Amerikaanse burgeroorlog

1861: De Amerikaanse Burgeroorlog begint De oprichting van de Geconfedereerde Staten van Amerika Na de verkiezing werd Abraham Lincoln president van de VS. in 1860 scheidde de ene na de andere staat zich van de Unie(groot deel van de staten) af. Lincoln was vel tegen slavernij, maar iets later had hij de uitspraak: "Als ik de Unie kon redden door alle slaven te bevrijden, zou ik dat doen; als ik de Unie kon redden door geen enkele slaaf te bevrijden, zou ik dat doen; als ik de Unie kon redden door sommige slaven te bevrijden en anderen niet, zou ik dat ook doen." (1862) In 1861 was de Amerikaanse Burgeroorlog niet te vermijden, hoe graag Lincoln ook wilde bewijzen dat hij de Unie boven de vrijheid van de slaven stelde. in februari van dat jaar hadden zich al zeven staten van de Unie losgemaakt, en dat zouden er snel meer worden. Na de aanstelling van Lincoln op 4 maart 1861 namen de spanningen snel toe. de Staten Virginia, Tennessee, Kentucky, Missouri, Arkansas en North Carolina vergaderen nog over wat ze moeten doen. De Zuidelijke staten waren gevaarlijk en Lincoln vreesde dat ook zij zich zouden afscheiden om te worden opgenomen in de nieuwe Confederate States of America (CSA). Daar had hij gelijk in want al snel werd Fort Sumter gebombardeerd (12 april 1861), de dag dat de Amerikaanse Burgeroorlog begon. De Amerikaanse Burgeroorlog begint Fort Sumter was een fort dat lag in het Zuidelijk gebied (South Carolina) maar bezet door Noordelijke troepen. Jefferson Davis, de president van de nieuwe CSA, eiste dat het fort ontruimd werd en zich overgeven aan het Zuiden, maar Lincoln weigerde. Hij zei dat het Noorden niet zou schieten, maar zich wel zou verdedigen mocht dit nodig zijn. Ze stonden als het ware tegenover elkaar maar niemand dee wat. Dit werd op 12 april verbroken door Generaal P.G.T. Beauregard van de Zuidelijke troepen. op 12 april openden zij het vuur op het fort en begonnen daarmee de Amerikaanse Burgeroorlog. Vierendertig uur nadat de beschieting was begonnen trok de commandant van het fort, Majoor Robert Anderson, zich terug naar het Noorden, wonderbaarlijk waren er in die 34 uur geen slachtoffers gevallen. Op 15 april riep Lincoln een staat van “rebellie” uit en riep 75.000 vrijwilligers op voor de oorlog. Omdat de meeste mensen dachten dat de oorlog snel afgelopen zou zijn was dit geen probleem. vooral in het Zuiden waar honderdduizenden zich aanmelden voor het niet bestaande leger van de Confederatie( de staten die erbij hoorden). Nadat Lincoln de staat van rebellie had uitgeroepen, trokken Virginia, North Carolina, Tennessee en Arkansas zich ook woedend uit de Unie terug. Eind mei 1861 bestond de Confederatie uit elf staten met 9 miljoen inwoners, waarvan 3,5 miljoen slaven; de Unie bestond uit 23 staten met 23 miljoen inwoners. Lincoln was opgelucht dat de grensstaten Kentucky, Missouri en Maryland zich niet uit de Unie terugtrokken want ze hadden veel aan de slavernij.
