Birds of Pray
Een nieuwe CD van de, naar mijn mening, geweldige rockgroep Live. Hoewel me hun vorige cd V in 2001 , op enkele nummers na, een beetje tegen viel, was ik toch weer benieuwd wat de groep rond Ed Kowalczyk in petto had. En ik kan zeggen dat het nog beter is dat ik gehoopt had...

Heaven
Alle Live fans waren al een beetje warm gedraaid voor het nieuwe album door de single Heaven die vaak op de radio gedraaid is. Aan dit nummer viel al te merken dat Live niet verder gegaan is in de richting die ze met V waren in geslagen. Het leek er meer op alsof ze juist terug gegaan waren naar het werk waarmee ze waren begonnen...

Een nieuw begin?
Ed Kowalczyk zei in een interview dat de circkel na V eigenlijk weer rond was, en dat ze met dit album eigenlijk weer een beetje met een schone lei begonnen. En daar kan ik me wel in vinden. Deze CD klinkt namelijk het meest helder van alle 6 de albums die ze gemaakt hebben. Hoewel het af en toe wel wat 'pop-achtig' klinkt, lijkt deze nog het meetste op Throwing Copper, de pracht-CD waarmee ze echt doorbraken. Ik kan niet zeggen dat Birds of Pray beter is dan die CD van Live, maar in de buurt komt 'ie wel.

De nummers
Zoals gebruikelijk is bij CD’s van Live, zijn de nummers best gevarieerd. Er staan nummers op die echt weer aan de 'oude' Live doen denken, zoals Like I Do. (Zal wel een klassiekertje worden, of in ieder geval een single). Ook Runaway en Heaven klinken als echte Live-nummers. De enige nummers die wat tegenvallen zijn Bring The People Together en Life Marches On.

Conclusie
Een CD die een stuk beter klinkt dan V (die ook al niet slecht was) en doet denken aan Throwing Copper, maar door z'n pop-achtige sound 'm net niet evenaart. Zeker het tweede beste album van Live. Gepubliceerd op 30 mei 2003

---