Deelvraag 1
Wat hield de Flower Power in?
Hypothese:
Onze hypothese is dat de flower power een soort van jongeren verzet was tegen de oorlog in Vietnam, ze houden van een bepaald soort muziek, van de Beatles en dragen zigeuner kleding. Ook gebruiken ze termen als: make love no war.Tussen de jaren 60 en 70 bloeide de flowerpowertijd op. De flower power was een tijd die je kon uitdrukken in vele woorden: langharige hippies op sandalen, love, peace en drugs.
De muziek was zweverig, zoet en vooral rustgevend. De liederen gingen over moeder aarde, maar ook over de natuur in het algemeen. Dat de muziek enigszins zweverig was kwam onder andere door de vele drugs die werden gebruikt. In de muziek zat vooral zacht gitaarwerk. De flowerpowermuziek ontstond uit de beatmuziek, enkele popgroepen waren the byrds, tee set, Scott mckansy en Jimi Hendrix waren ook grote popidolen van die tijd. Een bekend hitnummer van Jimi Hendrix was: Burning of the midnight lamp. Ook the beatles maakten in de jaren 60-70 “hippiemuziek”.
Er werden vanaf deze tijd ook grote popfestivals gehouden een voorbeeld hiervan is WoodStock Music and Arts Fair (in Amerika), dit was het grootste evenement van het flowerpowertijd perk. Er kwamen wel ongeveer een half miljoen jongeren op af.
De flowerpowertijd was een tijd die veel zaken in beweging zetten: er waren veel protestacties, de jongeren protesteerden o.a. tegen milieuvervuiling, armoede in de 3e wereld, de oorlog in Vietnam. Deze protestacties gingen gepaard met protest songs. Het was vooral de oorlog in Vietnam waardoor Amerikaanse jongeren hippie werden, ze wilde niet mee vechten in de oorlog en woonden met een groep Hippies in parken in grote steden zodat ze niet hoefde mee te vechten.
Maar ook werd onafhankelijk zijn erg belangrijk voor jongeren. Vrijheid van meningsuiting, kwam daarbij. Er was een 2e feministische golf: dat wil zeggen dat de vrouwen op kwamen voor hun rechten, ze wilden volledige gelijkheid op het gebied van banen en lonen(dolle mina’s werden ze genoemd). Een bekende kreet is: “baas in eigen buik”, jonge vrouwen wilde zelf weten wanneer zij aan kinderen zouden gaan beginnen, ze wilde voorbehoedsmiddelen en abortussen.
De regel seks voor het huwelijk is verboden, werd niet nagestreefd en taboes werden minder of verdwenen (echtscheiding, abortus. Jongeren gingen hun eigen gang, gingen in kraakpanden wonen en droegen hun eigen kleding (hippies). De ouders waren tegen de hippies, de jongeren echter vonden het geweldig.
De jeugdcultuur die hoorde bij de hippies was totaal verschillend van wat men gewend was. Het was een snelle opkomst, normen en waarden verdwenen en er kwamen anderen
voor in de plaats. Het werd ook een soort drugscultuur, met de bijbehorende hardheid en kilheid. De eerste hippies vestigden zich in San Francisco in de Verenigde Staten. Ze waren vaak vriendelijk in omgang, en hadden lange haren en fel gekleurde kleren, sommige mensen zeiden dat het hun doel was om te stimuleren. Het modebeeld van de flowerpowertijd was zeker niet eenzijdig. De twee meest voorkomende kapsels bij hippies waren het zogenoemde “afro”-kapsel, en de lange haren, dit kapsel was vooral bij de jongens heel populair, vaak zat er nog een fel gekleurd lint in het haar. De musicals “hair” gaat over de haardracht van de hippies. De film hair gaat over een groep hippies die in een park wonen bij een grote stad ze wonen daar omdat ze anders mee moeten vechten in Vietnam. Bij de meiden was niet echt een heel populair kapsel, de meeste meiden hadden dus gewoon lang haar. Lange losse blousen waren ook erg populair, soms hadden deze blouse ook nog wijd uitlopende mouwen. Maar ook de (nu weer terug kerende) wijde broeken waren erg in en waar de sandalen weer onderhoorden. Verder droegen de hippies ook nog geborduurde schoudertassen en parelsnoeren. En om niet te vergeten ook vaak nog een Afghaanse jas. Een jas met een bond kraag, opvallend is dat deze mode van de jas nu terug komt. Natuurlijk droeg niet iedereen precies die kleren maar het was wel voor een lange tijd in de mode en er zaten op alle kleren natuurlijk bloemen.
Deelvraag 2
Wat is de geschiedenis van de Beatles?
· Wie is wie?
· Alle albums, boeken
De beatles zijn de jonge jongens uit Liverpool. Liverpool was aan het eind van de jaren 50` niet anders dan andere Engelse steden. Met verveelde tieners die in koffieshops rondhingen en over Rock and Roll praten. Liverpools traditie in voetbal, komedie en theaters, waar belangrijke televisie persoonlijkheden optraden, waren dingen waar andere Engelse steden zeer jaloers op waren. Verder was er in Liverpool veel industrie, daarom werd Liverpool als het hart van Groot Brittannië gezien. Voor de jongeren was politiek of propaganda helemaal niet belangrijk. John Lennon bijvoorbeeld probeerde met zo weinig mogelijk inspanning door zijn middelbare schoolopleiding te komen. Het enige wat hij wel interessant vond van zijn school (de Quarry Bank High), was dat hij met schoolvrienden de band de Quarry Men vormde. In 1956 richtte John Lennon deze band op. Meteen na de oprichting sloot Paul McCarthney zich bij de band aan en na een jaar kwam ook George Harrison bij de band en met zijn drieën begon het bandje steeds beter te worden. Maar veel tijd om te repeteren hadden ze niet, waardoor er ook nauwelijks nummers van hen uitkwamen in die tijd. Het was een rommelige band die weinig succes had met hun pogingen om muziek te maken. Maar John Lennon zag er goed uit met zijn leren jack en spijkerbroek. Door zijn arrogante houding en humor had hij altijd volgelingen om zich heen. Johns poging om wat van de Quarry Men te maken hadden niet veel succes. Gebrek aan de nodige talenten was een ding, maar ze hadden ook geen fatsoenlijke instrumenten om mee te spelen. De muziek van Quarry Men was typisch voor die tijd, een mengeling van skiffle ( een populair mengsel van jazz, blues country folkmuziek dat in de jaren 50` succes had in Engeland ) en Rock en Roll. Skiffle was ideaal voor groepen met een beperkte keuze aan instrumenten, want de belangrijkste elementen waren een gitaar, een wasbord en een bas die gemaakt werd van theekist, bezemsteel en een koord, waar hevig aan getrokken werd en waarbij de theekist als geluidsbox fungeerde. De Quarry Men onder wie Johns vrienden Peter Shotten, Nogel Whalley en Ivan Vaughan, speelden over het algemeen voor hun eigen plezier, maar af en toe gingen ze wel optreden voor de jongensclub en tussendoor. Toen John in 1958 van de Quarry Bank High kwam en naar de plaatselijke kunstacademie ging, was hij bekend als iemand die in een band speelde en wist hij een aantal nieuwe leden aan te trekken. In de eerste plaats was het Paul McCartney, wiens vader in de jaren 20` een jazz band had geleid. Toen Colin Hanton drummer werd van de band veranderde de Quarry Men in Johnny And The Moondays. Omdat in Amerika de trend was om regelmatig van naam te veranderen, deden zij dat ook vaak. In 1960 kwam er een nieuw bandlid bij namelijk Stu Sutcliffe, waarna de groep de naam veranderde tot “The Silver Beatles”. Nog steeds werden er nauwelijks nummers door hen geproduceerd en de nummers die waren gemaakt, werden niet populair. John en zijn vrienden kwamen vaak in een koffieshop en ze verzochten de eigenaar om hun te helpen om professioneler te worden. Deze Allan Williams wilde ze graag helpen. Hij had ook wat plannen gemaakt voor zijn aanpak. Hij heeft de jongens in contract gebracht met Parmes. Een platen maatschappij die een bijzonder indrukwekkende lijst van artiesten in het hele land had. Parmes was onder de indruk en huurde de groep in
om met zijn ster Johnny Gentle een tournee door Schotland te maken. Na de optredens in Schotland begon Williams de band voor zichzelf te houden. Hij was ervan overtuigd dat ze misschien geen wereldveroveraars waren, maar dat ze wel in staat waren een behoorlijk optreden te geven. De Beatles zoals de band nu heette ging voor het eerst naar Hamburg. Beatles komt van kevers en van beat wat ritme betekent, hun nummers waren bekent om de snelle beat van de drummer Ringo Star. De Beatles waren geboekt voor de kleine club De Indra, maar ze werden al snel verplaatst naar een grotere club, de Kaiserkeller. Hun wilde rock en roll shows begonnen heel populair te worden. De plaats waar ze verbleven was koud, vochtig en vol, maar de Beatles waren zo verbaasd dat ze betaald werden voor hun spel, dat ze niet naar negatieve kanten keken. De regelmatige bezoeken van de Beatles aan Hamburg had hun presentatie heel wat verbeterd. Ze waren ook heel wat bekender geworden in Liverpool. Stuart Sutcliffe bleef achter in Duitsland na de laatste reis, omdat hij zich daar op de kunstacademie had ingeschreven en verloofd was met een Duits meisje. Toen de band voor de eerste keer naar Hamburg op tournee ging kwam Pete Best erbij en werd de band steeds bekender. Hun eerste album kwam uit op 2 juli 1961. Maar wanneer “The Beatles” aan platenmaatschappijen vroegen of ze het album wilden publiceren, weigerden de platenmaatschappijen. Pas een half jaar later vonden ze er één, die het album wel wilde publiceren, waarna de band op tournee ging. Met de nieuwe drummer Ringo Starr (eigenlijk Richard Starkey), die Pete Best opvolgde, werden ze steeds bekender in heel Engeland. In heel 1963 toerden ze heel Engeland rond en de radio en de tv werden gebombardeerd met interviews en opnamen, die alle verkooprecords versloegen, met wie anders dan: “The Beatles”! In 1964 werden de Beatles ook in de rest van Europa gelanceerd, waarin ze in zeer korte tijd een enorm succes werden. Ook in Amerika, waar men daarvoor