CD-recensie Angra - Rebirth
Door
Geschiedenis
De Braziliaanse power metalband Angra werd gevormd in 1991 rond gitaristen Kiki Loureiro en Rafael Bittencourt. Van het begin af aan kreeg de band het etiket Duitse power metal opgeplakt. Duitse, omdat Angra's muziek regelmatig doet denken aan de metal zoals die veelal in Duitsland gemaakt wordt: melodieus, meezingbaar en vrij opgewekt van sfeer. Van de toenmalige bezetting zijn anno nu nog slechts de twee eerder genoemde gitaristen over: voor Rebirth werden een nieuwe zanger, bassist en drummer aangeworven.
Gevariëerd
Ik moet zeggen dat ik, vanwege het etiket Duitse power metal, nooit echt naar materiaal van Angra had gezocht en slechts een paar oudere nummers van de site had gedownload. Op Gamma Ray en Brainstorm na heb ik namelijk een gruwelijke hekel aan deze doorgaans van jatwerk aan elkaar hangende muziekstijl. Maar toen ik enige tijd geleden toevallig ergens Rebirth tegenkwam en de eerste paar nummers beluisterde, was ik ronduit overdonderd. Rebirth is zonder twijfel het meest gevariëerde metalalbum dat ik in jaren gehoord heb - en dat is inclusief Blackwater Park van Opeth. Hoewel er soms wel Duits aandoende sferen opduiken, heeft de muziek op Rebirth over het geheel genomen weinig gemeen met die van Gamma Ray en consorten: de arrangementen zijn knapper en afwisselender en ook zijn er behoorlijk vaak (doch niet zo vaak dat het storend wordt) keyboards te horen. Verder heeft Angra in de persoon van Edu Falaschi een dijk van een zanger in huis gehaald, die zijn voorganger André Matos niet alleen in vocale kracht, maar ook in bereik overtreft. De cd in zijn geheel deed mij persoonlijk denken aan een ietwat ongebruikelijke, maar wel heel lekkere mengeling van het al eerder genoemde Gamma Ray en de progressieve metalband Dream Theater.
Rebirth
Rebirth wordt geopend door de korte ouverture In Excelsis. Deze track vloeit over in de eigenlijke opener Nova Era, een beukend power metalnummer met vette dubbele bass-stukken (drummer Aquiles Priester valt sowieso op door zijn strakke en inventieve spel). Het daarna volgende Millenium Sun begint heel rustig met slechts piano, cello (!) en zang. Na anderhalve minuut komen gitaar, bas en drums erbij en wordt het nummer een stuk sneller. Edu Falaschi is in dit nummer in absolute topvorm en met name vanwege het fenomenale refrein zal Millenium Sun later één van mijn favoriete nummers blijken te zijn. In Acid Rain horen we halverwege ineens een bijzonder swingend tussenstuk waarin zowaar conga's te horen zijn. Heroes Of Sand is evenals Millenium Sun zeer meeslepend, met name vanwege de dramatische, welhaast musicalachtige sfeer die het nummer ademt. Hetzelfde geldt voor het dromerige titelnummer Rebirth. Bij het aanhoren van Judgement Day denk ik serieus even dat ik naar Dream Theater zit te luisteren, want de opbouw van het nummer doet me sterk aan de Amerikaanse progmetal-koningen denken en met hier en daar nog een maat- of tempowisseling had het nummer zo op Awake of Falling Into Infinity kunnen staan. Het melancholische laatste nummer Visions Prelude tenslotte is een prachtige bewerking van Chopin's Opus 24 in C mineur.
Conclusie
Zoals ik al eerder vermeldde is Rebirth absoluut het meest gevariëerde metalalbum dat ik in jaren heb gehoord. Als je als band pakkende en tegelijk ook muzikaal interessante nummers kunt schrijven en die dan ook nog eens op dit niveau uitvoert kun je wat mij betreft niet meer stuk. Hier ga ik verder geen woorden meer aan vuil maken: ik geef Angra de volle bak, want dat hebben de heren echt meer dan verdiend.
