Indianen

De ontdekking van de indianen In het jaar 1000 kwamen de Noormannen via Groenland in Amerika. De contacten tussen de Noormannen en de Indianen verliepen slecht en de Noormannen verdwenen weer uit Amerika. Vijfhonderd jaar later, in 1492, ontdekte Columbus Amerika. Columbus wilde er achter komen of er een andere weg naar India was in plaats van langs het gevaarlijke Kaap de Goede Hoop bij Afrika. Columbus dacht dat als hij naar het westen gaat dat hij dan vanzelf bij India komt. Als hij na een lange reis in Amerika aankomt, denkt hij India gevonden te hebben. Hij noemt de mensen die in Amerika wonen Indianen. Dat is zo gebleven, ook al is Columbus niet in India aangekomen, maar in een toen onbekend continent. Huizen van de indianen De Indianen woonden in verschillende soorten woningen. De woningen zijn afhankelijk van het klimaat waarin deze wordt gebouwd. De meest voorkomende woningen zijn: · de tipi, een nomadische woning · een plankwoning, het winterverblijf in het noordwesten · de hogan, rotswoningen en huizen van riet in het zuidwesten · de wigwam, rond grote meren · de iglo, bij sneeuw en ijs

Het huis van de prairie Indianen heet een tipi, een grote, kegelvormige tent. Tipi's werden gemaakt van bizonhuiden die door de vrouwen schoongemaakt en gelooid werden. Binnenin de tipi sliepen de mensen op matrassen van bizonhuiden. Voedsel, medicijnen en kleren bewaarden ze in zachte zakken. Elk gezin heeft een eigen tipi. Kinderen wonen bij hun ouders in de tipi totdat ze gaan trouwen. Het was een perfect verblijf voor de nomadische Indianen. De deur van de tipi was rond en naar het oosten gericht voor de opkomende zon. In het midden van de tipi was een kleine vuurplaats om te koken of om de ruimte warm te houden, de rook kon weg via een smal gat bovenin. Er stond vaak een ketel soep of stoofpot op het vuur en iedereen kon zichzelf bedienen. Er waren ook indianen die niet-nomadisch waren en dus een lange tijd op dezelfde plaats woonden. Zij bouwden huizen van natuurlijke materialen als hout, takken, huiden en gras. Huizen van riet werden gemaakt van riete matten en geraamtes van palen. In het huis was een centrale vuurplaats, in het dak was een gat zodat dat de rook weg kon. Deze huizen van riet kwam vaak voor in het zuidwesten en in Californië. Een Hogan was zes of achthoekig en werd gebouwd met een geraamte van palen en stokken bepleisterd met leem. De meeste dorpen bestaan uit 20 tot 30 tipi's, een groot dorp bevat 30 tot 40 tipi's. Zowel een klein als een groot dorp hebben altijd een wachter. Indianendorpen liggen bijna altijd aan een rivier voor drinkwater en vissenvangst, voor de paarden en honden om te drinken en om de groentetuin water te geven. Nomaden De prairie-indianen zijn nomaden, ze leven niet in blijvende nederzettingen, met het wisselen van de seizoenen verplaatsen hun ze kamp. Alle spullen zijn makkelijk mee te nemen, zelfs hun huizen, de tipi’s zijn makkelijk opvouwbaar. Ze reizen te paard en met kano’s als dit nodig was. In de zomer volgen ze de bizon kuddes. Dagindeling De vrouwen zijn altijd bezig. Ze wassen de kledingstukken in de rivier en ze nemen de bizonhuiden en bizonvlees mee van de jacht. Van de huiden maken ze kleding en tenten. Verder halen ze water en brandhout, voeden de kinderen op, zorgen voor gasten, drogen en condenseren vlees en bouwen tipi’s. Ook verzamelen vrouwen wilde kersen, koolrapen, bessen en kruiden. De mannen jagen. Jongens leren op jonge leeftijd al jagen van de vader en van de familie, want het leven van een stam hangt er vanaf. Om een succesvolle jacht te maken was er veel kennis nodig over dieren. Voordat de blanken geweren meebrachten, doodden de Indianen de bizons met speren, pijlen en bogen, bijlen, knuppels met stenen en een soort kapmes. De jacht wordt zorgvuldig voorbereid. Verkenners zoeken de kudde en drijven die in de goede richting. De jagers zijn goede ruiters, ze vuren pijlen af of werpen speren terwijl ze pijlsnel, tussen een wilde kudde rijden. Ze jagen en vingen wat eetbaar was zoals rendieren, herten, bizons, hazen, konijnen, korhoenders, maar ook ratten, muizen en hagedissen. De Indianen maakten van bizonhorens een lepel, van een maag van een bizon werden potten gemaakt, en van de hoeven maakten ze een rammelaar en veel lijm, ook werden er van bizonstaarten vegers gemaakt. Van een goede vangst van een hele dag kon een hele stam minstens een jaar leven. Van riet en veren maakten de jagers nep eenden zodat de wilde eenden naar ondiep water kwamen, en ze zo gepakt of neergeschoten konden worden met pijl en boog. Er wordt ook veel gevist. In de lente komen er veel zalmen stroomopwaarts zwemmen om in het binnenland te gaan paren. De stammen dachten dat ze kwamen om hen van voedsel te voorzien. Ze vingen de vissen dan met netten en vallen. Ook werd er veel op zee gevist, er werd gejaagd op walvissen, robben, kabeljauw en steur. Walrussenjacht was erg gevaarlijk maar het leverde vlees, huid en boten voor sieraden op. Op een dorre prairie wordt weinig voedsel verbouwd. Sommige stammen verbouwen tabak, en de stammen die in de riviervalleien wonen verbouwen maïs, bonen en pompoenen. Arendjacht was erg moeilijk omdat arenden erg behendig zijn en hoog kunnen