alleen maar eigen rockmuziek waardeerde, werden ze een groot succes. Maar daar bleef het niet bij, want ook in delen buiten Europa en Amerika werden de vier Engelsen zeer beroemd. De Beatles gingen uit elkaar in 1969. De Band bestond, voordat ze uit elkaar gingen uit John Lennon, George Harrison, Paul McCarthney en Ringo Starr, dit was dan ook de samenstelling, waaronder ze het meest beroemd waren Wie is wie? John Lennon (zang en gitaar) John Winston Lennon werd geboren op 9 oktober 1940 in Liverpool. John werd kort na zijn geboorte in de steek gelaten door zijn moeder, waardoor hij door zijn tante Mimi verzorgd werd. Zijn vader ging door de oorlog de zee op, waarna niemand meer iets van hem heeft gehoord. Toen John 5 jaar was, mocht hij weer terug naar zijn moeder. Zij ontdekte dat John veel gevoel had voor muziek en leerde hem gitaar spelen. Totdat John op zeventien jarige leeftijd zijn moeder voorgoed verloor, omdat ze bij een auto ongeluk om het leven kwam. In 1966 trouwde hij met Yoko Ono, waarna in 1975 zijn zoon Sean werd geboren. John Lennon was een complexe workingclasshero die nooit goed met zijn talent en roem om heeft kunnen gaan. Lennon was zo complex omdat hij soms heel vredelievend en rustig en nonchalant was, en dan weer arrogant en meedogenloos of heel humeurig; hij had tweegezichten. Het kan niet liggen aan zijn succes, want hij is altijd zo geweest. Hij was waarschijnlijk een hele lieve oude man geworden, hij was nu 60 jaar geweest, maar Mark Chapman heeft hem in New Hork op 8 december in 1980 op brute wijze vermoordt. Hij heeft hem vermoord omdat hij jaloers was op zijn roem. Paul McCarthney (zang en basgitaar) Paul McCarthney werd geboren op 18 juni 1942 ook te Liverpool. Hij groeide op bij zijn vader en moeder. Zijn vader speelde al jaren in een band en Paul leerde het basgitaarvak van zijn vader. In 1956 overleed zijn moeder aan kanker, maar toch sloot hij in hetzelfde jaar zich bij de band aan. Paul schreef samen met John alle liedjes van “The Beatles”. George Harrison (zang en leadgitaar) George Harrison werd geboren op 25 februari 1943 ook in Liverpool. Hij kwam uit een arbeiders gezin en is de jongste van de bandleden. In 1956 kocht zijn moeder voor hem een gitaar en een jaar later kwam hij bij de band van John en Paul. Toen de Beatles stopten was hij een gewaardeerde gitarist geworden. Terwijl George altijd op de achtergrond speelde, schreef hij ook een hoop liedjes, maar deze zijn helaas nooit uitgebracht. George Harrison werd vaak “the quiet one”, de stille, genoemd door de pers. Hij kan gezien worden als een soort hulpje van John en Paul. Hij was ook vaak het meest bescheiden in de groep. Hoewel zijn talent natuurlijk niet te vergelijken valt met dat van Lennon en McCartney, waren platen uit zijn solocarrière soms zeer muzikaal. Ringo Starr (zang en drums) ringo’s Richard Starkey werd geboren op 7 juli 1940 ook te Liverpool. Ringo was in zijn jeugd lange tijd ziek geweest, waardoor hij op zijn achtiende een grote achterstand had met lezen en schrijven. Op een gegeven moment kocht zijn vader een drumstel voor hem, waarna Ringo bij de band “The Rory Storm and The Hurricanes” begon. Op zijn 21e stopte hij, waarna “The Beatles” hem vroegen om bij hem te komen spelen. Hij was in het begin erg belangrijk voor “The Beatles”, maar dat verslapte steeds meer. Na een paar jaar voelde hij zich overbodig en stapte in 22 augustus 1968 uit de band, om na een paar dagen weer terug te keren. Toen de band in 1969 uit elkaar viel, ging hij solo spelen. WANNEER WAREN DE BEATLES De periode Beatles is in 3 stukken te verdelen. - 1e periode: 1956-1962, leertijd - 2e periode: 1962-1967, Beatlemania - 3e periode: 1967-1970, studio
1e periode: 1956-1962, leertijd. De groep imiteert voorbeelden: eerst de skifflemuziek van Lonnie Donegan en na 1958 de Rock and Roll van Elvis Presley. Belangrijk zijn de optredens in Hamburg, (1960) waar ze hun podiumvrees overwinnen en veel ervaring opdoen. In 1961 zijn ze terug in Liverpool en treden regelmatig op in de Beatkelder ‘the Cavern’. Ze ontmoeten daar Brain Epstein, die hun manager wordt. Dank zij hem scoren ze hun eerste hit: ‘Love Me Do’. De opname leider hete George Martin. 2e periode: 1962-1967, Beatlema-nia. Mede dank zij manager Brain Epstein wordt de hele groep bekend in Engeland en in de hele wereld. De eerste hit was ‘Love Me Do’, daarna volgden “Can’t Buy Me Love, She Loves You, I Want To Hold Your Hand, Help, Yesterday” en vele anderen. De zogenaamde ‘Beatlemania’ barst los. Alles is ‘’Beatle’’: kleding, haar, Beatlepruiken, kauwgom, schoenen, buttons, boeken, enz. Zakenlui verdienen goud. Optredens verdrinken meestal in het geschreeuw van de fans. In deze periode hebben de Beatles verschillende films gemaakt, waaronder ‘Help’. 3e periode: 1967-1970, studio. Na 1967 zijn de Beatles de optredens beu en maken alleen nog platen. De eerste heet ‘Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band’. Deze plaat, waaraan 9 maanden is geknutseld, is een meesterlijk plakboek van tekst, muziek, visoenen, gemompelde uitspraken en ach-tergrondgeluiden. Andere grote hits uit deze periode zijn o.a. “All You Need Is Love, Hey Jude, Let It Be en Obladi Oblada”. De zelfmoord van Brain Epstein, de relatie tussen John Lennon en Yoko Ono en het feit dat de Beatles afzonderlijk steeds meer een eigen weg zoeken, maakt dat de groep in 1970 uiteenviel. Albums van de Beatles: · Please Please Me (1963) · With The Beatles (1963) · A Hard Day's Night (1964) · Beatles For Sale (1964) · Help! (1965) · Rubber Soul (1965) · Revolver (1966) · A Collection Of Beatles Oldies (1966) (compilatie) · Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967) · Magical Mystery Tour (1967) (mini-album) · The Beatles (ook The White Album) (1968) · Yellow Submarine (1969) · Abbey Road (1969) · Let It Be (1970) · The Beatles 1962-1966 (1973) (compilatie) · The Beatles 1967-1970 (1973) (compilatie) · The Beatles At The Hollywood Bowl (1970) (concertregistratie) · Hey Jude (1979) (compilatie) · Past Masters (1988) (compilatie) · Live At The BBC (1994) (radioregistratie) · Anthology 1 (1995) · Anthology 2 (1996) · Anthology 3 (1996) · Yellow Submarine Soundtrack (1999) · 1 (2000) (compilatie) · Let It Be... Naked (2003) Films · A Hard Day's Night (1964) · Help (1965) · Magical Mystery Tour (1967) · Yellow Submarine (1968) · Let it Be (1970) · The Beatles Anthology (1996) Deelvraag 3: Wat is de grote oorzaak van de Flower Power tijd? · De periode voor de Vietnam-oorlog · De Vietnam-oorlog · Wat was de oorzaak van de Vietnam-oorlog? · Hoe heeft deze oorlog geleid tot de Flower Powertijd?
De Vietnam oorlog
Het bombardement van Noord-Vietnam
Begin 1965 waren er ruim 23.000 Amerikaanse soldaten in Vietnam, maar de meesten van hen waren nog steeds vrijwilligers. Dit zou snel veranderen als de oorlog escaleerde. Johnson kon alleen geen keus maken, hij wilde winnen in Vietnam, maar dan wel op de makkelijkste manier zonder veel politieke gevolgen. Dus begon hij bommenwerpers naar Vietnam te sturen, die als opdracht hadden doelen in zowel het noorden als het zuiden (waar de Vietcong ook actief waren die samen met de noord-vietnam streden) te bombarderen. Dit kostte echter vele levens onder burgers, zelfs burgers die Amerika moest beschermen; daarbovenop kwam nog eens dat de Vietcong zelfs harder leek te vechten naarmate er meer gebombardeerd werd. De luchtoorlog bleek niet voldoende. De reactie van de Amerikaanse media Tussen 1965 en 1968 werd de Amerikaanse aanwezigheid in Vietnam steeds verder opgebouwd en begon de Vietnamoorlog andere vormen aan te nemen: naast offensieve bombarderingen moest nu ook verdedigd worden tegen de steeds zwaarder wordende aanvallen van de Vietcong. In 1965 waren er 184.300 troepen en 636 Amerikaanse slachtoffers; in 1968 waren er 536.000 troepen en ruim 30.600 Amerikaanse doden. Eerst waren de Amerikaanse media aanvankelijk nog positief over de Vietnamoorlog, maar rond 1966 begonnen ze al kritische te worden. De oorlog (en vooral het aantal Amerikaanse slachtoffers) escaleerde snel, waarop meerdere kranten en de grote tv-zenders vragen begonnen te stellen over Johnson's politiek ten opzicht van Vietnam. Daarnaast werd de berichtgeving van de kranten steeds onnauwkeuriger, waardoor de indruk ontstond dat Amerikaanse soldaten gruwelijke moorden pleegden, er geen overwinningen geboekt werden, en dat Amerika in een hopeloze oorlog verzeild was geraakt. Het publiek reageerde op het grote aantal doden en gewonden in de Vietnam oorlog door in steeds grotere aantallen te weigeren in dienst te gaan (dat zijn dus de hippies en de flowerpowertijd). De Amerikaanse regering dwong steeds meer mensen, vooral armen en zwarten zonder connecties, om in dienst te gaan; rijken konden de dienst makkelijker ontlopen. Dit maakte velen kwaad. Tussen 1967 en 1971 steeg het percentage mensen dat dienst weigerde op morele gronden van 8% tot 43%, een percentage dat ongeëvenaard was. Het Tet Offensief Als er echter één gebeurtenis was die de Amerikaanse kijk op de Vietnamoorlog volledig omgooide, dan was het het Tet Offensief dat op 30 januari 1968 begon. Tet was het begin van het nieuwe maanjaar voor de Vietnamezen en was een feestdag waarop niet gevochten werd. In 1968 gebruikte de Vietcong dit feit om de Amerikanen de grootste klap van de Vietnamoorlog te geven: ze vielen in grote aantallen aan. Tot het Tet Offensief hadden de Amerikanen een overwinning in de Vietnamoorlog voor mogelijk gehouden, na het Tet offensief ging men vooral denken aan terugtrekken uit Vietnam zonder gezichtsverlies. Veel Amerikaanse bevelhebbers hadden gedaan alsof de vijand bijna verslagen was en de Vietnamoorlog bijna gewonnen. De Vietcong kon ondanks gigantische verliezen nog steeds een groot offensief opzetten. Het Tet offensief was geen militaire overwinning voor de Vietcong; integendeel. Ze hadden 40.000 van hun beste troepen en vele wapens verloren, maar ze hadden wel de Amerikanen psychologisch een grote slag toegebracht. De Vietnamoorlog verliezen: dat hadden ze nooit voor mogelijk gehouden. Het Tet Offensief maakte een einde aan de escalatie van de Vietnamoorlog en vormde het begin van de pogingen van Amerika om zich terug te trekken uit de oorlog. De publieke opinie had zich tegen hem en zijn Vietnamoorlog gekeerd, en Johnson zei openlijk dat hij bereid was tot vredesbesprekingen met de Vietcong. Hij zei ook dat hij niet meer mee zou doen aan de volgende presidentsverkiezingen,die in datzelfde jaar gehouden werden. Deëscalatie van de Vietnamoorlog: 1969-1973
