Interview Bingo Trappers - Interview
Door
K-Tsjoem
Transformed Dreams / K-Tsjoem avond in Paradiso, Amsterdam. Dat is geen congres voor verkoudheidsspecialisten, maar een avond kleine, extra-veelbelovende bandjes. De Bingo Trappers, uit Amsterdam, presenteerden hun nieuwe CD No Smoking, reden genoeg voor een goed gesprek dus.
Waldewat?
Frontman Waldemar Noë heeft er zin in. "Willen jullie een biertje, jongens?" De Bingo Trappers houden niet van moeilijk doen. Ze zijn in Amerika bekender dan op eigen bodem. Misschien omdat ze niet meesurfen op de golf gelikte Nederpop van het afgelopen jaar, maar koppig hun eigen ding doen. Oude bezetting weg, bassiste Esther Eij en drummer Leen den Braber erin.
[image:1:center:]
Scholieren.com: "Wat is dat voor 'n naam, Bingo Trappers?"
Waldemar: "Het betekent eigenlijk niks, het klinkt gewoon mooi. Het is puur fonetiek."
S: "Hoe is jullie nieuwe CD ontstaan?"
W: "Ehm, ja, deze duurde wel erg lang. We hebben er ongeveer een jaar over gedaan, maar we zijn tevreden met het resultaat. Met een nieuwe bezetting en splinternieuwe liedjes gaat alles nou eenmaal niet meteen soepel. De volgende plaat willen we in ieder geval een stuk sneller opnemen, in één of twee weken bijvoorbeeld. Sneller en simpeler."
S: "Kunnen jullie met de nieuwe CD nog wel iets toevoegen aan de Nederlandse scene?"
Esther: "Ja, chaos! Anarchie, dat mis ik, en authenticiteit. Er is zoveel saaiheid tegenwoordig, neem nou zoiets als Bløf... Dan nog liever Frans Bauer, die is tenminste zichzelf."
Leen: "En een hele aardige man."
W: "We willen junkie en intellectueel tegelijk zijn. Als je authentieke muziek maakt, maakt het niks uit of je Engels zingt met een Nederlands accent."
[image:2:center:]
S: "Authentiek en niet-commercieel, kan je daar van leven?"
W: "Nee, we hebben allemaal nog gewoon een baan. En daarnaast ben ik nog vader ook. We zouden het niet willen, echt fulltime in een band zitten. We maken muziek omdat wij dat leuk vinden, niet voor het geld. Voor zo'n avondje in Paradiso krijg je evenveel als voor een dag in de supermarkt werken!"
L: "Nou, ik zou het wel willen hoor, leven van muziek. Als chauffeur van Frans Bauer bijvoorbeeld."
S: "Hoe zouden jullie je muziek nu omschrijven?"
W: "Pop van nu. Blues, sixties, country, lo-fi-"
L: "Nu-metal."
W: "Nu-metal?"
L: "Toch?"
S: "De laatste vraag voor jullie het podium op moeten: welke CD zit er in jullie CD speler? Nu?"
W: "Ehm... Onze eigen CD volgens mij!"
E: "Rustige Spaanse muziek, lekker ontspannen."
Conclusie
K-Tsjoem in Paradiso: Leuk als je eens een keertje wat anders wil horen. De Bingo Trappers speelden de sterren van de hemel voor een publiek dat er weinig van snapte, maar dat geeft niks. Want de CD ligt in de winkel, en het is eigenlijk veel leuker als dat ons geheim blijft. Gepubliceerd op 1 februari 2004
Transformed Dreams / K-Tsjoem avond in Paradiso, Amsterdam. Dat is geen congres voor verkoudheidsspecialisten, maar een avond kleine, extra-veelbelovende bandjes. De Bingo Trappers, uit Amsterdam, presenteerden hun nieuwe CD No Smoking, reden genoeg voor een goed gesprek dus.
Waldewat?
Frontman Waldemar Noë heeft er zin in. "Willen jullie een biertje, jongens?" De Bingo Trappers houden niet van moeilijk doen. Ze zijn in Amerika bekender dan op eigen bodem. Misschien omdat ze niet meesurfen op de golf gelikte Nederpop van het afgelopen jaar, maar koppig hun eigen ding doen. Oude bezetting weg, bassiste Esther Eij en drummer Leen den Braber erin.
[image:1:center:]
Scholieren.com: "Wat is dat voor 'n naam, Bingo Trappers?"
Waldemar: "Het betekent eigenlijk niks, het klinkt gewoon mooi. Het is puur fonetiek."
S: "Hoe is jullie nieuwe CD ontstaan?"
W: "Ehm, ja, deze duurde wel erg lang. We hebben er ongeveer een jaar over gedaan, maar we zijn tevreden met het resultaat. Met een nieuwe bezetting en splinternieuwe liedjes gaat alles nou eenmaal niet meteen soepel. De volgende plaat willen we in ieder geval een stuk sneller opnemen, in één of twee weken bijvoorbeeld. Sneller en simpeler."
S: "Kunnen jullie met de nieuwe CD nog wel iets toevoegen aan de Nederlandse scene?"
Esther: "Ja, chaos! Anarchie, dat mis ik, en authenticiteit. Er is zoveel saaiheid tegenwoordig, neem nou zoiets als Bløf... Dan nog liever Frans Bauer, die is tenminste zichzelf."
Leen: "En een hele aardige man."
W: "We willen junkie en intellectueel tegelijk zijn. Als je authentieke muziek maakt, maakt het niks uit of je Engels zingt met een Nederlands accent."
[image:2:center:]
S: "Authentiek en niet-commercieel, kan je daar van leven?"
W: "Nee, we hebben allemaal nog gewoon een baan. En daarnaast ben ik nog vader ook. We zouden het niet willen, echt fulltime in een band zitten. We maken muziek omdat wij dat leuk vinden, niet voor het geld. Voor zo'n avondje in Paradiso krijg je evenveel als voor een dag in de supermarkt werken!"
L: "Nou, ik zou het wel willen hoor, leven van muziek. Als chauffeur van Frans Bauer bijvoorbeeld."
S: "Hoe zouden jullie je muziek nu omschrijven?"
W: "Pop van nu. Blues, sixties, country, lo-fi-"
L: "Nu-metal."
W: "Nu-metal?"
L: "Toch?"
S: "De laatste vraag voor jullie het podium op moeten: welke CD zit er in jullie CD speler? Nu?"
W: "Ehm... Onze eigen CD volgens mij!"
E: "Rustige Spaanse muziek, lekker ontspannen."
Conclusie
K-Tsjoem in Paradiso: Leuk als je eens een keertje wat anders wil horen. De Bingo Trappers speelden de sterren van de hemel voor een publiek dat er weinig van snapte, maar dat geeft niks. Want de CD ligt in de winkel, en het is eigenlijk veel leuker als dat ons geheim blijft. Gepubliceerd op 1 februari 2004
ADVERTENTIE
