Dierproeven

Jullie kennen vast allemaal wel de spotjes van dierproefvrij, waarin een man aan iemand vraagt of ze even wat in de ogen van iemands hond mogen spuiten. Mensen reageren allemaal heel verontwaardigd, van ehh nee, maar dit is wel iets wat dagelijks gebeurt en waar weinig mensen bij stil staan.
Als jij onder de douche staat, en je haren wast met shampoo, denk je er vast niet aan dat er jaarlijks wereldwijd 200.000 dieren worden gebruikt voor het testen van lippenstift, shampoo en tandpasta. Merken die zich schuldig maken aan dierproeven zijn de gewone merken die veel mensen waarschijnlijk in huis hebben:
Head&shoulders, dreft, colgate, douwe egberts, zwitsal, becel en ga zo maar door.

Per jaar worden voor alle dierproeven bij elkaar 620.000 dieren gebruikt. Dat betekent dat er per dag 1700 proefdieren worden gebruikt. Hiervan overleven er maar 140. Een rekensommentje laat dan zien dat er elke minuut een proefdier overlijdt.

Maar wat zijn dierproeven nou precies? In de wet worden dierproeven als volgt omschreven:
Alle handelingen aan levende gewervelde dieren voor een nader bepaald doel, waarbij het risico bestaat dat de dieren hiervan ongerief worden
Dierproeven worden voor verschillende doeleinden gebruikt. Er zijn over het algemeen 4 doelen waarvoor er dierproeven worden gedaan, namelijk, medisch onderzoek, giftigheidsonderzoek, onderwijsonderzoek en wetenschappelijk onderzoek.
Bij dierproeven voor medisch onderzoek worden er medicijnen getest op dieren. Er worden allerlei losse stoffen op dieren uitgeprobeerd om te kijken wat voor effect die stoffen hebben. Dan worden er medicijnen ontwikkeld, die worden op dieren getest of ze bijwerkingen hebben en die hebben ze nogal vaak, dus de meeste dieren zullen overlijden. Natuurlijk moeten ze ook weten of de medicijnen werken. Dit kun je alleen onderzoeken als een dier die bepaalde ziekte heeft waartegen het medicijn is uitgevonden. Daarom wordt het dier eerst ziek gemaakt, ze zorgen dat de dieren kanker krijgen, of reuma, om daarna de medicijnen op ze te testen.

Bij dierproeven voor giftigheidonderzoek wordt gekeken of bepaalde stoffen giftig zijn. Hierbij worden bepaalde stoffen bij dieren ingebracht of op hun huid gesmeerd om te kijken of het irriteert. Vooral de LD 50 test is heel erg omstreden. L staat voor letale en betekent dodelijk. Bij deze testen worden stoffen die wij dagelijks gebruiken zoals geur- kleur en smaakstoffen, verf etcetera op dieren getest. Ze worden ingespoten, of op hun kale huid aangebracht. Deze dieren zijn door genetische manipulatie kaal geboren. Er wordt dan gekeken hoe dieren op deze stoffen reageren en op het moment dat een bepaalde stof op de markt komt, zijn er al vele duizenden dieren voor overleden. Hoewel deze testen in nederland zijn verboden, zijn er nog verschrikkelijk veel producten in nederland te koop die wel op deze manier zijn getest doordat het in het buitenland nog niet verboden is.

Dierproeven voor schoolonderzoek wordt gedaan door studenten. Voordat zij in mensen gaan snijden, gaan ze eerst oefenen op dieren. Studenten hebben trouwens het recht om deze dierproeven te weigeren. Er wordt geschat dat ongeveer 2% van de studenten dat ook doet.

Ook worden er geweren op dieren getest, om te kijken welke uitwerking een schot heeft. Hierbij overlijden heel veel dieren. Die dieren overlijden meestal niet meteen na het schot, maar raken in shocktoestand en bloeden dan uiteindelijk dood.
.

Ik vind dus dat dierproeven moeten worden afgeschaft. Hier heb ik verschillende redenen voor.
Ten eerste natuurlijk omdat het ontzettend zielig is voor de dieren, die onschuldig pijn moeten lijden omdat wij zonodig willen dat onze producten getest worden.
De dieren worden ook niet goed behandeld. Een deel van de dieren die voor dierproeven bestemd zijn overlijden al voordat ze voor testen gebruikt zijn. Dit komt omdat ze met z’n allen bij elkaar in een klein kooitje worden gezet. Ze worden dan ook niet op strooisel gezet maar op een rooster waardoor ze amper kunnen lopen. Ze vervelen zich, en daardoor gaan ze elkaar verwonden enzo. Sommige dieren overlijden dus in zo’n kooitje en een deel van de dieren heeft allerlei vergroeiingen omdat de kooitjes niet hoog genoeg zijn.

Bij sommige proeven worden de dieren verdoofd, en natuurlijk helpt dit wel een beetje, maar ik denk dat die dieren evengoed nog pijn hebben, want nadat er een proef bij hen is uitgevoerd stopt de verdoving en hebben ze nog wel last van de gevolgen.