Vergelijking van de capaciteiten van Noord en Zuid De nieuwe Confederatie (staten van de Zuidelijke troepen) zat niet zonder problemen. Ondanks het enthousiasme van vele duizenden jonge mannen had de CSA geen leger, geen wapens, en nauwelijks productie dus weinig geld. In het Zuiden was de landbouw groot geweest en dat kwam hun niet goed uit. Terwijl in het Noorden 110.000 fabrieken met in totaal 1,3 miljoen werknemers de oorlogsproductie in een stroomversnelling brachten, moest het Zuiden het doen met 18.000 fabrieken met slechts 110.000 werknemers. Het Noorden bezat ruim 34.000 km treinrails terwijl het Zuiden het 14.000 km moest doen. in 1860 produceerde het Noorden 470 stoomlocomotieven, tegen slechts 17 in het Zuiden. En het belangrijkste het Noorden produceerde 32 keer meer wapens dan het Zuiden, en had daarmee zo'n 97% van de wapenindustrie in handen. Het enige wat het Zuiden had was dus een enthousiasme voor het nieuwe land en een hoog “moraal” bij de troepen. Bij de uiteenval van de Unie aan het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog werd de Unie in tweëen gesplitst. Niet alleen de staten maar ook de industrie en hele families werden opgesplitst. Ineens leefde de buur aan de andere kant van de grens en was een vijand geworden. Het kwam dan ook vaak voor dat leden van dezelfde familie tegenover elkaar stonden met een verdeelde mening en kijk op de wereld. Daarom gebeurde het niet vaak dat een vader in een leger vocht tegen het leger waar zijn zoon in zat. Hetzelfde was het voor de legercommandanten. Ze waren opgegroeid als vrienden, samen naar de militaire academie op West Point gegaan, soms zelfs samen in de Mexicaanse Oorlog gevochten, maar ze waren nu elkaars vijanden. De meeste officieren kozen de kant van hun thuisstaat, zodat strategisch en hoogbegaafde mannen als Robert E. Lee en Joseph E. Johnston, beiden uit Virginia, naar het Zuiden vertrokken. Dit was Een groot verlies voor het Noorden, dat het met jongere minder ervaren officieren als Henry Halleck, Joseph Hooker en George Meade moest doen. Vooral Robert E. Lee was een groot verlies. Lincoln had hem zelfs het bevel van het hele Unieleger aangeboden, maar hoewel de zachtaardige maar briljante Lee weinig met slavernij had, kon hij als “Virginia gentleman” zijn staat niet verraden. Hij vertrok naar het Zuiden en nam een grote hoeveelheid strategische kennis en inzicht met zich mee. De slag bij Bull Run Het volk wou snel een overwinning zien, en in juli 1861 “bezweek” Lincoln door deze druk. Hij liet het Noordelijke leger onder leiding van Irvine McDowell. 30.000 man sterk maar slechts halfgetraind, oprukkend naar het dorpje Manassas Junction, waar een Zuidelijk leger onder Generaal Beauregard zich had verzameld. Het enthousiaste publiek ging in grote getallen mee om dit eerste echte gevecht van de Amerikaanse Burgeroorlog met eigen ogen te kunnen zien. Het riviertje Bull Run, vlak bij Manassas Junction, werd het centrale punt van het gevecht. duizenden mannen moesten er vuren tijdens de eerste veldslag van de Amerikaanse Burgeroorlog. Hoewel het Noorden fel aanviel, bleek het Zuiden te sterk en sloeg de tegenstander op de vlucht. Het geschokte publiek had niet alleen weinig van de slag kunnen zien, ze zagen hun helden nu ook langs zich heen in paniek voor hun leven rennen. In de daarop volgende chaos faalde het Zuiden erin de overwinning te behalen. De achtervolging werd al snel gestaakt hoewel het complete Noordelijke leger opvallend was. De Uniehoofdstad Washington, slechts 25 mijl van Bull Run , ontkwam op het nippertje aan een ramp. Het Noorden realiseerde zich met een schok dat deze oorlog wel eens langer kon duren dan gedacht, terwijl het Zuiden na de overwinning feestvierde. De Slag bij Bull Run kostte bijna 5000 Amerikaanse slachtoffers, 2700 aan de kant van het Noorden en 2000 aan de kant van het Zuiden. Terwijl het Noorden met de handen in het haar zat, had het Zuiden in Generaal Thomas J. Jackson inmiddels zijn eerste oorlogsheld. Hij had met een kleine brigade uit Virginia tegen een grote Noordelijke overmacht standgehouden en verdiende daarmee de bijnaam "Stonewall Jackson". De hele veldslag, hoe gruwelijk ook, bleek echter slechts een voorproefje van wat er komen ging. Het Zuidelijke leger valt uiteen Na een lange strijd met veel veldslagen trok op januari 1865 het leger van Sherman South(Noord) Carolina binnen en vernietigde alles wat op zijn pad kwam. Volgens velen was South Carolina de aanstichter van het bloedbad dat vanaf 1861 had plaatsgevonden, de aanstichter van de Amerikaanse Burgeroorlog, en dus was het nu ook die staat die zou bloeden voor wat het had gedaan. Duizenden Geconfedereerden van Lee’s leger (Zuid) deserteerden toen ze hoorden wat er in South Carolina gebeurden. Ze hadden altijd in hun zaak geloofd, maar de realiteit was hard. Er waren nauwelijks wapens meer, bijna geen enkele soldaat had sinds maanden schoenen aan gehad, en hun uniformen waren niet langer grijs maar bruin, gemaakt van wat de soldaten onderweg aan kleding hadden kunnen vinden. De afschaffing van de slavernij Op 31 januari 1865 nam de Senaat van de VS “het dertiende Amendement op de Constitutie” aan. Hiermee werd de slavernij in de gehele VS officieel afgeschaft. De volgende dag werd in de “Supreme Court” een advocaat uit Masschusetts gennaamd John Rock, tot hogerechter geaccepteerd door Salmon P. Chase, de opvolger van Roger Taney. Taney had in 1857 in de “Dred Scott” zaak gezegd dat zwarten geen burgerrechten hadden en dit recht nooit konden verwerven. John Rock was een advocaat, tandarts en dokter, sprak Duits en Frans, en hij had een donkere huidskleur. In maart bestond de eens zo trotse “Army of Northern Virginia” van Lee, die nu opperbevelhebber was van de restanten van het Geconfedereerde leger dat Uit nog slechts 35.000 man bestond. vechtend tegen een Noordelijke overmacht van 115.000 man. De situatie was uitzichtloos voor het zuiden, en Lee gaf opdracht vanuit Petersburg naar het westen terug te trekken. Ook vroeg Lee om iets dat inging tegen alles waar het Zuiden voor had gestaan - zwarte slaven als soldaten. Na het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog zouden slaven die meevochten met de Confederatie dan vrijgelaten worden, stelde Lee voor. In de Geconfedereerde Senaat werd hard gedebatteerd, maar zonder hulp van de “zwarten” zou het Zuiden sowieso verloren zijn. Op 13 maart accepteerde de Senaat Lee’s voorstel. de ultieme vernedering voor het hele Zuiden. Zwarte slaven moesten de Confederatie, die gevochten had om de slavernij in stand te houden, redden van een ondergang en zouden daarna vrijgelaten worden. Slavernij was hoe dan ook verleden tijd. Op 26 maart is de hoofdstad van de confederatie Richmond gevallen en ingenomen onder leiding van Grant. Lee geeft zich over Vlak voor het middaguur stuurde Lee een boodschapper met een witte vlag naar Grant’s hoofdkwartier. Bij het kleine plaatsje Appomattox gaf Lee zich over. Ook de Zuidelijke troepen in de rest van het land gaven zich over na Lee's overgave, en de slaven die men in had willen inzetten zouden nooit in actie komen. De Amerikaanse Burgeroorlog was voorbij. Op 14 april 1865 ging Generaal-majoor Robert Anderson terug naar Fort Sumter en liet dezelfde vlag over het fort wapperen die hij exact 4 jaar geleden naar beneden had moeten halen na de eerste beschietingen van de Amerikaanse Burgeroorlog. Enkele uren later schoot een Zuidelijke sympathisant, John Wilkes Booth, Abraham Lincoln neer terwijl deze naar een theaterstuk in Washington zat te kijken. Lincoln stierf de volgende dag op 56-jarige leeftijd. De oorlog had 4 jaar geduurd en heeft vele duizenden slachtoffers geëist. De rust in Amerika keerde weer terug.