Een opgehouden onweer door Jacques Hamelink

Beoordeling 5
Foto van een scholier
Boekcover Een opgehouden onweer
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 1356 woorden
  • 20 februari 2001
  • 48 keer beoordeeld
Cijfer 5
48 keer beoordeeld

Boekcover Een opgehouden onweer
Shadow
Een opgehouden onweer door Jacques Hamelink
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Jacques Hamelink, Opgehouden onweer uit Gehandhaafde Verhalen, Van Gennep Amsterdam 1979 Biografie Jacobus Marinus Hamelink werd geboren op 12 januari 1939 in het gehucht driewegen vlakbij Terneuzen. Hij groeide op in een protestants-christelijk milieu. Zijn vader was voorman aan een steenfabriek. Na de middelbare school studeerde hij M.O.-Nederlands aan de Katholieke Leergangen te Tilburg. In 1963 verhuisde hij van Terneuzen naar Amsterdam, hij beëindigde zijn loopbaan in het onderwijs en leefde daarna van zijn inkomsten als schrijver. In 1960 was zijn eerste gedicht “Fossiel” in het Nieuw Vlaams Tijdschrift gepubliceerd. In 1964 debuteerde hij met de verhalenbundel “Het plantaardig bewind”. Later dat jaar verscheen ook zijn eerste gedichtenbundel. In 1968 verhuisde Hamelink naar Avereest waar hij de roman “Ranonkel” voltooide. In 1971 verhuisde hij weer naar Amsterdam. Hamelink publiceerde in verschillende tijdschriften. In “Roeping”, “Raam”, “Podium”, “Merlyn” en later ook in “Raster”, “De Gids”, “Tirade” en “De Revison”. Voor “Het plantaardig bewind” ontving hij de Vijverbergprijs en later in 1965 ontving hij de Van der Hoogtprijs van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde. Voor de essaybundel “In een lege kamer een garendraadje” werd hij onderscheiden met de Busken Heutprijs. Zijn werk is vertaald in het Frans en in het Duits. Samenvatting Een groepje jongens verveelt zich tegen het eind van de zomervakantie en gaat onder aanvoering van Marc Kanoffel spelen in het streng verboden moeras in de buurt van hun dorp. Onder hen is een ietwat vreemde en eenzelvige René Dooms die zich zelden bij de andere aansluit, maar nu meegaat omdat het moeras voor hem een bekend en geliefd terrein is. Wanneer de jongens het moeras ingaan betrekt de lucht en wordt het windstil. René verstopt zich en de anderen moeten hem zoeken. Wanneer ze diep in het moerasgebied zijn, ziet de ikpersoon René aan de overkant van een water zitten. Uit het water komen gasbellen, René houdt een lucifer bij het water waarna een grote explosie volgt. Wanneer de ikpersoon weer bij positieven komt, ziet hij dat René’s uiterlijk is veranderd; hij lijkt op een mechanisch bewegende “levende pop” met “Een veel te groot hoofd”. De gestalte loopt naar het water en valt op armen en knieën in het water, waarna hij onder de zwarte waterspiegel verdwijnt. De ikpersoon begint te gillen; tegelijkertijd wordt de lucht weer helder. De andere jongens zijn na het horen van de ontploffing komen aanhollen en halen het lichaam uit het water: “Op het witte zand ligt een vreemd, grijzig - licht, kleurloos iets, gestroomlijnd van vorm als een vis, waarvan de kop zacht heen en weer beweegt aan een tot duimdikte verschrompelde hals”. De jongens laten het wezen liggen in de wetenschap dat niemand hen zou geloven. In de tijd dat de ikpersoon dit verhaal veel later opschrijft, wordt in de nabijheid van zijn huis een kanaal gegraven. In de grond vindt hij fossiele resten van planten en dieren waar hij urenlang naar kijkt. Hij vraagt zich af wat hij hier eigenlijk zoekt: “Een verder nergens bestaande stilte, een plantaardig ademen, dat mij angst inboezemt en onweerstaanbaar aantrekt?” Misschien is wat hij zoekt een de kiem van zowel de metamorfose van René als wat in alle huidziekten schuilt. Wanneer hij weer naar huis gaat en verder schrijft aan zijn herinneringen, barst een onweer los, alsof nu “Die lang vervlogen middag voorgoed opgeheven en een oorspronkelijk evenwicht hersteld gaat worden”.
