CD-recensie Kane - As Long As You Want This
Door
Van een leien dakje..
Wie kijkt naar de voorgeschiedenis van Kane, moet haast wel zeggen dat het de jongens van een leien dakje is gegaan. Het bandje ontstond in 1998, en hoewel de meeste bands er jaren en jaren over doen om bekend te worden, is Kane inmiddels al niet meer uit de Nederlandse Pop/Rock-scene weg te denken.
Het is in juni 1999 als Kane optreedt tijdens het voorprogramma van de Guano Apes. Op het kleine podium van de Melkweg geeft de beginnende band een indrukwekkend optreden. Bij dit concert is ook de radiopresentratrice Isabelle van de partij. Ook zij is erg onder de indruk van de muziek van Kane en begint op de radio te werken aan de promotie van deze band. Een paar weken later komt de eerste single Where Do I Go Now uit, en de band begint langzamerhand echt door te breken in Nederland. De singles worden vaak op de radio gedraaid en de clips zien we regelmatig terug op TMF. Na ook een geslaagd PinkPop-optreden wordt de band Kane inmiddels als een van de Nederlandse topbands gezien. Van een leien dakje zegt U? Ik dacht het wel..
As Long As You Want This
But how long? Met dertien nummers heb je meer dan een uur lang muziek op de debuutcd As Long As You Want This. En je komt er niet onderuit: het is gewoon lekkere opzwepende muziek waarbij je CD-speler maar op repeat blijft staan! Een aantal nummers zullen je wel bekend in de oren klinken; Damn Those Eyes, Hands, Where Do I Go Now en I Will Keep My Head Down zijn namelijk al eerder als single uitgebracht en nog regelmatig op de radio te horen. De rest van de nummers op de CD is ongeveer van hetzelfde kaliber: een flinke portie gitaarmuziek met de nodige rustige stukken. Valt er nog veel meer over uit te leggen? Behalve dan dat Kane een heel eigen en warm geluid heeft, wat natuurlijk vooral komt door de unieke herkenbare stem van zanger Dinand. In een flink aantal nummers komen daarbij ook nog eens wat tweede- en derde stemmen wat het absoluut afmaakt.
Steekt goed in elkaar!
Bij gitaarmuziek wordt al snel gedacht aan van die deprimerende agressieve 'ik heb een slechte jeugd gehad en dat zullen jullie horen ook'-muziek als Limp Bizkit, Korn, Slipknot of Sepultura (ik noem maar wat). Maar er is natuurlijk veel meer dan dat, en dat heeft Kane met deze cd duidelijk bewezen.
De muziek op de CD laat zich het best beschrijven als een mix van gevoelige rock en wat hardere (en snellere) nummers, maar toch meestal met een vrolijk karakter. De teksten zijn ontzettend goed en ook de muziek zelf steekt erg goed in elkaar! Elk nummer heeft echt weer een unieke 'melodie', en dat onderscheidt Kane juist van de rest. (Niet dat Green Day-achtige, waarbij alles op elkaar lijkt en de muziek met hooguit drie accoorden aan elkaar is geplakt.)
Conclusie
Voordat ik het nog vergeet te zeggen, ik heb het gevoel dat deze CD ook niet zo snel zal gaan vervelen. Natuurlijk moet je hem niet vijf keer achter elkaar horen, maar in tegenstelling tot vele andere CD's heb je niet het idee dat als je een nummer gehoord hebt, dat je ze dan allemaal hebt gehoord. Voor diegenen die van een beetje rock-achtige pop houden, of bijvoorbeeld van muziek als Live of Billy the Kid houden (niet dat het daar echt op lijkt) lijkt me dit echt een CD'tje dat in huis moet liggen. De prijs is misschien wat hoog voor een debuut-CD maar daar hoef je het zeker niet voor te laten! (Trouwens, bij veel kleinere CD-zaakjes kan je hem een tientje voordeliger halen.)
