CD-recensie Rammstein - Mutter
Door
Rammstein
De band Rammstein is eind jaren tachtig opgericht in de voormalige DDR. Hun naam is afkomstig van het militaire vliegveld Ramstein nabij Berlijn, waar tijdens een crash bij een vliegshow 80 mensen omkwamen in de vlammenzee. Vrij luguber, maar om niet teveel te provoceren is de naam niet helemaal overgenomen en spel je de naam van de band met "dubbel m". Het grote succes kwam met het album Sehnsucht en de daarop volgende albums Herzleid, Live aus Berlin en Mutter. Stuk voor stuk staan de albums vol met "tanzmetal", zoals de bandleden het zelf noemen. Het komt erop neer dat het gewoon pakkende teksten zijn (in het Duits, er zijn wel Engelse remakes) die behoorlijk agressief over kunnen komen en over allerlei (zware) onderwerpen gaan. Zo gaan er teksten over o.a. de dood, over seks, veel over vuur maar ook over veelgekozen onderwerpen in de muziek, zoals de liefde. En wie goed luistert, komt erachter dat het echt niet allemaal dood en verderf is en dat het eigenlijk ook best wel meevalt. Ondersteund door snoeiharde gitaren, de zware stem van leadzinger Till Lindemann en de zo kenmerkende keyboard-deuntjes krijg je een unieke combinatie die je behoorlijk lang bij blijft en die ook zeker veel indruk maakt.
Idolaat van vuur..
Alle bandleden hebben iets met vuur. Bij vrijwel alle concerten vliegen de vonken eraf. Ze schromen zelfs niet om zichzelf in de hens te steken. Natuurlijk gebeurt dit alles gecontroleerd, maar met behulp van vlammenwerpers, brandende microfoons/jassen en met allerei andere "vage" acties worden de concerten toch steeds weer een hele belevenis. Zo wordt er tijdens het nummer Seemann gecrowdsurfed in een rubberbootje...
Mutter
Bij het hoesje is de trend al gezet, er staat een soort embryo op en dus valt een beetje te voorzien dat het hoofdthema een beetje met "kinderen/moeder" te maken heeft. Het 1e nummer is meteen een van de mooiste: Mein Herz brennt met een erg mooi, klassiek intro dat door het gehele nummer een rol blijft spelen. Nummer 2, Links 2, 3, 4, is niet echt bijzonder, maar er zitten wel gave drums in. Ook een van de beste nummers op dit album is Sonne, dit lied is ook op single verschenen en doet het goed in de hitlijsten (mede dankzij de videoclip, waarin Sneeuwwitje verwerkt zit). Het is gewoon erg goed nummer, niet meer en niet minder. Ook nummer 4 is helemaal goed. Ich will zorgt weer voor een portie heftige gitaren en een tekst die gewoon erg goed is. Beslist een van de beste nummers. Nummer 5 Feuer Frei vind ik niet zo, ondanks dat het wel een goed hard nummer is. Mutter is nummer 6, en dit is ook een bijzonder lekker nummer, evenals nummer 7 Spieluhr, waarvan vooral de tekst erg bijzonder is. Vanaf nummer zeven is de CD over z'n hoogtepunt heen: de nummers 8, 9, 10 en 11 zijn best goed, maar kunnen vind ik niet tippen aan de nummers 1 t/m 7. Het laatste nummer, Nebel, is trouwens wel een lekkere rustige afsluiting van de CD, die toch vrij ruig is.
Conclusie
Mutter is een dijk van een album, alles zit erin: hard, zacht, goede hoes, lekkere harde teksten en al met al kun je zeggen dat het gewoon een mega-goede CD is. Wat dat betreft is er een korte conclusie: ben je fan, dan moet je 'em kopen, en als je (nog) geen fan bent... toch maar ff luisteren in de winkel...
Geschreven op 05-04-2001 Gepubliceerd op 5 april 2001
De band Rammstein is eind jaren tachtig opgericht in de voormalige DDR. Hun naam is afkomstig van het militaire vliegveld Ramstein nabij Berlijn, waar tijdens een crash bij een vliegshow 80 mensen omkwamen in de vlammenzee. Vrij luguber, maar om niet teveel te provoceren is de naam niet helemaal overgenomen en spel je de naam van de band met "dubbel m". Het grote succes kwam met het album Sehnsucht en de daarop volgende albums Herzleid, Live aus Berlin en Mutter. Stuk voor stuk staan de albums vol met "tanzmetal", zoals de bandleden het zelf noemen. Het komt erop neer dat het gewoon pakkende teksten zijn (in het Duits, er zijn wel Engelse remakes) die behoorlijk agressief over kunnen komen en over allerlei (zware) onderwerpen gaan. Zo gaan er teksten over o.a. de dood, over seks, veel over vuur maar ook over veelgekozen onderwerpen in de muziek, zoals de liefde. En wie goed luistert, komt erachter dat het echt niet allemaal dood en verderf is en dat het eigenlijk ook best wel meevalt. Ondersteund door snoeiharde gitaren, de zware stem van leadzinger Till Lindemann en de zo kenmerkende keyboard-deuntjes krijg je een unieke combinatie die je behoorlijk lang bij blijft en die ook zeker veel indruk maakt.
Idolaat van vuur..
Alle bandleden hebben iets met vuur. Bij vrijwel alle concerten vliegen de vonken eraf. Ze schromen zelfs niet om zichzelf in de hens te steken. Natuurlijk gebeurt dit alles gecontroleerd, maar met behulp van vlammenwerpers, brandende microfoons/jassen en met allerei andere "vage" acties worden de concerten toch steeds weer een hele belevenis. Zo wordt er tijdens het nummer Seemann gecrowdsurfed in een rubberbootje...
Mutter
Bij het hoesje is de trend al gezet, er staat een soort embryo op en dus valt een beetje te voorzien dat het hoofdthema een beetje met "kinderen/moeder" te maken heeft. Het 1e nummer is meteen een van de mooiste: Mein Herz brennt met een erg mooi, klassiek intro dat door het gehele nummer een rol blijft spelen. Nummer 2, Links 2, 3, 4, is niet echt bijzonder, maar er zitten wel gave drums in. Ook een van de beste nummers op dit album is Sonne, dit lied is ook op single verschenen en doet het goed in de hitlijsten (mede dankzij de videoclip, waarin Sneeuwwitje verwerkt zit). Het is gewoon erg goed nummer, niet meer en niet minder. Ook nummer 4 is helemaal goed. Ich will zorgt weer voor een portie heftige gitaren en een tekst die gewoon erg goed is. Beslist een van de beste nummers. Nummer 5 Feuer Frei vind ik niet zo, ondanks dat het wel een goed hard nummer is. Mutter is nummer 6, en dit is ook een bijzonder lekker nummer, evenals nummer 7 Spieluhr, waarvan vooral de tekst erg bijzonder is. Vanaf nummer zeven is de CD over z'n hoogtepunt heen: de nummers 8, 9, 10 en 11 zijn best goed, maar kunnen vind ik niet tippen aan de nummers 1 t/m 7. Het laatste nummer, Nebel, is trouwens wel een lekkere rustige afsluiting van de CD, die toch vrij ruig is.
Conclusie
Mutter is een dijk van een album, alles zit erin: hard, zacht, goede hoes, lekkere harde teksten en al met al kun je zeggen dat het gewoon een mega-goede CD is. Wat dat betreft is er een korte conclusie: ben je fan, dan moet je 'em kopen, en als je (nog) geen fan bent... toch maar ff luisteren in de winkel...
Geschreven op 05-04-2001 Gepubliceerd op 5 april 2001
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
