Vangelis

Wie is Vangelis? Levensverhaal Het muzikale talent van Vangelis is al duidelijk vanaf z'n 4de levensjaar. Z'n ouders willen dat hij leraar wordt, maar dat zint de jonge Vangelis niet. Hij vindt eigen ontdekking en ervaring véél belangrijker. Na z'n schooltijd vormt hij met enkele vrienden de groep 'Formynx'. Begin de jaren zestig scoort de groep serieus in Griekenland. In 1968 verhuist Vangelis naar Parijs. Samen met Demis Roussos en Loukas Sideras vormt hij de band 'Aphrodite's world'. Ze scoren een wereldhit: 'Rain and Tears'. Tijdens de 3 jaar die daarop volgen, scoren ze de ene Europese hit na de andere. Na het uitbrengen van het dubbel-album '666', splitten ze. Vangelis blijft in Parijs rondhangen, en werkt aan de soundtracks voor films van de Franse producer Frederic Rossif (L'Apocalypse des animaux, La fête Sauvage...). Vangelis geeft een eerste super-concert in een nokvolle 'Olympia', en promoot er z'n eerste solo-album 'Earth'. In 1974 verhuist hij richting Londen. Er doen geruchten de ronde dat Vangelis de plaats ging innemen van Rick Wakemen, de toetsen-man van de groep 'Yes'. Vangelis houdt het enkele weken vol, en geeft er de brui aan omdat hun muzikale ideeën te ver uit mekaar liggen. Vangelis richt z'n eigen studio op 'Nemo Studio's', en tekent een platencontract met RCA. Het eerste albumresultaat: 'Heaven and Hell'. Vanaf dan start een successtory met nummers die pop kunnen zijn, rock, klassiek, jazz, new age.... Vangelis zegt: 'All I try to do is let people know what I think through my music. I just bring the music to you and it is up to you to do what you want with it'. Enkele superhits op een rijtje: 'Chariots of Fire' ('81), 'Theme of Antartica ('83), Missing ('89), Conquest of Paradise ('92), Voices ('95). Vangelis vermijdt verschijningen in het publiek. Hij geeft zelden een interview en hij concentreert zich op het maken van muziek. Hij haat roddels en probeert niet te veel in de belangstelling te staan. Zijn muziek Vangelis is een bekende Griekse componist en keyboardist. Hij componeert en voert zelf ook vooral instrumentale muziek uit en schrijft soms ook filmmuziek

Tijdens zijn carrière heeft hij geflirt met vele genres en het is heel moeilijk om hem in een bepaalde categorie onder te brengen. Zijn muziek is beschreven als "synthesizer muziek," "new age" "progressieve rock," "symfonische rock," "space-muziek," elektronische muziek," enz. Geen enkele van deze termen is juist en zijn muziek is te gevarieerd om in één woord te vatten. Hij bespeelt toetsinstrumenten in alle vormen, maar hij heeft ook al talent getoond op de drums, fluit, vibrafoon, Indische trommels, klarinet, beiaard, pauken, cimbalen en gongs. In meeste gevallen vormt de synthesizer de basis van zijn werk. Hij heeft voor zichzelf een technologie en speelstijl ontwikkelt om zoveel mogelijk instrumenten tegelijk te bespelen. Hij is als het ware een orkest op zichzelf. Zo omgeeft hij zich met vele keyboards, voetpedalen, en mengpanelen en hij improviseert zijn muziek direct op de band. Deze methode maakt het mogelijk om een stuk op te nemen in zo weinig mogelijk tijd, zodat het heel spontaan en authentisch overkomt.