Crèche niet slecht voor kind

Inleiding Het is een drukke maandag ochtend, want het is spitsuur. Een jonge vrouw is op weg naar haar werk en steekt gehaast de straat over. Ze heeft zojuist haar dochtertje van 18 maanden enthousiast de vriendelijke crècheleidster zien begroeten, en ze heeft nog naar haar gezwaaid door het met tekeningen versierde raam. Ze zag haar spelen met een horde leeftijdsgenootjes, bouwend aan een vrolijk gekleurde blokkentoren die met de week hoger wordt. Het is een zonnige morgen, maar de vrouw kan niet genieten van de warmte van de eerste zonnestralen, want ze kampt met een enorm schuldgevoel. De kranten beweren dat de crèche een slechte invloed heeft op het kind. Fanatieke niet-werkende moeders menen dat de crèche een hel is voor de kleine. Dat het onverantwoordelijk is om niet zelf constant het zicht te hebben op je kind. moet de moeder dan haar baan opgeven om haar kind non stop te bewaken? of moet ze thuis gaan werken om in ieder geval in de buurt van haar kind te zijn al heeft ze dan niet altijd de volle aandacht ervoor? ik vind het belangrijker dat ze blijft werken, en dat er genoeg voorzieningen zijn voor het kind. Ze kan gewoon parttime blijven werken, haar kind op een geschikte crèche te doen en de tijd dat ze thuis is aan haar kind besteden. Mijn stelling is dus: Met mate naar de crèche is niet slecht voor het kind. Mijn eerste argument is, Werk is belangrijk. Bij de geboorte van een kind komt ook financieel heel veel kijken. Veel gezinnen kunnen niet rondkomen van één inkomstenbron, en dus zullen beide ouders moeten werken om zichzelf en het kind te onderhouden. Voor veel vrouwen is het belangrijk financieel onafhankelijk te zijn van haar partner, en dus is werk een vereiste. Mensen hebben werk nodig om actief te blijven en natuurlijk om het kind te onderhouden. Een onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwen na het krijgen van een kind geschikter worden voor verantwoordelijk werk. Door het zorgen voor een baby en de verantwoordlijkeheden die een kind met zich meebrengt wordt een vrouw ambitiezer en alerter. Het zou dus een verspilling van talent zijn als ze juist voor haar kind stopt met werken. En het is niet nodig om haar carrière geheel op te geven voor het kind, want de crèche biedt een uitkomst.
Ten tweede, is een crèche niet zo'n hel als men denkt. Voor veel kinderen is het zelfs een feest om naar de crèche te gaan, het is er levendig en gezellig. Voor kinderen die er niet graag heen gaan is het een goede leerweg, eens zullen ze toch de wijde wereld in moeten. Als ze nu stapsgewijs leren een of twee dagen per week van het ouderlijk huis gescheiden te zijn, en toch in een geschikte, op kinderen ingestelde omgeving te zijn, zal de overgang naar de peuter- of kleuterklas later minder abrubt zijn. Natuurlijk moet er, vooral bij de wat schuwere en kwetsbare kinderen, op gelet worden dat de crèche geen negatieve invloed op het kind heeft, er moet een goede bewuste keuze gemaakt worden en gezorgd worden dat de crècheleidsters het kind genoeg aandacht geven. Niet alleen de primaire aandacht, wat verzorgen en voeden betreft, maar ook luisteren en praten. Als de ouders hun kroost ophalen is er volop aandacht, want kind en ouder hebben elkaar gemist. Met een thuiswerkende moeder begrijpt hij of zij niet waarom het niet de volle aandacht krijgt. Te vaak een afwijzing als ‘nu even niet schatje’ zal het kind doen vervreemden van de ouders. Hij of zij wordt gesloten en zal uit noodzaak leren dingen voor zich te doen, wat de ouders wel handig vinden. Het belandt in een vicieuze cirkel, met de kans dat het kind verwaarloosd wordt. Het eventuele aandachttekort op een crèche intensief compenseren is veel effectiever en zorgt voor een hechtere band tussen ouders en kind. Ten derde, is een crèche heel praktisch. Een crèche maakt een kind stressbestendig en geeft de ouders hun vrijheid. Het is goed voor de sociale ontwikkeling van een kind, en maakt een kind opener. Veel beter dan het constant beschermen van een kind is het voorzichtig blootstellen aan de wereld, zo bouwt het ook een weerstand op tegen infecties. Aan de andere kant, veel mensen vinden De crèche een risico. Bij sommige kinderen is aangetoond dat ze door het verblijven op een crèche gedragsproblemen gaan vertonen, bijvoorbeeld neerslachtigheid, agressiviteit en pesterig gedrag. Dit komt doordat er bij sommige crèches geen één op één contact is met het kind, en dan krijgt hij of zij dus niet genoeg aandacht. Maar als er een geschikte opvang wordt gekozen en het aantal uren op de crèche per week niet boven de 20 uur uitkomt, zal het zover niet komen. Tevens ben ik van mening dat de ouders vooral het eerste jaar veel bij hun kind horen te zijn en het kind op deze mnaier aan zichzelf en aan de wereld moeten laten wennen. Één van de ouders moet het werk gedeeltelijk opgeven, voornamelijk in het eerste halfjaar en indien mogelijk het hele eerste jaar. Als dit niet mogelijk is moeten de ouders buitengewoon waakzaam zijn en letten op de invloed van de crèche op hun kind. Ze moeten zorgen dat de crèche voldoet aan de behoeften van hun kind, en de overheid moet crèches regelmatig controleren. Ouders zijn vaak blind voor de risico’s die een crèche met zich mee brengt, omdat ze niet geloven dat het slecht kan zijn voor hun kind. Derhalve moeten de ouders dus voorlichting krijgen over de nadelen die een crèche met zich mee kan brengen. Alles samengenomen, denk ik dat een crèche niet schadelijk is voor een kind. Zolang kinderen niet te veel en vooral niet te vroeg naar een voor hun geschikte crèche gaan, zullen ze een goede ontwikkeling doormaken. Ze zullen al vroeg leren om te gaan met leeftijdsgenootjes en zelfstandiger worden. De moeder kan blijven werken en onafhankelijk blijven, en de tijd die ze bij het kind is volop aan het kind besteden. Zolang het eerste jaar maar zo goed als volledig aan het kind besteed wordt zal de crèche geen complicaties met zich meebrengen. Zolang de hele kindertijd er overwegend iemand is voor het kind als hij of zij thuis komt, om ervoor te zorgen, ernaar te luisteren en ermee te praten, is kinderopvang geen probleem.