CD-recensie Incubus - A Crow Left Of The Murder
Door
Categorie zware bevallingen
Bijna elke grote band maakt na het uitbrengen van een paar albums wel eens een periode door waarin het voortbestaan wankelt. Zo ook bij Incubus, met recht toch wel een grote band te noemen. De release van de laatste plaat Morning View lijkt alweer tijden geleden (2001) en in de periode tot nu (het nieuwe album A Crow Left Of The Murder is net uit) heeft zich nogal wat afgespeelt. Een wisseling in de bezetting onder andere, bassist-van-het-zuiverste-water Dirk Lance stapte op en de vervanger is gevonden in de persoon van Ben Kenney (ex-The Roots). De overige leden zijn tevens een tijdje uit elkaar gegaan om elders op de wereld inspiratie op te doen. Tenslotte waren er nog schermutselingen met platenmaatschappij Sony en was zanger Brandon Boyd druk bezig met gedichten schrijven en die in boekvorm uitbrengen. Kortom: een nieuwe plaat, een klein wonder?
Frisse doorstart
Een nieuw album, een nieuwe bassist en niet geheel onbelangrijk voor het totaalplaatje: nieuw artwork. Dat alles wekt nieuwsgierigheid op naar de nieuwe klanken, waar het allemaal uiteindelijk om draait. De eerste single Megalomaniac stelt in ieder geval al niet teleur. Dit nummer gaat uitgroeien tot een regelrechte klassieker. Nog voor de release van het album is het goed te horen dat Incubus met 'Megalomaniac' geen spatje authenticiteit heeft ingeleverd. Een plaat vol van dit soort nummers en het gebrek aan vernieuwing in geluid wordt totaal gecompenseerd, was mijn gedachte.
De overige 53 minuten
Na de openingskraker 'Megalomaniac' is het spitsen met de oren. Wat volgt? Bij de eerste draaibeurt louter opwinding. Het titelnummer staat bol van de energie. Nummers als Agoraphobia en Talk Shows On Mute liggen heerlijk in het gehoor. De stem, de melodie. Schoonheid. Enkele nummers vervolgens die me niet bijblijven. Dan nog zo'n kraker in de vorm van Pistola. Weer wat materie die gedeeltelijk aan mijn gehoor voorbij gaat. Wat nu? Zee Deveel(?), Smile Lines en Leech.. rauw, heerlijke riffs, duizelingwekkend gitaarwerk. Na een klein uurtje hoor ik niets meer. Dat was de nieuwe Incubus. De volgende dag besluit ik A Crow Left.. nogmaals te beluisteren en nu zeer aandachtig. Mijn enthousiasme bij de eerste nummers blijft redelijk groot, alhoewel me opvalt dat sommige nummers rechtstreeks van Morning View hadden kunnen komen. Op de 1 of andere manier staat het me tegen. Sommige nummers klinken opeens ronduit onopvallend. Eigenlijk bekruipt mij steeds meer het gevoel dat Morning View bij lange na niet wordt overtroffen. Het einde nadert en mijn gevoel over A Crow Left Of The Murder wordt negatiever. De pakkende melodieën van het begin mis ik plotseling op het einde. Artistieke vernieuwing bemerk ik nauwelijks. Het laatste nummer Leech maakt wat onopvallendheden goed, maar na een echte kritische luisterbeurt is mijn opwinding en enthousiasme grotendeels weg.
Persoonlijke prestaties
Brandon Boyd is en blijft een fantastische zanger, ook op deze plaat. Zijn zanglijnen tillen het geheel naar een hoger niveau. Hetzelfde geldt voor gitarist Michael Einziger. Misschien wel de enige die echt progressie heeft geboekt. Zijn gitaarpartijen hebben op sommige tracks aan originaliteit gewonnen. Einziger is een legendarischge gitarist in spé. DJ Chris Kilmore had thuis mogen blijven en drummer Jose Pasillas is altijd goed. Nieuweling Ben Kenney speelt solide en strak, maar is nog lang geen Dirk Lance.
Conclusie
Eerlijk is eerlijk: Incubus schrijft liedjes waar velen bands nooit aan zullen tippen. Persoonlijk had ik echter meer verwacht. Bij een band als Incubus zou elk album als een nieuwe stap voorwaarts moeten gelden. A Crow Left Of The Murder is bij nader inzien niet slechter dan zijn voorganger, misschien qua sfeer onopvallender. Geen stap vooruit, geen stap terug. Ik vrees toch dat dit album na veel luisterbeurten gaat vervallen in saaiheid..
