Inhoudsopgave:
Hoofstuk 1: Het vervoer in Parijs.
Reizen met de bus
Wat voor vervoersbewijzen zijn er, en hoeveel kosten ze
Hoe kun je reizen met de metro
Hoe kun je reizen met de taxi
Hoe ziet de spoorwegennet eruit, en wat voor stations zijn er
Hoe is de vliegverkeer in Parijs
Hoofdstuk 2: Winkelen in Parijs
Veel antiek in Parijs
Vlooienmarkten in Parijs
Markten in Parijs
Winkelpassages in Parijs
Hoofdstuk 3: Het cultuur in Parijs.
De beziensvaardigheden in Parijs: - Observatoire de Paris
- Arc de Triomphe
- Eiffeltoren
- Versailles
De paleizen in Parijs:
- Grand Palais
- Palais de Chaillot
- Palais de l`Elysee
- Petit Palais
- Palais d`Art Moderne
De musea in Parijs:
- Musée d`Orsay
- Musée Zadkine
- Musée Grévin
- Musée des arts decoratifs
- Musée Rodin
- Musée Bouchard
De geschiedenis van Parijs
De conclusie
De bronnenlijst
Inleiding:
Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat ik Parijs een heel mooie en een interessante stad vind. Ik heb dit onderwerp ook gekozen, omdat ik vorig jaar naar Parijs was gegaan.Wat ik zo mooi vind aan Parijs is dat gebouwen zo mooi gebouwd zijn. Het heeft van alle soorten stijlen. Ik vind bijna alle gebouwen in Parijs heel mooi. Het geeft me een indrukwekkend gevoel als ik naar de Eiffeltoren kijk, want dan denk ik: “Hoe hebben ze nou al die stalenbalken in elkaar vast gemaakt ?”. Toen vroeg ik aan een man die naast de Eiffeltoren stond, en hij vertelde me dat het heel gemakkelijk ging. Ze hebben namelijk staal voor staal in elkaar vastgemaakt. Verder was ik naar Versailles, en dat vond ik prachtig, omdat het echt mooi gebouwd was. Het had een oude stijl. Ik vind Parijs gewoon prachtig, daarom had ik dit onderwerp gekozen.
Algemene onderzoeksvraag:
-Waarom trekt Parijs zoveel toeristen naar de stad?
Onderzoeksvragen:
-Hoe is het vervoer in Parijs geregeld?
-Hoe is het winkelen in Parijs?
-Hoe is het cultuur in Parijs?
-Wat voor beziensvaardig heden hebben ze in Parijs?
-Wat voor musea hebben ze in Parijs?
-Wat is de geschiedenis van Parijs?
-Waar komt de naam Parijs vandaan?
-Wat voor paleizen hebben ze in Parijs?
De manier van waarop ik het onderzoek heb aangepakt gaat als volgt: eerst heb ik wat informatie op internet gezocht en toen was ik naar bibliotheek gegaan om wat meer informatie over het onderwerp te halen. Helaas heb ik daar weinig informatie gevonden, maar ik had al wat van internet verzameld, dus het was al genoeg. Ik ben toch blij dat ik nu wel wat informatie heb om een mijn werkstuk te maken.
In mijn werkstuk heb ik als onderwerp Parijs gekozen. Als eerst ga ik het hebben over het vervoer in Parijs, dat is het eerste hoofdstuk. Daarna ga ik het hebben over het winkelen in Parijs. Als laatste ga ik het hebben over het cultuur in Parijs.
Hoofdstuk 1: Het vervoer in Parijs
Reizen met de bus:
Er zijn momenteel achttien buslijnen in Parijs. De bussen rijden zeven dagen per week door de stad. De bussen rijden niet tussen 01.00 en 05.30 uur. De bussen zijn over het algemeen niet erg snel en verschrikkelijk druk, maar ze geven je wel de mogelijkheid om door heel Parijs te reizen en ongeveer 30 kilometer daarbuiten.
Een kaartje kost €2,29 per persoon en deze zijn verkrijgbaar bij elk busstation. De buslijnen worden aangegeven met letters; A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, P, R, S, T en V.
Naar de lijnen N, O en U zul je tevergeefs zoeken in Parijs; deze bevinden zich namelijk buiten de stad. Over het algemeen wordt het toeristen afgeraden met de bus te reizen, niet alleen vanwege de drukte in de bussen maar ook vanwege de onduidelijkheid van de overstappunten. Als je kiest voor het openbaar vervoer, kies dan voor de Metro. Die rijdt veel frequenter en zijn een stuk overzichtelijker.
De kaartjes voor het openbaar vervoer in Parijs zijn uniform, dat wil zeggen; je kunt met een kaartje dat je hebt gekocht in de metro, ook de bus nemen. Er zit dus geen verschil in tarief.
Wat voor vervoersbewijzen zijn er en hoeveel kosten ze?
Een enkel kaartje kost €1,30 en is geldig voor een rit. Deze kaartjes worden per stuk verkocht maar ook in een boekje van 10 stuks. Dit wordt een Carnet genoemd. Zo'n carnet kost €9,30. Je kunt een kaartje kopen aan de balie bij de stations, maar het snelst is het kopen van een kaartje uit de automaat. Een enkel kaartje kan worden gebruikt in de metro, bus en RER voor een reis naar een bestemming binnen Parijs. Je mag overstappen met de metro en de RER, dit is verboden als je met de bus reist.
De tarieven die gelden voor ritten naar bestemmingen buiten Parijs, zijn afhankelijk van de lengte van de route, het vertrekpunt en het aankomstpunt. Afhankelijk van de gekozen RER-stations en afhankelijk van de lengte van de reis, kan je een van de volgende kaartjes kopen: kaartjes die geldig zijn tussen twee RER-stations of SNCF-stations, kaartjes geldig voor reizen binnen Parijs met metro, RER of SNCF. kaartjes geldig voor reizen tussen twee RER-stations of SNCF stations, via een metro of RER-station in Parijs.
De tarieven voor RATP bussen zijn als volgt: een enkel kaartje is voldoende om te reizen binnen de stadsgrenzen van Parijs, met uitzondering van de lijnen 221, 297, 299, 350, 351 en de Balabus.
1 enkel kaartje voor reizen in zone 1 - 3
2 enkele kaartjes voor reizen in zone 4 - 6
3 enkele kaartjes voor reizen verder dan zone 6
De PC is een bus route die rijdt om de grens van Parijs. Het is verdeeld in drie secties, maar een enkel kaartje is voldoende om een hele sectie te bereizen.
Voor Orlyval (dit is de speciale service die het RER-station "Antony" linkt met de Orly luchthaven) is een speciaal kaartje te koop dat wordt verkocht in alle metro, RER, SNCF sations.
De Montmartre kabelbaan is een speciale service die bezoekers naar de top van de heuvel brengt, vlakbij de Sacre Coeur. Een enkel kaartje is voldoende voor een enkeltje naar boven.
Het openbaar vervoer van Parijs kent vele kaartvormen. Daarnaast zijn er ook vele mogelijkheden om vanaf de luchthavens naar het centrum van de stad te reizen. Hieronder vind je alle mogelijke kaartvormen van het openbaar vervoer van Parijs.
Enkele Kaartjes:
1 kaartje: €1,30
Carnet (boekje van 10 kaartjes): €10,00
Carnet reductietarief: €5,00
Mobilis 1 dag pas:
1-2 zones: €5,20
1-3 zones: €6,95
1-4 zones: €8,75
1-5 zones: €12,00
1-6 zones: €15,25
1-7 zones: €16,80
1-8 zones: €18,30
Paris Visite Pass:
De Paris Visite Card geeft je recht op gebruik van alle RATP vervoerslijnen zoals metro, RER, bus, tram, Montmartre funicular, Noctambus, ADATRIF en APTR bussen. Men kent in Parijs het onderscheid in een 3-zone pas, geldig in het stadscentrum, en een 5-zone pas die ook geldig is vanaf de luchthaven en bijvoorbeeld naar Versailles en Disneyland Resort Paris. Je kan de Paris Visite Cards voor een verschillend aantal dagen aanschaffen.
De Paris Visite Pass is een strikt persoonlijk vervoerbewijs. Om geldig te zijn, moet de kaart de volgende gegevens bevatten: je naam en voornaam op de rug van de kaart, het nummer van je kaart, en de data van gebruik op de ticketten. De kaart en de ticketten moeten ingevuld zijn met onuitwisbare inkt.
De Paris Visite Pass bestaat uit 1 moederkaart en bijhorende ticketten (1 ticket per dag). Het gebruik van de kaart in de verschillende vevoersvormen is als volgt:
- Trein Ile-de-France: het ticket inbrengen in de gleuf van de draaideur (het ticket moet nooit afgestempeld worden) en je reist in 1e klas.
- Metro/RER: het ticket inbrengen in het controleapparaat en je mag in 1e klas reizen op het RER-netwerk.
- Bus: (noctambus, kabellift, montmartrobus) de kaart en het ingevuld ticket tonen aan de kaartjesknipper.
RER: De RATP biedt een groot scala aan kaarten en tarieven aan, om iedereen die Parijs bezoekt optimaal te bedienen. Om mee te mogen reizen op het netwerk van de RATP moet men ten alle tijde beschikken over een geldig vervoersbewijs.
De kaarten moeten worden afgestempeld in de automaten die daarvoor bestemd zijn. Men vindt ze bij de ingangen van de metro en de RER. Als men in de bus stapt moet men het kaartje laten zien aan de chauffeur, en deze laten afstempelen.
Hoe kun je reizen met de metro?
De makkelijkste manier om in Parijs ergens te komen, is de metro. Deze is zeer snel en goedkoop. De ingangen van de metrostations hebben bijna allemaal hetzelfde uiterlijk, zodat je goed kan zien waar een nieuwe halte is. Er is voor de metro en voor de bus een uniform systeem van kaartjes opgezet.
Je kan dus met een metrokaartje ook gebruik maken van de bus en andersom. Er zijn verschillende kaartjes mogelijkheden die voor toeristen goedkoop kunnen uitpakken. Een normaal kaartje kost €1,30, maar er zijn wellicht in bepaalde situatie betere alternatieven. Meer informatie hierover vind je in de sectie kaartjes.
Je kan metrokaarten natuurlijk halen op de stations maar ook in winkels waar het woord "tabac" op de ruiten staat. Kaarten kan je ook kopen in de bus. Je moet in de metro wel op je tellen passen. Zo zijn bepaalde lijnen erg gevaarlijk.
Hoe kun je reizen met de taxi?
Het is lastig om in Parijs een taxi te krijgen en dat terwijl er zo'n 15.000 rondrijden. Men vindt ze bij de grote stations en natuurlijk bij de luchthavens. Verder zijn er zo'n 470 taxi-standplaatsen die allemaal bij de belangrijkste wegen in de buurt zijn.
Je kunt natuurlijk ook de hand op steken langs de weg. Als het taxibord op de taxi is verlicht, wil dit zeggen dat hij vrij is. De prijzen van de Parijse taxi zijn aanzienlijk goedkoper dan in Nederland. Tevens is er een tarievensysteem ingevoerd. Er zijn soorten tarieven:
Tarief A: Men is €0,60 kwijt per gereden km voor ritjes in Parijs tussen 07.00 en 19.00, behalve op zondag en tijdens de vakanties.
Tarief B: Men is €1,00 kwijt per gereden km voor ritjes in Parijs tussen 19.00 en 07.00, behalve op zondag en tijdens de vakanties. Dit tarief geldt ook voor ritten naar een bestemming buiten Parijs zoals naar de luchthavens of naar de buitenwiken.
Tarief C: Men is €1,20 kwijt per gereden km naar bestemmingen buiten Parijs. Dit tarief geldt voor de uren van 19.00 tot 07.00.
