Blessures

Er zijn vier soorten blessures namelijk: - spierpijn - spierverrekking - acute blessure - chronische blessure Spierpijn: is de plaatselijke gevoeligheid voor aanraking en beweging van dat gebied van je lichaam. Het gebied raakt vaak ontstoken en de zenuwuiteinden worden geprikkeld door een ophoping van melkzuur, het belangrijkste bijproduct van vermoeidheid van de spieren. Spierpijn betreft zowel de buik van de spier als de aanhechtingspunten en treedt gewoonlijk 24-48 uur na een zware training op. Het wordt veroorzaakt door microscopische kleine scheurtjes in de spiervezels of het bindweefsel. Naarmate je verder komt in een programma, moet dit gevoel minder worden. Spierverrekking: deze blessure is een acute blessure en zwaarder dan spierpijn en treedt op als er zoveel scheuren in het weefsel zijn dat het bereik, de snelheid en de kracht van de beweging is verstoord. Verrekkingen zijn vaak plaatselijk terwijl spierpijn zich meestal in een groter gebied voordoet. De pijn van een verrekking is eerder scherp dan dof. De genezing van een spierverrekking kan een week tot een paar maanden duren. Ga naar je huisarts of naar een kliniek voor spierverrekkingen.
Acute blessure: blessure waarbij verlies van kracht of een plotselinge verlammende pijn kenmerkend zijn. Iedere pijn die je verhindert gedurende 24 tot 48 uur een bepaalde beweging te maken, is een acute blessure. Ga naar je huisarts of naar een kliniek voor symptomen van deze blessure. Chronische blessure: is een blessure die ondanks rust en behandeling dagen, weken of zelfs maanden aanhoudt. Hij kan daarna ook met tussenpozen terugkomen (voornamelijk omdat het probleem vaak door de omringende spieren wordt versluierd tot ze dat niet meer kunnen). Hoe kan je blessures voorkomen? Schijnbaar kleine pijntjes en kwaaltjes: schijnbaar kleine pijntjes en kwaaltjes (niet de plaatselijke stijfheid als je intensiever gaat trainen) zijn vaak waarschuwingssignalen voor een meer ernstige verborgen aandoening. Laat je bij elke verdachte pijn onderzoeken voor het erger wordt. Wacht niet tot het te laat is. Bedenk dat een week zonder training niet veel effect zal hebben op je algehele conditie: geef jezelf vrijaf en analyseer je oefenprogramma. Misschien moet je overwegen voor een bepaald lichaamsdeel een andere oefening te nemen. Voldoende rust: voldoende rust tussen de trainingen is zeer belangrijk, vooral als je met gewichten werkt. Spieren ontwikkelen zich niet tijdens het werken met gewichten, maar in de uren na een training. Dan worden ook de energiereserves van het lichaam aangevuld. Hoe langer de training duurt en hoe zwaarder de gewichten zijn, des te langer de hersteltijd van de spier zal zijn. Naarmate je conditie toeneemt zal je minder rust nodig hebben tussen de trainingen, maar neem nooit minder dan 24 uur rust, vooral als je met de grotere spiergroepen werkt. Chronische vermoeidheid: chronische vermoeidheid ontstaat wanneer je door blijft trainen als je lichaam niet meer kan, waardoor je eerder blessures krijgt. Een vermindering van je prestaties, terwijl jezelf denkt dat je hard werkt, is een van de signalen van overtraining, evenals pijntjes in de gewrichten, pezen of spieren; krachtverlies; een tintelend verdoofd of brandend gevoel in de ledematen; algemene vermoeidheid; slaapproblemen; voortdurend hoesten, koudjes en andere kwaaltjes. Luister naar je lichaam: voorkomen is altijd beter dan genezen.
De oorzaken van blessures: - onvoldoende opwarmen - onvoldoende afkoelen - te weinig rekoefeningen voor of na de training - overtraining - te weinig rust - verkeerd schoeisel - ongeschikte uitrusting, apparatuur - niet in overstemming met je lichaam werken - niet luisteren naar je lichaam - slechte techniek, met name krachttraining - onbekwame instructeurs - te veel deelnemers per cursus - het negeren van veiligheidsregels - te weinig of niet goed eten - slechte gewoontes: zoals drinken, roken en drugs