CD-recensie Delinquent Habits - Merry Go Round
Door
Het jaar van de Habits
Hadden ze jaren geleden nog een aardig hitje met Tres Delinquentes, sindsdien bleef het erg stil rond de Delinquent Habits. Natuurlijk, ze brachten nog wel een tweede album uit, maar dat was zeker niet bijzonder genoeg om op te vallen tussen de enorme berg rap-releases. Nu de heren bij Universal zitten, bedacht die platenmaatschappij dat 2001 maar het jaar van de Habits moest worden. En dus is er niet alleen een nieuw album, maar ook een heuse tour door Nederland en een reclame-offensiefje op TMF. Achterliggende gedachte? Latin is hot, rap doet het uitstekend, dus latin-rap moet het helemaal worden!
Helemaal terug
En dat de Delinquent Habits helemaal terug zijn, bewijzen ze wel met hun single Return Of The Tres. Het nummer drijft vooral op de supervrolijke trompetdeuntjes, maar ook de scratches van DJ O.G. Style en de vette baslijn vallen in positieve zin op. En omdat ook de raps veel beter zijn dan op het vroegere werk, wordt de stap naar de platenzaak dan wel heel verleidelijk.
Wie alleen maar leuke trompetdeuntjes verwacht op het album Merry Go Round, komt echter bedrogen uit. Want hoewel de Zuid-Amerikaanse invloeden zeker merkbaar zijn, bedient O.G. Style zich op dit album vooral van de gebruikelijke beats en samples.
Verfrissend
En hoewel een paar samples overduidelijk gejat zijn, is het best verfrissend, wat er op Merry Go Round voorbijkomt. Als na een stroeve, monotone start de single Return Of The Tres eenmaal heeft geklonken, lijken de DH namelijk even in de winning mood te geraken. De drie nummers die volgen zijn misschien niet geweldig, maar brengen je al na één keer luisteren in een vrolijke bui, vooral door de leuke refreintjes en trompetgeluiden. Opvallend is bovendien de aanstekelijke rapstijl, die deze nummers echt iets extra’s meegeeft. Vervolgens is het tijd om te relaxen met het laid-back titelnummer, dat na een tijdje echter gaat vervelen.
Gelukkig zakt de CD niet in, maar volgt juist een van de hoogtepunten, Que Vuelva. Hierin is een grote rol weggelegd voor zangeres Michelle (nee, niet die van het Songfestival), die deze kans met beide handen aangrijpt. Het nummer bevat precies die soul die een latin-album als dit nodig heeft, en is daarom de spil van deze plaat. Er volgen nog twee goede songs, waarna de Habits dan toch afzakken naar standaard-rapnummers. Pas bij het laatste nummer komt de plaat weer tot leven, niet toevallig omdat Michelle hier weer van de partij is.
Conclusie
Hoewel er geen wereldwonderen plaatsvinden, stemt toch de helft van Merry Go Round je heel vrolijk. De plaat is daarmee een echte zomer-CD, ook omdat oersaaie tussenstukjes geheel ontbreken. Vijftien nummers is nog te veel, maar als het niveau van de beste helft van Merry Go Round kan worden vastgehouden, dan komt het helemaal goed met de Delinquent Habits.
Geschreven op 20-05-2001 Gepubliceerd op 20 mei 2001
Hadden ze jaren geleden nog een aardig hitje met Tres Delinquentes, sindsdien bleef het erg stil rond de Delinquent Habits. Natuurlijk, ze brachten nog wel een tweede album uit, maar dat was zeker niet bijzonder genoeg om op te vallen tussen de enorme berg rap-releases. Nu de heren bij Universal zitten, bedacht die platenmaatschappij dat 2001 maar het jaar van de Habits moest worden. En dus is er niet alleen een nieuw album, maar ook een heuse tour door Nederland en een reclame-offensiefje op TMF. Achterliggende gedachte? Latin is hot, rap doet het uitstekend, dus latin-rap moet het helemaal worden!
Helemaal terug
En dat de Delinquent Habits helemaal terug zijn, bewijzen ze wel met hun single Return Of The Tres. Het nummer drijft vooral op de supervrolijke trompetdeuntjes, maar ook de scratches van DJ O.G. Style en de vette baslijn vallen in positieve zin op. En omdat ook de raps veel beter zijn dan op het vroegere werk, wordt de stap naar de platenzaak dan wel heel verleidelijk.
Wie alleen maar leuke trompetdeuntjes verwacht op het album Merry Go Round, komt echter bedrogen uit. Want hoewel de Zuid-Amerikaanse invloeden zeker merkbaar zijn, bedient O.G. Style zich op dit album vooral van de gebruikelijke beats en samples.
Verfrissend
En hoewel een paar samples overduidelijk gejat zijn, is het best verfrissend, wat er op Merry Go Round voorbijkomt. Als na een stroeve, monotone start de single Return Of The Tres eenmaal heeft geklonken, lijken de DH namelijk even in de winning mood te geraken. De drie nummers die volgen zijn misschien niet geweldig, maar brengen je al na één keer luisteren in een vrolijke bui, vooral door de leuke refreintjes en trompetgeluiden. Opvallend is bovendien de aanstekelijke rapstijl, die deze nummers echt iets extra’s meegeeft. Vervolgens is het tijd om te relaxen met het laid-back titelnummer, dat na een tijdje echter gaat vervelen.
Gelukkig zakt de CD niet in, maar volgt juist een van de hoogtepunten, Que Vuelva. Hierin is een grote rol weggelegd voor zangeres Michelle (nee, niet die van het Songfestival), die deze kans met beide handen aangrijpt. Het nummer bevat precies die soul die een latin-album als dit nodig heeft, en is daarom de spil van deze plaat. Er volgen nog twee goede songs, waarna de Habits dan toch afzakken naar standaard-rapnummers. Pas bij het laatste nummer komt de plaat weer tot leven, niet toevallig omdat Michelle hier weer van de partij is.
Conclusie
Hoewel er geen wereldwonderen plaatsvinden, stemt toch de helft van Merry Go Round je heel vrolijk. De plaat is daarmee een echte zomer-CD, ook omdat oersaaie tussenstukjes geheel ontbreken. Vijftien nummers is nog te veel, maar als het niveau van de beste helft van Merry Go Round kan worden vastgehouden, dan komt het helemaal goed met de Delinquent Habits.
Geschreven op 20-05-2001 Gepubliceerd op 20 mei 2001
ADVERTENTIE