Ervaringsverslag Ik vond het een heel leuk boek om te lezen, vooral omdat er veel spanning in zat. Het middelstuk sprak mij het meest aan omdat daar veel actie in voor kwam. Het einde vond ik een beetje vreemd en erg onduidelijk maar voor de rest vond ik dit een echt mooi verhaal en ik kan dit verhaal echt aanraden aan iemand die een niet al te kort maar toch een leuk verhaal wil lezen. Thema Het verhaal ging over een groep jongeren die ondanks de waarschuwingen van hun ouders en vrienden toch naar het moeras gingen om daar een zogenaamd leuk spel te spelen. Dit liep natuurlijk niet goed af. Wie is de hoofdpersoon? Er wordt in het verhaal bijna geen informatie gegeven over de hoofdpersoon, dus heb ik in de samenvatting de hoofdpersoon een ikpersoon genoemd. Wat houdt hem/haar bezig? De hoofdpersoon gaat met zijn vrienden mee naar het moeras om daar een groot spel te spelen. Noem de belangrijkste bijpersonen en beschrijf hun relatie met de hoofdpersoon. Marc Kanoffel De stoere leider van de groep. Iedereen doet wat hij zegt. René Dooms De coole, rustige jongen die het moeras op zijn duimpje kent. De
hoofdpersoon ziet hem voor het laatst. Hoofdpersoon + belangrijkste personen: wat voor mensen zijn volgens jou? Hoe is naar jou mening hun karakter/persoonlijkheid? Ikpersoon Jongen zonder eigen mening, hij loopt met de groep mee. Marc Kanoffel Voelt zich erg stoer en gooit mensen uit de groep als ze niet willen luisteren. René Dooms Rustige jongen, niets kan hem echt schelen. Hoe ervaar je de dingen, die hen bezighouden en hoe ze daarmee omgaan? Herken je er iets van jezelf in? Zou jij bepaalde dingen anders aanpakken? Ik heb zelf geen flauw idee hoe ik zoiets zou aanpakken omdat ik dit nog nooit in het echt heb meegemaakt. Maar als het mij zou overkomen dan zou ik het slachtoffer wel meenemen naar het dorp waar ik woon.
Wie vind je het meest sympathiek? De meest sympathieke persoon uit dit verhaal vind ik de hoofdpersoon, dat vind ik omdat hij niet al te “bazig” is. De rest van de personen uit dit boek vind ik niet echt sympathieke personen. Wie vind je het minst sympathiek? Het minst sympathieke persoon uit dit verhaal vind ik Marc Kanoffel, dat vind ik omdat hij iedereen commandeert. Als iemand hem niet aanstaat dan gaat die persoon uit de groep. Vragen over het element tijd Wanneer is het boek geschreven? Het boek was (denk ik) klaar in september 1978, dit staat onder het voorwoord. In welke tijd speelt het boek zich af? Ik denk in de jaren 60
Is dat volgens jou belangrijk voor het verhaal? Hoezo? Nee, dit is totaal niet belangrijk voor het verhaal. Speelt dit verhaal zich af tegen de achtergrond van bepaalde gebeurtenissen? Noteer wat je van deze gebeurtenissen weet. Zoek eventueel dingen op. In het boek wordt wel iets genoemd over een jongen die dood is aangetroffen in het moeras, maar of dit echt gebeurd is weet ik niet. Ik denk dat dit voorval alleen genoemd is om het verhaal spannender te maken. Vragen over het element “Plaats” Op welke plekken speelt het boek zich af? Het verhaal speelt zich af in het dorp en in het nabij gelegen moeras. Geeft deze plaats van handeling het boek een extra betekenis? Nee, deze plaatsen geven het boek geen extra betekenis. Wat voor maatschappij wordt in het boek beschreven? Het verhaal speelt zich af in de dezelfde maatschappij als die waarin we nu leven. Een boodschap een Moraal? Heb je het idee dat de schrijver met het boek een boodschap of een moraal wil uitdragen? Beargumenteer je antwoord. Ik denk dat de schrijver met dit verhaal wil zeggen dat je wel naar je ouders moet luisteren, en dat je niet moet “meelopen” met een persoon die zichzelf de “Leider” noemt. Titel
Verklaar de Titel. “Opgehouden Onweer”, de titel slaat op het weer dat plotseling omslaat wanneer René omkomt bij een explosie. Vergelijkend
Zijn er andere kunstuitingen (ander boek, film, popsong, schilderij enz.) die je te binnen schoten, terwijl je dit boek las? Nee, er schoot mij helemaal niets te binnen. Extra opdracht. Lief dagboek, Morgen is het dan zover, we gaan met z’n allen naar het moeras om een soort van verstoppertje te spelen. Eigenlijk heb ik er helemaal geen zin in, maar Marc zegt dat iedereen die niet meegaat een verrader is. Daar bovenop komt ook nog dat gerucht, dat er al een keer een ernstig ongeluk is gebeurd. Ik weet echt niet zeker of ik wel mee ga, ik wil eigenlijk niet. Lief dagboek, Ik ben dus wel meegegaan naar het moeras, ik had het eigenlijk niet moeten doen. René is omgekomen. Ik kon er echt niets aan doen!! Het was zijn schuld!! Ik had vandaag nooit willen leven!!!!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Een opgehouden onweer door Jacques Hamelink"