vliegen. Daarom waren ze ook het teken van macht en vrijheid. Een arendval bestond uit een diepe kuil waar een man in kon zitten. Deze kuil was bedekt met struiken en gras, de man hield een stuk vlees vast. De arend dook dan naar beneden, de man pakte hem bij zijn poten en doodde hem. Kinderen spelen in het kamp. Ze doen balspelen, leren pijl en boog schieten en lang hardlopen. Er wordt al vroeg aan de meisjes geleerd hoe ze moeten koken en kleding moeten maken aan de jongens hoe ze moeten jagen en vechten. Stammen, groepen en gezinnen Er zijn veel verschillende Indianenstammen, de bekendste zijn Cheyenne, Papago en Sioux op de grote prairies, Apache, Navajo en Pueblo in het zuidwesten, en de Iroquois in het oosten. Iedere stam heeft zijn eigen gewoonten, manieren en taal. Toch konden de stammen met elkaar praten met behulp ven een speciale gebarentaal. Een andere manier is het zenden van rooksignalen, om een andere groep te vertellen wie je bent of om te waarschuwen dat er bizons gesignaleerd zijn. Geen enkele stam heeft een geschreven taal. Belangrijke gebeurtenissen worden in pictogrammen of beeldschrift opgetekend. Een stam is onderverdeeld in kleinere groepen. De leden van die groepen zijn gewoonlijk aan elkaar verwant. Alle stammen vinden de vrouwen het belangrijkst van een stam, omdat ze de kinderen opvoeden, zorgen voor het eten, en kleren maken. Rijke mannen kunnen meerdere vrouwen hebben, maar de meeste zijn met een vrouw. De Indianen onderscheiden zich door middel van kleding, gezichtsbeschilderingen, haardracht en opvattingen. Een keer per jaar, in de zomer, komen de stammen bij elkaar op de Grote Vlakte voor een stammenvergadering. Goden en geesten De wereld van de indianen wordt bestuurd door de geesten, die ze Machten noemen. De Machten stromen door de zon, de maan, de aarde, de lucht en door elke plant en elk dier op de Vlakte. De mensen luisteren goed naar de Machten, vooral als ze door visioenen of dromen spreken. Medicijnmannen kunnen de machten raadplegen en zo de toekomst voorspellen of mensen raad geven. De machtigste medicijnmannen zijn grote leiders. Sommige stammen zoals de Sioux, geloven in een Oppermacht, de Grote geest. Ze voelen zich omringd door de geesten van hun voorouders. De Indianen geloven ook in zwarte en witte magie. Met de zwarte magie kunnen de Indianen anderen schade toebrengen, en met de witte magie kunnen ze iemand helpen. De Indianen dachten dat de aarde een platte schijf was, met daarboven andere werelden. Volgens het Indiaanse geloof bestond de mens uit drie onderdelen: het lichaam de ziel en de geest. In de winter was er feest voor de geesten. Indianen hadden ook een groot aantal rituelen zoals het roken van de vredespijp, gezichtsversieringen en dansen. Stamhoofden en stamraden Het hoofd van een groep wordt gekozen vanwege zijn moed, goedheid en wijsheid. Vaak zijn er twee leiders, een oorlogsleider die bekend staat om zijn moed en een vredesleider die bekend staat om zijn wijsheid. Een zoon kan de titel van zijn vader erven, maar hij moet het respect van zijn medestamleden verdienen. Beslissingen worden genomen door de stamraden. Alle belangrijke mannen zijn daarbij aanwezig, ze beginnen door in stilte een pijp te roken.
De Amerikanen en de Indianen Met de komst van de blanken veranderde het leven van de Indianen. De blanken namen veel nuttige dingen mee zoals messen, scharen, lakens, kammen, naalden en kralen, maar de paarden en geweren waren het meest waardevol voor de Indianen. Ze gebruikten de geweren voor de jacht en voor gevechten. De blanken brachten datgene wat ze wilden ruilen naar een handelsnederzetting en kregen er dan bijvoorbeeld bloem, koffie of suiker voor terug van de indianen of omgekeerd. Geweren en Whisky behoorden tot de populairste handelsgoederen. Indianenreservaten Naarmate de blanken oprukten, werden de indianen steeds verder van hun gebied verdreven. De regering van de V.S. verkocht land voor hele lage prijzen aan kolonisten die naar de binnenlanden van de V.S trokken.Eén voor één moesten de stammen hun gebied verlaten en naar de reservaten gaan. Er werd beloofd dat ze in ruil daarvoor jaarlijks voedselvoorraden, goederen en wapens zouden krijgen, maar ondanks de inspanningen van de regering in Washington werden de verdragen bijna altijd genegeerd. Kolonisten, boeren, mijnwerkers en jagers weigerden toe te geven dat de indianen net als zij mensen waren en hoopten op hun uitroeiing. Zo werd er steeds meer land van de indianen ingepikt. Men wilde de indianen bekeren en de kinderen naar school sturen en ze daar leren dat hun eigen cultuur achterlijk was. Men haatte de indianen. De toekomst van de Indianen De indianen leden erg onder de veranderingen door de Europeanen. Veel mensen stierven en enkele stammen werden compleet uitgeroeid. De Indiaanse bevolking neemt nu weer wat toe. De regeringen houden er nu pas rekening mee dat de indianen ook volwaardig burgers zijn. Meer dan de helft van de indianen leeft nu buiten de reservaten. Ze wonen vaak in houten huizen in een doorsnee dorpje. Tegenwoordig proberen de Indianen de oude en de nieuwe levenswijzen met elkaar te verzoenen en ze houden hun oude godsdienstige plechtigheden, gewoonten en talen in ere.