Geschreven op 10-08-2000 Gepubliceerd op 10 augustus 2000
Wie kijkt naar de voorgeschiedenis van Kane, moet haast wel zeggen dat het de jongens van een leien dakje is gegaan. Het bandje ontstond in 1998, en hoewel de meeste bands er jaren en jaren over doen om bekend te worden, is Kane inmiddels al niet meer uit de Nederlandse Pop/Rock-scene weg te denken.
Het is in juni 1999 als Kane optreedt tijdens het voorprogramma van de Guano Apes. Op het kleine podium van de Melkweg geeft de beginnende band een indrukwekkend optreden. Bij dit concert is ook de radiopresentratrice Isabelle van de partij. Ook zij is erg onder de indruk van de muziek van Kane en begint op de radio te werken aan de promotie van deze band. Een paar weken later komt de eerste single Where Do I Go Now uit, en de band begint langzamerhand echt door te breken in Nederland. De singles worden vaak op de radio gedraaid en de clips zien we regelmatig terug op TMF. Na ook een geslaagd PinkPop-optreden wordt de band Kane inmiddels als een van de Nederlandse topbands gezien. Van een leien dakje zegt U? Ik dacht het wel..
As Long As You Want This
But how long? Met dertien nummers heb je meer dan een uur lang muziek op de debuutcd As Long As You Want This. En je komt er niet onderuit: het is gewoon lekkere opzwepende muziek waarbij je CD-speler maar op repeat blijft staan! Een aantal nummers zullen je wel bekend in de oren klinken; Damn Those Eyes, Hands, Where Do I Go Now en I Will Keep My Head Down zijn namelijk al eerder als single uitgebracht en nog regelmatig op de radio te horen. De rest van de nummers op de CD is ongeveer van hetzelfde kaliber: een flinke portie gitaarmuziek met de nodige rustige stukken. Valt er nog veel meer over uit te leggen? Behalve dan dat Kane een heel eigen en warm geluid heeft, wat natuurlijk vooral komt door de unieke herkenbare stem van zanger Dinand. In een flink aantal nummers komen daarbij ook nog eens wat tweede- en derde stemmen wat het absoluut afmaakt.
Steekt goed in elkaar!
Bij gitaarmuziek wordt al snel gedacht aan van die deprimerende agressieve 'ik heb een slechte jeugd gehad en dat zullen jullie horen ook'-muziek als Limp Bizkit, Korn, Slipknot of Sepultura (ik noem maar wat). Maar er is natuurlijk veel meer dan dat, en dat heeft Kane met deze cd duidelijk bewezen.
De muziek op de CD laat zich het best beschrijven als een mix van gevoelige rock en wat hardere (en snellere) nummers, maar toch meestal met een vrolijk karakter. De teksten zijn ontzettend goed en ook de muziek zelf steekt erg goed in elkaar! Elk nummer heeft echt weer een unieke 'melodie', en dat onderscheidt Kane juist van de rest. (Niet dat Green Day-achtige, waarbij alles op elkaar lijkt en de muziek met hooguit drie accoorden aan elkaar is geplakt.)
Conclusie
Voordat ik het nog vergeet te zeggen, ik heb het gevoel dat deze CD ook niet zo snel zal gaan vervelen. Natuurlijk moet je hem niet vijf keer achter elkaar horen, maar in tegenstelling tot vele andere CD's heb je niet het idee dat als je een nummer gehoord hebt, dat je ze dan allemaal hebt gehoord. Voor diegenen die van een beetje rock-achtige pop houden, of bijvoorbeeld van muziek als Live of Billy the Kid houden (niet dat het daar echt op lijkt) lijkt me dit echt een CD'tje dat in huis moet liggen. De prijs is misschien wat hoog voor een debuut-CD maar daar hoef je het zeker niet voor te laten! (Trouwens, bij veel kleinere CD-zaakjes kan je hem een tientje voordeliger halen.)
Geschreven op 10-08-2000 Gepubliceerd op 10 augustus 2000
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
