Kindermishandeling
Je voelt, je kijkt, je weet.
Verschillende vormen van mishandeling
Als mensen aan kindermishandeling denken, denken ze aan kinderen die flink worden geslagen en geschopt of in elk geval worden gepijnigd. Terwijl kindermishandeling zo veel meer inhoud als mensen eigenlijk denken! De meest ernstige vormen zijn dan natuurlijk lichamelijk en seksueel maar dat betekend niet dat geestelijk mishandeling en verwaarlozing minder erg zijn.
Hier eerst de 2 meest ernstige vormen:
- Lichamelijke mishandeling.
- Seksueel misbruik.
Deze 2 vormen zijn volgens ons het ergste omdat ze later ook nog veel problemen kunnen vormen. Als je bijvoorbeeld een relatie krijgt. Hier de andere 2 vormen die natuurlijk niet minder ernstig zijn!
- Geestelijke mishandeling.
- Lichamelijke verwaarlozing.
Dat er weinig aandacht is voor deze vormen van mishandeling, komt voor een deel omdat het zo onzichtbaar is. Lichamelijk geweld laat sporen op het lichaam na, geestelijk geweld of verwaarlozing niet. Deze 4 vormen zullen uitgebreid worden uitgelegd in de volgende hoofdstukken.
Lichamelijke mishandeling
Bij lichamelijke mishandeling verwonden ze het kind op zo veel mogelijk manieren, bijvoorbeeld slaan, schoppen, knijpen, verbranden en verwonden. Hier bij kunnen ze natuurlijk ook een voorwerp gebruiken. Er is nooit precies een duidelijke verklaring waarom de ouders zo agressief en boos reageren op de kleinste irritaties of vervelende situaties. Maar het kind is er meestal wel de dupe van. Er kunnen dus verschillende redenen zijn tot lichamelijke mishandeling:
- De ouders hebben zelf een slechte jeugd gehad en hebben hun problemen niet kunnen verwerken.
- De ouders hadden veel meer voorgesteld van het hele gebeuren om het kind krijgen heen.
- ze zijn door diverse omstandigheden ( bijvoorbeeld alcohol- of drug misbruik ) niet goed in staat om problemen te hand haven.
- het kind is ongewenst hebben weinig kennis over opvoeding in het algemeen
- het vertoont 'moeilijk' gedrag: veel huilen, slecht slapen of eten, is erg druk
- het is gehandicapt
Kortom, Het is foute boel! De buitenwereld mag natuurlijk niks van de mishandeling weten, maar toch kunnen ze er achterkomen door goed op te letten, let bijvoorbeeld op hoe het kind zich gedraagt, hoe hij of zij er uit ziet en zo zijn er nog veel meer dingen. Ook kunnen buren het merken door veel geschreeuw of lawaai.
Seksueel misbruik
Bij deze vorm van mishandeling wordt iemand gedwongen dingen uit te voeren, te ondergaan of daar getuige van te zijn. Je bent vaak afhankelijk van de dader of bang voor hem zodat hij jou kan dwingen. Dit dwingen kan gebeuren door op je schuldgevoel in te werken of je durft hem niet te weigeren omdat hij jou dan niet meer lief zou vinden. Seksueel misbruik van kinderen binnen het gezin houd meestal in dat ouders opdringen aan eigen intimiteiten en seksuele handelingen aan een kind, door iemand die macht over het kind kan uitoefenen.
Wat dan vooral een probleem wordt is het schaamtegevoel wat slachtoffers van seksueel misbruik meestal hebben. En dat belemmert hen dan ook vaak om daarover te vertellen. Dit is nog erger in culturen waar geloof een belangrijke rol speelt. Schuldgevoel komt voort uit zelfbescherming of doordat anderen jou dat aanpraten. Als je beseft dat alle schuld bij de dader laf dan geeft je dat een onverdraaglijk gevoel van machteloosheid. Hier kun je nog moeilijker mee omgaan dan met het gevoel dat je zelf schuldig bent aan dit alles. Door jezelf de schuld te geven verlies je niet alleen het vertrouwen in mensen om je een maar soms ook in jezelf.
