Olympische spelen

Inleiding.
Dit werkstuk gaat over de Olympische spelen. Ik vond de Olympische spelen altijd al interessant. Daarom heb ik de Olympische spelen gekozen als onderwerp.
Ik ga een stukje uitleggen over :
- Hoe de Olympische spelen zijn ontstaan,
- Wat de rituelen zijn bij de Olympische spelen.
- Welke landen er allemaal aan mee hebben gedaan.
- Wat de belangrijkste verschillen tussen de oude en de nieuwe spelen zijn.

Hoe zijn de Olympische spelen ontstaan?
De Olympische geschiedenis begon meer dan 3000 jaar geleden in Griekenland. De Grieken geloofden toen in goden. De grootste god was Zeus, hij was de baas van alle goden. De eerste keer dat er werd hardgelopen was op een feest voor Zeus was in Olympia. Deze plaats ligt ver van de Griekse hoofdstad Athene op Peloponnesus. 'Olympische' is dus afgeleid van Olympia.

De hardloopwedstrijd was een groot succes. Daarom hielden de Grieken voortaan één keer in de vier jaar hardloopwedstrijden in Olympia. In het begin werd er alleen hardgelopen over 192 meter. Langzaam kwamen er steeds meer wedstrijden bij. Op een gegeven moment werd er gebokst, paardgereden, discus geworpen, speer geworpen, en ver gesprongen. De Olympische Spelen duurden toen vijf dagen.
De meeste deelnemers aan de Olympische Spelen waren soldaat. De deelnemers waren dus goed getraind. De deelnemers kwamen uit verschillende steden. Deze steden hadden vaak oorlog met elkaar. Als er Olympische Spelen waren, legden de steden hun wapens neer. Heel veel mensen gingen dan namelijk naar Olympia.
Alle atleten en trainers moesten naakt aan de wedstrijden meedoen. Zo kon men zien of iemand een man of vrouw was. Vrouwen mochten namelijk niet meedoen aan de Olympische Spelen. Getrouwde vrouwen mochten zelfs niet kijken naar de wedstrijden. Als er ontdekt werd dat iemand een vrouw was, dan kon ze zelfs de doodstraf krijgen. Toch gebeurde het wel eens dat een vrouw het niet kon laten om bij de Spelen te zijn.
Bij de Olympische Spelen in Olympia werden er geen medailles verdeeld. De atleten streden voornamelijk om de eer. De winnaar kreeg wel een krans van olijftakken. Dit waren gewone takken maar toch ook heel bijzonder. Ze werden met een echt gouden mes van een heilige olijfboom afgesneden. Soms waren er ook nog andere prijzen. Sommige atleten kregen gratis kaartjes voor het theater. Andere winnaars kregen zelfs hun leven lang gratis eten en drinken in hun dorp. Als een atleet had gewonnen was zijn hele stad of streek heel trots op hem. Hij was zijn leven lang heel erg beroemd.
Na meer dan duizend jaar kwam er een einde aan de glorieuze Spelen van de Grieken. In 393 na Christus werden de Spelen namelijk verboden door de Romeinse keizer Theodosius I. Theodosius had het toen voor het zeggen in Griekenland. Hij geloofde niet in Zeus en andere goden. Hij was Christen en geloofde juist in Jezus en God. Hij vond de Spelen ter ere van Zeus niet in Griekenland passen. Daarom mochten de Olympische Spelen nooit meer worden gehouden van hem. Maar eeuwen later had men het er nog over. Vanaf 1600 werden er veel varianten op de Spelen georganiseerd. Dat gebeurde vooral in Engeland en Griekenland. Ze werden nooit een groot succes. Ze waren wel sportief en gezellig. Maar ze kwamen nooit in de buurt van de Spelen van Olympia.

Wat zijn de rituelen bij de Olympische spelen?
Na de parade volgen er speeches van de president van het organisatiecomité en de voorzitter van het internationale comité.

Openingsceremonie.
• Het hoofd van het gastland opent officieel de spelen.
• De Olympische vlag word gehesen.
• De Olympische fakkel wordt gebruikt voor het aansteken van de Olympische vlam.
• Duiven worden losgelaten als symbool voor vrede.
• Als laatste vinden er culturele volksfeesten plaats.

Sluitceremonie.
• De Olympische atleten komen het stadion binnen. Niet ingedeeld in landen. Dit doen ze om vriendschap en vrede te benadrukken.
• Er worden twee vlaggen worden gehesen. De vlag van het gastland en het gastland over 4 jaar.

• De Olympische vlag wordt doorgegeven aan de burgemeester van de stad waar de spelen gehouden worden.
• De president van het internationale comité sluit de spelen officieel af.
• De Olympische vlam wordt gedoofd.
• De Olympische vlag wordt gestreken.
• Als laatste vinden er net zoals bij de openingsceremonie culturele feesten plaats.