Er zijn ook nog enkele bijkomende tarieven die worden gerekend in speciale gevallen. Als de taxi vaststaat in het verkeer of langzaam moet rijden kost dit €24,30 per uur extra. Verder is het starttarief voor elke taxi €2,00. Verder kost het vervoeren van bagage €0,90 en het vervoeren van een vierde passagier kost €2,45 extra.
Verder nog enkele tips. Men moet geen taxi aanhouden die vlakbij een taxistandplaats voorbij rijdt. De taxi's die op de standplaats staan hebben voorrang boven andere taxi's tot 50 meter voorbij de standplaats. Verder moet men in de eerste taxi stappen die staat te wachten bij de standplaats. Verder is het normaal dat men de bestuurder een tip geeft van ongeveer 10% van de ritprijs.
Het wordt op prijs gesteld de taxi te betalen met cash geld, maar in enkele kan men ook betalen met een creditcard. Dit staat dan aangegeven op de taxiruit. Verder is het niet de gewenst om plaats te nemen naast de bestuurder. Verder mag er meestal niet gerookt worden in de taxi.
Hoe ziet de spoorwegennet eruit, en wat voor stations zijn er?
De SNCF, de Franse Spoorwegen hebben een groot spoorwegnetwerk. Vooral rondom Parijs ligt er veel spoor, waardoor de bereikbaarheid van de stad optimaal is. De SNCF rijdt in heel Frankrijk en is ook verbonden met de andere spoorwegmaatschappijen in Frankrijk.
Op de stations bij Parijs kan je overstappen op de metro. Ook stoppen er veel bussen bij de stations. Er zijn enkele grote stations in de omgeving van Parijs. Hieronder ziet men een overzicht:
Gare de l'Est:
Hier komen de treinen aan uit het oosten van Frankrijk. Vanaf dit station kan je kaartjes kopen voor bestemmingen in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en de landen in Oost-Europa. Dit station is gelegen bij het Place du II Novembre 1918.
Gare du Nord:
Vanaf dit station vertrekken de treinen naar Engeland. Men reist dan comfortabel naar het hart van Londen. Hier vertrekken ook treinen naar Nederland en omliggende landen. Dit station bevindt zich aan de Rue de Dunkerque 15.
Gare d'Austerlitz;
Op dit station komen en gaan de treinen naar Zuid-Europa. Dit is een heel druk station en er lopen vele zakkenrollers rond. Dus pas goed op je spullen. Dit station is gelegen bij Quai d'Austerlitz 53.
Gare de Lyon:
Dit station staat bekend om zijn drukke zomermaanden. Vanaf dit station vertrekken vele mensen naar de Franse Rivièra en het Zuid-Oosten van Frankrijk. Men moet ook hier zijn om door te reizen naar Monaco. Vanaf dit station zijn er ook verbindingen naar de landen rond de Middellandse Zee, zoals Griekenland en Italië. Dit station is gelegen bij Place Louis Armand.
Gare Montparnasse:
Op dit station vertrekken en komen de treinen aan uit het westen van Frankrijk. Dit is het minst drukke station. Daardoor is het hier goed te verblijven. Er is ook hier een goede aansluiting te vinden die je naar het centrum van Parijs brengt.
Hoe is de vliegverkeer in Parijs?
Parijs is als het ware omsloten door twee luchthavens, te weten Orly en Roissy Charles de Gaulle. Charles de Gaulle is de grootste luchthaven. Vanaf hier vertrekken ook meestal de concordes.
De beide luchthavens zijn goed georganiseerd. Aan alles is gedacht zodat je als klant geen klachten kan krijgen. De informatievoorziening is er goed geregeld. Verder zijn er goede verbindingen met de stad Parijs.
Zo rijden er vele bussen en RER-treinen naar Parijs. De parkeermogelijkheden zijn uitstekend; De meeste parkeerterreinen en garages zijn bewaakt door middel van videocamera's.
Op de luchthavens kan je ook terecht voor een hapje en een drankje. Er zijn vele kleine bars maar ook luxe restaurants. Een aantal gebouwen zijn 24 uur per dag geopend. In de tax free shops kan je naar hartelust shoppen, maar hou wel in de gaten wat je maximaal mag meenemen. Informatie hierover kan je vinden bij de sectie Douane. Verder is er veel politie aanwezig op de luchthavens om de reizigers een veilig gevoel te geven. Er zijn goede mogelijkheden om spullen en bagage op te bergen in kluisjes.
De Franse regering heeft donderdag 15 november 2001 besloten dat er een derde grote internationale luchthaven komt nabij Parijs. Het vliegveld komt bij Chaulnes, 125 kilometer ten noorden van de Franse hoofdstad. Chaulnes ligt ongeveer veertig kilometer ten oosten van Amiens. En wel pal aan de snelweg A1 (Parijs-Brussel) en het traject van de TGV. De nieuwe luchthaven moet in 2015 klaar zijn.
Hoofdstuk 2: Winkelen in Parijs
Veel antiek in Parijs
Als je op zoek bent naar antiek, is Parijs natuurlijk de plek om te beginnen met zoeken. Naast Londen is Parijs de tweede grote antiekstad van Europa. Wie kent de ze niet, de stoelen en tafels van Lodewijk XVI, ook wel "Louis Seize" genoemd en de schitterende kunstwerken die werden gemaakt tijdens de Renaissance? Dit alles en nog veel meer kan je vinden in Parijs. Het helpt natuurlijk wel als je weet waar je moet zoeken.
Traditionele, klassieke antieke spullen vind je in het Carré Rive Gauche in het 7de arrondissement, Village Suisse en Faubourg-St-Honoré, Art Deco in St-Germain, 1950-1970 spulletjes in de buurt van rue de Charonne in het 11de arrondissement, oude boeken en postzegels in de vele passages en in Parc Georges Brassens.
Natuurlijk kan je ook slagen op de rommelmarkten en vlooienmarkten zoals Puces de St-Ouen en Montreuil. Voor de mensen die iets meer geld te besteden hebben, kan een bezoek aan één van de vele openbare verkoopplaatsen geen kwaad. De bekendste openbare verkoopplaatsen zijn natuurlijk Sotheby's en Christie's.
Daarnaast worden er net zoals in Londen veel antiekmarkten georganiseerd. Deze vinden vooral in de zomer plaats. De data van deze antiekmarkten worden bekend in plaatselijke kranten en door middel van affiches en posters.
Vlooienmarkten in Parijs
Parijs heeft een erg beroemde vlooienmarkt, namelijk "Le marché aux puces de Saint-Ouen". Deze markt werd in 1885 begonnen en beslaat meer dan 6 hectare. Iedere week komen er zo'n 70.000 bezoekers op af. De "Puces de Saint-Ouen" bestaat uit zo'n 2000 winkeltjes waar echt alles wordt verkocht, van oude meubels tot oude postzegels.
In de jaren '50 en '60 hadden de "Puces de Saint-Ouen" de reputatie als zijnde een plaats waar je tegen een redelijke prijs, perfecte meubelen kon kopen. Vandaag de dag zijn de prijzen niet meer van dat niveau maar je kan er nog steeds leuke koopjes doen nadat je veel heb gezocht.
Markten in Parijs
Eén van de leukste en kenmerkende geneugten van Parijs is het bezoeken van een markt. De marktstraten in Parijs kennen een rijke geschiedenis. In de Middeleeuwen bestonden deze grootschalige markten al en vaak worden ze nog steeds op dezelfde plaats gehouden.
De markten worden vaak gehouden in lange, nauwe straten aan welke veelal oude, historische huizen zijn gevestigd. Dit geeft natuurlijk een schitterend schilderachtige beeld.
Op deze markten kan je van alles kopen, vlees, vis, groenten, fruit en vele Frans specialiteiten tegen goede prijzen. Na het rondlopen over de markt kan je lekker iets gaan drinken in één van de vele cafés die in de buurt van de markten zitten. Deze echte buurtcafés zijn sterk bepalend voor de sfeer van Parijs.
Er zijn natuurlijk een aantal markten welke altijd beter, leuker, groter en gewoon meer uitstraling hebben dan andere markten. Onze voorkeur gaat uit naar de Rue Mouffetard welke vlakbij het Panthéon is gelegen, Rue Montorgueil vlakbij Les Halles metro station en de Rue de Buci in het Saint-Germain des Près district.
Net zoals het geval is bij vele Nederlandse markten is het onhandig zo niet onmogelijk om naar de markt te gaan met de auto. Parkeren is sowieso al een groot probleem in Parijs en als er dan ook nog markt is, is het helemaal kansloos om een plek te vinden voor de auto. Wees dus verstandig en parkeer de auto bij een station en vervolg je weg met het openbaar vervoer.
In elk bestuursgebied is er wel een weekmarkt. De één groter dan de ander. Er zijn in totaal zo'n 70 markten.
Winkelpassages in Parijs
Er zijn talloze winkelgalerijen te ontdekken in Parijs. Zij verbinden monumenten en boulevards op een manier die je niet zou verwachten. De driehoek gevormd door het Louvre, de opera en de beurs herbergt verschillende passages. Op het ogenblik dat Haussmann Parijs van haar middeleeuwse straatjes en steegjes ontdeed, bouwden projectontwikkelaars passages.
Nabij het Louvre werden op het einde van de 18de eeuw de eerste overdekte winkelgalerijen gebouwd. Deze Galeries du Palais Royal waren er voor de schoonheidsmensen. Dames slenterden rond op en neer tussen de arcaden op zoek naar lekkernijen of gewoon om zich te tonen. Vandaag geven zij onderdak aan een groep antiekhandelaars die kunstschatten tonen uit de hele wereld. De koninklijke galerijen stonden model voor alle andere passages, waarvan de open arcade vervangen werd door een rij winkels en het gewelf door een glazen dak.
De Galeries du Palais Royal waren er in de eerste plaats om zich te laten zien, in de andere passages werd er vooral gewinkeld. De winkel ontstond samen met de industriële revolutie, zodat meer goederen in vaste maatstaf en in massa geproduceerd werden.
De Galerie Vivienne en de Galerie Colbert staan nu met elkaar in verbinding, waar zij vroeger elkaar beconcurreerden. Zij dateren uit de jaren '20. De Galerie Vivienne is een van de best bewaarde en meest levendige passages van de stad. De oude winkeltjes geven huisvesting aan leuke boetiekjes en stoffenwinkels. Ook zijn er leuke restaurantjes gevestigd, maar deze veel duur.
In de Galerie Colbert bevindt zich een immense rotonde, een architectonisch schouwspel met monumentale allure. Deze winkelgalerij werd omgeruild tot een cultuurtempel, de kleinhandel ruimde plaats voor de galerie van de Bibliothèque Nationale. Deze buurt was ooit het prentenkabinet, want om de hoek, in de rue des Bouloi, werd het dagblad van Charivari gedrukt, waarin Daumiers karikaturen verschenen. Hier bevindt zich onder andere de werkplaats van Jean-Paul Gaulthier.
De Passage des Panoramas is één van de oudste winkelgalerijen. Ze werd rond 1800 gebouwd en dankt haar naam aan de zogenaamde panorama's. De op doeken geschilderde veldslagen en landschappen sieren haar glazen dak. Naast verschillende eethuizen vindt men hier de beroemde Parijse graveur Stern. Hier worden brievenhoofden en visitekaartjes gemaakt op schitterend papier.
De Passage Jouffroy werd in de jaren 40 van de vorige eeuw gebouwd. Deze galerij pakte indertijd uit met een wereldprimeur: het Musée Grévin: het wassenbeeldenmuseum. Hier vindt men tevens allerlei gekke winkeltjes die de vreemdste dingen verkopen. Er is een zeer gevarieerd publiek, waardoor de sfeer niet bedrukt is.