Gepubliceerd op 9 september 2003
De Braziliaanse power metalband Angra werd gevormd in 1991 rond gitaristen Kiki Loureiro en Rafael Bittencourt. Van het begin af aan kreeg de band het etiket Duitse power metal opgeplakt. Duitse, omdat Angra's muziek regelmatig doet denken aan de metal zoals die veelal in Duitsland gemaakt wordt: melodieus, meezingbaar en vrij opgewekt van sfeer. Van de toenmalige bezetting zijn anno nu nog slechts de twee eerder genoemde gitaristen over: voor Rebirth werden een nieuwe zanger, bassist en drummer aangeworven.
Gevariëerd
Ik moet zeggen dat ik, vanwege het etiket Duitse power metal, nooit echt naar materiaal van Angra had gezocht en slechts een paar oudere nummers van de site had gedownload. Op Gamma Ray en Brainstorm na heb ik namelijk een gruwelijke hekel aan deze doorgaans van jatwerk aan elkaar hangende muziekstijl. Maar toen ik enige tijd geleden toevallig ergens Rebirth tegenkwam en de eerste paar nummers beluisterde, was ik ronduit overdonderd. Rebirth is zonder twijfel het meest gevariëerde metalalbum dat ik in jaren gehoord heb - en dat is inclusief Blackwater Park van Opeth. Hoewel er soms wel Duits aandoende sferen opduiken, heeft de muziek op Rebirth over het geheel genomen weinig gemeen met die van Gamma Ray en consorten: de arrangementen zijn knapper en afwisselender en ook zijn er behoorlijk vaak (doch niet zo vaak dat het storend wordt) keyboards te horen. Verder heeft Angra in de persoon van Edu Falaschi een dijk van een zanger in huis gehaald, die zijn voorganger André Matos niet alleen in vocale kracht, maar ook in bereik overtreft. De cd in zijn geheel deed mij persoonlijk denken aan een ietwat ongebruikelijke, maar wel heel lekkere mengeling van het al eerder genoemde Gamma Ray en de progressieve metalband Dream Theater.
Rebirth
Rebirth wordt geopend door de korte ouverture In Excelsis. Deze track vloeit over in de eigenlijke opener Nova Era, een beukend power metalnummer met vette dubbele bass-stukken (drummer Aquiles Priester valt sowieso op door zijn strakke en inventieve spel). Het daarna volgende Millenium Sun begint heel rustig met slechts piano, cello (!) en zang. Na anderhalve minuut komen gitaar, bas en drums erbij en wordt het nummer een stuk sneller. Edu Falaschi is in dit nummer in absolute topvorm en met name vanwege het fenomenale refrein zal Millenium Sun later één van mijn favoriete nummers blijken te zijn. In Acid Rain horen we halverwege ineens een bijzonder swingend tussenstuk waarin zowaar conga's te horen zijn. Heroes Of Sand is evenals Millenium Sun zeer meeslepend, met name vanwege de dramatische, welhaast musicalachtige sfeer die het nummer ademt. Hetzelfde geldt voor het dromerige titelnummer Rebirth. Bij het aanhoren van Judgement Day denk ik serieus even dat ik naar Dream Theater zit te luisteren, want de opbouw van het nummer doet me sterk aan de Amerikaanse progmetal-koningen denken en met hier en daar nog een maat- of tempowisseling had het nummer zo op Awake of Falling Into Infinity kunnen staan. Het melancholische laatste nummer Visions Prelude tenslotte is een prachtige bewerking van Chopin's Opus 24 in C mineur.
Conclusie
Zoals ik al eerder vermeldde is Rebirth absoluut het meest gevariëerde metalalbum dat ik in jaren heb gehoord. Als je als band pakkende en tegelijk ook muzikaal interessante nummers kunt schrijven en die dan ook nog eens op dit niveau uitvoert kun je wat mij betreft niet meer stuk. Hier ga ik verder geen woorden meer aan vuil maken: ik geef Angra de volle bak, want dat hebben de heren echt meer dan verdiend.
Gepubliceerd op 9 september 2003
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