Als het kind slachtoffer is van seksueel misbruik dan is het kind volledig afhankelijk van zijn ouders. Dan zit er niets anders op voor het kind om te denken dat het zijn of haar schuld was. Een schuld gevoel kan ook aangepraat worden door de dader zelf. Hij zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat je erom vroeg, of dat jij hem verleid had of ze kunnen zielig doen door te
zeggen dat ze eenzaam zijn, tekort komen of dat jij de enige bent die hem of haar begrijpt. Weet natuurlijk wel dat niet jij maar de dader schuldig is aan het misbruik. Hij heeft jou grenzen overschreden en daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Je kunt het jezelf ook niet verwijten dat je het seksueel misbruik niet eerder heb kunnen stoppen.
Bij kinderen speelt er ook nog wat anders wat belangrijk is.
Als een kind geen aandacht krijgt behalve tijdens het misbruik, dan zou dat het schuldgevoel nog meer kunnen aanwakkeren. Het misbruik leverde in dit geval aandacht op en aandacht is toch iets wat een kind nodig heeft. ‘Vader houdt toch zoveel van zijn kleine meisje en zij wil hem toch geen verdriet doen. Dat brengt enorme verwarring met zich mee. De pleger gebruikt in dit opzicht het vertrouwen dan niet als opvoeding doel maar als middel voor seksueel misbruik.
Geestelijke mishandeling
Bij geestelijke mishandeling wordt het kind goed verzorgd, maar staat het regelmatig bloot aan geestelijke kwellingen. Het kind heeft dan weliswaar geen blauwe plekken, maar het is net als bij andere vormen van kindermishandeling ongelukkig. Geestelijke mishandeling is moeilijker op te sporen omdat lichamelijke verschijnselen ontbreken. Voorbeelden er van zijn: expres bang maken, schelden, kleineren, te hoge eisen stellen (bijv. te vroeg en onder dwang zindelijk maken), opsluiten, nooit bij de eigen naam noemen, geliefd speelgoed vernielen of verstoppen, bedreigen, een huilende baby buiten gehoorsafstand leggen zonder te kijken wat er aan de hand is enzovoort, enzovoort.
Een paar signalen van het kind kunnen zijn:
- ( Overdreven ) angstig, bang voor harde geluiden.
- Schrikt als ouders binnen komen.
- Eet- en slaapproblemen.
- Lusteloos of juist agressief reageren of gedragen.
- Extreem zenuwachtig of gespannen.
- Heel erg druk.
- Terug getrokken.
- Overdreven veel aandacht vragen.
- Wisselende stemmingen.
- Veel huilen en spugen.
- Faalangst, hysterisch, obsessies, hevige angsten.
- Beslist niet willen huilen ( voornamelijk jongens ) of overdreven veel huilen ( de meisjes. )
Verwaarlozing
Als je het hebt over een verwaarloosd kind, dan kan dat van alles betekenen. Al snel heb je het dan over te weinig voeding, aandacht of verzorging. Het is dan ook van groot belang, dat ouders vanaf het begin ingaan op de behoeften van het kind, want het zijn de eerste ervaringen, die het kind opdoet in zijn leven en zijn de basis, waardoor hij zich verder zal ontwikkelen. Het kind leert over zichzelf te denken en met andere mensen om te gaan, zoals de ouders met hem omgaan. Wordt er geen goede basis gelegd, dan kan er weinig tot niets groeien en zal het kind zich niet kunnen ontplooien tot wie hij zou kunnen zijn.
Cijfers
Per jaar worden in Nederland ruim 100.000 kinderen mishandeld. En elke week sterft er wel een kind aan mishandeling door volwassenen die verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van dat kind. Tweederde van de mishandelde kinderen die hulp krijgen is op dat moment al langer dan een jaar mishandeld. Het Advies en Meldpunt Kindermishandeling krijgt bijna elk uur een serieuze melding van kindermishandeling binnen. Dat is 24 uur per dag, 365 dagen per jaar.