Johnson's erfenis
In 1969 werd Richard Nixon de opvolger van Johnson en daarmee president van de Verenigde Staten. Hij kreeg van zijn voorgangers het probleem van de Vietnamoorlog mee: een grote oorlog waarin ruim een half miljoen Amerikaanse mannen en vrouwen betrokken waren en die op alle punten vastliep. Deze situatie en de hoog oplopende Amerikaanse verliezen leidden ertoe dat het moraal van de Amerikaanse troepen erg laag was; desertie en verzuim vierden hoogtij. Aan het thuisfront was het ook al niet veel beter: de roep van het publiek om de Vietnamoorlog te beëindigen werd steeds luider. Nixon beloofde tijdens zijn verkiezingscampagne dan ook "eerzame vrede", iets waar lang niet alle Amerikanen in geloofden, Nixon zette door: in 1969 formuleerde hij de Nixon Doctrine, waarin hij stelde dat de Zuid-Vietnamezen (en alle andere Aziaten) meer en meer hun eigen oorlog moesten vechten. Terwijl steeds meer Amerikaanse soldaten teruggetrokken werden, werd ook de financiële en materiële hulp aan de Zuid-Vietnamezen groter. Amerikaanse experts leerden het zwakke Zuid-Vietnamese leger om op eigen benen te staan terwijl Nixon probeerde aan de onderhandelingstafel met de Noord-Vietnamezen te komen. De oneervolle vrede In 1972 was het aantal Amerikaanse troepen dat meedeed aan de Vietnamoorlog wel gezakt: van 586.000 in 1968, 475.000 in 1969, 334.000 in 1970 en 156.000 in 1971 naar 24.400 in 1972. Tegelijkertijd probeerde Nixon de oorlog zo eerzaam mogelijk te beëindigen door de relaties met China en de Sovjet Unie, die beide volgens hem de Noord-Vietnamezen hielpen, te verbeteren. Hij overschatte echter hun invloed op Noord-Vietnam, want hoewel de VS langzaamaan de relaties met China en de Sovjet Unie verbeterde, veranderde er weinig in Vietnam. De vredesbesprekingen mislukten veelvuldig waardoor Nixon zich gedwongen voelde de bombardementen op het noorden te vergroten. Pas in december 1972, toen de bombardementen beëindigd werden, ging men weer rond de tafel zitten. Dat leidde uiteindelijk eind januari 1973 tot een vredesovereenkomst; Amerika beloofde zich terug te trekken uit Vietnam en er zou een staakt-het-vuren volgen. Dit staakt-het-vuren duurde echter niet lang; de Amerikanen waren nog niet weg of de Noord-Vietnamezen lagen alweer in de clinch met de regering in het zuiden en openden de aanval.
Zuid-Vietnam capituleert
In 1975 klapte het Zuid-Vietnamese leger in elkaar. Gebeukt door de aanvallen van de Vietcong en het reguliere Noord-Vietnamese leger (NVA) trokken ze zich terug. In maart werd Da Nang veroverd, op 21 april nam de Zuid-Vietnamese president Nguyen Van Thieu de benen en vluchtte uit Saigon.
De Amerikanen redde de ambassade en namen enkele Vietnamezen die hen hadden gesteund mee; verreweg de meesten bleven achter en zouden door de Vietcong vermoord worden. Dit was de zwaarste militaire vernedering in de Amerikaanse geschiedenis.
Op 30 april tekende Zuid-Vietnam de capitulatie; Vietnam was weer herenigd. De Vietnamoorlog was voorbij, maar de kosten in mensenlevens waren hoog: 47.244 Amerikaanse doden, 153.329 gewonden, 2.483 vermisten. 365.000 Vietnamese burgers hadden het leven verloren, het Zuid-Vietnamese leger had bijna 224.000 doden en 570.000 gewonden te betreuren, het Noord-Vietnamese leger ruim 660.000 doden en een onbekend aantal gewonden.
En het resultaat van de Vietnamoorlog? Exact hetzelfde resultaat had ook in 1956 gehaald kunnen zijn als de Amerikanen de verkiezingen hadden laten doorgaan. De Vietnamoorlog stelde de hereniging simpelweg 20 jaar uit tegen een gruwelijk hoge prijs.
De Amerikanen vielen met velen Vietnam binnen
De Vietnam-oorlog
De grote oorzaak van de flower power tijd is de oorlog in Vietnam. Het begon allemaal aan het einde van de tweede wereld oorlog toen Rusland en Amerika een meningsverschil hadden. Rusland was communistisch en probeerde andere landen ook communistisch te maken, zo ook Vietnam. Amerika was hier niet erg blij en begon een oorlog toen Noord-Korea Zuid-Korea binnenviel. Hier waren weer veel mensen (vooral jongeren) niet blij mee en toen bleek dat ze opgeroepen werden om als soldaten mee te doen in de oorlog protesteerden zei hiertegen door niet naar het leger te gaan en zich te gaan verstoppen in het park bij New York. Deze jongeren zijn daar toen hun eigen leven gaan leiden met eigen regels en een nieuw tijdperk was aangebroken: het tijdperk van de flower power.
Wat was de oorzaak van de Vietnam-oorlog
De Tweede Wereldoorlog
De oorlog in Vietnam kwam er doordat er bij de Amerikanen een enorme angst was voor het Communisme en de Sovjet Unie.
In 1944 begonnen de Geallieerden en de Russen al rond de tafel te zitten om te bespreken wat er met Europa zou gebeuren als de Tweede Wereldoorlog was afgelopen. Het was duidelijk dat Europa in puin lag en niet voor zichzelf kon zorgen; bovendien moest voorkomen worden dat Duitsland ooit weer zo sterk zou worden als in 1939.
Daarom werd in 1945 door Roosevelt, Churchill en Stalin besloten Duitsland in tweeën op te delen, het westelijke deel onder Geallieerd bewind en het oostelijk deel onder Russisch bewind. Berlijn, dat in Oost-Duitsland ligt, kreeg dezelfde oost-west verdeling.
Na Roosevelt's dood in april 1945 werd Harry S. Truman president van de VS. Hij onderhandelde met Stalin over de toekomst van Oost-Europa, dat nu bezet was door Russische troepen
Het McCarthyisme
In Amerika was men ook bang geworden voor de Amerikaanse communisten. Een Senator genaamd Joseph McCarthy maakte hier handig gebruik van en begon een ware klopjacht op vermeende communisten in Amerika, later "McCarthyism" genaamd. Zelfs de Amerikaanse Senaat trapte erin en begon hoorzittingen, tot men erachter kwam dat McCarthy geen idee wie er communisten waren en mensen in het wilde weg beschuldigde.
Van 1950 tot 1954 heerste het McCarthyisme, daarna daalde de populariteit van de Senator even plotseling als hij gestegen was en werd de jacht op de communisten gestopt. McCarthy zelf stierf in 1957, en met hem stierf ook de angst voor de in Amerika aanwezige communisten.
Het communisme daarbuiten was echter nog steeds een bron van angst. In 1956 walste de Sovjet Unie over opstandelingen in Boedapest heen en in 1957 lanceerden ze de Spoetnik, de eerste raket die buiten de Aardatmosfeer kwam. Toen begon tot overmaat van ramp de kwestie Vietnam aan de horizon van de Amerikanen op te duiken.
De Fransen in Vietnam
Tussen 1945 en 1954 hadden de Fransen (die voor de Tweede Wereldoorlog van Vietnam een kolonie hadden gemaakt) een bloedige oorlog in dat land uitgevochten met de Vietminh, een communistische groep onder leiding van Ho Chi Minh die de vrijheid wilde. De Amerikanen betaalden een groot deel van de oorlog die de Fransen voerden, maar konden niet voorkomen dat de Fransen bij Dien Bien Phu toch verslagen werden.
De twee partijen kwamen overeen Vietnam tijdelijk in tweeën te delen en in 1956 vrije verkiezingen te houden. De Amerikanen installeerden een Veramerikaniseerde Vietnamees genaamd Ngo Dinh Diem in Zuid-Vietnam, maar de Vietnamezen accepteerden hem niet. Toen de Amerikanen daarna weigerden de verkiezingen in 1956 te laten doorgaan, begonnen Vietminh guerrilla’s uit het Zuiden openlijk te rebelleren.
John F. Kennedy en Vietnam
Toen John F. Kennedy in 1960 president van de VS werd, liet hij de kwestie Vietnam escaleren. Hij wilde de Amerikaanse verbintenis met de containment politiek nog eens goed laten blijken en besloot dat Vietnam daarvoor de manier was. Hij stuurde daarom Amerikaanse "adviseurs" naar het land, waarvan er in 1961 al ruim 3200 waren en in 1963 ruim 16.000. Eigenlijk was de Vietnam-oorlog toen al een feit.
De tijdelijke leider van Zuid-Vietnam was intussen meer een last voor Amerika geworden. Hij had een paranoïde, dictatoriaal regime opgebouwd in Vietnam en legde het Boeddhisme in het overwegend Boeddhistische land sterk aan banden. In november 1963 stond Kennedy daarom toe dat Vietnamese generaals Diem afzetten en vermoordden.
Drie weken later werd Kennedy zelf vermoord en werd Lyndon B. Johnson president. Johnson had zich als vice-president meerdere malen tegen de escalerende situatie in Vietnam uitgesproken, maar kreeg nu de controle over de Amerikaanse aanwezigheid in Vietnam en begon dezelfde fouten als Kennedy te maken.
De machtshonger van Johnson
De situatie in Vietnam verslechterde snel voor de Amerikanen; de Vietcong begonnen langzaam naar het zuiden op te trekken. Johnson wist zeker dat als hij de troepen uit Vietnam zou terugtrekken hij zijn politieke carrière kon vergeten, en - machtshongerig als hij was - besloot dus het Amerikaanse continent uit te breiden.