Gepubliceerd op 7 februari 2004
Bijna elke grote band maakt na het uitbrengen van een paar albums wel eens een periode door waarin het voortbestaan wankelt. Zo ook bij Incubus, met recht toch wel een grote band te noemen. De release van de laatste plaat Morning View lijkt alweer tijden geleden (2001) en in de periode tot nu (het nieuwe album A Crow Left Of The Murder is net uit) heeft zich nogal wat afgespeelt. Een wisseling in de bezetting onder andere, bassist-van-het-zuiverste-water Dirk Lance stapte op en de vervanger is gevonden in de persoon van Ben Kenney (ex-The Roots). De overige leden zijn tevens een tijdje uit elkaar gegaan om elders op de wereld inspiratie op te doen. Tenslotte waren er nog schermutselingen met platenmaatschappij Sony en was zanger Brandon Boyd druk bezig met gedichten schrijven en die in boekvorm uitbrengen. Kortom: een nieuwe plaat, een klein wonder?
Frisse doorstart
Een nieuw album, een nieuwe bassist en niet geheel onbelangrijk voor het totaalplaatje: nieuw artwork. Dat alles wekt nieuwsgierigheid op naar de nieuwe klanken, waar het allemaal uiteindelijk om draait. De eerste single Megalomaniac stelt in ieder geval al niet teleur. Dit nummer gaat uitgroeien tot een regelrechte klassieker. Nog voor de release van het album is het goed te horen dat Incubus met 'Megalomaniac' geen spatje authenticiteit heeft ingeleverd. Een plaat vol van dit soort nummers en het gebrek aan vernieuwing in geluid wordt totaal gecompenseerd, was mijn gedachte.
De overige 53 minuten
Na de openingskraker 'Megalomaniac' is het spitsen met de oren. Wat volgt? Bij de eerste draaibeurt louter opwinding. Het titelnummer staat bol van de energie. Nummers als Agoraphobia en Talk Shows On Mute liggen heerlijk in het gehoor. De stem, de melodie. Schoonheid. Enkele nummers vervolgens die me niet bijblijven. Dan nog zo'n kraker in de vorm van Pistola. Weer wat materie die gedeeltelijk aan mijn gehoor voorbij gaat. Wat nu? Zee Deveel(?), Smile Lines en Leech.. rauw, heerlijke riffs, duizelingwekkend gitaarwerk. Na een klein uurtje hoor ik niets meer. Dat was de nieuwe Incubus. De volgende dag besluit ik A Crow Left.. nogmaals te beluisteren en nu zeer aandachtig. Mijn enthousiasme bij de eerste nummers blijft redelijk groot, alhoewel me opvalt dat sommige nummers rechtstreeks van Morning View hadden kunnen komen. Op de 1 of andere manier staat het me tegen. Sommige nummers klinken opeens ronduit onopvallend. Eigenlijk bekruipt mij steeds meer het gevoel dat Morning View bij lange na niet wordt overtroffen. Het einde nadert en mijn gevoel over A Crow Left Of The Murder wordt negatiever. De pakkende melodieën van het begin mis ik plotseling op het einde. Artistieke vernieuwing bemerk ik nauwelijks. Het laatste nummer Leech maakt wat onopvallendheden goed, maar na een echte kritische luisterbeurt is mijn opwinding en enthousiasme grotendeels weg.
Persoonlijke prestaties
Brandon Boyd is en blijft een fantastische zanger, ook op deze plaat. Zijn zanglijnen tillen het geheel naar een hoger niveau. Hetzelfde geldt voor gitarist Michael Einziger. Misschien wel de enige die echt progressie heeft geboekt. Zijn gitaarpartijen hebben op sommige tracks aan originaliteit gewonnen. Einziger is een legendarischge gitarist in spé. DJ Chris Kilmore had thuis mogen blijven en drummer Jose Pasillas is altijd goed. Nieuweling Ben Kenney speelt solide en strak, maar is nog lang geen Dirk Lance.
Conclusie
Eerlijk is eerlijk: Incubus schrijft liedjes waar velen bands nooit aan zullen tippen. Persoonlijk had ik echter meer verwacht. Bij een band als Incubus zou elk album als een nieuwe stap voorwaarts moeten gelden. A Crow Left Of The Murder is bij nader inzien niet slechter dan zijn voorganger, misschien qua sfeer onopvallender. Geen stap vooruit, geen stap terug. Ik vrees toch dat dit album na veel luisterbeurten gaat vervallen in saaiheid..
Gepubliceerd op 7 februari 2004
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