Vorig jaar:
838 baby's van 0 jaar
753 baby's van 1 jaar
881 peuters van 2 jaar
870 peuters van 3 jaar
841 kinderen van 4 jaar
825 kinderen van 5 jaar en zo verder …
Van alle 16-jarige meisjes is 8 % ernstig seksueel misbruikt door een familielid. De helft langer dan een jaar. Seksueel misbruik door een familielid komt voor in alle milieus, bij alle soorten geloof en culturen. De daders zijn vrijwel altijd mannen (98%) Per jaar zijn meer dan 100.000 kinderen getuige van huiselijk geweld. Ze voelen de spanning, horen de kreten, zien de verwondingen. Kinderen die thuis getuige zijn van geweld lopen kans op ernstige psychische schade. Van deze kinderen raakt 40% tot 60% getraumatiseerd doordat zij getuige zijn van de mishandeling tussen hun ouders. Naar schatting is tussen de 30% en 40% van deze kinderen zelf ook meestal slachtoffer, omdat zij ook mishandeld worden of omdat zij tussenbeide springen.
Van de 140.000 gesprekken die de Kindertelefoon in 2003 voerde gingen er ruim 9300 over mishandeling. Daarvan ging het in 51% over geweld in de gezinssituatie, 8% binnen een relatie en 41% in andere situaties. 54% van de gesprekken betreft lichamelijke mishandeling, 39% betreft seksuele mishandeling, verkrachting, ongewenste intimiteiten, 7% betreft geestelijke mishandeling en verwaarlozing. Eén op de zes volwassenen zegt kindermishandeling te hebben gesignaleerd, maar doet hier verder toch niks aan.
Hulp
Als je naar hulp op zoek bent omdat je met kindermishandeling te maken hebt, dan maakt het een groot verschil uit wat je denkt, voelt en gelooft. Als je een volwassene bent die zelf onder kindermishandeling heeft geleden, dan kan het zo zijn dat je nog steeds met deze dingen worstelt. Stel dat je vermoed dat je buurmeisje mishandelt wordt. Wat kun je dan zeggen, en hoe kun je hem of haar helpen en hier mee omgaan? En wat doe je als je zelf mishandeld wordt?
Je kan ten alle tijden naar de kindertelefoon bellen en je kan ook naar hun site www.kindertelefoon.nl gaan. Als je de kindertelefoon belt, bel je met mensen die met jou over je problemen en gevoelens praten. Op de kindertelefoon website kan je chatten met kinderen die zelf ook mishandeling meemaken of hebben meegemaakt.
Hoe de hulpverlening aan een gezin waar een kind mishandeld wordt, eruit ziet, hangt af van de problemen die het betreffende gezin heeft. De hulp kan bestaan uit praktische zaken zoals, hulp bij het vinden van werk, zorgen voor een veilig en goed onderdak, voeding en kleding. Daarnaast kan, begonnen worden met het verwerken of hulp verlenen aan ouders en/of kind. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren in een vorm van therapie, met het doel persoonlijke of opvoedingsproblemen op te lossen.
In eerste instantie zal die gene proberen ouders te helpen dat ze hun kind (weer) goed kunnen opvoeden. Als dit mislukt of ouders niet willen meewerken, kan de Raad voor de Kinderbescherming worden ingeschakeld. De Raad stelt dan een onderzoek in en beschrijft wat hij of zij heeft gevonden, gelezen of gezien, voor aan de kinderrechter. Deze kan bijvoorbeeld besluiten de kinderen onder toezicht te stellen. Dit stelt voor dat er een gezinsvoogd komt die de ouders adviseert bij de opvoeding. De ouders moeten zijn aanwijzingen opvolgen. Of ze kunnen de ouders uit de ouderlijke macht ontheffen: Ze hebben dan geen zeggenschap meer over hun kind, maar blijven wel zoveel mogelijk bij het kind betrokken.
De ouders kunnen ook hun gehelen zeggenschap over het kind verliezen. Het kind wordt dan overgedragen aan het voogd.
