CD-recensie Sparklehorse - It's A Wonderful Life
Door
Sparklehorse
Sparklehorse is de band van singer/songwriter Mark Linkous. Hij woont al jaren met zijn vrouw en een horde dieren op een boerderij in South Vriginia, als hij in 1995 zijn debuutalbum Vivadixiesubmarinetransmissionplot uitbrengt, opgenomen met vrienden in zijn thuisstudio. Het lo-fi popalbum wordt lovend ontvangen en haalt de jaarlijsten van de grote Engelse muziekbladen. Een overdosis drugs na een concert in Londen (begin 1996) wordt Linkous bijna fataal. Op het in 1998 uitgekomen Good Morning Spider kijkt hij terug op zijn twaalf weken in het ziekenhuis. Teksten gaan over leven en dood, over dromen en wakker worden. Linkous blijkt een meester in het creeëren van sferen, wat hij ook bewijst met zijn laatste album, It’s A Wonderful Life.
Sfeervol
De titel doet vermoeden dat we te maken hebben met een opgewekt album. Een eerste luisterbeurt leert ons echter dat Sparklehorse nog steeds op dezelfde lijn zit: veel melancholie, een sombere sfeer en prachtige melodieën. Goed, de teksten zijn een stuk positiever dan die van zijn voorganger, maar muzikaal gezien is het allemaal behoorlijk depressief.
Muzikaal
Linkous zingt zacht en zorgvuldig, met veel gevoel. Zijn stem is sympathiek en oprecht. Zijn melodieën zijn mooi. De nummers zijn soms hard, dan weer uiterst kwetsbaar. Van Neil Young-achtige popsongs tot experimentele rock, Linkous verstaat zijn vak. Niet vreemd dus, dat hij een aantal muzikale grootheden bereid heeft gevonden te helpen met dit album. Zo nemen o.a. Tom Waits, PJ Harvey en Nina Persson (The Cardigans) een tweede stem voor hun rekening en verzorgt Dave Fridmann (Mercury Rev) een gedeelte van de productie.
Hoogtepunten
It’s A Wonderful Life is één groot hoogtepunt. Dertien ijzersterke songs, perfect in balans. Noemenswaardige momenten? De prachtige zangpartijen van Nina Persson in Gold Day en Apple Bed. Het zo gevoelige Eyepennies. De titelsong, waar Linkous alle instrumenten bespeeld én de productie verzorgt. Tom Waits, als hij “She got me coming through the dog door” schreeuwt. Het prachtige refrein van Apple Bed. De tekst van More Yellow Birds: “A plastic shovel, soft sweaty children far from home, on vacation not unlike your very own.”
Conclusie
It’s A Wonderful Life is een meesterwerk. Waarom dan geen vijf duimpjes? Die laatste halve bewaar ik voor het volgende Sparklehorse-album... Gepubliceerd op 30 juli 2001
Sparklehorse is de band van singer/songwriter Mark Linkous. Hij woont al jaren met zijn vrouw en een horde dieren op een boerderij in South Vriginia, als hij in 1995 zijn debuutalbum Vivadixiesubmarinetransmissionplot uitbrengt, opgenomen met vrienden in zijn thuisstudio. Het lo-fi popalbum wordt lovend ontvangen en haalt de jaarlijsten van de grote Engelse muziekbladen. Een overdosis drugs na een concert in Londen (begin 1996) wordt Linkous bijna fataal. Op het in 1998 uitgekomen Good Morning Spider kijkt hij terug op zijn twaalf weken in het ziekenhuis. Teksten gaan over leven en dood, over dromen en wakker worden. Linkous blijkt een meester in het creeëren van sferen, wat hij ook bewijst met zijn laatste album, It’s A Wonderful Life.
Sfeervol
De titel doet vermoeden dat we te maken hebben met een opgewekt album. Een eerste luisterbeurt leert ons echter dat Sparklehorse nog steeds op dezelfde lijn zit: veel melancholie, een sombere sfeer en prachtige melodieën. Goed, de teksten zijn een stuk positiever dan die van zijn voorganger, maar muzikaal gezien is het allemaal behoorlijk depressief.
Muzikaal
Linkous zingt zacht en zorgvuldig, met veel gevoel. Zijn stem is sympathiek en oprecht. Zijn melodieën zijn mooi. De nummers zijn soms hard, dan weer uiterst kwetsbaar. Van Neil Young-achtige popsongs tot experimentele rock, Linkous verstaat zijn vak. Niet vreemd dus, dat hij een aantal muzikale grootheden bereid heeft gevonden te helpen met dit album. Zo nemen o.a. Tom Waits, PJ Harvey en Nina Persson (The Cardigans) een tweede stem voor hun rekening en verzorgt Dave Fridmann (Mercury Rev) een gedeelte van de productie.
Hoogtepunten
It’s A Wonderful Life is één groot hoogtepunt. Dertien ijzersterke songs, perfect in balans. Noemenswaardige momenten? De prachtige zangpartijen van Nina Persson in Gold Day en Apple Bed. Het zo gevoelige Eyepennies. De titelsong, waar Linkous alle instrumenten bespeeld én de productie verzorgt. Tom Waits, als hij “She got me coming through the dog door” schreeuwt. Het prachtige refrein van Apple Bed. De tekst van More Yellow Birds: “A plastic shovel, soft sweaty children far from home, on vacation not unlike your very own.”
Conclusie
It’s A Wonderful Life is een meesterwerk. Waarom dan geen vijf duimpjes? Die laatste halve bewaar ik voor het volgende Sparklehorse-album... Gepubliceerd op 30 juli 2001
ADVERTENTIE