De Passage Choiseul dateert uit 1825. Boven de winkels werden echte woonhuizen gebouwd, zodat de passage op een straatje lijkt. Het is er druk en de huizen zijn bewoond. Papierhandel "Laurut" lijkt een selfservice avant-la-lettre. Hier kan je je bedienen van schrijfpapier en toiletpapier dat in open houten kasten naast elkaar is opgeborgen.
De Passage des Princes is wellicht de rustigste van alle Parijse winkelgalerijen. De attractie hier is een pijpenatelier met een grote traditie, waar je door het venster de vakman die pijpenkoppen vervaardigt, kan bekijken.
De passages slingeren zich doorheen Parijs, ze zijn een half ondergrondse verbinding tussen haar boulevards en monumenten. Hier ontmoet je Parijs, van de intellectuele boekenwurm, tot en met het hoertje en de dakloze zwerver.
Hoofdstuk 3: De cultuur in Parijs
De bezienswaardigheden in Parijs:
Observatoire de Paris
Het observatorium is getuige geweest van een lange en verbazingwekkende geschiedenis waar uiteindelijk 3 plekken te weten Parijs, Meudon en Nançay werden samengevoegd tot één administratieve structuur.
In 1667, buiten de toenmalige stadsgrenzen van Parijs, werd het l'Observatoire Royal gebouwd onder leiding van de Koninklijke Wetenschappelijke Academie. Het gebouw is ontworpen door Claude Perrault.
Twee vleugels werden aan het oorspronkelijke gebouw toegevoegd en vervolgens werden er in 1970 2 gebouwen bijgebouwd. Het vandaag de dag bestierd door beroemde astronomen zoals Cassini, Lalande, Arago, Le Verrier en l'amiral Mouchez.
Dit was het eerste observatorium ter wereld. Het is dan ook logisch dat hier de eerste grote wetenschappelijke doorbraken plaatsvonden. Zo werd in 1676 de snelheid van het licht vastgesteld, werden er meridianen gemeten en tegenwoordig wordt er onderzoek verricht naar tal van onderwerpen. Men mag foto's maken en er is een mogelijkheid om het af te huren voor speciale gelegenheden.
Arc de Triomphe
Indien men destijds voor een van de eerste ontwerpen zou hebben gekozen, zou Parijs er nu heel anders hebben uitgezien. Aanvankelijk wilde Napoleon het concrete eerbetoon aan zijn glorieuze legers niet in het westelijk deel van de Champs hebben staan, maar aan de Place de la Bastille.
Bovendien hoorde het geen boog te worden, maar een olifant met een gevaarlijk overgewicht en een waterspuwende slurf. Hoewel al in 1806 de eerste steen werd gelegd, was het monument pas in 1836 gereed.
Toen Napoleon in 1810 met zijn tweede vrouw Marie-Louise trouwde, bood men hem op het feest een nagemaakte model van de Triomfboog aan (veel touwtjes en papier-maché). De vier grote beeldhouwwerken van de voorgevel symboliseren de Uittocht van de vrijwilligers in 1792 (rechts, met de Champs-Elysees achter je), ook bekend onder de naam 'Marseillaise'. De Triomf van 1810 (vrede met Oostenrijk) vind je links; aan de andere kant zie je een scène uit de Opstand van 1814 (rechts), en links de Vrede van 1815.
De namen van de plaatsen waar Napoleon zijn overwinningen behaalden, zijn, net als die van 660 generaals en officieren, binnen het Arc-complex in de muren gegraveerd. Onder de Arc ligt het Graf van de Onbekende Soldaat uit 1921. Sindsdien brandt hier een eeuwige vlam.
Een bezoek aan het panoramaplatform(rondlopend schilderstuk met werkelijke voorgrond) is een aanrader, het uitzicht is schitterend! Belangrijke tip: neem voor een bezoek aan de Arc vooral de ondergrondse voetgangerspassage (ingang Champs-Elysees en Avenue de la Grande Armee) en probeer je in geen geval een weg te banen door het chaotische verkeer op de Place Charles de Gaulle...!
Eiffeltoren
De Eiffeltoren is gebouwd voor de Internationale tentoonstelling van Parijs in 1889, ter viering van de Franse Revolutie in 1789. De Prins van Wales, Koning Edward VII van Engeland, opende de toren.
Van de 700 voorstellen die waren ingediend voor een ontwerp competitie, werd het ontwerp van Gustave Eiffel unaniem gekozen. Het werd niet meteen aangenomen, doordat enkele vooraanstaande Parijzenaars ertegen demonstreerden, waaronder Emile Zola, Charles Garnier en Dumas. Met zijn 324 meter was het het hoogste gebouw tot 1930. Andere statistieken zijn: 2.5 miljoen klinknagels, 300 staal werkers en 2 jaar om het te bouwen (1887 - 1889). De top beweegt maximaal 12 cm door de wind.
De hoogte varieert tot en met 15 cm afhankelijk van de temperatuur, 15.000 ijzeren stukken, 40 ton verf, 1652 trappen naar de top. Het werd bijna gesloopt in 1909, maar werd gered vanwege de antenne op de top die werd gebruikt voor de telegraaf.
In 1910 werd het onderdeel van de International Time Service. Ook de Franse radio en televisie hebben van de toren gebruik gemaakt. De toren heeft drie etages. De topetage heeft een bar, een souvenirshop en het kantoor van Gustave Eiffel. Het uitzicht vanaf de platforms over de stad is enorm. Het mooiste beeld krijgt men een uur voor zonsondergang te zien.
Begane grond
Hier kan men terecht voor allerlei versnaperingen zoals ijs en kleine snacks. Natuurlijk kan je hier buitenlands geld wisselen zoals dollars. Verder is er een souvenirwinkel en kan je bij de informatiebalie andere leuke ideeën opdoen voor de rest van de middag.
1e etage
Op deze grote etage vind je onder andere een gedeelte van de spiraaltrap die vroeger werd gebruikt om vanaf de 2de etage naar de top te komen. In 1983 werd de trap weggehaald en vele stukken werden verkocht op een internationale veiling. Verder vindt men hier de originele hydraulische pomp. Deze zorgde voor de watertoevoer naar de oude lift.
Heel leuk is te zien wat het effect is van de wind en temperatuur op de Eiffeltoren. Door middel van laserstralen en andere moderne technieken wordt het mogelijk gemaakt om de bewegingen van de toren vast te leggen.
Natuurlijk vind je hier panorama indicatoren zodat je weet van welk gebouw je een foto neemt. Verder bevind zich op deze etage een kleine bioscoop waar korte filmpjes worden vertoond over de Eiffeltoren. Natuurlijk is er op deze etage een souvenirwinkel en kan je ook iets eten in Altitude 95, het restaurant van de 1e etage.
2e etage
Op deze etage kan je onder andere een korte film zien over de bouw van de Eiffeltoren. Verder wordt de werking van de oude hydraulische lift uitgelegd, deze deed tot 1983 dienst. Ook wordt de werking van de moderne liften uitgelegd. Verder vindt je er 3 verschillende souvenirwinkels waar je terecht kan voor leuke Eiffeltoren gimmicks.
Spannend is zeker het kijken door de glazen ramen in de vloer. Daarnaast vindt je er nog een snackbar waar je een grote verscheidenheid aan consumpties en etenswaren kan kopen en nuttigen. Ten slotte vind je hier het Jules Verne restaurant.
Op de top
Op de top vind je het kantoor van Gustave Eiffel. De wassen figuren die je in het kantoor ziet zijn afbeeldingen van hem en zij dochter Claire maar ook hun beroemde gast, de Amerikaanse uitvinder Thomas Edison. Verder vindt op dit hoogte punt rondlopende aanwijzers, zo wordt het eenvoudig om de stad te herkennen en goede foto's te nemen. Verder staan er verwijzingen naar andere grote plaatsen in Europa en hun afstand er naar toe.
Versailles
Versailles, het paleis van Lodewijk XIV, was oorspronkelijk een jachtslot, dat ten westen van Parijs lag. Na 1661 werd het in opdracht van Lodewijk XIV door de architect Louis Le Vau uitgebreid tot een paleis.
Rond 1680 nam de architect Mansart de uitbreiding over en kreeg het kasteel zijn huidige vorm. In het middengedeelte van het paleis woonde de koninklijke familie en waren de staatsappartementen.
Deze zogenaamde staatsappartementen werden gebruikt door Lodewijk XIV voor feestelijke ontvangsten van buitenlandse ambassadeurs en ’s avonds voor hoffeesten. Het ging er bij deze hoffeesten wild aan toe. De feesten duurden tot diep in de nacht en er werden honderden mensen uitgenodigd. Deze genodigden waren vooral mensen uit de adel, die van heinde en ver kwamen om de koning in het echt te zien.
Omdat de feesten meestal pas vroeg in de ochtend waren afgelopen, waren er kamers gereserveerd voor de gasten. De meeste genodigden brachten hun leven ook door in en rond het paleis, want hoffeesten werden onder de heerschappij van Lodewijk XIV aan de lopende band georganiseerd.
Het interieur van deze zalen was erg mooi. De muren waren met bladgoud versierd en de plafonds toonden schilderingen die de grootste militaire daden van de koning verbeeldden. Het zorgde er dan ook voor dat de gasten onder de indruk kwamen van de rijkdom van de koning, die aan zijn gasten wilde laten zien hoe rijk en machtig hij wel niet was.
De grootste ruimte van het paleis is de Spiegelzaal, waar de gasten van Lodewijk XIV altijd eerst moesten wachten, voordat ze bij de koning toegelaten werden. Verder werd de zaal gebruikt als balzaal bij de diverse feesten. Bovendien is de ruimte bekend van het verdrag dat er in 1919 gesloten werd om een einde te maken aan de Eerste Wereldoorlog: het Verdrag van Versailles.
Als je er tegenwoordig rondloopt vallen de gouden kandelaars en de diverse wand- en muurschildering op, evenals de vele spiegels, waaraan de zaal zijn naam te danken heeft. De houten vloer zal vroeger een perfecte dansvloer zijn geweest voor de gasten!
Lodewijk XIV noemde zichzelf de Zonnekoning, omdat hij zichzelf als het middelpunt van de wereld zag. Er staan dan ook veel beelden van de Grieks-Romeinse zonnegod Apollo in het paleis, die deze naam van de Franse koning benadrukken.
Naast Apollo zijn er nog verschillende andere Grieks-Romeinse goden in het paleis aanwezig, of verwerkt in muur- of plafondschilderingen of in de vorm van een beeld. Dat is op zich niet zo verwonderlijk, want Lodewijk XIV liet zich erg inspireren door de Grieks-Romeinse kunst.
De tuinen van Versailles zijn wereldberoemd geworden. Ze zijn in eerste instantie enorm groot en schitterend aangelegd. De tuinen zijn aangelegd door de tuinarchitect André Le Nôtre en waren typisch Frans.
Dat betekent dat de natuur werd beteugeld in bloemperken met ingewikkeld patroon, strak geknipte hagen en kaarsrechte lanen. Het meest spectaculaire element vormden echter de fonteinen, die tot grote hoogten water spoten ter vermaak van de koning.
Tegenwoordig spuiten ze nog maar een korte tijd op de eerste zondag van de maand. Het is namelijk erg duur om de fonteinen in werking te stellen, vanwege de enorme hoeveelheid water die het kost.
In de tuinen was ook een orangerie, waar ongewone planten werden gekweekt en een menagerie, waar ongewone dieren werden gehouden. Tijdens de Franse Revolutie werd deze dierentuin echter afgebroken, zodat er tegenwoordig niets meer van valt terug te vinden.