In 1964 deed Johnson mee met de presidentsverkiezingen om zijn machtshonger verder te kunnen stillen; hij vertelde het Amerikaanse publiek wat het horen wilde en won. Achter de schermen had hij tegelijkertijd echter toestemming gevraagd een open oorlog tegen Vietnam te starten.
Een incident in de Golf van Tonkin bij Vietnam in augustus 1964 gebruikte Johnson om toestemming van de regering te kunnen krijgen, waarbij veel dingen erbij verzon. Het Amerikaanse Congres gaf bijna meteen toestemming, en zo kreeg Johnson bijna onbeperkte macht over de situatie Vietnam.
De Vietnam-oorlog kon nu echt beginnen.
Waarom kwam de flower power tijd er dan?
Amerika was nu openlijk de oorlog tegen Vietnam begonnen, maar om de oorlog te voeren waren er ook heel veel soldaten nodig. Amerika had niet meer genoeg soldaten in het leger dus werd het verplicht dienen in het leger weer ingesteld. Heel veel jonge jongens werden toen opgeroepen om in het leger te dienen, maar heel veel van deze jongeren waren tegen de oorlog. Toen bedachten een aantal van deze jongeren een plan. De avond voordat ze zich moesten melden in het leger gingen zei zich verstoppen in een park bij grote steden. Daar kwamen ook nog meisjes bij wonen, en zo ontwikkelden ze een eigen cultuur met hun eigen normen en waarden. Deze normen en waarden waren allemaal gebaseerd op liefde en vrede. Hoe langer de jongeren in dat bos woonden hoe meer zei zich gingen vervreemden van de rest van de wereld.
Al de jongen die als beroep geen soldaat waren in het begin van de oorlog gewoon thuis gebleven en omdat de tv zijn opmars aan het maken was kon men de hele oorlog via de tv volgen. Voor het eerst werd toen ook duidelijk hoe belangrijk de tv was geworden in de loop der jaren.
Ook de jongeren die later in het leger moesten gaan dienen toen de dienstplicht weer werd ingevoerd hadden het heel veel beelden van de oorlog al op tv gezien. En deze jongeren walgden van deze beelden.
Toen zij dus een brief kregen dat zij opgeroepen werden om in het leger te dienen, hadden zij daar geen zin in.
Toen bedachten een aantal van deze jongeren het volgende plan.
Zij gingen buiten de maatschappij leven omdat zei tegen het oorlogsgeweld en dreiging van kernwapens waren. Ze gingen in een soort communes wonen.
Dat betekent samenleven in een groep zonder persoonlijke bezittingen, alles is van de groep.
Met vrije liefde trokken de jongeren toen rond in beschilderde bussen, droegen rare kleding en hadden lang haar. Ook liepen ze op sandalen, droegen kralenkettingen en aten vaak vegetarisch.
Ook vonden deze jongeren het Boeddhisme een erg mooi geloof, vooral omdat het een zacht geloof was, en dat was veel beter dan de oorlog, waar het Boeddhisme ook tegen was.
Bij deze jongeren hoorde ook een drug genaamd LSD, hierdoor zag de wereld er veel mooier uit, en dat is wat de jongeren wilden.
Hierdoor ontstond een grote groep jongeren die zich tegen de huidige opvattingen van de maatschappij verzetten en zich helemaal anders gedroeg dan dat de mensen zich behoorden te gedragen in die tijd, hierdoor ontstonden dus de hippies.
Het enige nadeel was dat de hippiescène al heel snel allemaal gestoorde types zoals drugsverslaafden en psychiatrische patiënten aantrok, en daardoor zijn velen hieraan onderdoor gegaan.
De hippies wilden de wereld graag verbeteren, alleen liet de wereld zich niet zo snel veranderen als de hippies gehoopt hadden. Ook kwamen veel van de hippies erachter dat zodra er geld te verdienen viel de andere hippies hun idealen wel heel snel opgaven.
De teleurstellende conclusie was dat de mens een egoïst blijft, de communes vielen toen uiteen.
Deelvraag 4
Hoe ontwikkel(d)en ze zich individueel na de Floer Power tijd?
· De Beatles in het algemeen
· Paul McCartney
· John Lennon
· George Harrison
· Ring Starr
De Beatles in het algemeen
Na hun wereldtournee stopten ze met de live-optredens. Hierna kregen ze allemaal meer tijd om aan hun solocarrières te besteden. De smaken van de vier mannen liepen uiteen, maar ze wisten deze verschillende interessen goed in hun muziek te stoppen. Mc Cartney verdiepte zich in het spelen op allerlei instrumenten. Lennon schreef boeken en maakte films. Harrison verdiepte zich in de Oosterse mystiek en leerde gitaarspelen bij de Indiase grootmeester Ravi Shankar.
Onder invloed van experimenten met LSD en marihuana en de invloed van de verschillende ontwikkelingen ontstond de LP Sergeant Pepper’s lonely hearts club band. Het was een ware revolutie en de nummers vormden samen een hele show. Popmuziek werd echte kunst. Veel goede doordachte teksten van Lennon en Mc Cartney, veel verschillende muziekinstrumenten en de goede stereo-effecten zorgden voor goede Lp’s.
In 1967 stierf hun manager Epstein. Hierdoor zou de groep uit elkaar vallen. Lennon ontmoette zijn toekomstige vrouw Yoko Ono. De moeilijkheden werden onderling alleen maar groter omdat Lennon veel aandacht aan zijn vrouw schond.De Beatles richtte intussen een eigen platenmaatschappij op onder de naam Apple. De eerste Lp die ze opnamen heette: ‘The Beatles”. Hierop was en is duidelijk te horen hoe de verschillen onderling merkbaar waren. De laatste LP van de groep verscheen in 1969 genaamd “Abbey Road”.
De groep gaat definitief uit elkaar in 1970. Een jaar geleden hadden hadden ze nog gezamenlijk aan een LP gewerkt maar deze is nooit afgemaakt. Het nummer heet “Let it be”. Het incomplete nummer is wel uitgebracht.
Paul McCartney
In 1970 probeerde hij “The Beatles” nieuw leven in te blazen, terwijl hij ook degene was, die in 1969 wilde stoppen. Zo begon hij in 1970 een rechtzaak tegen de anderen, maar hij verloor deze. Daarom begon hij met anderen een andere band, genaamd “The Wings”. Hij is nu nog steeds actief in deze band. In 1970, nadat hij formeel een eind had laten maken aan de Beatles, deed Paul McCartney de deur dicht achter de Fabulous Four en begonhij een solo carrière . In zijn drie decennia als popster heeft hij nauwelijks een slag mis geslagen. Natuurlijk heeft hij gebruik gemaakt van zijn verleden als Beatle, maar hij is vanaf 1970 grotendeels op eigen kracht alleen verder gegaan.
In 1970 speelde hij voort op de Beatleformule op zijn soloalbum McCartney met het nummer Maybe I’m Amazed. In 1971 speelde hij in een nieuwe band genaamd The Wings. The Wings bestond uit Paul McCartney (bas), Linda McCartney (toetsen), Denny Laine (gitaar) en Denny Denny Seiwell. Een paar fikse hits van The Wings waren toentertijd nummers als Back to the egg, Give Ireland back to Irish, Hi Hi Hi, en meer. De produktiefste periode voor de Wings was echter 1974 tot 1976 toen de LP’s Band on the run, Venus and Mars, Wings over America uitkwamen. Vooral de singles Jet, Band on the run en Listen to what the man said zorgden ervoor dat de Wings in de hitlijsten te vinden waren.
In 1980 werden de Wings opgeheven, maar Paul ging weer alleen door. Hij deed optredens met Stevie Wonder en Michael Jackson, hij maakte nieuwe serieuze platen met een duidelijk politiek standpunt. (bv. The pipes of Peace) Natuurlijk heeft hij ook weer van zich laten horen na de 11 september ramp in Amerika, met het nummer Freedom.
Tegenwoordig is Paul McCartney de enige muzikant ooit in de wereld die miljardair is geworden door zijn muziek. Hij is nu 60 jaar.
John Lennon
In zijn solocarrière van 1970 tot 1980 heeft hij eerst een project opgezet samen met zijn vrouw Yoko Ono genaamd Unfinished Music No. 1’ Two Virgins. Dat resulteerde in een heuse band die gevormd werd door John Lennon en Eric Clapton: The John Lennon / Plastic Ono Band. Deze band, die geleid werd door producer Phil Spector, maakte een paar platen waarvan er slechts één is die Lennon’s muzikale creativiteit echt goed weer-spiegelt, de klassieker Imagine .
Imagine bevestigde zijn talent in de muzieken en bevat ook de belangrijke nummers How do you sleep tonight? en Jealous Guy waarin hij een aanval op Paul McCartney zou doen. Het kwam bijna wereldwijd op nummer een in de hitlijsten te staan als eerbetoon na de moord in 1980. Bij de daarop volgende LP’s was de boodschap belangrijk en dat ging ten koste van de kwaliteit van de muziek. De enige goede nummers uit die periode waren Whatever gets you through the night en Number nine dream. Zijn laatste concert was met Elton John in 1974 in New Hork.
Toen hij in 1980 weer aan het schrijven van een nieuw album begon (Double Fantasy), werd hij in de straten van New Hork doodgeschoten. “Double fantasy” (net af) werd meteen wereldberoemd. De aangrijpende single “Starting Over” kwam aan beide kanten van de oceaan binnen op nummer een.
George Harrison
Zijn solocarrière begon met twee LP’s uit de tijd dat hij nog veilig bij de Beatles zat: de filmmuziek van Wonderwall en Electronic Sounds. Dit waren niet echt spetterende albums. Na de opheffing kwam er een beter soloalbum van Harrison genaamd All things must pass waaruit een hele duidelijke spirituele boodschap naar voren kwam. Deze boodschap werd versterkt door het Concert for Bangladesh in 1971. Dit was een van de allereerste liefdadigheidsconcerten in de wereld. Het bracht meer dan veertien miljoen dollar op en de single Bangladesh kwam in Engeland en Amerika op nummer een in de hitlijsten.
Harrison is nooit echt bekend geworden met zijn solocarrière omdat hij een hekel had aan live optredens en omdat zijn albums erg onregelmatig uitkwamen. Een single van hem die wel heel bekend werd, was Got my mind set on you.
Harrison was in die tijd ook filmproducent. Hij is onder andere verantwoordelijk voor: Life of Brian (Monty Python), Time Bandits, Long good Friday, Mona Lisa en meer.
Harrison laat tegenwoordig weinig meer van zich horen, maar hij is bijna 58 jaar oud geworden. Hij is helaas kort geleden gestorven aan kanker.
Ringo Starr
Van alle exbeatles was Ringo Starr in de minst benijdenswaardige positie toen de groep uit elkaar viel. Hoewel de geestige persoonlijkheid vooreen exlid van een megaband heel wat deuren kan openen, gaan natuurlijk net zo snel weer dicht als er geen geschikte voortzetting volgt. Ringo had geluk. Hij gebruikte zijn brutaliteit om carrière te maken en hij werd een professionele exBeatle met een deuntje hier en een grapje daar. Zijn solocarrière kwam op gang met de LP Sentimental Journey en hij brak redelijk door met Ringo! uit 1973. Op Ringo! stonden o.a. de nummers Photograph en You’re sixteen. In de periode na 1980 zijn er nog slechts twee LP’s uitgekomen:
Old wave uit 1983 en Ringo’s all star band uit 1990. Ringo Starr heeft voor veel sterren gedrumd in de periode na de Beatlesvoor:Bob Dylan, BB King, Kinky Friedman, Lonnie Donegan, Jimmy Webb.
Tegenwoordig acteert hij af en toe in bijvoorbeeld That’ll be the day en doet hij de vertelstem van de kinderserie Thomas the Tank Engine. Ringo is nu bijna 64 jaar.
Bronvermelding:
Internet:
http://home-l1.tiscali.nl/~ac26068/de_geschiedenis_van_de_pop.htm
www.wikipedia.nl
http://sixties.pagina.nl/ www.scholieren.com
http://www.beatlesfanclub.nl/pages/recensies/cdhollywoordbowl.html
http://www.dvd-home.nl/review/divers/beatleus.htm
Boeken: The Beatles Anthologie 1 uitgever: Music sales limited. Drukwerken: Kranten: · Poppress uit 1966 · De Telegraaf Zaterdag 10 april 2004 · De Telegraaf Donderdag 08 April 2004
Stencils: · CKV stencils uit de 4e periode · Songteksten stencils van de Beatles
De hoofdvraag:
Op welke manier passen de Beatles in de Flower Power?
De Beatles passen in de flower power vanwege vele songteksten met flower power boodschappen.
In het begin van de 60er jaren was er alleen nog maar een vaag romantisch gevoel, dat je de jongeren van die tijd wilde de wereld verbeteren. De Beatles vonden dit ook, ze waren het eens met deze zogenaamde “Wereldverbeteraars”, daarom werden de Beatles een nieuwe rage met een nieuwe andere sound met een snel tempo genaamd Beat. Waar de naam Beatles is van afgeleid.
Pas in de 2e helft van de 60er jaren begon het echte verzet tegen de conservatieve maatschappij, conservatief is dat mensen graag vast houden aan het oude, met weinig veranderingen. Verzet tegen de conservatieve maatschappij kwam voor een belangrijk deel door de oorlog in Vietnam.
Hier reageerde de Beatles ook op met hun songteksten. In deze tijd ontstond de zogenaamde Flower Power, mensen die tegen de conservatieve samenleving waren en zeker tegen al het geweld in de samenleving, zij werden Hippies genoemd.
In teksten van de Beatles vind je veel terug van de flower power.
Bijvoorbeeld:
“All you need is love.” Deze hit kwam voor het eerst uit op 25 juni in 1967. Typisch flower power is hier aan dat het enige wat een mens nodig heeft is liefde, denk hierbij aan “MAKE LOVE NO WAR”.
Een paar hits van de Beatles die te maken hebben met de flower power.
1963
23 augustus: “She loves you” dit nummer gaat over een verloren liefde. Waarschijnlijk gaat dit over iemand die mee moet vechten en verdwenen is. 1964
20 maart : “Can’t buy me love”, er is zo weinig liefde in de wereld dat je dit zeker niet kan kopen, liefde is schaars. 1965
1 oktober: “ Yesterday”, all my troubles seems so far away, problemen leken zo ver weg, waarschijnlijk ook over de Vietnam oorlog. 1966
19 september: “How do I won the war” dit is een film waarin John Lennon speelt, dit is een satirische oorlog film waarin de Vietnam oorlog belachelijk wordt gemaakt. 1967
25 juni: “All you need is love” Typisch flower power is hier aan dat het enige wat een mens nodig heeft is liefde, denk hierbij aan “MAKE LOVE NO WAR”. 1969
18 april: “Get back”, gaat over terug komen van de oorlog in Vietnam en je liefde weer terug zien. 4 juli: John brengt met zijn nieuwe band “plastic ono” een typische flower power hit “give peace a chance” geef vrede en kans. Je ziet dat de Beatles veel te maken hebben met de flower power en de flower power heeft weer veel met de Beatles te maken, het flower power gevoel werd sterker door de Beatles. Mensen zagen deze jongens van de Beatles op televisie, die veel mensen hadden, en luisterde naar de teksten met boodschappen. Hier gingen de mensen over na denken en veel mensen gingen net zo denken als de Beatles en Hippies, ze vonden dat ze gelijk hadden en dat de wereld moest verbeteren. De Beatles en de Hippies zorgden er voor dat de mensen bewuster gingen nadenken, ook in de politiek. Veel mensen volgde de voorbeelden van de Beatles en de Hippies op. Dat zie je bijvoorbeeld bij de actie en of protest bewegingen. Civil Rights Movement
Mensen moesten meer van elkaar gaan houden of je nou zwart of blank bent zoals bij de Civil Rights Movement. Dolle Mina
Vrouwen kwamen ook voor hun rechten op, zij moesten ook veranderen in deze conservatieven mannen maatschappij, Dolle Mina is hier een voorbeeld van. Zij kwamen op voor de rechten van de vrouw om zelf over een zwangerschap te beslissen.
Ze zijn bekend geworden met de kreet: “Baas in eigenbuik”.
Ban de bom
De belangrijkste actie groep in dit rijtje is de “BAN DE BOM”. Dit is echt een typische flower power actie groep. Ze zijn tegen alle soorten bommen en vooral de atoombom. Hippies waren tegen oorlog en vooral de Vietnam oorlog, ze waren bang dat hier atoombommen bij gebruikt werden, gelukkig is dat niet het geval geweest. Het nawoord: Onze samenwerking verliep goed, Esther heeft de eerste 2 deelvragen beantwoord en Eveline heeft de derde deelvraag beantwoord, Kim heeft de vierde deelvraag beantwoord. Toen wij ons onderwerp moesten verzinnen was dat best wel lastig, want over heel veel onderwerpen waren we het niet met elkaar eens, maar uiteindelijk is het toch gelukt om een onderwerp te kiezen waar wij het alle drie mee eens waren. Op zich vonden wij het maken van dit werkstuk wel leuk, alleen vonden wij dat wij niet erg veel informatie kregen over het hoe en wat van het pws. Dat zou voor de leerlingen die volgend jaar een pws moeten maken wel beter geregeld kunnen worden. Ook wisten wij niet goed of wij het eigenlijk wel goed deden, maar mevrouw de Wolf onze begeleidster wou ons niet zeggen of het goed was, dus dat zou volgend jaar ook wel anders kunnen. Hieronder staat wie wat heeft gedaan. Wie: Esther Kim Eveline
Wat: Deelvragen en Hoofdvraag Deelvraag 1 en 2 maken, 115 min 15 en 16 juni 2004 en hoofdvraag 1 uur Deelvraag 4 maken, 1.5 uur op 16-06-2004Maken deelvraag 5 29-06-2004, 3 uur Deelvraag 3 maken 2 uur op 16-06-2004
Met elkaar bespreken Nakijken andere deelvragen op 17-06-2004, 4 uur Nakijken andere deelvragen op 17-06-2004, 4 uur Nakijken andere deelvragen op 17-06-2004, 4 uur
Plaatjes plakken en afwerken Controleren en plaatjes zoeken en invoegen 29-06-2004, 3 uur
Kim en Eveline hebben elkaar veel geholpen met de deelvragen omdat Esther haar deelvragen al afhad, in totaal hebben we elkaar ook nog geholpen. Deelvraag 5 Beatles en concerten · Wat hebben de concerten van de Beatles nou te maken met de Flower-Power tijd? De Beatles hebben natuurlijk allemaal concerten gegeven. Over een paar van de concerten ga ik wat vertellen. 1964 was het topjaar van de Beatles als ze hun grote doorbraak in Amerika krijgen. Ze zouden 14 dagen in Amerika blijven en ze kregen een telefoontje van de maatschappij of zij een reportage wilden maken van de dagen die ze gingen doorbrengen. De Beatles werden overal gefilmd, tot in de hotelkamers toe maar ook bij de “Ed Sullivan Show”, waar hun optredens door 73 miljoen Amerikanen werd bekeken. Ze hebben drie keer opgetreden in de “ED Sullivan Show”: - All my loving - Till there was you - She loves you - I want to hold your hand - From me to you - This boy - Twist and shout - Please please me
Het concert in het Washington Coliseum
Hun songs die ze zongen werden ook meteen opgenomen. Dit zijn de songs die ze hadden gezongen tijdens dit concert:
- I saw her standing
- I wanna be your man
- She loves you
De concerten in the Hollywood Bowl in Hollywood, Californie
De Beatles waren zeer succesvol op het toppunt van hun roem in 1964 en 1965, tijdens hun tournees in de Verenigde Staten. Hun eerste echte grote concert was op 23 augustus 1964 in the Hollywood Bowl in Hollywood. De Beatles vonden het fantastisch om daar op te treden. Het podium was een goede akoestiek en erg groot. Het concert bestond uit 12 nummers duurde 29 minuten en 52 seconden. De nummers die tijdens dit concert gespeeld werden zijn: 1. Twist and shout
2. You can’t do that
3. All my loving
4. She loves you
5. Things we said today
6. Roll over Beethoven
7. Can’t buy me love
8. If I fell
9. I want to hold your hand
10. Boys
11. A hard days night
12. Long tall Sally
Op 30 augustus 1965 gaven ze hun grootste concert. Dit concert was ook in the Hollywood Bowl in Hollywood. Het concert bestond uit 12 nummers en duurde 31 minuten en 43 seconden. Deze songs werden gezongen tijdens het concert: 1. Twist and shout
2. She’s a woman
3. I feel fine
4. Dizzy miss Lizzy
5. Ticket to ride
6. Everybody’s trying to be my baby
7. Can’t buy me love
8. Baby’s in black
9. I wanna be your man
10. A hard days night
11. Help
12. I’m down
De songs van het concert in 1964 werden in mono opgenomen en in 1965 in stereo opgenomen, maar het geluid was niet zo mooi dus besloot hun manager de opnamen van de twee concerten niet uit te brengen op de markt. Pas jaren later werden de opnamen opgepoetst en op de plaat gezet zodat ze eindelijk in 1977 uitkwamen op de markt. THE BEATLES HOLLYWOOD BOWL LIVE
Vanaf 1965 gaven ze geen concerten meer in pubs en concertzalen, maar in volgepakte stadions vol met tieners. De experts vonden elke plaat nog beter dan de vorige. Hun laatste concert gaven ze op 29 augustus 1966 in San Francisco. Daarna concentreerden zij zich op studiowerk. De Beatles experimenteerden met electronica, surrealistische teksten en ingewikkelde ritmes. Surrealisme houdt in dat men nadenkt en zich verdiept in bovennatuurlijke dingen en over dromen. Dit pas heel goed bij de Flower Power, want de teksten waar de Beatles zich mee bezig hielden hadden veel te maken met ideeën over de maatschappij en het verbeteren van de maatschappij. De Beatles toonden ook interesse voor de Indiase muziek. Wat hebben de concerten van de Beatles nou met de Flower power te maken? De Beatles waren de meeste populaire en vernieuwende popgroep uit geschiedenis en bepalend voor de muziekstroming in de jaren ’60. Ze scoorden de ene hit na de andere hit. Door de concerten en optredens die ze hebben gegeven, kregen de mensen een nog realistischer beeld van hun muziek. De mensen waren allemaal bij elkaar en schreeuwden mee met de muziek. De overdracht van de teksten live op de mensen had een grote impact op het publiek.
