CD-recensie Travoltas - Club Nouveau
Door
Koerswijziging
Het begint bijna standaard te worden: bands die na een geslaagd album een geheel andere weg inslaan. Dit is ook bij de Travoltas het geval: na het veelgeprezen Teenbeat is er op hun nieuwe album Club Nouveau nog maar weinig plaats voor punk. Wat we dan wel horen? Hier een keyboardpartij, daar wat strijkers, een r&b-deuntje, allerlei ‘foute’ beats: als dat maar goed gaat…
Goed gekozen?
Toch gaat het roer nog niet helemaal om: opener Sugarride en single Do It Again laten zien, dat we voor goede punkpop nog steeds bij de Travoltas moeten zijn. Deze twee nummers zijn volgens het boekje: energiek, toegankelijk en met hoge, meerstemmig gezongen refreintjes. Omdat de rest van de plaat aanvankelijk tegenvalt, vraag je je af, of de Travoltas wel de juiste keuze hebben gemaakt. Want waarom experimenteren met allerlei stijlen, als punk je zo goed ligt?
Simpel, maar effectief
Het antwoord krijg je na een keer of tien luisteren: welke stijl er ook voorbijkomt, alles gaat deze jongens even makkelijk af. Het geweldige popnummer Beautiful Plastic, de rocker City Toxic, of de ballad Song For The Jetset (inclusief strijkers): het lijkt wel of de Travoltas al jaren zo spelen. Nergens verdwalen ze in te moeilijke songstructuren, en alleen het laatste deel van Dreams gaat vervelen.
Natuurlijk blijft het soms wat simpel, zoals in Another Day en Come Down, maar gezien hun punkachtergrond is dat ze wel te vergeven. Wat blijft staan, is dat de nummers effectief zijn: de refreintjes en deuntjes blijven hangen, en de beats klinken bij elke luisterbeurt beter. De pop van Club Nouveau blijkt dus niet eens zoveel te verschillen van de punk van de eerdere albums: de uitvoering verschilt enigszins, maar het effect is hetzelfde.
Conclusie
Twee punksongs, twee ballads en zeven heel verschillende popnummers: hoe verzin je het? De Travoltas flikken het ‘em, en nog met prima resultaat ook. De band beheerst alle stijlen feilloos, en brengt in bijna elk nummer dat zonnige niets-aan-de-hand-gevoel op je over, zelfs als de teksten vrij somber zijn. En dus moeten we zuinig zijn op de Travoltas, want ook in het buitenland zijn er dit jaar nog maar weinig van zulke frisse, gevarieerde platen uitgebracht. Club Nouveau is net zo toegankelijk als Teenbeat, en bovendien minstens net zo goed. Gepubliceerd op 7 augustus 2001
Het begint bijna standaard te worden: bands die na een geslaagd album een geheel andere weg inslaan. Dit is ook bij de Travoltas het geval: na het veelgeprezen Teenbeat is er op hun nieuwe album Club Nouveau nog maar weinig plaats voor punk. Wat we dan wel horen? Hier een keyboardpartij, daar wat strijkers, een r&b-deuntje, allerlei ‘foute’ beats: als dat maar goed gaat…
Goed gekozen?
Toch gaat het roer nog niet helemaal om: opener Sugarride en single Do It Again laten zien, dat we voor goede punkpop nog steeds bij de Travoltas moeten zijn. Deze twee nummers zijn volgens het boekje: energiek, toegankelijk en met hoge, meerstemmig gezongen refreintjes. Omdat de rest van de plaat aanvankelijk tegenvalt, vraag je je af, of de Travoltas wel de juiste keuze hebben gemaakt. Want waarom experimenteren met allerlei stijlen, als punk je zo goed ligt?
Simpel, maar effectief
Het antwoord krijg je na een keer of tien luisteren: welke stijl er ook voorbijkomt, alles gaat deze jongens even makkelijk af. Het geweldige popnummer Beautiful Plastic, de rocker City Toxic, of de ballad Song For The Jetset (inclusief strijkers): het lijkt wel of de Travoltas al jaren zo spelen. Nergens verdwalen ze in te moeilijke songstructuren, en alleen het laatste deel van Dreams gaat vervelen.
Natuurlijk blijft het soms wat simpel, zoals in Another Day en Come Down, maar gezien hun punkachtergrond is dat ze wel te vergeven. Wat blijft staan, is dat de nummers effectief zijn: de refreintjes en deuntjes blijven hangen, en de beats klinken bij elke luisterbeurt beter. De pop van Club Nouveau blijkt dus niet eens zoveel te verschillen van de punk van de eerdere albums: de uitvoering verschilt enigszins, maar het effect is hetzelfde.
Conclusie
Twee punksongs, twee ballads en zeven heel verschillende popnummers: hoe verzin je het? De Travoltas flikken het ‘em, en nog met prima resultaat ook. De band beheerst alle stijlen feilloos, en brengt in bijna elk nummer dat zonnige niets-aan-de-hand-gevoel op je over, zelfs als de teksten vrij somber zijn. En dus moeten we zuinig zijn op de Travoltas, want ook in het buitenland zijn er dit jaar nog maar weinig van zulke frisse, gevarieerde platen uitgebracht. Club Nouveau is net zo toegankelijk als Teenbeat, en bovendien minstens net zo goed. Gepubliceerd op 7 augustus 2001
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
