Titel:
1. Wat is een indianenreservaat?
2. Hoe was het leven voordat de indianen in de reservaten kwamen?
3. Hoe hebben de indianen ervaren dat ze in de reservaten moesten gaan wonen?
4. Wanneer waren de reservaten er?
5. Welke rol speelden de blanken?
6. Conclusie
7. Bronvermelding
1. Wat is een indianenreservaat?
Een (indianen)reservaat is een stuk grond dat ‘gereserveerd’ is voor een Indianen-stam of dorp, om er te wonen en de grond te gebruiken. De meeste reservaten zijn ontstaan doordat de Indianen-stam een afspraak met de Verenigde Staten maakte. Het grootste reservaat in de Verenigde Staten is dat van de Navajo Nation in Arizona, dit reservaat is 3x zo groot als Nederland. De kleinste is de Sheep Ranch Rancheria in Californië, die is nog geen hectare (100 bij 100 meter) groot. Er zijn meer dan 300 Indianen-reservaten, -dorpen en -kolonies in de Verenigde Staten. Op de Kaart van de VS hieronder zie je waar de reservaten liggen.
In een indianenreservaat woont 22.3% van de Indianen. De anderen zijn naar buiten de reservaten verhuisd. Veel grote steden in Amerika hebben een Indiaanse bevolkingsgroep.
2. Hoe was het leven voordat de indianen in de reservaten kwamen?
Gezin:
Iedereen had binnen de familie een eigen taak.
Mannen deden vooral dingen buiten het huis om. Ze jaagden, gaven leiding en beschermden de stam. Vrouwen bleven in de buurt van het huis. Ze verbouwden gewassen, ze zorgden voor de zieken, maakten het eten klaar, maakten de kleding en zetten de tenten (tipi’s) op. Meisjes leerden al vroeg wat hun taak was en hoe ze dat moesten doen. Ze konden al vanaf hun twaalf jarige leeftijd met iemand trouwen. Jongens moesten leren hoe ze met wapens om konden gaan en ze moesten mee helpen met de jacht. Bijna alle kinderen werden naar hun opa of oma vernoemd en later kozen ze zelf een naam.
Onderdak:
Indianen leefden in allerlei verschillenden soorten woningen. De grootte en de vorm van de woning hing af van de leefwijze van de Indianen. Het lag eraan of ze rondtrokken of dat ze op een vaste plek bleven.
Om huizen de bouwen gebruikten de Indianen het materiaal dat ze het makkelijkst in hun omgeving konden vinden. In gebieden met weinig hout gebruikten ze bizonhuiden. In het koude, beboste noordwesten maakten ze een dubbeldak van takken en huiden. In het ijskoude poolgebied gebruikten de Inuit (mensen die op de Noordpool leven) ijsblokken om koepelvormige hutten (iglo’s) te maken. Niet alleen het bouwmateriaal verschilde, maar ook de grootte was niet hetzelfde. De woningen varieerde van kleine eengezinswoningen tot grote ‘longhouses’, waar een hele groep mensen woonde. Deze werden gebouwd door de Irokezen uit de bosgebieden.
Sommige Indianen stammen woonden per seizoen in een verschillend huis. De Prairie-indianen woonde meestal in tipi's (tenten van huid). Soms woonden ze ook in aarde hutten. Voor het maken van een familie-tipi werd een tentzeil gemaakt waar zo’n 12 bizon huiden in werden verwerkt.
De huizen in het zuidwesten van de VS leken het meest modern. Ze woonden in dorpen, met lemen huizen, die op hellingen waren gebouwd.
Veel stammen (nomadische stammen) trokken rond om nieuwe, vruchtbare grond op te zoeken. Er waren ook stammen die af en toe rondtrokken (halfnomadische stammen), zij leefden een deel van het jaar in vaste woningen en trokken dan soms naar de prairies, waar ze op de bizons jaagden. Maar er waren ook Indianen die in dorpen woonden, maar ze trokken per seizoen weer weg. De Inuit in het poolgebied en de Pima uit het zuidwesten van de VS leefden zo.