De paleizen in Parijs:
Grand Palais
Het Grand Palais is gebouwd door Louvet en Daglone. Het werd gebouwd voor de Wereldtentoonstelling die in 1900 in Parijs gehouden werd. De voorgevel van het Grand Palais is imposant. Hij is 240 meter lang en heeft Ionische zuilen die 20 meter hoog zijn.
Tegenwoordig wordt het Grand Palais vooral gebruikt als expositieruimte. Er zijn hier al veel belangrijke schilderijententoonstellingen gehouden. Niet het gehele paleis wordt hiervoor gebruikt. Een ander gedeelte wordt gebruikt door het Palais de la Decouverte.
Dit museum richt zich op statig lopende wetenschap en de aandacht wordt vooral gericht op de laatste ontdekkingen van de mensheid.
Palais de Chaillot
Dit paleis is gebouwd in 1937 voor de Wereld Tentoonstelling. Het paleis herbergt het musée du Cinéma, het musée National des Monuments Français, het musée des Matériaux du C.R.M.H, het musée de l'Homme, het musée de la Marine en het Théatre national de Chaillot.
Het paleis is ontworpen door Carlu, Boileau en Azema. Kijk onder musea voor een uitgebreide beschrijving van de hierboven genoemde musea.
Op 10 december 1948 werd in het Palais de Chaillot in Parijs de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aanvaard door de 58 lidstaten van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Achtenveertig staten waren voor aanvaarding, acht trokken zich terug van stemming (twee landen waren niet aanwezig tijdens de stemming).
Palais de l`Elysee
Dit is de woning van de President van de Franse Republiek. Het paleis werd gebouwd door Mollet voor de schoonzoon van de finacier Crozat, de graaf d'Evreux. Nadat het tijdens de Revolutie publiek eigendom was geworden, werd het door Caroline Bonaparte bewoond en later door keizerin Josephine.
Hier tekende Bonaparte op 22 juni zijn akte van troonafstand. Sinds 1873 is het Elysee Palais de officiele woning geweest van de verschillende presidenten.
Petit Palais
In dit Palais bevindt zich het Petit Palais museum. Dit museum herbergt een grote verzameling oude en moderne kunst. Men vindt er onder andere schilderijen van Franse artiesten uit de 19de en 20ste eeuw. De collectie bestaat uit grote 19de eeuwse Franse schilderijen zoals "Vallei der Tranen".
Tevens hangen er grote schilderijen van de hand van Vlaamse kunstenaars uit de 15de eeuw en vind je er Italiaans Renaissance werk van onder andere Botticelli, Mantegna en Cima da Conegliano.
In andere kamers vind je werken van Nederlandse meesters uit de 17de eeuw. Tevens is er een speciale kamer ingericht voor de Franse 19de eeuwse kunst. Hier vind je een aantal werken van Corot, Cezanne, Gauguin, Vuillard en Toulouse-Lautrec.
Palais d`Art Moderne
Dit paleis werd gebouwd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1937. Het bestaat uit twee gescheiden gedeelten. De twee gedeelten zijn verbonden door middel van een doorgang boven de grond. Tussen de bijgebouwen is een enorme vijver aangelegd.
De omgeving van de vijver is opgesierd met veel standbeelden en andere versieringen. Er staan ook drie grote bronzen standbeelden. Deze zijn gemaakt door Bourdelle en stellen Frankrijk, Kracht en Overwinning voor.
De musea in Parijs:
Musée d`Orsay
Het d'Orsay museum werd in 1986 geopend en is gevestigd in het voormalige Orsay treinstation. Dit treinstation werd in 1900 ten tijde van de Wereld Tentoonstelling in gebruik genomen. Het d'Orsay Museum bestrijkt de geschiedenis van de kunst tussen 1848 en 1914. Gelegen in het gerenoveerde Parijs-Orléans treinstation krijgt de bezoeker een leerzame en slepende rondreis van de tweede periode van de Art Nouveau. Het eerste gedeelte bestrijkt de periode van 1840 tot het begin van 1870 en het tweede gedeelte bestrijkt het impressionisme en de geboorte van de moderne kunst met Cézanne, VanGogh en Gauguin.
Musée Zadkine
Ossip Zadkine's (1890-1967) beeldhouwwerken, door hem zelf genaamd "gekheid van Assas". Dit museum is deelnemer aan de Musea en Monumenten kaart.
De volgende voorzieningen zijn aanwezig: Documentatie in meerdere talen, Groepsreserveringen, Rondleidingen, Parkeerterrein, Busterrein, Verhuur van rolstoelen,
Boekenwinkel, Voorzieningen voor gehandicapten, Fotograferen is toegestaan.
Musée Grévin
De eerste wassenbeelden verschenen tegen het einde van de 18de eeuw in Parijs. Tijdens de "Belle Epoque" was Parijs de hoofdstad van de wereld. In deze periode kwamen veel geleerden, beroemde mensen en buitenlandse staatslieden naar Parijs. Dit trok op zijn beurt veel evenementen aan.
Veel mensen konden deze beroemde personen natuurlijk niet van dichtbij zien. De journalist Arthur Meyer kwam toen op het idee om een wassenbeelden museum te openen waar alle beroemde mensen een plaatsje in zouden krijgen.
Het museum werd gebouwd door de architect Esnault-Pelterie en op 5 juni 1882 officieel geopend. Arthur Meyer, de drijvende kracht achter het museum vertrouwde ontwerper/cartoonist Alfred Grévin het maken van de beelden toe.
In deze periode was er nog geen film of fotografie mogelijk. Het was daarom ook bijzonder dat de beelden zo ongelofelijk echt leken. Het succes kwam daarna vanzelf en binnen de kortste keren wilde iedereen naar het museum.
Mr. Gabriel Thomas, financier, nam vervolgens het museum onder zijn hoede en maakt ervan wat het vandaag nog steeds is, een plek vol geschiedenis. Sinds 1883 is hij opgevolgd door 4 generaties. Vandaag de dag is het Bernard-Gabriel Thomas wie heerst. Daarmee is dit museum het eerste privé museum van Frankrijk.
In totaal heeft het museum ongeveer 150 wassenbeelden die de Franse geschiedenis tot leven brengen. Verder heeft het museum een geweldige geluid en lichtshow die was gemaakt voor de Wereldtentoonstelling van 1900.
Musée des arts decoratifs
Dit museum heeft een enorme collectie Italiaans antiek en overblijfselen uit de middeleeuwen tot aan de 20ste eeuw. De collectie bestaat uit meer dan 200.000 tekeningen, juwelen, glaswaren, mes, vork, lepel, speelgoed en meubilair.
Het museum bestaat uit negen kamers waar voorbeelden van religieuze kunst en alledaagse voorwerpen van de 13de tot aan de 16de eeuw zijn te bewonderen. De schilderijen en de beeldwerken komen voornamelijk uit kerken of kloosters en het is daarom ook logisch dat de twee categorieën van werken in verschillende kamers worden tentoongesteld. Het idee werd toen geboren om elke kamer een aparte periode mee te geven die het leven in die bepaalde periode moest uitdragen.
De collectie uit de Middeleeuwen bestaat uit drie sterke categorieën. Ten eerste de altaarstukken welke schitterend zijn in hun originaliteit, hoeveelheid en historische waarde. Ten tweede de muurtapijten welke schitterende thema's uitdragen. Ten derde de individuele beeldwerken wiens verscheidenheid tegenwoordig veel vertelt over de ontwikkeling van deze
kunstvorm. Het museum draait mee in een programma van tijdelijke exposities waarbij men zich voornamelijk richt op moderne designers.
Musée Rodin
Het Hôtel Biron staat onderaan de Dome van het Invalides op 77 rue de Varenne. Het is niet gelegen tussen een kasteeltuin en een park zoals de meeste huizen in het Faubourg Saint-Germain arrondissement maar is zoals het een echt kasteel betaamd, omringd door 3 hectare grond. Het huis werd gebouwd tussen 1728 en 1730 door de architect Jean Aubert wie later ook de schitterende stallen van Château de Chantilly bouwde. Het geheel stond onder leiding van Abraham Peyrenc de Moras, een man die veel geld had verdiend met het speculeren op de beurs. Abraham Peyrenc de Moras was één van de eerste nieuwe rijken maar in tegenstelling tot de latere "Nouveau Riches" had hij wel smaak.
Het Hôtel Biron is geheel opgetrokken in de Rococo stijl. Het heeft een schitterende voorkant maar het beinnenkant van het hotel is te mooi voor woorden. De panelen, het schilderwerk en de meubelen. Het past allemaal perfect bij elkaar. Auguste Rodin leefde hier van 1908 tot aan zijn dood in 1917. Het museum bezit bronzen en terracotta sculpturen van Rodin, maar ook twaalf grote werken van zijn pupil en compagnon Camille Claudel, inclusief de beroemde "Vague".
Zevenduizend tekeningen en verscheidende schilderijen van Carrière, Monet en Van Gogh uit zijn prive collectie, verrijken de collectie. De monumentale bronzen standbeelden (de Denker, de Poorten van de Hel en de Burgers van Calais) staan in de tuin, waar pas geleden ook de bloemenbedden aan de zuidkant zijn vernieuwd.
Musée Bouchard
De studio van de beeldhouwer Henri Bouchard (1875-1960), open voor het publiek in de originele staat. Hij werkte met brons, steen, marmer, mallen en pleisterwerk. Er wordt uitgelegd hoe de verschillende sculptuurtechnieken werken.
Er is een groot figuur van Apollo (Palais de Chaillot) en andere bekende werken. De verzameling bestaat uit medailles, sculpturen en technologie.
De volgende voorzieningen zijn aanwezig: Groepsreserveringen, Fotograferen is toegestaan, Rondleidingen, Voorzieningen voor gehandicapten, Kadowinkel, Parkeerterrein.
De geschiedenis van Parijs
Parijs is genoemd naar de Parisii, een stam die het Ile de la Cité bewoonde tot ca. 53 v.Chr.. Nadien werd dit eiland 500 jaar bezet door de Romeinen. Pas in 507 werd het onder Clovis voor het eerst een hoofdstad.
In de 13de eeuw werd de moerassige rechteroever van de Seine drooggelegd. Parijs begon zijn uitbreidingen. In diezelfde eeuw werd een aanvang gemaakt van grote bouwwerken, zoals het Louvre, de kathedraal Notre-Dame, de stadswallen en de universiteit met het Quartier Latin.
Parijs werd nog eens bezet door de Engelsen. Hun vertrek was opnieuw aanleiding tot een ongekende bouwwoede. Daarvan getuigen nu nog de Pont Neuf, het Hôtel des Invalides en de tuinen van Luxemburg.
Voor de Franse Revolutie (1789) meden de Franse koningen de hoofdstad. Ze bouwden hun luxueuze ambtsgebied buiten de stad. De talrijke kastelen rond Parijs zijn hiervan een mooi voorbeeld, met als hoogtepunt het kasteel van Versailles. Ook de Zonnekoning verbleef niet graag in het onveilige en vuile Parijs. Straten waren open riolen en hygiëne was dan ook ver te zoeken.
Het was Napoleon III die hierin verandering bracht. Hij kende een hogere waarde aan Parijs terug tot de ambtsgebied van de nieuwe bevelhebbers van Frankrijk. In 1850 was de stad al zes keer uitgebreid met nieuwe Faubourgs of dorpen. De naam Faubourg zal dikwijls nog opduiken in namen van straten en wijken.
