Dwight David Eisenhower

Dwight David Eisenhower
34ste President
1953-1961

Biografie
Voor het winnen van het Presidentschap in 1952, had Dwight D. Eisenhower voor een groot deel zijn leven doorgebracht als een legersofficier, die opklom naar de hoogste militaire rang, generaal van het leger. Als generaal en als president bracht Eisenhower een enorme aantrekkingskracht tot hem tot stand op de mensen van de Verenigde Staten en ook op mensen over de hele wereld. Dit kwam omdat hij in een tijd van nationaal gevaar, van veranderende waarden en onzekerheid, beschikte over normen en waarden die de meeste Amerikanen ook herkenden in de Verenigde Staten zelf. Hij was dapper, vriendelijk, standvastig, idealistisch, en zo erg eerlijk dat zelfs zijn politieke tegenstanders nooit twijfelden aan zijn integriteit.

Geschiedenis
Eisenhower werd geboren op Oktober de 14e, 1890, in Denison, Texas, de derde zoon van David en Ida Stover Eisenhower. Zijn voorvaders aan zijn vader's kant waren geemigreerd van Duitsland naar Pennsylvania in 1732. De naam van de familie betekende "stalen bijl" of "stalen hamer". Later waren zijn namen per ongeluk veranderd in Dwight David. Dit was aanvaardbaar voor hem, sinds hij Dwight werd genoemd door zijn familie.
Eisenhower was 2 jaar oud toen zijn familie naar Abilene, Kansas verhuisde. Zijn vader verdiende nooit meer dan ,500 per jaar, hij kon net een klein huisje kopen met een kleine boerderij van 4 hectare groot. De 5 Eisenhower jongens werkten op de boerderij en zorgden voor bijna al het eten voor de familie. Ze hadden bijna geen geld, maar ze hadden goed te eten. De jongens gingen naar de lokale school, waar ze Dwight "Ike" noemden.

West Point
Nadat hij was afgestudeerd voor de high school, ging Eisenhower werken in een ijswinkel. Hij ging naar twee scholen, het ging beter op de Annapolis school dan op de West Point school. Hij wou naar de Naval Academy, maar hij kwam erachter dat toen hij 20 was hij te oud was. Op de Militaire Acadamy was de maximale leeftijd 21.
Eisenhower ging naar West Point in 1911. Zijn Academische vaardigheid was redelijk. Hij stond 61ste in een klas van 164 leerlingen. Maar hij was erg populair. Hij was een grote man die toch erg vriendelijk was. Hij was een sterspeler in zijn footballteam, halfback, totdat hij een blessure kreeg aan zijn knie. Die blessure heeft hem de rest van zijn leven dwarsgezeten.

Trouwen en Vroegere Militaire Cariere
Toen hij bijna was afgestudeerd in 1915, werd Eisenhower tweede luitenant in de 19de Infantery en werd gezonden naar Fort Sam Houston in San Antonio, Texas. Daar ontmoette hij Mary (Mamie) Geneva Doud uit Denver, Colorado, en werd verliefd op haar. Ze gingen trouwen in Denver in 1916, op de dag toen Eisenhower werd gepromoveerd tot eerste luitenant.

Wereld Oorlog I
Eisenhower was gepromoveerd tot kapitein in 1917 en werkte als instructeur in verschillende legerkampen. Met Amerika actief in wereldoorlog I, zocht hij werk in Frankrijk, maar hij was te goed als training soldaat, en in 1918 was hij aangenomen in het trainings kamp in Colt, Pennsylvania. Hij werd al snel gepromoveerd tot majoor, en tegen het einde van de oorlog, in November, 1918, hield hij de rang van lieutenant colonel.


De oorlog’s vrije jaren

De oorlog’s vrije jaren waren bekend voor Eisenhower. hij ging terug naar zijn rang als kapitein en werkte in kamp Meade, Maryland, en in de Panama kanaal Zone. In 1924 was hij alweer gepromoveerd tot majoor. In 1926 studeerde hij bij de “Command and General Staff School” in Fort Leavenworth, Kansas, van waar hij als eerste slaagde van zijn groep.
Gedurende deze tijd serveerde Eisenhower bij de “Battle Monuments Commission” in Frankrijk. Hij probeerde ook nog “The War College” in Washington D.C., Hij werkte daar als secretaat van oorlog van 1929 tot 1933, toen hij werd aangewezen als staf van Generaal Douglas MacArthur, wie toen de chef van de staf van het leger was.
Toen MacArthur bezig was om een leger op te zetten in 1935, vroeg hij Eisenhower om zijn assistent te worden.
In 1936 werd hij gepromoveerd tot lieutenant colonel.


Wereld Oorlog II

Eisenhower bleef in de Philippines voor vier jaar. Toen WOII uit brak in Europa in 1939, wou hij graag naar huis,
Hij keerde terug naar Amerika in 1939, en was aangewezen als “regimental executive officer”. In 1941 werd hij gepromoveerd tot kolonel en werd zelf chef van de staf van het leger. Later dat jaar werd hij gepromoveerd tot brigadier generaal.


Pearl Harbor

In 7 December, 1941, vielen Japanse vliegtuigen Amerika aan, vooral
basissen bij Pearl Harbor, Hawaii, daardoor werd Amerika betrokken bij WW II, wat ze eigenlijk niet wilden. Eisenhower werd gepromoveerd tot majoor generaal in Maart 1942, en in April was hij aangewezen op de positie van de chef van de staf van het leger: Generaal George C. Marshall.
In Mei 1942, stuurde Marshall Eisenhower naar England. Die Juni werd Eisenhower gekozen tot commandeur van alle U.S. krachten. Hij werd gepromoveerd tot lieutenant generaal.

Noord Afrika

Toen de geallieerde in Noord Afrika klaar waren om te beginnen, gaf Eisenhower het commando aan alle Britse en Amerikaanse legers.
In 8 November 1942, landden de troepen in Algarije en Marokko.
Maar de Duitse troepen in Afrika reageerde Scherp, dit was het begin van 6 maanden harde strijd, Eisenhower gaf in deze oorlog aan geen een troep de leiding.
En hij moest de hele tijd de techniek van leiding in het veld leren.
De Amerikanen leden bijna een zware nederlaag in de Kasserine Passi in Tunesië.
Voordat Eisenhower een greep op de situatie kreeg en zijn Amerikaanse troepen waren neergestreken werd hij gepromoveerd tot een “volle”generaal (dit was in Februari 1943).
De Britse en Amerikaanse troepen (geasisteerd door de Fransen) versloegen toen de Duitsers en hun bondgenoot Italië, er waren toen meer dan 250.000 gevangenen genomen.


Italië

Geallieërde troepen onder toezegging van Eisenhower hadden het Italieaanse Eiland Sicilië ingenomen in de zomer van 1943.
In September dat jaar waren ze geland op Salerno, een plek op het land van Italië, vanaf daar gingen ze naar Teheran in Iran.
Daar viel een ontmoeting plaats tussen President Roosevelt, Britse Minister Winston Churchill en leider van de Soviet unie Joseph Stalin.
En kwamen tot een overeenkomst voor een infasie in Frankrijk later dat jaar.
Later dat jaar werd Eisenhower aangewezen tot “supreme Commander” van de Geallieërde troepen.
In 1944 kwam Eisenhower aan in Engeland om controle te nemen.
De grootte dag (D-DAY) was gepland op de 5de Juni in 1944.


D-Day.

Op de zaterdag de derde Juni was het weer te slecht om de oversteek te maken, en werd de aanval uitgesteld.
Maar het weer werd pas goed genoeg op 6 Juni.
Het weer was eigenlijk nog niet helemaal goed maar ze moesten wel de gok nemen om te gaan, anders moesten ze het 3 weken uitstellen.
Uiteindelijk gaf hij toesteming met de historische woorden: O.K. We’ll go ahead!!
Begin September 1944 was Parijs ingenomen en de Duitsers waren terug gedrongen tot hun grens. Maar bij de geallieërde raakte de voorraden op en moesten stoppen, dit gaf de Duitsers de tijd om te hergroeperen.


De Duitse weerstand

Op 16 December 1994, lanceerde de Duitsers hun laatste grote aanval.
Deze aanval kwam bekend als “Battle of the Bulge”.
Duitse Divisies braken bijna door de geallieërde grenzen.
In deze gevaarlijke positie verloor Eisenhower nooit zijn kalme optimisme.
Hij maakte de goede beslisingen om de Duitse aanvallen te ontmoeten en te “Counteren”.
Op een gegeven moment reed hij over de besneeuwde wegen van België en Frankrijk om de onder druk staande voorste linie te steunen, dit was een van zijn belangrijkste beslisingen die hem populair maakte bij het volk.

Overwinning
Toen de Duitsers zwakker begonnen te worden ging Eisenhower, nu Generaal als rang in het leger, door met zijn plan om de Duitsers te veroveren. Zijn Britse en Amerikaanse generaals stemde zeer tegen de plannen van Eisenhower. Door tact en overreding liet Eisenhower zijn Generaals werken als een team. De Britten zelf zeiden dat alleen "Ike" in staat was om zulke eigenwijze mensen als de Britse generaal Bernard Montgomery en de Amerikaanse generaal George Patton samen te laten werken. Hun legers gingen door Duitsland in het westen terwijl de Soviet Legers aanvielen vanaf het Oosten. Op 7 mei, 1945, gaven de Duitsers zich over in Eisenhower's hoofdkwartier in een schoolgebouw in Rheims, Frankrijk.

De naoorlogse jaren
Eisenhower keerde terug naar Amerika en ontving daar veel waardering en enthousiasme over wat hij tot stand had gebracht. In November, 1945, volgde hij generaal Marshall op als bevelhebber van de landmacht.
Eisenhower ging de dienst uit in 1948. Hij publiceerde een boek over zijn ervaringen in de oorlog, Crusade in Europe, en in 1949 aanvaarde hij de functie van president van Columbia University.
Eisenhower keerde weer terug in militaire dienst in 1950, op het hoogtepunt van de Koude Oorlog met de Soviet Unie. President Harry S. Truman stelde hem aan als opperbevelhebber van de strijdkrachten van de recent gevormde Noord Atlantische Verdrags Organisatie (NAVO) dit was een defensieve militaire samenwerking tussen Amerika, Canada en een aantal Europese landen.
In 1947 probeerden zowel de Democratische als Republikeinse partij hem aan te zoeken als hun presidentiele kandidaat. Als militair had hij echter nog nooit deelgenomen aan partijpolitiek. Hij weigerde dan ook het aanbod van beide partijen. Toch ontwikkelde hij in 1952 sympathie voor de principes van de republikeinse partij, hij legde zijn functie bij de NAVO neer om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap.

President
Eisenhower won gemakkelijk de eerste ronde. In de verkiezingen van 1952 versloeg hij de Democratische kandidaat, Adlai E. Stevenson, met 442 tegen 89 stemmen. Eisenhower's Vice-president was Richard M. Nixon, die later zelf president werd.

Eerste periode
Eisenhower probeerde de Vereniged Staten te leiden in een samenwerkingsprogramma met alle vrije landen en een sterke oppositie tegen het communisme. Hij liet zich leiden door het advies van zijn minister van buitenlandse zaken, John Foster Dulles. Eisenhower slaagde hier niet geheel in maar hij boekte toch een aantal successen, als eerste beeindigde hij de Koreeaanse oorlog in 1953. Verder ondersteunde hij met zijn "atomen voor vrede" programma andere landen in hun ontwikkeling voor atoomenergie met vredelievende toepassing. In 1954 werd de Zuid-Oost Azieatische verdragsorganisatie opgericht als tegenwicht tegen de communistische agressie in die regio (deze samenwerking werd opgeheven in 1977). De integriteit van de president kwam naar voren gedurende de Suez-Crisis in 1956, waar hij de drie Amerikaanse bondgenoten Engeland, Frankrijk en Israel veroordeelde om hun aanvallen op Egypte die het Suez-kanaal had genationaliseerd.


Ziekte en Her-verkiezing

In 1955, kreeg Eisenhower meerdere hartaanvallen, maar naar een paar maanden was hij weer fit genoeg om hele werkdagen te draaien. Hij werd nog twee keer getroffen door ziektes.
Ondanks zijn ziektes, besloot Eisenhower om voor de her-verkiezing deel te nemen in 1965.
Opnieuw was zijn tegenstander Adlai E Stevenson.
Eisenhower kreeg 457 stemmen en Stevenson maar 73
Het volk gaf hem in totaal 35.590.000 stemmen, dat was het grootste aantal ooit gegeven aan een Amerikaanse president in die tijd.


Tweede periode

Tijdens zijn tweede periode, was president Eisenhower zelfs meer dan eerst betrokken bij buitenlandse affaires.
Om de landen in het midden Oosten te beschermen tegen Communistisch gedrag, gaf Eisenhower aan om millitaire hulp te sturen als dat nodig was.
Dit voorstel is bekend geworden als “Eisenhower Doctrine”.
In 1958 onder eed van de Doctrine, stuurde Eisenhower U.S. mariniers naar Libanon om te voorkomen dat er een mogelijke infasie, van de Chinese communisme zou komen, dit was bij de eilanden van Matsu en Quwmoy.
Een probleem dichter bij huis was die van Cuba in 1961.
En er was ook nog een probleem in Amerika zelf: het U-2 incident, dit was een vliegtuig die was neergeschoten door de S.U., dit was een blunder voor de administratie.
In de “supreme court” van Amerika in 1954 namen ze een historische beslissing, dit was het probleem tussen zwarte en witte kinderen op scholen, deze kinderen werden altijd al gescheiden maar daar wilde Eisenhower iets aan veranderen, er kwamen scholen met gemengde klassen. Eisenhower hoopte op een vredige intergratie, maar twijfelde niet om Amerikaanse soldaten naar een basisschool in Arkansas te sturen.

Pensioen
Na het verlaten van het witte huis in 1961, ging Eisenhower samen met Mamie met pensioen en ging op de boerderij die hij gekocht had wonen. Die boerderij lag in Gettysburg in de staat Pennsylvania. Een van de eerste acties van de nieuwe president John F. Kennedy was om Eisenhower te herstellen in de rang als legergeneraal. Eisenhower schreef verscheidene boeken: Mandate for Change (1963) en Waging Peace (1965). Eisenhower stierf op 28 maart 1969 in Washington D.C. en werd begraven in Abilene in de staat Kansas.