Websites voor meer hulp:
http://www.amk-nederland.nl
http://www.no-kidding.nu
http://www.kinderbescherming.nl
Risicofactoren
Er zijn verschillende risico’s om sneller in aanraking te komen als kind met kindermishandeling. Hier een paar voorbeelden:
- Ouders:
Ouders die hun kind mishandelen of verwaarlozen hebben vaak psychische problemen. Daarnaast lopen ouders die zelf als kind mishandeld zijn of in hun jeugd andere negatieve ervaringen in het gezin hebben meegemaakt, een groter risico om hun eigen kind te mishandelen. Verder hebben mishandelende ouders meer dan andere ouders een gebrek aan pedagogisch besef.
- Kwetsbare kinderen:
Sommige kinderen zijn moeilijker op te voeden dan andere kinderen. Het opvoeden van kinderen die extra zorg, aandacht en geduld van ouders vragen, zoals kinderen die te vroeg geboren zijn of kinderen met een lichamelijke of verstandelijke handicap, geeft de ouders waarschijnlijk meer stress en gevoelens van incompetentie. Ook kinderen die problematisch gedrag vertonen, doen een groot beroep op de opvoedingskwaliteiten en inspanningen van ouders en zijn voor ouders een bron van stress. Op jonge leeftijd zijn deze kinderen bovendien fysiek en emotioneel erg afhankelijk van hun opvoeders, en daarmee extra kwetsbaar voor mishandeling en verwaarlozing.
- Leefomstandigheden:
In gezinnen waarin kindermishandeling voorkomt gaan de gezinsleden vaak op een negatieve manier met elkaar om. Bij fysieke kindermishandeling overheerst geweld in de onderlinge contacten. Daarnaast wonen gezinnen waarin mishandeling plaatsvindt relatief vaak in buurten met zwakke sociale verbanden, criminaliteit, drugs problematiek, armoede en achterstand
Het lijkt erop dat ook alleenstaand ouderschap en gezinsgrootte risicofactoren zijn voor kindermishandeling. Hoe dat verband precies ligt is niet duidelijk. Het is aannemelijk dat alleenstaand ouderschap of het hebben van een groot gezin voor een ouder een bron van stress is en daarmee zijn functioneren als opvoeder beïnvloed.
Je voelt, je kijkt, je weet.
Verschillende vormen van mishandeling
Als mensen aan kindermishandeling denken, denken ze aan kinderen die flink worden geslagen en geschopt of in elk geval worden gepijnigd. Terwijl kindermishandeling zo veel meer inhoud als mensen eigenlijk denken! De meest ernstige vormen zijn dan natuurlijk lichamelijk en seksueel maar dat betekend niet dat geestelijk mishandeling en verwaarlozing minder erg zijn.
Hier eerst de 2 meest ernstige vormen:
- Seksueel misbruik.
Deze 2 vormen zijn volgens ons het ergste omdat ze later ook nog veel problemen kunnen vormen. Als je bijvoorbeeld een relatie krijgt. Hier de andere 2 vormen die natuurlijk niet minder ernstig zijn!
- Geestelijke mishandeling.
- Lichamelijke verwaarlozing.
Dat er weinig aandacht is voor deze vormen van mishandeling, komt voor een deel omdat het zo onzichtbaar is. Lichamelijk geweld laat sporen op het lichaam na, geestelijk geweld of verwaarlozing niet. Deze 4 vormen zullen uitgebreid worden uitgelegd in de volgende hoofdstukken.
Lichamelijke mishandeling
Bij lichamelijke mishandeling verwonden ze het kind op zo veel mogelijk manieren, bijvoorbeeld slaan, schoppen, knijpen, verbranden en verwonden. Hier bij kunnen ze natuurlijk ook een voorwerp gebruiken. Er is nooit precies een duidelijke verklaring waarom de ouders zo agressief en boos reageren op de kleinste irritaties of vervelende situaties. Maar het kind is er meestal wel de dupe van. Er kunnen dus verschillende redenen zijn tot lichamelijke mishandeling:
- De ouders hebben zelf een slechte jeugd gehad en hebben hun problemen niet kunnen verwerken.