De Olympische vlam
De Olympische vlam is al jaren traditie en kan niet gemist worden bij de Olympische spelen. Het werd voor het eerst ontstoken tijdens de Spelen in Amsterdam in 1928 en brandde in de grote schaal op de marathontoren van het Olympisch Stadion. Dit idee kwam van Jan Wils, ook wel de bedenker van het Olympisch stadion. Eerst werd de vlam alleen bij de zomerspelen ingevoerd, maar later ook bij de winterspelen. Dit gebeurde in 1948. En in 1936 is de vlam van de zomerspelen altijd blijven branden. Pas later, in 1964 gold dat ook voor de Olympische vlam van de winterspelen. De vlam van de zomerspelen vloog voor het eerst, dus ging met het vliegtuig, in 1956. Toen ging de vlam naar Melbourne (Australië). En de vlam van de winterspelen vloog voor het eerst in 1964.
Het Olympisch Vuur is het symbool van de eeuwige strijd van de mens om tot eenheid en verbondenheid te komen met elkaar. Het Olympische Vuur wordt met behulp van zonnestralen aangestoken. Dit was in 1936 een idee van Carl Diem, een Duitse sportbestuurder. Na het ontsteken van het Olympisch Vuur in Olympia volgt een estafetteloop met de vlam naar de plaats waar de Olympische spelen worden gehouden. De estafetteloop staat als symbool voor de boodschappers in de Griekse oudheid. Vroeger gingen zij, enkele maanden voor de Spelen werden gehouden, het Griekse rijk door om alle oorlogen te stoppen. Zo konden de atleten zonder gevaar naar Olympia reizen.

De Olympische gedachte
Bij elke openingsceremonie wordt de volgende zin voorgelezen:

"Het belangrijkste bij de Olympische Spelen is niet het winnen, maar het deelnemen, zoals het in het leven niet begonnen is om te veroveren, maar om het leveren van een goede strijd". Deze woorden werden gesproken op 19 juli 1908 door een bisschop tijdens een Olympische eredienst in de kathedraal van St. Paul in Londen. Met deze zin wordt niet bedoeld dat eigenlijk iedereen aan de Spelen zou moeten kunnen deelnemen. Wat er wel wordt bedoeld is dat als je het Olympisch niveau hebt bereikt, dat al een prestatie op zich is. Pas dan kun je bij de Spelen een goede strijd leveren.

De Olympische Eed Afleggen
Als je een Eed aflegd, zweer je op een plechtige bijeenkomst, dat je je aan de opgestelde regels zult houden.
Deze opgestelde regels worden hardop voorgelezen en jij herhaald deze woorden.
De Olympische Eed is:
" In naam van alle deelnemers, beloof ik dat we deel zullen nemen met deze Olympische Spelen, met respect en dat we trouw blijven aan de regels zoals het bestuur van de Olympisch Spelen deze heeft opgesteld. In de ware gedachte van sportiviteit, voor de lof van de sport en de eer van ons team".
Dit is geschreven door Baron Pierre de Coubertin. De Eed wordt afgelegd door een atleet van het organiserende land. Terwijl hij een punt van de Olympische vlag vasthoudt. De eerste Eed legde de Belgische schermer Victor Boin af in de Spelen van 1920 in Antwerpen.

De Olympische ringen
Het symbool van de Olympische spelen zijn de Olympische ringen. De bovenste ringen hebben de kleuren blauw, zwart en rood. De onderste ringen hebben de kleuren geel en groen. Elke ring staat voor een werelddeel. Zo staat blauw voor Europa, Zwart voor Afrika, rood voor Amerika, geel voor Azië en groen voor Australië. De kleur van elke ring van het werelddeel staat ook in de vlag daarvan. Sommigen beweren dat de vijf kleuren van de ringen geen specifieke betekenis heeft. De vijf ringen zijn in elkaar gevlochten. Het geheel is een symbool dat toont dat alle landen met elkaar verbonden zijn.
Het motief van de vijf ringen had Baron Pierre de Coubertin uit het oude Olympia, daar was dat gegrafeerd in een steen. De vlag werd gepresenteerd door Coubertin op het Olympisch congres in 1914. Het congres was ter ere van het 20-jarig bestaan van het IOC. De vlag werd voor het eerst gebruikt op de Spelen van 1920 in Antwerpen. De vlag ging in 1984 met pensioen. Er werd een nieuwe gemaakt voor de Spelen in Seoul in 1988. Tijdens de slotceremonie van de Olympische Spelen geeft de burgemeester van de organiserende stad de vlag door aan de burgemeester van de nieuwe organiserende stad.