Rond 1860 ging Baron Haussmann, de grote stedebouwkundige van Napoleon III, de wilde groei van Parijs tegenhouden. Haussmann gaf Parijs brede elegante boulevards. Hierdoor heeft hij wel belangrijke historische gebouwen en monumenten vernietigd. Deze grote boulevards maken het vandaag wel mogelijk dat het verkeer op sommige ogenblikken kan rijden.
Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Parijs vind je bij de Commune-opstand. Frankrijk had zonet de oorlog tegen de Pruisen verloren. Verslagen Parijs was gevrijwaard gebleven kwamen de inwoners in opstand tegen de regering met zetel in Versailles. Parijs wilde ook meer zelfstandigheid. De opstand werd op 28 mei 1871 bloedig gesmoord door de regeringstroepen op het kerkhof van Père-Lachaise. In totaal zouden hierbij 20.000 inwoners het leven laten, veelal bij georganiseerde executies en minder bij gevechten.
Conclusie:
Ik heb eindelijk een idee over de antwoordt op mijn onderzoeksvraag. Ik denk nu dat Parijs zoveel toeristen aantrekt, omdat er veel te doen valt. Er zijn heel veel beziensvaardigheden en eigenlijk is dat wat die de stad zo aantrekkelijk maakt. Dat is ook logisch, want de meeste toeristen komen naar steden waar je veel kunt doen, en ze komen niet om te luieren. Ook is Parijs een heel drukke stad. Wat de stad ook zo populair maakt is dat het wereldberoemd is, om zijn drukke bevolking, veel beziensvaardigheden, veel musea en veel paleizen. Een paleis dat wereldberoemd is, Versailles. Dat is een heel grote paleis die in het bezit van Lodewijk XIV was. Het was oorspronkelijk een jachtslot. Het werd na 1661 in opdracht van Lodewijk XIV door de architect Louis Le Vau uitgebreid tot een paleis. Versailles trekt weer elke dag tientallen bezoekers. Dus ik denk dat Parijs om zijn beziensvaardigheden veel toeristen aantrekt.
Bronnenlijst:
www.parijs.nl
www.euroreizen.be
Hoofstuk 1: Het vervoer in Parijs.
Reizen met de bus
Wat voor vervoersbewijzen zijn er, en hoeveel kosten ze
Hoe kun je reizen met de metro
Hoe kun je reizen met de taxi
Hoe ziet de spoorwegennet eruit, en wat voor stations zijn er
Hoe is de vliegverkeer in Parijs
Hoofdstuk 2: Winkelen in Parijs
Veel antiek in Parijs
Vlooienmarkten in Parijs
Markten in Parijs
Winkelpassages in Parijs
Hoofdstuk 3: Het cultuur in Parijs.
De beziensvaardigheden in Parijs: - Observatoire de Paris
- Eiffeltoren
- Versailles
De paleizen in Parijs:
- Grand Palais
- Palais de Chaillot
- Palais de l`Elysee
- Petit Palais
- Palais d`Art Moderne
De musea in Parijs:
- Musée d`Orsay
- Musée Zadkine
- Musée Grévin
- Musée des arts decoratifs
- Musée Rodin
- Musée Bouchard
De geschiedenis van Parijs
De conclusie
De bronnenlijst
Inleiding:
Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat ik Parijs een heel mooie en een interessante stad vind. Ik heb dit onderwerp ook gekozen, omdat ik vorig jaar naar Parijs was gegaan.Wat ik zo mooi vind aan Parijs is dat gebouwen zo mooi gebouwd zijn. Het heeft van alle soorten stijlen. Ik vind bijna alle gebouwen in Parijs heel mooi. Het geeft me een indrukwekkend gevoel als ik naar de Eiffeltoren kijk, want dan denk ik: “Hoe hebben ze nou al die stalenbalken in elkaar vast gemaakt ?”. Toen vroeg ik aan een man die naast de Eiffeltoren stond, en hij vertelde me dat het heel gemakkelijk ging. Ze hebben namelijk staal voor staal in elkaar vastgemaakt. Verder was ik naar Versailles, en dat vond ik prachtig, omdat het echt mooi gebouwd was. Het had een oude stijl. Ik vind Parijs gewoon prachtig, daarom had ik dit onderwerp gekozen.
Algemene onderzoeksvraag:
Onderzoeksvragen:
-Hoe is het vervoer in Parijs geregeld?
-Hoe is het winkelen in Parijs?
-Hoe is het cultuur in Parijs?
-Wat voor beziensvaardig heden hebben ze in Parijs?
-Wat voor musea hebben ze in Parijs?
-Wat is de geschiedenis van Parijs?
-Waar komt de naam Parijs vandaan?
-Wat voor paleizen hebben ze in Parijs?
De manier van waarop ik het onderzoek heb aangepakt gaat als volgt: eerst heb ik wat informatie op internet gezocht en toen was ik naar bibliotheek gegaan om wat meer informatie over het onderwerp te halen. Helaas heb ik daar weinig informatie gevonden, maar ik had al wat van internet verzameld, dus het was al genoeg. Ik ben toch blij dat ik nu wel wat informatie heb om een mijn werkstuk te maken.
In mijn werkstuk heb ik als onderwerp Parijs gekozen. Als eerst ga ik het hebben over het vervoer in Parijs, dat is het eerste hoofdstuk. Daarna ga ik het hebben over het winkelen in Parijs. Als laatste ga ik het hebben over het cultuur in Parijs.
Hoofdstuk 1: Het vervoer in Parijs
Reizen met de bus:
Er zijn momenteel achttien buslijnen in Parijs. De bussen rijden zeven dagen per week door de stad. De bussen rijden niet tussen 01.00 en 05.30 uur. De bussen zijn over het algemeen niet erg snel en verschrikkelijk druk, maar ze geven je wel de mogelijkheid om door heel Parijs te reizen en ongeveer 30 kilometer daarbuiten.
Een kaartje kost €2,29 per persoon en deze zijn verkrijgbaar bij elk busstation. De buslijnen worden aangegeven met letters; A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, P, R, S, T en V.
Naar de lijnen N, O en U zul je tevergeefs zoeken in Parijs; deze bevinden zich namelijk buiten de stad. Over het algemeen wordt het toeristen afgeraden met de bus te reizen, niet alleen vanwege de drukte in de bussen maar ook vanwege de onduidelijkheid van de overstappunten. Als je kiest voor het openbaar vervoer, kies dan voor de Metro. Die rijdt veel frequenter en zijn een stuk overzichtelijker.
De kaartjes voor het openbaar vervoer in Parijs zijn uniform, dat wil zeggen; je kunt met een kaartje dat je hebt gekocht in de metro, ook de bus nemen. Er zit dus geen verschil in tarief.
Wat voor vervoersbewijzen zijn er en hoeveel kosten ze?
Een enkel kaartje kost €1,30 en is geldig voor een rit. Deze kaartjes worden per stuk verkocht maar ook in een boekje van 10 stuks. Dit wordt een Carnet genoemd. Zo'n carnet kost €9,30. Je kunt een kaartje kopen aan de balie bij de stations, maar het snelst is het kopen van een kaartje uit de automaat. Een enkel kaartje kan worden gebruikt in de metro, bus en RER voor een reis naar een bestemming binnen Parijs. Je mag overstappen met de metro en de RER, dit is verboden als je met de bus reist.
De tarieven die gelden voor ritten naar bestemmingen buiten Parijs, zijn afhankelijk van de lengte van de route, het vertrekpunt en het aankomstpunt. Afhankelijk van de gekozen RER-stations en afhankelijk van de lengte van de reis, kan je een van de volgende kaartjes kopen: kaartjes die geldig zijn tussen twee RER-stations of SNCF-stations, kaartjes geldig voor reizen binnen Parijs met metro, RER of SNCF. kaartjes geldig voor reizen tussen twee RER-stations of SNCF stations, via een metro of RER-station in Parijs.
1 enkel kaartje voor reizen in zone 1 - 3
2 enkele kaartjes voor reizen in zone 4 - 6
3 enkele kaartjes voor reizen verder dan zone 6
De PC is een bus route die rijdt om de grens van Parijs. Het is verdeeld in drie secties, maar een enkel kaartje is voldoende om een hele sectie te bereizen.
Voor Orlyval (dit is de speciale service die het RER-station "Antony" linkt met de Orly luchthaven) is een speciaal kaartje te koop dat wordt verkocht in alle metro, RER, SNCF sations.
De Montmartre kabelbaan is een speciale service die bezoekers naar de top van de heuvel brengt, vlakbij de Sacre Coeur. Een enkel kaartje is voldoende voor een enkeltje naar boven.
Het openbaar vervoer van Parijs kent vele kaartvormen. Daarnaast zijn er ook vele mogelijkheden om vanaf de luchthavens naar het centrum van de stad te reizen. Hieronder vind je alle mogelijke kaartvormen van het openbaar vervoer van Parijs.
Enkele Kaartjes:
1 kaartje: €1,30
Carnet (boekje van 10 kaartjes): €10,00
Carnet reductietarief: €5,00
Mobilis 1 dag pas:
1-2 zones: €5,20
1-3 zones: €6,95
1-4 zones: €8,75
1-6 zones: €15,25
1-7 zones: €16,80
1-8 zones: €18,30
Paris Visite Pass:
De Paris Visite Card geeft je recht op gebruik van alle RATP vervoerslijnen zoals metro, RER, bus, tram, Montmartre funicular, Noctambus, ADATRIF en APTR bussen. Men kent in Parijs het onderscheid in een 3-zone pas, geldig in het stadscentrum, en een 5-zone pas die ook geldig is vanaf de luchthaven en bijvoorbeeld naar Versailles en Disneyland Resort Paris. Je kan de Paris Visite Cards voor een verschillend aantal dagen aanschaffen.
De Paris Visite Pass is een strikt persoonlijk vervoerbewijs. Om geldig te zijn, moet de kaart de volgende gegevens bevatten: je naam en voornaam op de rug van de kaart, het nummer van je kaart, en de data van gebruik op de ticketten. De kaart en de ticketten moeten ingevuld zijn met onuitwisbare inkt.
De Paris Visite Pass bestaat uit 1 moederkaart en bijhorende ticketten (1 ticket per dag). Het gebruik van de kaart in de verschillende vevoersvormen is als volgt:
- Trein Ile-de-France: het ticket inbrengen in de gleuf van de draaideur (het ticket moet nooit afgestempeld worden) en je reist in 1e klas.
- Metro/RER: het ticket inbrengen in het controleapparaat en je mag in 1e klas reizen op het RER-netwerk.
- Bus: (noctambus, kabellift, montmartrobus) de kaart en het ingevuld ticket tonen aan de kaartjesknipper.
De kaarten moeten worden afgestempeld in de automaten die daarvoor bestemd zijn. Men vindt ze bij de ingangen van de metro en de RER. Als men in de bus stapt moet men het kaartje laten zien aan de chauffeur, en deze laten afstempelen.
Hoe kun je reizen met de metro?
De makkelijkste manier om in Parijs ergens te komen, is de metro. Deze is zeer snel en goedkoop. De ingangen van de metrostations hebben bijna allemaal hetzelfde uiterlijk, zodat je goed kan zien waar een nieuwe halte is. Er is voor de metro en voor de bus een uniform systeem van kaartjes opgezet.
Je kan dus met een metrokaartje ook gebruik maken van de bus en andersom. Er zijn verschillende kaartjes mogelijkheden die voor toeristen goedkoop kunnen uitpakken. Een normaal kaartje kost €1,30, maar er zijn wellicht in bepaalde situatie betere alternatieven. Meer informatie hierover vind je in de sectie kaartjes.
Je kan metrokaarten natuurlijk halen op de stations maar ook in winkels waar het woord "tabac" op de ruiten staat. Kaarten kan je ook kopen in de bus. Je moet in de metro wel op je tellen passen. Zo zijn bepaalde lijnen erg gevaarlijk.