- ze zijn door diverse omstandigheden ( bijvoorbeeld alcohol- of drug misbruik ) niet goed in staat om problemen te hand haven.
- het kind is ongewenst hebben weinig kennis over opvoeding in het algemeen
- het vertoont 'moeilijk' gedrag: veel huilen, slecht slapen of eten, is erg druk
- het is gehandicapt
Kortom, Het is foute boel! De buitenwereld mag natuurlijk niks van de mishandeling weten, maar toch kunnen ze er achterkomen door goed op te letten, let bijvoorbeeld op hoe het kind zich gedraagt, hoe hij of zij er uit ziet en zo zijn er nog veel meer dingen. Ook kunnen buren het merken door veel geschreeuw of lawaai.
Seksueel misbruik
Bij deze vorm van mishandeling wordt iemand gedwongen dingen uit te voeren, te ondergaan of daar getuige van te zijn. Je bent vaak afhankelijk van de dader of bang voor hem zodat hij jou kan dwingen. Dit dwingen kan gebeuren door op je schuldgevoel in te werken of je durft hem niet te weigeren omdat hij jou dan niet meer lief zou vinden. Seksueel misbruik van kinderen binnen het gezin houd meestal in dat ouders opdringen aan eigen intimiteiten en seksuele handelingen aan een kind, door iemand die macht over het kind kan uitoefenen.
Wat dan vooral een probleem wordt is het schaamtegevoel wat slachtoffers van seksueel misbruik meestal hebben. En dat belemmert hen dan ook vaak om daarover te vertellen. Dit is nog erger in culturen waar geloof een belangrijke rol speelt. Schuldgevoel komt voort uit zelfbescherming of doordat anderen jou dat aanpraten. Als je beseft dat alle schuld bij de dader laf dan geeft je dat een onverdraaglijk gevoel van machteloosheid. Hier kun je nog moeilijker mee omgaan dan met het gevoel dat je zelf schuldig bent aan dit alles. Door jezelf de schuld te geven verlies je niet alleen het vertrouwen in mensen om je een maar soms ook in jezelf.
zeggen dat ze eenzaam zijn, tekort komen of dat jij de enige bent die hem of haar begrijpt. Weet natuurlijk wel dat niet jij maar de dader schuldig is aan het misbruik. Hij heeft jou grenzen overschreden en daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Je kunt het jezelf ook niet verwijten dat je het seksueel misbruik niet eerder heb kunnen stoppen.
Bij kinderen speelt er ook nog wat anders wat belangrijk is.
Als een kind geen aandacht krijgt behalve tijdens het misbruik, dan zou dat het schuldgevoel nog meer kunnen aanwakkeren. Het misbruik leverde in dit geval aandacht op en aandacht is toch iets wat een kind nodig heeft. ‘Vader houdt toch zoveel van zijn kleine meisje en zij wil hem toch geen verdriet doen. Dat brengt enorme verwarring met zich mee. De pleger gebruikt in dit opzicht het vertrouwen dan niet als opvoeding doel maar als middel voor seksueel misbruik.
Geestelijke mishandeling
Bij geestelijke mishandeling wordt het kind goed verzorgd, maar staat het regelmatig bloot aan geestelijke kwellingen. Het kind heeft dan weliswaar geen blauwe plekken, maar het is net als bij andere vormen van kindermishandeling ongelukkig. Geestelijke mishandeling is moeilijker op te sporen omdat lichamelijke verschijnselen ontbreken. Voorbeelden er van zijn: expres bang maken, schelden, kleineren, te hoge eisen stellen (bijv. te vroeg en onder dwang zindelijk maken), opsluiten, nooit bij de eigen naam noemen, geliefd speelgoed vernielen of verstoppen, bedreigen, een huilende baby buiten gehoorsafstand leggen zonder te kijken wat er aan de hand is enzovoort, enzovoort.