voor in de plaats. Het werd ook een soort drugscultuur, met de bijbehorende hardheid en kilheid. De eerste hippies vestigden zich in San Francisco in de Verenigde Staten. Ze waren vaak vriendelijk in omgang, en hadden lange haren en fel gekleurde kleren, sommige mensen zeiden dat het hun doel was om te stimuleren. Het modebeeld van de flowerpowertijd was zeker niet eenzijdig. De twee meest voorkomende kapsels bij hippies waren het zogenoemde “afro”-kapsel, en de lange haren, dit kapsel was vooral bij de jongens heel populair, vaak zat er nog een fel gekleurd lint in het haar. De musicals “hair” gaat over de haardracht van de hippies. De film hair gaat over een groep hippies die in een park wonen bij een grote stad ze wonen daar omdat ze anders mee moeten vechten in Vietnam. Bij de meiden was niet echt een heel populair kapsel, de meeste meiden hadden dus gewoon lang haar. Lange losse blousen waren ook erg populair, soms hadden deze blouse ook nog wijd uitlopende mouwen. Maar ook de (nu weer terug kerende) wijde broeken waren erg in en waar de sandalen weer onderhoorden. Verder droegen de hippies ook nog geborduurde schoudertassen en parelsnoeren. En om niet te vergeten ook vaak nog een Afghaanse jas. Een jas met een bond kraag, opvallend is dat deze mode van de jas nu terug komt. Natuurlijk droeg niet iedereen precies die kleren maar het was wel voor een lange tijd in de mode en er zaten op alle kleren natuurlijk bloemen.
De beatles zijn de jonge jongens uit Liverpool. Liverpool was aan het eind van de jaren 50` niet anders dan andere Engelse steden. Met verveelde tieners die in koffieshops rondhingen en over Rock and Roll praten. Liverpools traditie in voetbal, komedie en theaters, waar belangrijke televisie persoonlijkheden optraden, waren dingen waar andere Engelse steden zeer jaloers op waren. Verder was er in Liverpool veel industrie, daarom werd Liverpool als het hart van Groot Brittannië gezien. Voor de jongeren was politiek of propaganda helemaal niet belangrijk. John Lennon bijvoorbeeld probeerde met zo weinig mogelijk inspanning door zijn middelbare schoolopleiding te komen. Het enige wat hij wel interessant vond van zijn school (de Quarry Bank High), was dat hij met schoolvrienden de band de Quarry Men vormde. In 1956 richtte John Lennon deze band op. Meteen na de oprichting sloot Paul McCarthney zich bij de band aan en na een jaar kwam ook George Harrison bij de band en met zijn drieën begon het bandje steeds beter te worden. Maar veel tijd om te repeteren hadden ze niet, waardoor er ook nauwelijks nummers van hen uitkwamen in die tijd. Het was een rommelige band die weinig succes had met hun pogingen om muziek te maken. Maar John Lennon zag er goed uit met zijn leren jack en spijkerbroek. Door zijn arrogante houding en humor had hij altijd volgelingen om zich heen. Johns poging om wat van de Quarry Men te maken hadden niet veel succes. Gebrek aan de nodige talenten was een ding, maar ze hadden ook geen fatsoenlijke instrumenten om mee te spelen. De muziek van Quarry Men was typisch voor die tijd, een mengeling van skiffle ( een populair mengsel van jazz, blues country folkmuziek dat in de jaren 50` succes had in Engeland ) en Rock en Roll. Skiffle was ideaal voor groepen met een beperkte keuze aan instrumenten, want de belangrijkste elementen waren een gitaar, een wasbord en een bas die gemaakt werd van theekist, bezemsteel en een koord, waar hevig aan getrokken werd en waarbij de theekist als geluidsbox fungeerde. De Quarry Men onder wie Johns vrienden Peter Shotten, Nogel Whalley en Ivan Vaughan, speelden over het algemeen voor hun eigen plezier, maar af en toe gingen ze wel optreden voor de jongensclub en tussendoor. Toen John in 1958 van de Quarry Bank High kwam en naar de plaatselijke kunstacademie ging, was hij bekend als iemand die in een band speelde en wist hij een aantal nieuwe leden aan te trekken. In de eerste plaats was het Paul McCartney, wiens vader in de jaren 20` een jazz band had geleid. Toen Colin Hanton drummer werd van de band veranderde de Quarry Men in Johnny And The Moondays. Omdat in Amerika de trend was om regelmatig van naam te veranderen, deden zij dat ook vaak. In 1960 kwam er een nieuw bandlid bij namelijk Stu Sutcliffe, waarna de groep de naam veranderde tot “The Silver Beatles”. Nog steeds werden er nauwelijks nummers door hen geproduceerd en de nummers die waren gemaakt, werden niet populair. John en zijn vrienden kwamen vaak in een koffieshop en ze verzochten de eigenaar om hun te helpen om professioneler te worden. Deze Allan Williams wilde ze graag helpen. Hij had ook wat plannen gemaakt voor zijn aanpak. Hij heeft de jongens in contract gebracht met Parmes. Een platen maatschappij die een bijzonder indrukwekkende lijst van artiesten in het hele land had. Parmes was onder de indruk en huurde de groep in
om met zijn ster Johnny Gentle een tournee door Schotland te maken. Na de optredens in Schotland begon Williams de band voor zichzelf te houden. Hij was ervan overtuigd dat ze misschien geen wereldveroveraars waren, maar dat ze wel in staat waren een behoorlijk optreden te geven. De Beatles zoals de band nu heette ging voor het eerst naar Hamburg. Beatles komt van kevers en van beat wat ritme betekent, hun nummers waren bekent om de snelle beat van de drummer Ringo Star. De Beatles waren geboekt voor de kleine club De Indra, maar ze werden al snel verplaatst naar een grotere club, de Kaiserkeller. Hun wilde rock en roll shows begonnen heel populair te worden. De plaats waar ze verbleven was koud, vochtig en vol, maar de Beatles waren zo verbaasd dat ze betaald werden voor hun spel, dat ze niet naar negatieve kanten keken. De regelmatige bezoeken van de Beatles aan Hamburg had hun presentatie heel wat verbeterd. Ze waren ook heel wat bekender geworden in Liverpool. Stuart Sutcliffe bleef achter in Duitsland na de laatste reis, omdat hij zich daar op de kunstacademie had ingeschreven en verloofd was met een Duits meisje. Toen de band voor de eerste keer naar Hamburg op tournee ging kwam Pete Best erbij en werd de band steeds bekender. Hun eerste album kwam uit op 2 juli 1961. Maar wanneer “The Beatles” aan platenmaatschappijen vroegen of ze het album wilden publiceren, weigerden de platenmaatschappijen. Pas een half jaar later vonden ze er één, die het album wel wilde publiceren, waarna de band op tournee ging. Met de nieuwe drummer Ringo Starr (eigenlijk Richard Starkey), die Pete Best opvolgde, werden ze steeds bekender in heel Engeland. In heel 1963 toerden ze heel Engeland rond en de radio en de tv werden gebombardeerd met interviews en opnamen, die alle verkooprecords versloegen, met wie anders dan: “The Beatles”! In 1964 werden de Beatles ook in de rest van Europa gelanceerd, waarin ze in zeer korte tijd een enorm succes werden. Ook in Amerika, waar men daarvoor alleen maar eigen rockmuziek waardeerde, werden ze een groot succes. Maar daar bleef het niet bij, want ook in delen buiten Europa en Amerika werden de vier Engelsen zeer beroemd. De Beatles gingen uit elkaar in 1969. De Band bestond, voordat ze uit elkaar gingen uit John Lennon, George Harrison, Paul McCarthney en Ringo Starr, dit was dan ook de samenstelling, waaronder ze het meest beroemd waren Wie is wie? John Lennon (zang en gitaar) John Winston Lennon werd geboren op 9 oktober 1940 in Liverpool. John werd kort na zijn geboorte in de steek gelaten door zijn moeder, waardoor hij door zijn tante Mimi verzorgd werd. Zijn vader ging door de oorlog de zee op, waarna niemand meer iets van hem heeft gehoord. Toen John 5 jaar was, mocht hij weer terug naar zijn moeder. Zij ontdekte dat John veel gevoel had voor muziek en leerde hem gitaar spelen. Totdat John op zeventien jarige leeftijd zijn moeder voorgoed verloor, omdat ze bij een auto ongeluk om het leven kwam. In 1966 trouwde hij met Yoko Ono, waarna in 1975 zijn zoon Sean werd geboren. John Lennon was een complexe workingclasshero die nooit goed met zijn talent en roem om heeft kunnen gaan. Lennon was zo complex omdat hij soms heel vredelievend en rustig en nonchalant was, en dan weer arrogant en meedogenloos of heel humeurig; hij had tweegezichten. Het kan niet liggen aan zijn succes, want hij is altijd zo geweest. Hij was waarschijnlijk een hele lieve oude man geworden, hij was nu 60 jaar geweest, maar Mark Chapman heeft hem in New Hork op 8 december in 1980 op brute wijze vermoordt. Hij heeft hem vermoord omdat hij jaloers was op zijn roem. Paul McCarthney (zang en basgitaar) Paul McCarthney werd geboren op 18 juni 1942 ook te Liverpool. Hij groeide op bij zijn vader en moeder. Zijn vader speelde al jaren in een band en Paul leerde het basgitaarvak van zijn vader. In 1956 overleed zijn moeder aan kanker, maar toch sloot hij in hetzelfde jaar zich bij de band aan. Paul schreef samen met John alle liedjes van “The Beatles”. George Harrison (zang en leadgitaar) George Harrison werd geboren op 25 februari 1943 ook in Liverpool. Hij kwam uit een arbeiders gezin en is de jongste van de bandleden. In 1956 kocht zijn moeder voor hem een gitaar en een jaar later kwam hij bij de band van John en Paul. Toen de Beatles stopten was hij een gewaardeerde gitarist geworden. Terwijl George altijd op de achtergrond speelde, schreef hij ook een hoop liedjes, maar deze zijn helaas nooit uitgebracht. George Harrison werd vaak “the quiet one”, de stille, genoemd door de pers. Hij kan gezien worden als een soort hulpje van John en Paul. Hij was ook vaak het meest bescheiden in de groep. Hoewel zijn talent natuurlijk niet te vergelijken valt met dat van Lennon en McCartney, waren platen uit zijn solocarrière soms zeer muzikaal. Ringo Starr (zang en drums) ringo’s Richard Starkey werd geboren op 7 juli 1940 ook te Liverpool. Ringo was in zijn jeugd lange tijd ziek geweest, waardoor hij op zijn achtiende een grote achterstand had met lezen en schrijven. Op een gegeven moment kocht zijn vader een drumstel voor hem, waarna Ringo bij de band “The Rory Storm and The Hurricanes” begon. Op zijn 21e stopte hij, waarna “The Beatles” hem vroegen om bij hem te komen spelen. Hij was in het begin erg belangrijk voor “The Beatles”, maar dat verslapte steeds meer. Na een paar jaar voelde hij zich overbodig en stapte in 22 augustus 1968 uit de band, om na een paar dagen weer terug te keren. Toen de band in 1969 uit elkaar viel, ging hij solo spelen. WANNEER WAREN DE BEATLES De periode Beatles is in 3 stukken te verdelen. - 1e periode: 1956-1962, leertijd - 2e periode: 1962-1967, Beatlemania - 3e periode: 1967-1970, studio