Hoe kun je reizen met de taxi?
Het is lastig om in Parijs een taxi te krijgen en dat terwijl er zo'n 15.000 rondrijden. Men vindt ze bij de grote stations en natuurlijk bij de luchthavens. Verder zijn er zo'n 470 taxi-standplaatsen die allemaal bij de belangrijkste wegen in de buurt zijn.
Je kunt natuurlijk ook de hand op steken langs de weg. Als het taxibord op de taxi is verlicht, wil dit zeggen dat hij vrij is. De prijzen van de Parijse taxi zijn aanzienlijk goedkoper dan in Nederland. Tevens is er een tarievensysteem ingevoerd. Er zijn soorten tarieven:
Tarief A: Men is €0,60 kwijt per gereden km voor ritjes in Parijs tussen 07.00 en 19.00, behalve op zondag en tijdens de vakanties.
Tarief C: Men is €1,20 kwijt per gereden km naar bestemmingen buiten Parijs. Dit tarief geldt voor de uren van 19.00 tot 07.00.
Er zijn ook nog enkele bijkomende tarieven die worden gerekend in speciale gevallen. Als de taxi vaststaat in het verkeer of langzaam moet rijden kost dit €24,30 per uur extra. Verder is het starttarief voor elke taxi €2,00. Verder kost het vervoeren van bagage €0,90 en het vervoeren van een vierde passagier kost €2,45 extra.
Verder nog enkele tips. Men moet geen taxi aanhouden die vlakbij een taxistandplaats voorbij rijdt. De taxi's die op de standplaats staan hebben voorrang boven andere taxi's tot 50 meter voorbij de standplaats. Verder moet men in de eerste taxi stappen die staat te wachten bij de standplaats. Verder is het normaal dat men de bestuurder een tip geeft van ongeveer 10% van de ritprijs.
Het wordt op prijs gesteld de taxi te betalen met cash geld, maar in enkele kan men ook betalen met een creditcard. Dit staat dan aangegeven op de taxiruit. Verder is het niet de gewenst om plaats te nemen naast de bestuurder. Verder mag er meestal niet gerookt worden in de taxi.
Hoe ziet de spoorwegennet eruit, en wat voor stations zijn er?
De SNCF, de Franse Spoorwegen hebben een groot spoorwegnetwerk. Vooral rondom Parijs ligt er veel spoor, waardoor de bereikbaarheid van de stad optimaal is. De SNCF rijdt in heel Frankrijk en is ook verbonden met de andere spoorwegmaatschappijen in Frankrijk.
Op de stations bij Parijs kan je overstappen op de metro. Ook stoppen er veel bussen bij de stations. Er zijn enkele grote stations in de omgeving van Parijs. Hieronder ziet men een overzicht:
Gare de l'Est:
Hier komen de treinen aan uit het oosten van Frankrijk. Vanaf dit station kan je kaartjes kopen voor bestemmingen in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en de landen in Oost-Europa. Dit station is gelegen bij het Place du II Novembre 1918.
Gare du Nord:
Gare d'Austerlitz;
Op dit station komen en gaan de treinen naar Zuid-Europa. Dit is een heel druk station en er lopen vele zakkenrollers rond. Dus pas goed op je spullen. Dit station is gelegen bij Quai d'Austerlitz 53.
Gare de Lyon:
Dit station staat bekend om zijn drukke zomermaanden. Vanaf dit station vertrekken vele mensen naar de Franse Rivièra en het Zuid-Oosten van Frankrijk. Men moet ook hier zijn om door te reizen naar Monaco. Vanaf dit station zijn er ook verbindingen naar de landen rond de Middellandse Zee, zoals Griekenland en Italië. Dit station is gelegen bij Place Louis Armand.
Gare Montparnasse:
Op dit station vertrekken en komen de treinen aan uit het westen van Frankrijk. Dit is het minst drukke station. Daardoor is het hier goed te verblijven. Er is ook hier een goede aansluiting te vinden die je naar het centrum van Parijs brengt.
Hoe is de vliegverkeer in Parijs?
Parijs is als het ware omsloten door twee luchthavens, te weten Orly en Roissy Charles de Gaulle. Charles de Gaulle is de grootste luchthaven. Vanaf hier vertrekken ook meestal de concordes.
De beide luchthavens zijn goed georganiseerd. Aan alles is gedacht zodat je als klant geen klachten kan krijgen. De informatievoorziening is er goed geregeld. Verder zijn er goede verbindingen met de stad Parijs.
Zo rijden er vele bussen en RER-treinen naar Parijs. De parkeermogelijkheden zijn uitstekend; De meeste parkeerterreinen en garages zijn bewaakt door middel van videocamera's.
De Franse regering heeft donderdag 15 november 2001 besloten dat er een derde grote internationale luchthaven komt nabij Parijs. Het vliegveld komt bij Chaulnes, 125 kilometer ten noorden van de Franse hoofdstad. Chaulnes ligt ongeveer veertig kilometer ten oosten van Amiens. En wel pal aan de snelweg A1 (Parijs-Brussel) en het traject van de TGV. De nieuwe luchthaven moet in 2015 klaar zijn.
Hoofdstuk 2: Winkelen in Parijs
Veel antiek in Parijs
Als je op zoek bent naar antiek, is Parijs natuurlijk de plek om te beginnen met zoeken. Naast Londen is Parijs de tweede grote antiekstad van Europa. Wie kent de ze niet, de stoelen en tafels van Lodewijk XVI, ook wel "Louis Seize" genoemd en de schitterende kunstwerken die werden gemaakt tijdens de Renaissance? Dit alles en nog veel meer kan je vinden in Parijs. Het helpt natuurlijk wel als je weet waar je moet zoeken.
Traditionele, klassieke antieke spullen vind je in het Carré Rive Gauche in het 7de arrondissement, Village Suisse en Faubourg-St-Honoré, Art Deco in St-Germain, 1950-1970 spulletjes in de buurt van rue de Charonne in het 11de arrondissement, oude boeken en postzegels in de vele passages en in Parc Georges Brassens.
Natuurlijk kan je ook slagen op de rommelmarkten en vlooienmarkten zoals Puces de St-Ouen en Montreuil. Voor de mensen die iets meer geld te besteden hebben, kan een bezoek aan één van de vele openbare verkoopplaatsen geen kwaad. De bekendste openbare verkoopplaatsen zijn natuurlijk Sotheby's en Christie's.
Daarnaast worden er net zoals in Londen veel antiekmarkten georganiseerd. Deze vinden vooral in de zomer plaats. De data van deze antiekmarkten worden bekend in plaatselijke kranten en door middel van affiches en posters.
Vlooienmarkten in Parijs
Parijs heeft een erg beroemde vlooienmarkt, namelijk "Le marché aux puces de Saint-Ouen". Deze markt werd in 1885 begonnen en beslaat meer dan 6 hectare. Iedere week komen er zo'n 70.000 bezoekers op af. De "Puces de Saint-Ouen" bestaat uit zo'n 2000 winkeltjes waar echt alles wordt verkocht, van oude meubels tot oude postzegels.
In de jaren '50 en '60 hadden de "Puces de Saint-Ouen" de reputatie als zijnde een plaats waar je tegen een redelijke prijs, perfecte meubelen kon kopen. Vandaag de dag zijn de prijzen niet meer van dat niveau maar je kan er nog steeds leuke koopjes doen nadat je veel heb gezocht.
Eén van de leukste en kenmerkende geneugten van Parijs is het bezoeken van een markt. De marktstraten in Parijs kennen een rijke geschiedenis. In de Middeleeuwen bestonden deze grootschalige markten al en vaak worden ze nog steeds op dezelfde plaats gehouden.
De markten worden vaak gehouden in lange, nauwe straten aan welke veelal oude, historische huizen zijn gevestigd. Dit geeft natuurlijk een schitterend schilderachtige beeld.
Op deze markten kan je van alles kopen, vlees, vis, groenten, fruit en vele Frans specialiteiten tegen goede prijzen. Na het rondlopen over de markt kan je lekker iets gaan drinken in één van de vele cafés die in de buurt van de markten zitten. Deze echte buurtcafés zijn sterk bepalend voor de sfeer van Parijs.
Er zijn natuurlijk een aantal markten welke altijd beter, leuker, groter en gewoon meer uitstraling hebben dan andere markten. Onze voorkeur gaat uit naar de Rue Mouffetard welke vlakbij het Panthéon is gelegen, Rue Montorgueil vlakbij Les Halles metro station en de Rue de Buci in het Saint-Germain des Près district.
Net zoals het geval is bij vele Nederlandse markten is het onhandig zo niet onmogelijk om naar de markt te gaan met de auto. Parkeren is sowieso al een groot probleem in Parijs en als er dan ook nog markt is, is het helemaal kansloos om een plek te vinden voor de auto. Wees dus verstandig en parkeer de auto bij een station en vervolg je weg met het openbaar vervoer.
In elk bestuursgebied is er wel een weekmarkt. De één groter dan de ander. Er zijn in totaal zo'n 70 markten.
Winkelpassages in Parijs
Er zijn talloze winkelgalerijen te ontdekken in Parijs. Zij verbinden monumenten en boulevards op een manier die je niet zou verwachten. De driehoek gevormd door het Louvre, de opera en de beurs herbergt verschillende passages. Op het ogenblik dat Haussmann Parijs van haar middeleeuwse straatjes en steegjes ontdeed, bouwden projectontwikkelaars passages.
Nabij het Louvre werden op het einde van de 18de eeuw de eerste overdekte winkelgalerijen gebouwd. Deze Galeries du Palais Royal waren er voor de schoonheidsmensen. Dames slenterden rond op en neer tussen de arcaden op zoek naar lekkernijen of gewoon om zich te tonen. Vandaag geven zij onderdak aan een groep antiekhandelaars die kunstschatten tonen uit de hele wereld. De koninklijke galerijen stonden model voor alle andere passages, waarvan de open arcade vervangen werd door een rij winkels en het gewelf door een glazen dak.
De Galeries du Palais Royal waren er in de eerste plaats om zich te laten zien, in de andere passages werd er vooral gewinkeld. De winkel ontstond samen met de industriële revolutie, zodat meer goederen in vaste maatstaf en in massa geproduceerd werden.
In de Galerie Colbert bevindt zich een immense rotonde, een architectonisch schouwspel met monumentale allure. Deze winkelgalerij werd omgeruild tot een cultuurtempel, de kleinhandel ruimde plaats voor de galerie van de Bibliothèque Nationale. Deze buurt was ooit het prentenkabinet, want om de hoek, in de rue des Bouloi, werd het dagblad van Charivari gedrukt, waarin Daumiers karikaturen verschenen. Hier bevindt zich onder andere de werkplaats van Jean-Paul Gaulthier.
De Passage des Panoramas is één van de oudste winkelgalerijen. Ze werd rond 1800 gebouwd en dankt haar naam aan de zogenaamde panorama's. De op doeken geschilderde veldslagen en landschappen sieren haar glazen dak. Naast verschillende eethuizen vindt men hier de beroemde Parijse graveur Stern. Hier worden brievenhoofden en visitekaartjes gemaakt op schitterend papier.
De Passage Jouffroy werd in de jaren 40 van de vorige eeuw gebouwd. Deze galerij pakte indertijd uit met een wereldprimeur: het Musée Grévin: het wassenbeeldenmuseum. Hier vindt men tevens allerlei gekke winkeltjes die de vreemdste dingen verkopen. Er is een zeer gevarieerd publiek, waardoor de sfeer niet bedrukt is.