Een paar signalen van het kind kunnen zijn:
- ( Overdreven ) angstig, bang voor harde geluiden.
- Schrikt als ouders binnen komen.
- Eet- en slaapproblemen.
- Lusteloos of juist agressief reageren of gedragen.
- Extreem zenuwachtig of gespannen.
- Heel erg druk.
- Terug getrokken.
- Overdreven veel aandacht vragen.
- Wisselende stemmingen.
- Veel huilen en spugen.
- Faalangst, hysterisch, obsessies, hevige angsten.
- Beslist niet willen huilen ( voornamelijk jongens ) of overdreven veel huilen ( de meisjes. )
Verwaarlozing
Als je het hebt over een verwaarloosd kind, dan kan dat van alles betekenen. Al snel heb je het dan over te weinig voeding, aandacht of verzorging. Het is dan ook van groot belang, dat ouders vanaf het begin ingaan op de behoeften van het kind, want het zijn de eerste ervaringen, die het kind opdoet in zijn leven en zijn de basis, waardoor hij zich verder zal ontwikkelen. Het kind leert over zichzelf te denken en met andere mensen om te gaan, zoals de ouders met hem omgaan. Wordt er geen goede basis gelegd, dan kan er weinig tot niets groeien en zal het kind zich niet kunnen ontplooien tot wie hij zou kunnen zijn.
Per jaar worden in Nederland ruim 100.000 kinderen mishandeld. En elke week sterft er wel een kind aan mishandeling door volwassenen die verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van dat kind. Tweederde van de mishandelde kinderen die hulp krijgen is op dat moment al langer dan een jaar mishandeld. Het Advies en Meldpunt Kindermishandeling krijgt bijna elk uur een serieuze melding van kindermishandeling binnen. Dat is 24 uur per dag, 365 dagen per jaar.
Vorig jaar:
838 baby's van 0 jaar
753 baby's van 1 jaar
881 peuters van 2 jaar
870 peuters van 3 jaar
841 kinderen van 4 jaar
825 kinderen van 5 jaar en zo verder …
Van alle 16-jarige meisjes is 8 % ernstig seksueel misbruikt door een familielid. De helft langer dan een jaar. Seksueel misbruik door een familielid komt voor in alle milieus, bij alle soorten geloof en culturen. De daders zijn vrijwel altijd mannen (98%) Per jaar zijn meer dan 100.000 kinderen getuige van huiselijk geweld. Ze voelen de spanning, horen de kreten, zien de verwondingen. Kinderen die thuis getuige zijn van geweld lopen kans op ernstige psychische schade. Van deze kinderen raakt 40% tot 60% getraumatiseerd doordat zij getuige zijn van de mishandeling tussen hun ouders. Naar schatting is tussen de 30% en 40% van deze kinderen zelf ook meestal slachtoffer, omdat zij ook mishandeld worden of omdat zij tussenbeide springen.
Van de 140.000 gesprekken die de Kindertelefoon in 2003 voerde gingen er ruim 9300 over mishandeling. Daarvan ging het in 51% over geweld in de gezinssituatie, 8% binnen een relatie en 41% in andere situaties. 54% van de gesprekken betreft lichamelijke mishandeling, 39% betreft seksuele mishandeling, verkrachting, ongewenste intimiteiten, 7% betreft geestelijke mishandeling en verwaarlozing. Eén op de zes volwassenen zegt kindermishandeling te hebben gesignaleerd, maar doet hier verder toch niks aan.
Als je naar hulp op zoek bent omdat je met kindermishandeling te maken hebt, dan maakt het een groot verschil uit wat je denkt, voelt en gelooft. Als je een volwassene bent die zelf onder kindermishandeling heeft geleden, dan kan het zo zijn dat je nog steeds met deze dingen worstelt. Stel dat je vermoed dat je buurmeisje mishandelt wordt. Wat kun je dan zeggen, en hoe kun je hem of haar helpen en hier mee omgaan? En wat doe je als je zelf mishandeld wordt?