Welke landen deden er allemaal mee?
In 1894 wilde de Franse baron Pierre de Coubertin de Olympische Spelen in ere herstellen. Er werd een Internationaal Olympisch Comité (IOC) opgericht om de amateursport te bevorderen en de moderne Olympische Spelen te organiseren. In 1896 namen dertien landen deel aan deze moderne Olympische Spelen in Athene. Het aantal deelnemende landen nam elke olympiade (periode van vier jaar) toe. Er zijn sinds 1896 in totaal drie keer geen Olympische Spelen gehouden.

Vanaf 1924 werden er aparte Olympische winterspelen georganiseerd. Vanaf 1992 zijn de winterspelen telkens twee jaar na de zomerspelen (dus ook om de vier jaar, te beginnen in 1994).

In onderstaand kaartje kun je zien in welke plaatsen de Olympische Spelen tot nu toe zijn gehouden. Ook vind je informatie over het aantal deelnemende landen en sporters.

Olympia 776 v. Chr.-393 na Chr.
Athene 1896 (113 landen, 311 sporters)
Parijs 1900 (22 landen, 1344 sporters)
St. Louis 1904 (12 landen, 629 sporters)
Londen 1908 (23 landen, 2066 sporters)
Stockholm 1912 (28 landen, 2546 sporters)
Antwerpen 1920 (29 landen, 2692 sporters)
Parijs 1924 (44 landen, 3083 sporters)
Amsterdam 1928 (46 landen, 3014 sporters)
Los Angeles 1932 (37 landen, 1408 sporters)
Berlijn 1936 (49 landen, 4065 sporters)
Londen 1948 (59 landen, 4099 sporters)
Helsinki 1952 (69 landen, 4925 sporters)
Melbourne 1956 (67 landen, 3184 sporters)
Rome 1960 (83 landen, 5348 sporters)

Tokyo 1964 (93 landen, 5140 sporters)
Mexico-Stad 1968 (112 landen, 5531 sporters)
München 1972 (122 landen, 7147 sporters)
Montréal 1976 (92 landen, 6085 sporters)
Moskou 1980 (81 landen, 5353 sporters)
Los Angeles 1984 (140 landen, 6735 sporters)
Seoul 1988 (159 landen, 9448 sporters)
Barcelona 1992 (171 landen, 10 117 sporters)
Atlanta 1996 (197 landen, 10 298 sporters)
Sydney 2000 (199 landen, 10.651 sporters)
Athene 2004 (202 landen, 11.099 sporters)
Peking 2008 (204 landen, 11.028 sporters)

In 2012 worden de Olympische spelen gehouden in Londen op 27 juli tot 12 augustus.

Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen de oude en de nieuwe spelen?
De Oude Spelen
De Oude Spelen werden voor het eerst gehouden in 776 v. Christus en werd gehouden ter ere van Zeus, de oppergod van de Griekse Mythologie.Er zijn verschillen de bronnen bekend van mensen die allemaal iets anders denken over wie de Spelen voor het eerst bedacht hebben

De Oude Spelen werden altijd gehouden in Olympia en er was maar één stadion.

Er mochten alleen mensen meedoen die uit het Griekse Rijk kwamen en ze moesten man zijn.
Er waren andere regels zoals met vechten, bijvoorbeeld dat je (bijna) alles mag met pankration (soort free-fighting) en het programma begon met één onderdeel. Later werd het een programma met vijf onderdelen. Als je drie onderdelen won, was je kampioen. Dat de Spelen voor het eerst begonnen deden ze alles in één dag, maar later werd dat uitgebreid tot
5 dagen. De eerste dag werden de Spelen geopend en dan werden er drie dagen gesport en op de laatste dag werden de Spelen afgesloten. Toen waren er natuurlijk geen controles op drugs of andere middelen, maar ik denk dat de mensen toen misschien wel wat ontdekt hebben uit de natuur misschien om betere prestaties te leveren.

De deelnemers hadden eerst een toga aan en nadat iemand gevallen is over zijn toga, werd besloten dat de deelnemers voortaan naakt de onderdelen moesten afwerken. Er wordt ook gedacht dat ze dat misschien deden om te voorkomen dat er vrouwen meededen. Toen werd ook meegedaan om de eer en er waren ook minder regels om mee te doen, bijvoorbeeld eerst dopingcontrole enz.

De Moderne Spelen
De eerste Moderne Spelen werden gehouden in 1896 in Athene, omdat de meesten zo ongeduldig waren. Anders was het waarschijnlijk pas in 1900 in Parijs gehouden. Nu werd ook het Internationaal Olympisch Comité (IOC) opgericht. Het was de bedoeling om met de eerste viering van de Moderne Spelen de nieuwe eeuw in te luiden.
Nu is wordt alles veel meer gecontroleerd op eerlijkheid en precisie, daarom worden ook steeds betere resultaten gehaald. De regels zijn zo eerlijk en rechtvaardig mogelijk en er is een vele strengere jury aanwezig.