1e periode: 1956-1962, leertijd. De groep imiteert voorbeelden: eerst de skifflemuziek van Lonnie Donegan en na 1958 de Rock and Roll van Elvis Presley. Belangrijk zijn de optredens in Hamburg, (1960) waar ze hun podiumvrees overwinnen en veel ervaring opdoen. In 1961 zijn ze terug in Liverpool en treden regelmatig op in de Beatkelder ‘the Cavern’. Ze ontmoeten daar Brain Epstein, die hun manager wordt. Dank zij hem scoren ze hun eerste hit: ‘Love Me Do’. De opname leider hete George Martin. 2e periode: 1962-1967, Beatlema-nia. Mede dank zij manager Brain Epstein wordt de hele groep bekend in Engeland en in de hele wereld. De eerste hit was ‘Love Me Do’, daarna volgden “Can’t Buy Me Love, She Loves You, I Want To Hold Your Hand, Help, Yesterday” en vele anderen. De zogenaamde ‘Beatlemania’ barst los. Alles is ‘’Beatle’’: kleding, haar, Beatlepruiken, kauwgom, schoenen, buttons, boeken, enz. Zakenlui verdienen goud. Optredens verdrinken meestal in het geschreeuw van de fans. In deze periode hebben de Beatles verschillende films gemaakt, waaronder ‘Help’. 3e periode: 1967-1970, studio. Na 1967 zijn de Beatles de optredens beu en maken alleen nog platen. De eerste heet ‘Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band’. Deze plaat, waaraan 9 maanden is geknutseld, is een meesterlijk plakboek van tekst, muziek, visoenen, gemompelde uitspraken en ach-tergrondgeluiden. Andere grote hits uit deze periode zijn o.a. “All You Need Is Love, Hey Jude, Let It Be en Obladi Oblada”. De zelfmoord van Brain Epstein, de relatie tussen John Lennon en Yoko Ono en het feit dat de Beatles afzonderlijk steeds meer een eigen weg zoeken, maakt dat de groep in 1970 uiteenviel. Albums van de Beatles: · Please Please Me (1963) · With The Beatles (1963) · A Hard Day's Night (1964) · Beatles For Sale (1964) · Help! (1965) · Rubber Soul (1965) · Revolver (1966) · A Collection Of Beatles Oldies (1966) (compilatie) · Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967) · Magical Mystery Tour (1967) (mini-album) · The Beatles (ook The White Album) (1968) · Yellow Submarine (1969) · Abbey Road (1969) · Let It Be (1970) · The Beatles 1962-1966 (1973) (compilatie) · The Beatles 1967-1970 (1973) (compilatie) · The Beatles At The Hollywood Bowl (1970) (concertregistratie) · Hey Jude (1979) (compilatie) · Past Masters (1988) (compilatie) · Live At The BBC (1994) (radioregistratie) · Anthology 1 (1995) · Anthology 2 (1996) · Anthology 3 (1996) · Yellow Submarine Soundtrack (1999) · 1 (2000) (compilatie) · Let It Be... Naked (2003) Films · A Hard Day's Night (1964) · Help (1965) · Magical Mystery Tour (1967) · Yellow Submarine (1968) · Let it Be (1970) · The Beatles Anthology (1996) Deelvraag 3: Wat is de grote oorzaak van de Flower Power tijd? · De periode voor de Vietnam-oorlog · De Vietnam-oorlog · Wat was de oorzaak van de Vietnam-oorlog? · Hoe heeft deze oorlog geleid tot de Flower Powertijd?
Begin 1965 waren er ruim 23.000 Amerikaanse soldaten in Vietnam, maar de meesten van hen waren nog steeds vrijwilligers. Dit zou snel veranderen als de oorlog escaleerde. Johnson kon alleen geen keus maken, hij wilde winnen in Vietnam, maar dan wel op de makkelijkste manier zonder veel politieke gevolgen. Dus begon hij bommenwerpers naar Vietnam te sturen, die als opdracht hadden doelen in zowel het noorden als het zuiden (waar de Vietcong ook actief waren die samen met de noord-vietnam streden) te bombarderen. Dit kostte echter vele levens onder burgers, zelfs burgers die Amerika moest beschermen; daarbovenop kwam nog eens dat de Vietcong zelfs harder leek te vechten naarmate er meer gebombardeerd werd. De luchtoorlog bleek niet voldoende. De reactie van de Amerikaanse media Tussen 1965 en 1968 werd de Amerikaanse aanwezigheid in Vietnam steeds verder opgebouwd en begon de Vietnamoorlog andere vormen aan te nemen: naast offensieve bombarderingen moest nu ook verdedigd worden tegen de steeds zwaarder wordende aanvallen van de Vietcong. In 1965 waren er 184.300 troepen en 636 Amerikaanse slachtoffers; in 1968 waren er 536.000 troepen en ruim 30.600 Amerikaanse doden. Eerst waren de Amerikaanse media aanvankelijk nog positief over de Vietnamoorlog, maar rond 1966 begonnen ze al kritische te worden. De oorlog (en vooral het aantal Amerikaanse slachtoffers) escaleerde snel, waarop meerdere kranten en de grote tv-zenders vragen begonnen te stellen over Johnson's politiek ten opzicht van Vietnam. Daarnaast werd de berichtgeving van de kranten steeds onnauwkeuriger, waardoor de indruk ontstond dat Amerikaanse soldaten gruwelijke moorden pleegden, er geen overwinningen geboekt werden, en dat Amerika in een hopeloze oorlog verzeild was geraakt. Het publiek reageerde op het grote aantal doden en gewonden in de Vietnam oorlog door in steeds grotere aantallen te weigeren in dienst te gaan (dat zijn dus de hippies en de flowerpowertijd). De Amerikaanse regering dwong steeds meer mensen, vooral armen en zwarten zonder connecties, om in dienst te gaan; rijken konden de dienst makkelijker ontlopen. Dit maakte velen kwaad. Tussen 1967 en 1971 steeg het percentage mensen dat dienst weigerde op morele gronden van 8% tot 43%, een percentage dat ongeëvenaard was. Het Tet Offensief Als er echter één gebeurtenis was die de Amerikaanse kijk op de Vietnamoorlog volledig omgooide, dan was het het Tet Offensief dat op 30 januari 1968 begon. Tet was het begin van het nieuwe maanjaar voor de Vietnamezen en was een feestdag waarop niet gevochten werd. In 1968 gebruikte de Vietcong dit feit om de Amerikanen de grootste klap van de Vietnamoorlog te geven: ze vielen in grote aantallen aan. Tot het Tet Offensief hadden de Amerikanen een overwinning in de Vietnamoorlog voor mogelijk gehouden, na het Tet offensief ging men vooral denken aan terugtrekken uit Vietnam zonder gezichtsverlies. Veel Amerikaanse bevelhebbers hadden gedaan alsof de vijand bijna verslagen was en de Vietnamoorlog bijna gewonnen. De Vietcong kon ondanks gigantische verliezen nog steeds een groot offensief opzetten. Het Tet offensief was geen militaire overwinning voor de Vietcong; integendeel. Ze hadden 40.000 van hun beste troepen en vele wapens verloren, maar ze hadden wel de Amerikanen psychologisch een grote slag toegebracht. De Vietnamoorlog verliezen: dat hadden ze nooit voor mogelijk gehouden. Het Tet Offensief maakte een einde aan de escalatie van de Vietnamoorlog en vormde het begin van de pogingen van Amerika om zich terug te trekken uit de oorlog. De publieke opinie had zich tegen hem en zijn Vietnamoorlog gekeerd, en Johnson zei openlijk dat hij bereid was tot vredesbesprekingen met de Vietcong. Hij zei ook dat hij niet meer mee zou doen aan de volgende presidentsverkiezingen,die in datzelfde jaar gehouden werden. Deëscalatie van de Vietnamoorlog: 1969-1973
Johnson's erfenis
In 1969 werd Richard Nixon de opvolger van Johnson en daarmee president van de Verenigde Staten. Hij kreeg van zijn voorgangers het probleem van de Vietnamoorlog mee: een grote oorlog waarin ruim een half miljoen Amerikaanse mannen en vrouwen betrokken waren en die op alle punten vastliep. Deze situatie en de hoog oplopende Amerikaanse verliezen leidden ertoe dat het moraal van de Amerikaanse troepen erg laag was; desertie en verzuim vierden hoogtij. Aan het thuisfront was het ook al niet veel beter: de roep van het publiek om de Vietnamoorlog te beëindigen werd steeds luider. Nixon beloofde tijdens zijn verkiezingscampagne dan ook "eerzame vrede", iets waar lang niet alle Amerikanen in geloofden, Nixon zette door: in 1969 formuleerde hij de Nixon Doctrine, waarin hij stelde dat de Zuid-Vietnamezen (en alle andere Aziaten) meer en meer hun eigen oorlog moesten vechten. Terwijl steeds meer Amerikaanse soldaten teruggetrokken werden, werd ook de financiële en materiële hulp aan de Zuid-Vietnamezen groter. Amerikaanse experts leerden het zwakke Zuid-Vietnamese leger om op eigen benen te staan terwijl Nixon probeerde aan de onderhandelingstafel met de Noord-Vietnamezen te komen. De oneervolle vrede In 1972 was het aantal Amerikaanse troepen dat meedeed aan de Vietnamoorlog wel gezakt: van 586.000 in 1968, 475.000 in 1969, 334.000 in 1970 en 156.000 in 1971 naar 24.400 in 1972. Tegelijkertijd probeerde Nixon de oorlog zo eerzaam mogelijk te beëindigen door de relaties met China en de Sovjet Unie, die beide volgens hem de Noord-Vietnamezen hielpen, te verbeteren. Hij overschatte echter hun invloed op Noord-Vietnam, want hoewel de VS langzaamaan de relaties met China en de Sovjet Unie verbeterde, veranderde er weinig in Vietnam. De vredesbesprekingen mislukten veelvuldig waardoor Nixon zich gedwongen voelde de bombardementen op het noorden te vergroten. Pas in december 1972, toen de bombardementen beëindigd werden, ging men weer rond de tafel zitten. Dat leidde uiteindelijk eind januari 1973 tot een vredesovereenkomst; Amerika beloofde zich terug te trekken uit Vietnam en er zou een staakt-het-vuren volgen. Dit staakt-het-vuren duurde echter niet lang; de Amerikanen waren nog niet weg of de Noord-Vietnamezen lagen alweer in de clinch met de regering in het zuiden en openden de aanval.