De Passage Choiseul dateert uit 1825. Boven de winkels werden echte woonhuizen gebouwd, zodat de passage op een straatje lijkt. Het is er druk en de huizen zijn bewoond. Papierhandel "Laurut" lijkt een selfservice avant-la-lettre. Hier kan je je bedienen van schrijfpapier en toiletpapier dat in open houten kasten naast elkaar is opgeborgen.
De Passage des Princes is wellicht de rustigste van alle Parijse winkelgalerijen. De attractie hier is een pijpenatelier met een grote traditie, waar je door het venster de vakman die pijpenkoppen vervaardigt, kan bekijken.
De passages slingeren zich doorheen Parijs, ze zijn een half ondergrondse verbinding tussen haar boulevards en monumenten. Hier ontmoet je Parijs, van de intellectuele boekenwurm, tot en met het hoertje en de dakloze zwerver.
Hoofdstuk 3: De cultuur in Parijs
De bezienswaardigheden in Parijs:
Observatoire de Paris
Het observatorium is getuige geweest van een lange en verbazingwekkende geschiedenis waar uiteindelijk 3 plekken te weten Parijs, Meudon en Nançay werden samengevoegd tot één administratieve structuur.
In 1667, buiten de toenmalige stadsgrenzen van Parijs, werd het l'Observatoire Royal gebouwd onder leiding van de Koninklijke Wetenschappelijke Academie. Het gebouw is ontworpen door Claude Perrault.
Twee vleugels werden aan het oorspronkelijke gebouw toegevoegd en vervolgens werden er in 1970 2 gebouwen bijgebouwd. Het vandaag de dag bestierd door beroemde astronomen zoals Cassini, Lalande, Arago, Le Verrier en l'amiral Mouchez.
Arc de Triomphe
Indien men destijds voor een van de eerste ontwerpen zou hebben gekozen, zou Parijs er nu heel anders hebben uitgezien. Aanvankelijk wilde Napoleon het concrete eerbetoon aan zijn glorieuze legers niet in het westelijk deel van de Champs hebben staan, maar aan de Place de la Bastille.
Bovendien hoorde het geen boog te worden, maar een olifant met een gevaarlijk overgewicht en een waterspuwende slurf. Hoewel al in 1806 de eerste steen werd gelegd, was het monument pas in 1836 gereed.
Toen Napoleon in 1810 met zijn tweede vrouw Marie-Louise trouwde, bood men hem op het feest een nagemaakte model van de Triomfboog aan (veel touwtjes en papier-maché). De vier grote beeldhouwwerken van de voorgevel symboliseren de Uittocht van de vrijwilligers in 1792 (rechts, met de Champs-Elysees achter je), ook bekend onder de naam 'Marseillaise'. De Triomf van 1810 (vrede met Oostenrijk) vind je links; aan de andere kant zie je een scène uit de Opstand van 1814 (rechts), en links de Vrede van 1815.
De namen van de plaatsen waar Napoleon zijn overwinningen behaalden, zijn, net als die van 660 generaals en officieren, binnen het Arc-complex in de muren gegraveerd. Onder de Arc ligt het Graf van de Onbekende Soldaat uit 1921. Sindsdien brandt hier een eeuwige vlam.
Een bezoek aan het panoramaplatform(rondlopend schilderstuk met werkelijke voorgrond) is een aanrader, het uitzicht is schitterend! Belangrijke tip: neem voor een bezoek aan de Arc vooral de ondergrondse voetgangerspassage (ingang Champs-Elysees en Avenue de la Grande Armee) en probeer je in geen geval een weg te banen door het chaotische verkeer op de Place Charles de Gaulle...!
Eiffeltoren
De Eiffeltoren is gebouwd voor de Internationale tentoonstelling van Parijs in 1889, ter viering van de Franse Revolutie in 1789. De Prins van Wales, Koning Edward VII van Engeland, opende de toren.
Van de 700 voorstellen die waren ingediend voor een ontwerp competitie, werd het ontwerp van Gustave Eiffel unaniem gekozen. Het werd niet meteen aangenomen, doordat enkele vooraanstaande Parijzenaars ertegen demonstreerden, waaronder Emile Zola, Charles Garnier en Dumas. Met zijn 324 meter was het het hoogste gebouw tot 1930. Andere statistieken zijn: 2.5 miljoen klinknagels, 300 staal werkers en 2 jaar om het te bouwen (1887 - 1889). De top beweegt maximaal 12 cm door de wind.
De hoogte varieert tot en met 15 cm afhankelijk van de temperatuur, 15.000 ijzeren stukken, 40 ton verf, 1652 trappen naar de top. Het werd bijna gesloopt in 1909, maar werd gered vanwege de antenne op de top die werd gebruikt voor de telegraaf.
Begane grond
Hier kan men terecht voor allerlei versnaperingen zoals ijs en kleine snacks. Natuurlijk kan je hier buitenlands geld wisselen zoals dollars. Verder is er een souvenirwinkel en kan je bij de informatiebalie andere leuke ideeën opdoen voor de rest van de middag.
1e etage
Op deze grote etage vind je onder andere een gedeelte van de spiraaltrap die vroeger werd gebruikt om vanaf de 2de etage naar de top te komen. In 1983 werd de trap weggehaald en vele stukken werden verkocht op een internationale veiling. Verder vindt men hier de originele hydraulische pomp. Deze zorgde voor de watertoevoer naar de oude lift.
Heel leuk is te zien wat het effect is van de wind en temperatuur op de Eiffeltoren. Door middel van laserstralen en andere moderne technieken wordt het mogelijk gemaakt om de bewegingen van de toren vast te leggen.
Natuurlijk vind je hier panorama indicatoren zodat je weet van welk gebouw je een foto neemt. Verder bevind zich op deze etage een kleine bioscoop waar korte filmpjes worden vertoond over de Eiffeltoren. Natuurlijk is er op deze etage een souvenirwinkel en kan je ook iets eten in Altitude 95, het restaurant van de 1e etage.
2e etage
Op deze etage kan je onder andere een korte film zien over de bouw van de Eiffeltoren. Verder wordt de werking van de oude hydraulische lift uitgelegd, deze deed tot 1983 dienst. Ook wordt de werking van de moderne liften uitgelegd. Verder vindt je er 3 verschillende souvenirwinkels waar je terecht kan voor leuke Eiffeltoren gimmicks.
Spannend is zeker het kijken door de glazen ramen in de vloer. Daarnaast vindt je er nog een snackbar waar je een grote verscheidenheid aan consumpties en etenswaren kan kopen en nuttigen. Ten slotte vind je hier het Jules Verne restaurant.
Op de top
Versailles
Versailles, het paleis van Lodewijk XIV, was oorspronkelijk een jachtslot, dat ten westen van Parijs lag. Na 1661 werd het in opdracht van Lodewijk XIV door de architect Louis Le Vau uitgebreid tot een paleis.
Rond 1680 nam de architect Mansart de uitbreiding over en kreeg het kasteel zijn huidige vorm. In het middengedeelte van het paleis woonde de koninklijke familie en waren de staatsappartementen.
Deze zogenaamde staatsappartementen werden gebruikt door Lodewijk XIV voor feestelijke ontvangsten van buitenlandse ambassadeurs en ’s avonds voor hoffeesten. Het ging er bij deze hoffeesten wild aan toe. De feesten duurden tot diep in de nacht en er werden honderden mensen uitgenodigd. Deze genodigden waren vooral mensen uit de adel, die van heinde en ver kwamen om de koning in het echt te zien.
Omdat de feesten meestal pas vroeg in de ochtend waren afgelopen, waren er kamers gereserveerd voor de gasten. De meeste genodigden brachten hun leven ook door in en rond het paleis, want hoffeesten werden onder de heerschappij van Lodewijk XIV aan de lopende band georganiseerd.
Het interieur van deze zalen was erg mooi. De muren waren met bladgoud versierd en de plafonds toonden schilderingen die de grootste militaire daden van de koning verbeeldden. Het zorgde er dan ook voor dat de gasten onder de indruk kwamen van de rijkdom van de koning, die aan zijn gasten wilde laten zien hoe rijk en machtig hij wel niet was.
De grootste ruimte van het paleis is de Spiegelzaal, waar de gasten van Lodewijk XIV altijd eerst moesten wachten, voordat ze bij de koning toegelaten werden. Verder werd de zaal gebruikt als balzaal bij de diverse feesten. Bovendien is de ruimte bekend van het verdrag dat er in 1919 gesloten werd om een einde te maken aan de Eerste Wereldoorlog: het Verdrag van Versailles.
Als je er tegenwoordig rondloopt vallen de gouden kandelaars en de diverse wand- en muurschildering op, evenals de vele spiegels, waaraan de zaal zijn naam te danken heeft. De houten vloer zal vroeger een perfecte dansvloer zijn geweest voor de gasten!
Lodewijk XIV noemde zichzelf de Zonnekoning, omdat hij zichzelf als het middelpunt van de wereld zag. Er staan dan ook veel beelden van de Grieks-Romeinse zonnegod Apollo in het paleis, die deze naam van de Franse koning benadrukken.
De tuinen van Versailles zijn wereldberoemd geworden. Ze zijn in eerste instantie enorm groot en schitterend aangelegd. De tuinen zijn aangelegd door de tuinarchitect André Le Nôtre en waren typisch Frans.
Dat betekent dat de natuur werd beteugeld in bloemperken met ingewikkeld patroon, strak geknipte hagen en kaarsrechte lanen. Het meest spectaculaire element vormden echter de fonteinen, die tot grote hoogten water spoten ter vermaak van de koning.
Tegenwoordig spuiten ze nog maar een korte tijd op de eerste zondag van de maand. Het is namelijk erg duur om de fonteinen in werking te stellen, vanwege de enorme hoeveelheid water die het kost.
In de tuinen was ook een orangerie, waar ongewone planten werden gekweekt en een menagerie, waar ongewone dieren werden gehouden. Tijdens de Franse Revolutie werd deze dierentuin echter afgebroken, zodat er tegenwoordig niets meer van valt terug te vinden.
De paleizen in Parijs:
Grand Palais
Het Grand Palais is gebouwd door Louvet en Daglone. Het werd gebouwd voor de Wereldtentoonstelling die in 1900 in Parijs gehouden werd. De voorgevel van het Grand Palais is imposant. Hij is 240 meter lang en heeft Ionische zuilen die 20 meter hoog zijn.
Tegenwoordig wordt het Grand Palais vooral gebruikt als expositieruimte. Er zijn hier al veel belangrijke schilderijententoonstellingen gehouden. Niet het gehele paleis wordt hiervoor gebruikt. Een ander gedeelte wordt gebruikt door het Palais de la Decouverte.
Dit museum richt zich op statig lopende wetenschap en de aandacht wordt vooral gericht op de laatste ontdekkingen van de mensheid.
Dit paleis is gebouwd in 1937 voor de Wereld Tentoonstelling. Het paleis herbergt het musée du Cinéma, het musée National des Monuments Français, het musée des Matériaux du C.R.M.H, het musée de l'Homme, het musée de la Marine en het Théatre national de Chaillot.
Het paleis is ontworpen door Carlu, Boileau en Azema. Kijk onder musea voor een uitgebreide beschrijving van de hierboven genoemde musea.
Op 10 december 1948 werd in het Palais de Chaillot in Parijs de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aanvaard door de 58 lidstaten van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Achtenveertig staten waren voor aanvaarding, acht trokken zich terug van stemming (twee landen waren niet aanwezig tijdens de stemming).
Palais de l`Elysee
Dit is de woning van de President van de Franse Republiek. Het paleis werd gebouwd door Mollet voor de schoonzoon van de finacier Crozat, de graaf d'Evreux. Nadat het tijdens de Revolutie publiek eigendom was geworden, werd het door Caroline Bonaparte bewoond en later door keizerin Josephine.
