dan komt het alomgeprezen Sister Dew en word gevolgd door One Advice Space, volgens mij het beste lied van de cd. Dit zeemzoet melodisch lied kan door geen enkel ander woord beschreven worden dan kunst.
The Magic Hour, het op één na beste lied van de cd is nummer vijf en word gekenmert door twee gitaren die perfect op elkaar zijn afgestemd. The Ideal Crash werd de derde single en laat dit nu juist het slechte lied van de cd zijn. De beslissing om dit lied uit te brengen als single heeft de verkoopcijfers volgens mij zeker geen goed gedaan.
Na Instant Street komtMagdalena, muzikaal totaal niet vernieuwend maar als bij wonder is er een hier toch een hoog jank-gehalte.
Everybody's Weird en Let's See Who Goes Down First zijn beiden futuristisch getint en zijn totaal niet geschikt om slehcts één keer te beluisteren. De ingewikkelde melodie verplichten je het lied meermaals te beluisteren voor je het gaat appreciëren, eenmaal je alles snapt merk je ook hier de magie.
Dream Sequence #1 is een perfecte afsluiter want het computergeluid (of strijkers?) dat gedurende het 6.30-durende lied weerklinkt laat de cd mooi uitdraaien.
Bijna perfect
Deze cd, die meer poppy getint was dan z'n voorgangers kreeg overal goede kritieken. In België werden er meer dan 25.000 exemplaren verkocht in één week. Ondanks dat dit eigenlijk voorgoed de doorbraak betekende voor dEUS beslisten ze om een pauze te nemen, die naar mijn zin wat te lang duurt. Maar zoals ik al zei: ze komen terug. Deze cd werd door velen de perfecte plaat genoemd. Als een 2-tal nummers wat beter waren uitgewerkt was ik het hiermee eens geweest. Toch is deze parel waarschijnlijk de belangrijkste van heel m'n collectie.
Conclusie
Conclusie? Smijt al je vooroordelen over Belgische muziek overboord. Vergeet die Bananaqueen van Zita Swoon en ontdek wat nu eigenlijk bedoeld word met de term 'goede Belgische(-wereld)muziek'
Checken die zooi! Gepubliceerd op 29 september 2001
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