Ook zijn dierproeven niet altijd volledig betrouwbaar. Sommige middelen zijn niet schadelijk voor dieren, maar wel voor mensen. Dan is het allemaal op dieren getest, en wordt het product goedgekeurd. Komt het op de markt en blijkt het opeens wel schadelijk te zijn. Een voorbeeld van zoiets is Thalidomide, beter bekend als softenon. Dat is een geneesmiddel dat eind jaren 50 op de markt werd gebracht als slaapmiddel en als middel tegen ochtendmisselijkheid. Het was op dieren getest en veilig bevonden. Toen het een aantal jaren op de markt was, bleek dat het bij baby’s ernstige aangeboren afwijkingen veroorzaakte als de moeder het had geslikt tijdens de zwangerschap. De baby’s hadden onderontwikkelde of ontbrekende lichaamsdelen.
Het kan ook wezen dat een dier door iets anders ziek wordt dan het product wat getest wordt. Dan weet je nog niet of het product nou schadelijk is of niet, en een dier kan je niet vertellen of ie van tevoren al niet lekker was of dat het kwam nadat het product op hem getest was.

Ook wordt er onnodig veel testen uitgevoerd. Waarom zou je een nieuw schoonmaakmiddel door 20 of 30 dieren laten innemen. De kans dat iemand schoonmaakmiddel binnenkrijgt is klein, en als het al gebeurd is het bijna altijd wel slecht, dat weten we toch al. Je kunt het natuurlijk evengoed wel testen, maar doe het dan niet op 20 of 30 dieren maar op 4 of 5, dan kun je toch ook al zien of iets schadelijk is of niet.
Drugs wordt ook eerst op dieren getest. Dit vind ik heel vreemd. Drugs is verboden, de mensen kiezen er zelf voor om het te gebruiken en dat het schadelijk is weet iedereen. Als het bijwerkingen heeft, jammer dan, daarvoor hoeven geen onschuldige dieren opgeofferd te worden.

Het is veel beter om dierloze proeven uit te voeren. Die zijn veel nauwkeuriger dan proeven met dieren. Ook zijn ze goedkoper en minder tijdrovend omdat je bij proeven met dieren lang moet wachten voordat de dieren kenmerken van een ziekte gaan vertonen enz.
Er zijn ontzettend veel alternatieven voor dierproeven.
Bijvoorbeeld kunnen oogtesten, waarbij getest wordt of een bepaalde stof irriteert als die in aanraking komt met de ogen, worden uitgevoerd op de ogen van dode dieren. Ze worden meestal uitgevoerd op ogen van konijnen, maar er is ontdekt dat ze voor deze proef ook de losse ogen van kippen kunnen gebruiken die toch al geslacht zijn.
Voor huidirritatie testen is er ook een goed alternatief beschikbaar. Daarvoor kun je huidcellen van de mens gebruiken. Met de techniek van tegenwoordig kan er zelfs een stukje huid groeien uit een paar huidcellen en hier zouden dan de proeven op uitgevoerd kunnen worden.
In het onderwijs kunnen ze ipv van proefdieren gebruik maken van videos, computermodellen en namaakdieren. Die alternatieven zijn meestal nog goedkoper en duidelijker ook.

Er kunnen als alternatief ook robots gebruikt worden. Dit wordt al gedaan bij de botsproeven met auto’s, daar werden vroeger ook dieren voor gebruikt.
Een ander alternatief is het gebruiken van embryo’s. Hun zenuwstelsel is nog niet volgroeid waardoor ze geen pijn voelen.

Er wordt nog te weinig gekozen voor de alternatieven voor dierproeven. Dit komt waarschijnlijk ook doordat de overheid per jaar 500 miljoen euro investeert in dierproeven en maar 3,5 miljoen in alternatieven. Als de overheid niet meer zou investeren in dierproeven wordt het voor bedrijven duurder om de dierproeven uit te voeren en zullen ze eerder overstappen naar een alternatief, zeker als die gesubsidieerd wordt.

Natuurlijk is het zo dat niet voor álles een alternatief te vinden is. Maar door de alternatieven te gebruiken waar dat mogelijk is, verminderd het aantal proefdieren wel heel erg. Er zijn verschillende stichtingen die zich inzetten voor proefdieren. Er is bijvoorbeeld proefdiervrij, die zet zich in om proefdieren helemaal te laten verdwijnen. Maar is ook het nationaal centrum alternatieven voor dierproeven. Die willen dat de alternatieven beter benut worden. Verder staan ze voor vermindering, verfijning en vervanging.
Vermindering willen ze bereiken door een goede onderzoekscommissie te laten onderzoeken of bij een onderzoek proefdieren gebruikt mogen worden. Ook moet er worden gezorgd voor een goede proefopzet waardoor er minder dieren gebruikt hoeven te worden. De dieren moeten gedeeld worden, zodat als de ene onderzoeker het hart nodig heeft, en de andere onderzoeker de lever dat ze dan samen gebruik kunnen maken van hetzelfde dier.
Met verfijning bedoelen ze een betere verzorging, gezondheid en huisvesting van de dieren. Hierdoor vallen er minder dieren voortijdig af. Ook bedoelen ze hiermee de pijnbestrijding van dieren. Ze willen ook dat er euthanasie gepleegd kan worden. Sommige dieren worden ziek gemaakt voor een onderzoek, ze krijgen bijvoorbeeld kanker. Die dieren zullen uiteindelijk overlijden en zij willen dat die dieren na het onderzoek uit hun lijden verlost worden.
Met vervanging wordt natuurlijk het gebruiken van alternatieven bedoeld.

Dierproeven moeten worden afgeschaft of in ieder geval sterk worden verminderd. Er zijn genoeg alternatieven om de onderzoeken uit te voeren, en bij onderzoeken waarbij echt proefdieren nodig zijn moet er verantwoord met de dieren worden omgegaan.
Want zeg nou zelf, test jij je shampoo eerst op de ogen van je hond om te kijken of het prikt?