Hier tekende Bonaparte op 22 juni zijn akte van troonafstand. Sinds 1873 is het Elysee Palais de officiele woning geweest van de verschillende presidenten.
Petit Palais
In dit Palais bevindt zich het Petit Palais museum. Dit museum herbergt een grote verzameling oude en moderne kunst. Men vindt er onder andere schilderijen van Franse artiesten uit de 19de en 20ste eeuw. De collectie bestaat uit grote 19de eeuwse Franse schilderijen zoals "Vallei der Tranen".
Tevens hangen er grote schilderijen van de hand van Vlaamse kunstenaars uit de 15de eeuw en vind je er Italiaans Renaissance werk van onder andere Botticelli, Mantegna en Cima da Conegliano.
In andere kamers vind je werken van Nederlandse meesters uit de 17de eeuw. Tevens is er een speciale kamer ingericht voor de Franse 19de eeuwse kunst. Hier vind je een aantal werken van Corot, Cezanne, Gauguin, Vuillard en Toulouse-Lautrec.
Dit paleis werd gebouwd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1937. Het bestaat uit twee gescheiden gedeelten. De twee gedeelten zijn verbonden door middel van een doorgang boven de grond. Tussen de bijgebouwen is een enorme vijver aangelegd.
De omgeving van de vijver is opgesierd met veel standbeelden en andere versieringen. Er staan ook drie grote bronzen standbeelden. Deze zijn gemaakt door Bourdelle en stellen Frankrijk, Kracht en Overwinning voor.
De musea in Parijs:
Musée d`Orsay
Het d'Orsay museum werd in 1986 geopend en is gevestigd in het voormalige Orsay treinstation. Dit treinstation werd in 1900 ten tijde van de Wereld Tentoonstelling in gebruik genomen. Het d'Orsay Museum bestrijkt de geschiedenis van de kunst tussen 1848 en 1914. Gelegen in het gerenoveerde Parijs-Orléans treinstation krijgt de bezoeker een leerzame en slepende rondreis van de tweede periode van de Art Nouveau. Het eerste gedeelte bestrijkt de periode van 1840 tot het begin van 1870 en het tweede gedeelte bestrijkt het impressionisme en de geboorte van de moderne kunst met Cézanne, VanGogh en Gauguin.
Musée Zadkine
Ossip Zadkine's (1890-1967) beeldhouwwerken, door hem zelf genaamd "gekheid van Assas". Dit museum is deelnemer aan de Musea en Monumenten kaart.
De volgende voorzieningen zijn aanwezig: Documentatie in meerdere talen, Groepsreserveringen, Rondleidingen, Parkeerterrein, Busterrein, Verhuur van rolstoelen,
Boekenwinkel, Voorzieningen voor gehandicapten, Fotograferen is toegestaan.
Musée Grévin
De eerste wassenbeelden verschenen tegen het einde van de 18de eeuw in Parijs. Tijdens de "Belle Epoque" was Parijs de hoofdstad van de wereld. In deze periode kwamen veel geleerden, beroemde mensen en buitenlandse staatslieden naar Parijs. Dit trok op zijn beurt veel evenementen aan.
Veel mensen konden deze beroemde personen natuurlijk niet van dichtbij zien. De journalist Arthur Meyer kwam toen op het idee om een wassenbeelden museum te openen waar alle beroemde mensen een plaatsje in zouden krijgen.
In deze periode was er nog geen film of fotografie mogelijk. Het was daarom ook bijzonder dat de beelden zo ongelofelijk echt leken. Het succes kwam daarna vanzelf en binnen de kortste keren wilde iedereen naar het museum.
Mr. Gabriel Thomas, financier, nam vervolgens het museum onder zijn hoede en maakt ervan wat het vandaag nog steeds is, een plek vol geschiedenis. Sinds 1883 is hij opgevolgd door 4 generaties. Vandaag de dag is het Bernard-Gabriel Thomas wie heerst. Daarmee is dit museum het eerste privé museum van Frankrijk.
In totaal heeft het museum ongeveer 150 wassenbeelden die de Franse geschiedenis tot leven brengen. Verder heeft het museum een geweldige geluid en lichtshow die was gemaakt voor de Wereldtentoonstelling van 1900.
Musée des arts decoratifs
Dit museum heeft een enorme collectie Italiaans antiek en overblijfselen uit de middeleeuwen tot aan de 20ste eeuw. De collectie bestaat uit meer dan 200.000 tekeningen, juwelen, glaswaren, mes, vork, lepel, speelgoed en meubilair.
Het museum bestaat uit negen kamers waar voorbeelden van religieuze kunst en alledaagse voorwerpen van de 13de tot aan de 16de eeuw zijn te bewonderen. De schilderijen en de beeldwerken komen voornamelijk uit kerken of kloosters en het is daarom ook logisch dat de twee categorieën van werken in verschillende kamers worden tentoongesteld. Het idee werd toen geboren om elke kamer een aparte periode mee te geven die het leven in die bepaalde periode moest uitdragen.
De collectie uit de Middeleeuwen bestaat uit drie sterke categorieën. Ten eerste de altaarstukken welke schitterend zijn in hun originaliteit, hoeveelheid en historische waarde. Ten tweede de muurtapijten welke schitterende thema's uitdragen. Ten derde de individuele beeldwerken wiens verscheidenheid tegenwoordig veel vertelt over de ontwikkeling van deze
kunstvorm. Het museum draait mee in een programma van tijdelijke exposities waarbij men zich voornamelijk richt op moderne designers.
Musée Rodin
Het Hôtel Biron is geheel opgetrokken in de Rococo stijl. Het heeft een schitterende voorkant maar het beinnenkant van het hotel is te mooi voor woorden. De panelen, het schilderwerk en de meubelen. Het past allemaal perfect bij elkaar. Auguste Rodin leefde hier van 1908 tot aan zijn dood in 1917. Het museum bezit bronzen en terracotta sculpturen van Rodin, maar ook twaalf grote werken van zijn pupil en compagnon Camille Claudel, inclusief de beroemde "Vague".
Zevenduizend tekeningen en verscheidende schilderijen van Carrière, Monet en Van Gogh uit zijn prive collectie, verrijken de collectie. De monumentale bronzen standbeelden (de Denker, de Poorten van de Hel en de Burgers van Calais) staan in de tuin, waar pas geleden ook de bloemenbedden aan de zuidkant zijn vernieuwd.
Musée Bouchard
De studio van de beeldhouwer Henri Bouchard (1875-1960), open voor het publiek in de originele staat. Hij werkte met brons, steen, marmer, mallen en pleisterwerk. Er wordt uitgelegd hoe de verschillende sculptuurtechnieken werken.
Er is een groot figuur van Apollo (Palais de Chaillot) en andere bekende werken. De verzameling bestaat uit medailles, sculpturen en technologie.
De volgende voorzieningen zijn aanwezig: Groepsreserveringen, Fotograferen is toegestaan, Rondleidingen, Voorzieningen voor gehandicapten, Kadowinkel, Parkeerterrein.
De geschiedenis van Parijs
Parijs is genoemd naar de Parisii, een stam die het Ile de la Cité bewoonde tot ca. 53 v.Chr.. Nadien werd dit eiland 500 jaar bezet door de Romeinen. Pas in 507 werd het onder Clovis voor het eerst een hoofdstad.
In de 13de eeuw werd de moerassige rechteroever van de Seine drooggelegd. Parijs begon zijn uitbreidingen. In diezelfde eeuw werd een aanvang gemaakt van grote bouwwerken, zoals het Louvre, de kathedraal Notre-Dame, de stadswallen en de universiteit met het Quartier Latin.
Parijs werd nog eens bezet door de Engelsen. Hun vertrek was opnieuw aanleiding tot een ongekende bouwwoede. Daarvan getuigen nu nog de Pont Neuf, het Hôtel des Invalides en de tuinen van Luxemburg.
Het was Napoleon III die hierin verandering bracht. Hij kende een hogere waarde aan Parijs terug tot de ambtsgebied van de nieuwe bevelhebbers van Frankrijk. In 1850 was de stad al zes keer uitgebreid met nieuwe Faubourgs of dorpen. De naam Faubourg zal dikwijls nog opduiken in namen van straten en wijken.
Rond 1860 ging Baron Haussmann, de grote stedebouwkundige van Napoleon III, de wilde groei van Parijs tegenhouden. Haussmann gaf Parijs brede elegante boulevards. Hierdoor heeft hij wel belangrijke historische gebouwen en monumenten vernietigd. Deze grote boulevards maken het vandaag wel mogelijk dat het verkeer op sommige ogenblikken kan rijden.
Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Parijs vind je bij de Commune-opstand. Frankrijk had zonet de oorlog tegen de Pruisen verloren. Verslagen Parijs was gevrijwaard gebleven kwamen de inwoners in opstand tegen de regering met zetel in Versailles. Parijs wilde ook meer zelfstandigheid. De opstand werd op 28 mei 1871 bloedig gesmoord door de regeringstroepen op het kerkhof van Père-Lachaise. In totaal zouden hierbij 20.000 inwoners het leven laten, veelal bij georganiseerde executies en minder bij gevechten.
Conclusie:
Ik heb eindelijk een idee over de antwoordt op mijn onderzoeksvraag. Ik denk nu dat Parijs zoveel toeristen aantrekt, omdat er veel te doen valt. Er zijn heel veel beziensvaardigheden en eigenlijk is dat wat die de stad zo aantrekkelijk maakt. Dat is ook logisch, want de meeste toeristen komen naar steden waar je veel kunt doen, en ze komen niet om te luieren. Ook is Parijs een heel drukke stad. Wat de stad ook zo populair maakt is dat het wereldberoemd is, om zijn drukke bevolking, veel beziensvaardigheden, veel musea en veel paleizen. Een paleis dat wereldberoemd is, Versailles. Dat is een heel grote paleis die in het bezit van Lodewijk XIV was. Het was oorspronkelijk een jachtslot. Het werd na 1661 in opdracht van Lodewijk XIV door de architect Louis Le Vau uitgebreid tot een paleis. Versailles trekt weer elke dag tientallen bezoekers. Dus ik denk dat Parijs om zijn beziensvaardigheden veel toeristen aantrekt.
Bronnenlijst:
www.parijs.nl
www.euroreizen.be
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
P.
P.
er staat Prijs in plaats van Parijs
Bij waarom ze dit onderwerp heeft gekozen
17 jaar geleden
AntwoordenF.
F.
goed zo
20 jaar geleden
AntwoordenG.
G.
Hallo......... ik vond het wel een hele leuke werkstuk. ik zit ook bezig met een werkstuk en ik heb ook over parijs gedaaan het lijkt me hartstikkelijk daar. oke ik vond het leuk om te lezen want ik heb er ook veel van geleerd oke dat was me me opmerking. oke doei groetjes van Ghanda
20 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
Goeie werkstuk ik ben fan van je werkstukken doei!
19 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
leuke werkstuk goed hooor!!
19 jaar geleden
AntwoordenH.
H.
je zet heel vaak parijs in je werkstuk
12 jaar geleden
AntwoordenS.
S.
Je hebt me zo geholpen met dit werkstuk.. ik ben een beetje te laat begonnen met m spreekbeurt maar nou komt het helemaal goed! Wel is het grappig dat je soms precies de zelfde stukken als mij hebt die ik heb overgenomen van internet! :) Groetjess
11 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
OMG wat een goed werkstuk houvanje x
11 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
het eerste stuk het verslag over het vervoer was veel te lang,
ik denk dat mensen wel snappen dat je met het ov kan reizen in parijs.
niet veel gehad aan dit werkstuk
6 jaar geleden
Antwoorden