www.wikipedia.nl
http://sixties.pagina.nl/ www.scholieren.com
http://www.beatlesfanclub.nl/pages/recensies/cdhollywoordbowl.html
http://www.dvd-home.nl/review/divers/beatleus.htm
Boeken: The Beatles Anthologie 1 uitgever: Music sales limited. Drukwerken: Kranten: · Poppress uit 1966 · De Telegraaf Zaterdag 10 april 2004 · De Telegraaf Donderdag 08 April 2004
Stencils: · CKV stencils uit de 4e periode · Songteksten stencils van de Beatles
23 augustus: “She loves you” dit nummer gaat over een verloren liefde. Waarschijnlijk gaat dit over iemand die mee moet vechten en verdwenen is. 1964
20 maart : “Can’t buy me love”, er is zo weinig liefde in de wereld dat je dit zeker niet kan kopen, liefde is schaars. 1965
1 oktober: “ Yesterday”, all my troubles seems so far away, problemen leken zo ver weg, waarschijnlijk ook over de Vietnam oorlog. 1966
19 september: “How do I won the war” dit is een film waarin John Lennon speelt, dit is een satirische oorlog film waarin de Vietnam oorlog belachelijk wordt gemaakt. 1967
25 juni: “All you need is love” Typisch flower power is hier aan dat het enige wat een mens nodig heeft is liefde, denk hierbij aan “MAKE LOVE NO WAR”. 1969
18 april: “Get back”, gaat over terug komen van de oorlog in Vietnam en je liefde weer terug zien. 4 juli: John brengt met zijn nieuwe band “plastic ono” een typische flower power hit “give peace a chance” geef vrede en kans. Je ziet dat de Beatles veel te maken hebben met de flower power en de flower power heeft weer veel met de Beatles te maken, het flower power gevoel werd sterker door de Beatles. Mensen zagen deze jongens van de Beatles op televisie, die veel mensen hadden, en luisterde naar de teksten met boodschappen. Hier gingen de mensen over na denken en veel mensen gingen net zo denken als de Beatles en Hippies, ze vonden dat ze gelijk hadden en dat de wereld moest verbeteren. De Beatles en de Hippies zorgden er voor dat de mensen bewuster gingen nadenken, ook in de politiek. Veel mensen volgde de voorbeelden van de Beatles en de Hippies op. Dat zie je bijvoorbeeld bij de actie en of protest bewegingen. Civil Rights Movement
Mensen moesten meer van elkaar gaan houden of je nou zwart of blank bent zoals bij de Civil Rights Movement. Dolle Mina
De belangrijkste actie groep in dit rijtje is de “BAN DE BOM”. Dit is echt een typische flower power actie groep. Ze zijn tegen alle soorten bommen en vooral de atoombom. Hippies waren tegen oorlog en vooral de Vietnam oorlog, ze waren bang dat hier atoombommen bij gebruikt werden, gelukkig is dat niet het geval geweest. Het nawoord: Onze samenwerking verliep goed, Esther heeft de eerste 2 deelvragen beantwoord en Eveline heeft de derde deelvraag beantwoord, Kim heeft de vierde deelvraag beantwoord. Toen wij ons onderwerp moesten verzinnen was dat best wel lastig, want over heel veel onderwerpen waren we het niet met elkaar eens, maar uiteindelijk is het toch gelukt om een onderwerp te kiezen waar wij het alle drie mee eens waren. Op zich vonden wij het maken van dit werkstuk wel leuk, alleen vonden wij dat wij niet erg veel informatie kregen over het hoe en wat van het pws. Dat zou voor de leerlingen die volgend jaar een pws moeten maken wel beter geregeld kunnen worden. Ook wisten wij niet goed of wij het eigenlijk wel goed deden, maar mevrouw de Wolf onze begeleidster wou ons niet zeggen of het goed was, dus dat zou volgend jaar ook wel anders kunnen. Hieronder staat wie wat heeft gedaan. Wie: Esther Kim Eveline
Wat: Deelvragen en Hoofdvraag Deelvraag 1 en 2 maken, 115 min 15 en 16 juni 2004 en hoofdvraag 1 uur Deelvraag 4 maken, 1.5 uur op 16-06-2004Maken deelvraag 5 29-06-2004, 3 uur Deelvraag 3 maken 2 uur op 16-06-2004
Met elkaar bespreken Nakijken andere deelvragen op 17-06-2004, 4 uur Nakijken andere deelvragen op 17-06-2004, 4 uur Nakijken andere deelvragen op 17-06-2004, 4 uur
Plaatjes plakken en afwerken Controleren en plaatjes zoeken en invoegen 29-06-2004, 3 uur
Kim en Eveline hebben elkaar veel geholpen met de deelvragen omdat Esther haar deelvragen al afhad, in totaal hebben we elkaar ook nog geholpen. Deelvraag 5 Beatles en concerten · Wat hebben de concerten van de Beatles nou te maken met de Flower-Power tijd? De Beatles hebben natuurlijk allemaal concerten gegeven. Over een paar van de concerten ga ik wat vertellen. 1964 was het topjaar van de Beatles als ze hun grote doorbraak in Amerika krijgen. Ze zouden 14 dagen in Amerika blijven en ze kregen een telefoontje van de maatschappij of zij een reportage wilden maken van de dagen die ze gingen doorbrengen. De Beatles werden overal gefilmd, tot in de hotelkamers toe maar ook bij de “Ed Sullivan Show”, waar hun optredens door 73 miljoen Amerikanen werd bekeken. Ze hebben drie keer opgetreden in de “ED Sullivan Show”: - All my loving - Till there was you - She loves you - I want to hold your hand - From me to you - This boy - Twist and shout - Please please me
Het concert in het Washington Coliseum
De concerten in the Hollywood Bowl in Hollywood, Californie
De Beatles waren zeer succesvol op het toppunt van hun roem in 1964 en 1965, tijdens hun tournees in de Verenigde Staten. Hun eerste echte grote concert was op 23 augustus 1964 in the Hollywood Bowl in Hollywood. De Beatles vonden het fantastisch om daar op te treden. Het podium was een goede akoestiek en erg groot. Het concert bestond uit 12 nummers duurde 29 minuten en 52 seconden. De nummers die tijdens dit concert gespeeld werden zijn: 1. Twist and shout
2. You can’t do that
3. All my loving
4. She loves you
5. Things we said today
6. Roll over Beethoven
7. Can’t buy me love
8. If I fell
9. I want to hold your hand
10. Boys
11. A hard days night
12. Long tall Sally
Op 30 augustus 1965 gaven ze hun grootste concert. Dit concert was ook in the Hollywood Bowl in Hollywood. Het concert bestond uit 12 nummers en duurde 31 minuten en 43 seconden. Deze songs werden gezongen tijdens het concert: 1. Twist and shout
2. She’s a woman
3. I feel fine
4. Dizzy miss Lizzy
6. Everybody’s trying to be my baby
7. Can’t buy me love
8. Baby’s in black
9. I wanna be your man
10. A hard days night
11. Help
12. I’m down
De songs van het concert in 1964 werden in mono opgenomen en in 1965 in stereo opgenomen, maar het geluid was niet zo mooi dus besloot hun manager de opnamen van de twee concerten niet uit te brengen op de markt. Pas jaren later werden de opnamen opgepoetst en op de plaat gezet zodat ze eindelijk in 1977 uitkwamen op de markt. THE BEATLES HOLLYWOOD BOWL LIVE
Vanaf 1965 gaven ze geen concerten meer in pubs en concertzalen, maar in volgepakte stadions vol met tieners. De experts vonden elke plaat nog beter dan de vorige. Hun laatste concert gaven ze op 29 augustus 1966 in San Francisco. Daarna concentreerden zij zich op studiowerk. De Beatles experimenteerden met electronica, surrealistische teksten en ingewikkelde ritmes. Surrealisme houdt in dat men nadenkt en zich verdiept in bovennatuurlijke dingen en over dromen. Dit pas heel goed bij de Flower Power, want de teksten waar de Beatles zich mee bezig hielden hadden veel te maken met ideeën over de maatschappij en het verbeteren van de maatschappij. De Beatles toonden ook interesse voor de Indiase muziek. Wat hebben de concerten van de Beatles nou met de Flower power te maken? De Beatles waren de meeste populaire en vernieuwende popgroep uit geschiedenis en bepalend voor de muziekstroming in de jaren ’60. Ze scoorden de ene hit na de andere hit. Door de concerten en optredens die ze hebben gegeven, kregen de mensen een nog realistischer beeld van hun muziek. De mensen waren allemaal bij elkaar en schreeuwden mee met de muziek. De overdracht van de teksten live op de mensen had een grote impact op het publiek.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
L.
L.
helemaal te gek 'k moet dit ook doen...
13 jaar geleden
Antwoorden