Special Coldplay - Concert
Door
Duits
Je moet er wat voor over hebben natuurlijk, om een concert van Coldplay bij te wonen. Als zij niet naar Nederland komen, dan zit er niks anders op om het geluk elders te beproeven. Zo vinden we onszelf op een mooie donderdag in Dusseldorf bij de roemruchtige Philipshalle. Daar waar in Nederland het gros van het publiek tien minuten voor het concert aan komt kakken, daar staan in Duitsland de mensen uren voor het concert al in rijen van vele tientallen meters. De Philipshalle is een ruim opgezette hal die plaats biedt aan zo'n 8.000 mensen. De TL-buis verlichting doet een beetje denken aan de aula van school, maar gelukkig blijkt tijdens het voorprogramma, Feeder, dat deze lichten ook uit kunnen.
Oordopjes
Tijdens het optreden van Feeder, worden de oordopjes uit de tassen opgedoken, want de brave duitsers zijn het harde geluid niet gewend. Feeder overtuigt zeer door een goede live-set die op sommige momenten erg Oasis-achtig klinkt. Niet erg natuurlijk, want in Duitsland is Oasis nog altijd wèl populair.
[image:1:center:Coldplay]
Politiek
Uiteindelijk is het dan toch de beurt aan Coldplay. Zoals altijd schalt eerst Oasis-song Columbia door de speakers, waarop het live-intro van Politik volgt. Wanneer de heren zelf inzetten valt meteen de energie weer op waarmee Coldplay optreedt. Zanger Chris Martin verkracht z'n pianokruk en ook de andere drie staan/zitten niet bepaald stil. Chris verwelkomt het publiek in het Duits (!) en probeert ook de rest van het optreden z'n beste duitse beentje voor te zetten, wat 'm aardig afgaat. Coldplay brengt overduidelijk het beste wat ze in huis hebben. Ondersteund door vier videoschermen waarop de bandleden allen te zien zijn, volgt het ene geweldige nummer op het andere prachtige lied. Publieksfavorieten zijn voornamelijk The Scientist, Everything's Not Lost (met een geweldig outro) en Yellow. Deze worden dan ook uitgebreid meegeschreeuwd. Met onbekendere nummers als One I Love en Poor Me weet het publiek minder raad, behalve dan de duitse knul die naast me staat en voortdurend blijk moet geven van het feit dat hij de nummers wèl kent en dus een tandje extra gaat staan meeschreeuwen.
Zugabe
In plaat van "We want more!" gilt het duitse publiek na het eerste gedeelte van de set (die gedenkwaardig wordt afgesloten met het mooiste nummer ooit; Amsterdam) om een "Zugabe!" die ze wel gewoon krijgen. De timing in Clocks klinkt nog altijd niet even best, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de perfecte lichtshow; Een laserstraal die de hele hal onder een deken van groen licht doet vallen. Met Trouble komt er een erg mooi einde aan het concert. Een concert dat evenwichtig samenhing en deed beseffen dat de tocht die Coldplay over deze aardbol voert van een klasse is die weinig bands in de geschiedenis zullen evenaren. Gepubliceerd op 7 april 2003
Je moet er wat voor over hebben natuurlijk, om een concert van Coldplay bij te wonen. Als zij niet naar Nederland komen, dan zit er niks anders op om het geluk elders te beproeven. Zo vinden we onszelf op een mooie donderdag in Dusseldorf bij de roemruchtige Philipshalle. Daar waar in Nederland het gros van het publiek tien minuten voor het concert aan komt kakken, daar staan in Duitsland de mensen uren voor het concert al in rijen van vele tientallen meters. De Philipshalle is een ruim opgezette hal die plaats biedt aan zo'n 8.000 mensen. De TL-buis verlichting doet een beetje denken aan de aula van school, maar gelukkig blijkt tijdens het voorprogramma, Feeder, dat deze lichten ook uit kunnen.
Oordopjes
Tijdens het optreden van Feeder, worden de oordopjes uit de tassen opgedoken, want de brave duitsers zijn het harde geluid niet gewend. Feeder overtuigt zeer door een goede live-set die op sommige momenten erg Oasis-achtig klinkt. Niet erg natuurlijk, want in Duitsland is Oasis nog altijd wèl populair.
[image:1:center:Coldplay]
Politiek
Uiteindelijk is het dan toch de beurt aan Coldplay. Zoals altijd schalt eerst Oasis-song Columbia door de speakers, waarop het live-intro van Politik volgt. Wanneer de heren zelf inzetten valt meteen de energie weer op waarmee Coldplay optreedt. Zanger Chris Martin verkracht z'n pianokruk en ook de andere drie staan/zitten niet bepaald stil. Chris verwelkomt het publiek in het Duits (!) en probeert ook de rest van het optreden z'n beste duitse beentje voor te zetten, wat 'm aardig afgaat. Coldplay brengt overduidelijk het beste wat ze in huis hebben. Ondersteund door vier videoschermen waarop de bandleden allen te zien zijn, volgt het ene geweldige nummer op het andere prachtige lied. Publieksfavorieten zijn voornamelijk The Scientist, Everything's Not Lost (met een geweldig outro) en Yellow. Deze worden dan ook uitgebreid meegeschreeuwd. Met onbekendere nummers als One I Love en Poor Me weet het publiek minder raad, behalve dan de duitse knul die naast me staat en voortdurend blijk moet geven van het feit dat hij de nummers wèl kent en dus een tandje extra gaat staan meeschreeuwen.
Zugabe
In plaat van "We want more!" gilt het duitse publiek na het eerste gedeelte van de set (die gedenkwaardig wordt afgesloten met het mooiste nummer ooit; Amsterdam) om een "Zugabe!" die ze wel gewoon krijgen. De timing in Clocks klinkt nog altijd niet even best, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de perfecte lichtshow; Een laserstraal die de hele hal onder een deken van groen licht doet vallen. Met Trouble komt er een erg mooi einde aan het concert. Een concert dat evenwichtig samenhing en deed beseffen dat de tocht die Coldplay over deze aardbol voert van een klasse is die weinig bands in de geschiedenis zullen evenaren. Gepubliceerd op 7 april 2003
ADVERTENTIE