Je kan ten alle tijden naar de kindertelefoon bellen en je kan ook naar hun site www.kindertelefoon.nl gaan. Als je de kindertelefoon belt, bel je met mensen die met jou over je problemen en gevoelens praten. Op de kindertelefoon website kan je chatten met kinderen die zelf ook mishandeling meemaken of hebben meegemaakt.
Hoe de hulpverlening aan een gezin waar een kind mishandeld wordt, eruit ziet, hangt af van de problemen die het betreffende gezin heeft. De hulp kan bestaan uit praktische zaken zoals, hulp bij het vinden van werk, zorgen voor een veilig en goed onderdak, voeding en kleding. Daarnaast kan, begonnen worden met het verwerken of hulp verlenen aan ouders en/of kind. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren in een vorm van therapie, met het doel persoonlijke of opvoedingsproblemen op te lossen.
In eerste instantie zal die gene proberen ouders te helpen dat ze hun kind (weer) goed kunnen opvoeden. Als dit mislukt of ouders niet willen meewerken, kan de Raad voor de Kinderbescherming worden ingeschakeld. De Raad stelt dan een onderzoek in en beschrijft wat hij of zij heeft gevonden, gelezen of gezien, voor aan de kinderrechter. Deze kan bijvoorbeeld besluiten de kinderen onder toezicht te stellen. Dit stelt voor dat er een gezinsvoogd komt die de ouders adviseert bij de opvoeding. De ouders moeten zijn aanwijzingen opvolgen. Of ze kunnen de ouders uit de ouderlijke macht ontheffen: Ze hebben dan geen zeggenschap meer over hun kind, maar blijven wel zoveel mogelijk bij het kind betrokken.
De ouders kunnen ook hun gehelen zeggenschap over het kind verliezen. Het kind wordt dan overgedragen aan het voogd.
Websites voor meer hulp:
http://www.amk-nederland.nl
http://www.no-kidding.nu
http://www.kinderbescherming.nl
Risicofactoren
Er zijn verschillende risico’s om sneller in aanraking te komen als kind met kindermishandeling. Hier een paar voorbeelden:
- Ouders:
Ouders die hun kind mishandelen of verwaarlozen hebben vaak psychische problemen. Daarnaast lopen ouders die zelf als kind mishandeld zijn of in hun jeugd andere negatieve ervaringen in het gezin hebben meegemaakt, een groter risico om hun eigen kind te mishandelen. Verder hebben mishandelende ouders meer dan andere ouders een gebrek aan pedagogisch besef.
- Kwetsbare kinderen:
Sommige kinderen zijn moeilijker op te voeden dan andere kinderen. Het opvoeden van kinderen die extra zorg, aandacht en geduld van ouders vragen, zoals kinderen die te vroeg geboren zijn of kinderen met een lichamelijke of verstandelijke handicap, geeft de ouders waarschijnlijk meer stress en gevoelens van incompetentie. Ook kinderen die problematisch gedrag vertonen, doen een groot beroep op de opvoedingskwaliteiten en inspanningen van ouders en zijn voor ouders een bron van stress. Op jonge leeftijd zijn deze kinderen bovendien fysiek en emotioneel erg afhankelijk van hun opvoeders, en daarmee extra kwetsbaar voor mishandeling en verwaarlozing.
In gezinnen waarin kindermishandeling voorkomt gaan de gezinsleden vaak op een negatieve manier met elkaar om. Bij fysieke kindermishandeling overheerst geweld in de onderlinge contacten. Daarnaast wonen gezinnen waarin mishandeling plaatsvindt relatief vaak in buurten met zwakke sociale verbanden, criminaliteit, drugs problematiek, armoede en achterstand
Het lijkt erop dat ook alleenstaand ouderschap en gezinsgrootte risicofactoren zijn voor kindermishandeling. Hoe dat verband precies ligt is niet duidelijk. Het is aannemelijk dat alleenstaand ouderschap of het hebben van een groot gezin voor een ouder een bron van stress is en daarmee zijn functioneren als opvoeder beïnvloed.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden