Cultureel activiteit - Monumenten
De waag was vroeger een stadspoort, nu is het een café-restaurant geworden. De waag is het belangrijkste wereldlijke gebouw uit de Middeleeuwen dat Amsterdam nog heeft. Vroeger was het een stadspoort, de Sint Antoniespoort, en was de Waag een onderdeel van de Middeleeuwse stadsommuring langs de huidige singel, de Kloveniersburgwal en de Geldersekade. De ommuring, die er nu dus niet meer staat, was gebouwd in de jaren 1481 tot 1494. Dat bestond uit verdedigingstorens en stadspoorten onderling verbonden door een stadsmuur. In de kademuur van de Geldersekade zijn wel nog steeds stukken zandsteen van de stadmuur. De Schreierstoren is de enige overgebleven verdedigingstoren, en de enige overgebleven stadspoorten zijn de Sint Antoniespoort (De Waag dus) en een deel van de Regulierspoort (het onderste deel van de Munttoren). De Waag zelf is gebouwd in 1488, wie de architect was kon ik niet vinden.
Zelf heb ik wel eens in de Waag gegeten, dus weet wel hoe dat gedeelde eruit ziet, de rest van het gebouw alleen niet, want daar kon je nooit komen. Ik had gedacht dat er een smalle trap naar boven zou gaan waar je dan uitkomt in de torenkamer met wat raampjes erin. Ik had niet gedacht dat het meer was dan alleen dat. Er waren namelijk een heleboel beschilderingen van Wapens van de Gilde, er was zelfs een openhaard boven. Het zag er best wel indrukwekkend uit. Op het plaatje hieronder kan je zien hoe het restaurant eruit ziet. Dat was voornamelijk middeleeuws ingericht. Ik heb alleen geen foto`s van de torenkamer kunnen maken, had geen fototoestel bij mij, en de foto`s op mijn telefoon zijn mislukt. (Als u wilt kunt u ze nog zien!)
De bouwstijl van de Waag is middeleeuws, wat herkenbaar aan die stijl is, is dat er torens zijn gebouwd, en binnen zie je bepaalde beschilderingen en grote kandelaren.
De waag bestond oorspronkelijk uit een poortgebouw met twee torens aan de stadzijde en een voorpoort met ook twee torens aan de grachtzijde. Tussen de voor- en hoofdpoort lag een niet bebouwd pleintje dat een sluis was. Toen Amsterdam aan het eind van de 16de eeuw groter begon te worden en er dus meer huizen bij werden gebouwd, verloor het gebouw zijn betekenis als stadspoort. Na het afbreken van de stadsmuur werd aan het begin van de 17de eeuw een nieuw marktplein aangelegd bij de poort, dat is nu de Nieuwmarkt. Vroeger was het gebouw hoger dan nu. Dat kan je nou niet meer zo goed zien, want het marktplein is opgehoogd.
De Poort was er niet alleen voor de ommuring, maar was er ook als zeewering. De poort lag tussen het zoute water uit het IJ, en het zoete water uit de Kloveniersburgwal. Onder de open binnenplaats van de poort lag een sluis die de scheiding tussen zoet en zout water in stand hield.
In de 17de eeuw kreeg de stadspoort een nieuwe functie. De Waag op de Dam was te klein geworden en moest dus vervangen worden, en de “nieuwe Waag” kwam dus in de Sint Antoniespoort. In de bovenverdiepingen kwamen gilden te wonen, schilders, metselaars en chirurgijns. De poortjes om het gebouw werden toen gebruikt als de ingangen voor elke gilde naar zijn huis. Boven de poortjes kan je nu nog steeds de emblemen zien van de gilden.
Ook is de Waag een brandweerkazerne geweest en een museum. Het Historisch Museum Amsterdam en het Joods Historisch Museum hebben daar alle twee gezeten. Vanaf 1989 tot en met 1994 had het gebouw geen functie. Op 20 December 1991 kwam er het plan het gebouw te restaureren. Terwijl het gebouw gerestaureerd werd, werd er ook gezocht naar een geschikte huurder. In 1996 kwam er uiteindelijk een huurder die er een café-restaurant van heeft gemaakt op de begane grond, en in de bovenverdiepingen zit de Maatschappij voor Oude en Nieuwe Media.
Wat praktisch is aan het gebouw, is dat er grote ruimtes zijn voor bijvoorbeeld vergaderingen of bijeenkomsten, maar nadelen aan het gebouw zie ik er eigenlijk niet in. In de torenkamers zijn mooie beschilderingen van wapens van de gilden. Ook hangen er grote kandelaren met kaarsen erin, en dat brengt wel sfeer.
De Waag is gebouwd van zandsteen (op de natuurstenen voet na), en binnen in het gebouw is alles van hout. Dit waren tenslotte ook de bruikbare materialen vroeger. Het ziet er allemaal heel natuurlijk uit, vroeger had je dan ook geen andere materialen om een gebouw mee te bouwen dan steen en hout. De luiken voor de ramen van het gebouw vind ik erg opvallend omdat ze een vel rode kleur hebben. Binnen zijn er niet zo veel kleuren, de muren zijn wit en wat niet wit is, is dan van hout.
De torens van het gebouw vind ik er erg mooi uitzien. Het gebouw zelf vind ik ook mooi. De grote tafels, de grote deuren, en de grote kandelaren vind ik erg mooi! Achteraf vond ik het leuker dan vooraf gedacht. Ik had niet gedacht dat de Waag zo`n achtergrond had met veel informatie. En ik denk nu ook dat elk gebouw wel zo`n interessante achtergrond heeft, en waarschijnlijk dan ook meer dan dat ik dacht-denk.
De waag was vroeger een stadspoort, nu is het een café-restaurant geworden. De waag is het belangrijkste wereldlijke gebouw uit de Middeleeuwen dat Amsterdam nog heeft. Vroeger was het een stadspoort, de Sint Antoniespoort, en was de Waag een onderdeel van de Middeleeuwse stadsommuring langs de huidige singel, de Kloveniersburgwal en de Geldersekade. De ommuring, die er nu dus niet meer staat, was gebouwd in de jaren 1481 tot 1494. Dat bestond uit verdedigingstorens en stadspoorten onderling verbonden door een stadsmuur. In de kademuur van de Geldersekade zijn wel nog steeds stukken zandsteen van de stadmuur. De Schreierstoren is de enige overgebleven verdedigingstoren, en de enige overgebleven stadspoorten zijn de Sint Antoniespoort (De Waag dus) en een deel van de Regulierspoort (het onderste deel van de Munttoren). De Waag zelf is gebouwd in 1488, wie de architect was kon ik niet vinden.
Zelf heb ik wel eens in de Waag gegeten, dus weet wel hoe dat gedeelde eruit ziet, de rest van het gebouw alleen niet, want daar kon je nooit komen. Ik had gedacht dat er een smalle trap naar boven zou gaan waar je dan uitkomt in de torenkamer met wat raampjes erin. Ik had niet gedacht dat het meer was dan alleen dat. Er waren namelijk een heleboel beschilderingen van Wapens van de Gilde, er was zelfs een openhaard boven. Het zag er best wel indrukwekkend uit. Op het plaatje hieronder kan je zien hoe het restaurant eruit ziet. Dat was voornamelijk middeleeuws ingericht. Ik heb alleen geen foto`s van de torenkamer kunnen maken, had geen fototoestel bij mij, en de foto`s op mijn telefoon zijn mislukt. (Als u wilt kunt u ze nog zien!)
De waag bestond oorspronkelijk uit een poortgebouw met twee torens aan de stadzijde en een voorpoort met ook twee torens aan de grachtzijde. Tussen de voor- en hoofdpoort lag een niet bebouwd pleintje dat een sluis was. Toen Amsterdam aan het eind van de 16de eeuw groter begon te worden en er dus meer huizen bij werden gebouwd, verloor het gebouw zijn betekenis als stadspoort. Na het afbreken van de stadsmuur werd aan het begin van de 17de eeuw een nieuw marktplein aangelegd bij de poort, dat is nu de Nieuwmarkt. Vroeger was het gebouw hoger dan nu. Dat kan je nou niet meer zo goed zien, want het marktplein is opgehoogd.
De Poort was er niet alleen voor de ommuring, maar was er ook als zeewering. De poort lag tussen het zoute water uit het IJ, en het zoete water uit de Kloveniersburgwal. Onder de open binnenplaats van de poort lag een sluis die de scheiding tussen zoet en zout water in stand hield.
In de 17de eeuw kreeg de stadspoort een nieuwe functie. De Waag op de Dam was te klein geworden en moest dus vervangen worden, en de “nieuwe Waag” kwam dus in de Sint Antoniespoort. In de bovenverdiepingen kwamen gilden te wonen, schilders, metselaars en chirurgijns. De poortjes om het gebouw werden toen gebruikt als de ingangen voor elke gilde naar zijn huis. Boven de poortjes kan je nu nog steeds de emblemen zien van de gilden.
Ook is de Waag een brandweerkazerne geweest en een museum. Het Historisch Museum Amsterdam en het Joods Historisch Museum hebben daar alle twee gezeten. Vanaf 1989 tot en met 1994 had het gebouw geen functie. Op 20 December 1991 kwam er het plan het gebouw te restaureren. Terwijl het gebouw gerestaureerd werd, werd er ook gezocht naar een geschikte huurder. In 1996 kwam er uiteindelijk een huurder die er een café-restaurant van heeft gemaakt op de begane grond, en in de bovenverdiepingen zit de Maatschappij voor Oude en Nieuwe Media.
Wat praktisch is aan het gebouw, is dat er grote ruimtes zijn voor bijvoorbeeld vergaderingen of bijeenkomsten, maar nadelen aan het gebouw zie ik er eigenlijk niet in. In de torenkamers zijn mooie beschilderingen van wapens van de gilden. Ook hangen er grote kandelaren met kaarsen erin, en dat brengt wel sfeer.
De Waag is gebouwd van zandsteen (op de natuurstenen voet na), en binnen in het gebouw is alles van hout. Dit waren tenslotte ook de bruikbare materialen vroeger. Het ziet er allemaal heel natuurlijk uit, vroeger had je dan ook geen andere materialen om een gebouw mee te bouwen dan steen en hout. De luiken voor de ramen van het gebouw vind ik erg opvallend omdat ze een vel rode kleur hebben. Binnen zijn er niet zo veel kleuren, de muren zijn wit en wat niet wit is, is dan van hout.
De torens van het gebouw vind ik er erg mooi uitzien. Het gebouw zelf vind ik ook mooi. De grote tafels, de grote deuren, en de grote kandelaren vind ik erg mooi! Achteraf vond ik het leuker dan vooraf gedacht. Ik had niet gedacht dat de Waag zo`n achtergrond had met veel informatie. En ik denk nu ook dat elk gebouw wel zo`n interessante achtergrond heeft, en waarschijnlijk dan ook meer dan dat ik dacht-denk.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden