CD-recensie Nagisa Ni Te - The Same As A Flower
Door
Boeketje
Wanneer koopt iedereen nou eens gewoon uit zichzelf platen van Masako Takeda en Shinji Shibayama? Zonder dat wij moeten zeggen dat er geen betere mix van dromerige gitaarpop, folky zang (in onverstaanbaar Japans) en experimentele gitaarsolo's bestaat dan Nagisa Ni Te. Wij beluisterden The Same As A Flower, nu vers uitgebracht in Nederland.
Psychedelisch
Ik ken veel nuchtere mensen, maar Takeda en Shibayama horen daar niet bij. Dromers zijn het, nog erger dan Neil Young en Nick Drake. Poëtische teksten over bloemen, onduidelijke verhalen over rivieren en gras... Maar eenmaal in de juiste stemming klopt het allemaal. De rustige, hypnotiserende gitaar, de "en-nu-allemaal" refreinen en de bizarre tapeloops. Niks nieuws onder de zon dus? Toch- Op The Same As A Flower meer ballads en meer vreemde klanken dan op voorganger On The Love Beach en misschien een lastig album om zomaar op weg naar werk te draaien.
Melancholie
Voor wie een beetje z'n best doet is dat natuurlijk geen bezwaar. Tijdens je huiswerk Frans, of bij een hopeloze verliefdheid is dit de ideale soundscape. Melancholisch zonder ooit verdrietig te worden neemt Nagisa Ni Te je mee naar bergen, rivieren en braambossen.
Dat ze dat eigenlijk al sinds het begin van de jaren '90 doen, zonder wezenlijk te veranderen, pleit misschien niet voor de band. Of juist wel.
Conclusie
The Same As A Flower brengt een fijne warme gloed tijdens de herfstdagen. Mooie muziek met pretenties, maar absoluut begrijpelijker dan Radiohead of Solex. Niet vergeten de volgende keer even te luisteren in de winkel.
"The things it's alright not to forget no no no."
(op A Light) Gepubliceerd op 16 september 2004
Wanneer koopt iedereen nou eens gewoon uit zichzelf platen van Masako Takeda en Shinji Shibayama? Zonder dat wij moeten zeggen dat er geen betere mix van dromerige gitaarpop, folky zang (in onverstaanbaar Japans) en experimentele gitaarsolo's bestaat dan Nagisa Ni Te. Wij beluisterden The Same As A Flower, nu vers uitgebracht in Nederland.
Psychedelisch
Ik ken veel nuchtere mensen, maar Takeda en Shibayama horen daar niet bij. Dromers zijn het, nog erger dan Neil Young en Nick Drake. Poëtische teksten over bloemen, onduidelijke verhalen over rivieren en gras... Maar eenmaal in de juiste stemming klopt het allemaal. De rustige, hypnotiserende gitaar, de "en-nu-allemaal" refreinen en de bizarre tapeloops. Niks nieuws onder de zon dus? Toch- Op The Same As A Flower meer ballads en meer vreemde klanken dan op voorganger On The Love Beach en misschien een lastig album om zomaar op weg naar werk te draaien.
Melancholie
Voor wie een beetje z'n best doet is dat natuurlijk geen bezwaar. Tijdens je huiswerk Frans, of bij een hopeloze verliefdheid is dit de ideale soundscape. Melancholisch zonder ooit verdrietig te worden neemt Nagisa Ni Te je mee naar bergen, rivieren en braambossen.
Dat ze dat eigenlijk al sinds het begin van de jaren '90 doen, zonder wezenlijk te veranderen, pleit misschien niet voor de band. Of juist wel.
Conclusie
The Same As A Flower brengt een fijne warme gloed tijdens de herfstdagen. Mooie muziek met pretenties, maar absoluut begrijpelijker dan Radiohead of Solex. Niet vergeten de volgende keer even te luisteren in de winkel.
"The things it's alright not to forget no no no."
(op A Light) Gepubliceerd op 16 september 2004
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