Nomaden woonden in piramidevormige huizen, die tipi's heten. Zie afbeelding hiernaast. Tipi's konden snel afgebroken worden, zodat stammen snel achter de bizonkudden aan konden trekken. Tipi-zeilen werden aan elkaar genaaid met dikke bizon pezen. Een nieuwe huid was bijna wit, maar door gebruik en door de rook van het vuur in de tipi werd het leer lanzamerhand diepbruin en ook zachter en buigzamer.
De tipi's en kleding werden per travois vervoerd. Een travois bestaat uit twee lange palen die met riemen aan de schouders van een paard werden vastgebonden en een draagstel in de vorm van een ladder waar de lading op lag. Toen de Indianen nog geen paarden hadden, gebruikten ze honden om de travios te trekken. Zie de afbeelding hiernaast. Honden kunnen natuurlijk minder zware dingen dragen dan paarden, dus waren de tipi's vroeger vrij klein.
Met de komst van de paarden werd het voor de Indianen een stuk gemakkelijker. Paarden konden meer trekken, en ze liepen sneller. Met een paardentravios konden ook mensen vervoerd worden. Er werd een koepelvormige constructie van wilgentakken aan de palen bevestigd, om zo de passagier te beschermen.
Om een tipi te vervoeren waren soms wel drie paarden nodig. Een tipi werd altijd door vrouwen opgezet.
3. Hoe hebben de indianen ervaren dat ze in de reservaten moesten gaan wonen?
Al eeuwen voor de ontdekking van Columbus in 1492 dreven Indiaanse stammen handel met elkaar. De indianen wisten niet hoe ze met onbekende mensen moesten omgaan. De eerste ruzies tussen de Indianen en de blanken waren dus niet alleen te wijten aan Indiaanse onwennigheid maar ook aan de blanken. Indianen waren gewend om om te gaan met andere Indiaanse stammen maar andere mensen dan indianen waren heel anders voor hen. De blanken waren zwaar gewapend en werden door de Indianen ‘ijzeren mannen’ genoemd omdat ze een ijzeren harnassen droegen. De blanken waren arrogant en hebzuchtig.
In het begin van de 17e eeuw stichtten de Engelsen hun eerste nederzettingen in Amerika. De Powhatans waren de eerste Indianen die contact hadden met de Engelsen. De Powhatans waren een machtig volk. Powhatan was schatrijk, iets wat heel uitzonderlijk was bij indianen in Noord-Amerika. In het begin gingen de Engelsen en de Indianen nog zonder te vechten met elkaar om. De Indianen gaven de vreemdelingen voedsel als ze te wijnig voedsel hadden. En de Powhatans ruilden dat voedsel voor bijvoorbeeld koper. De Powhatans hadden in het begin de Engelsen met gemak kunnen uitroeien, dit hebben ze niet gedaan uit menselijkheid en uit vertrouwen. In plaats van uitroeien hebben ze de Engelsen geholpen en voorkomen dat ze meteen al doodgingen. Op een gegeven moment ontstonden er toch gevecht tussen de Engelsen en de Indianen. De kolonisten gingen steeds meer verbouwen waarvoor ze steeds meer grond nodig hadden. Deze grond was eigenlijk van de Powhatans maar dat maakte ze niks uit. De afspraken die waren gemaakt stelden voor de Engelsen niks voor en dit leidde tot grote ruzie. De Powhatans vonden dat niet leuk. Daarom hebben ze in korte tijd veel engelse kolonisten gedood. De Engelsen waren bijna verdreven uit Vergina. Dit had echter geen enkele zin want de Engelsen kwamen al heel snel met heel veel mensen met hele sterke wapens waardoor de Powhatans kansloos werden. Van de gastvrijheid van de Indianen is dus alleen maar misbruik gemaakt. De Powhatans zijn uiteindelijk vermoord of weggedreven door de Engelsen.
Het waren de Indiaanse mensen die de Europeanen gastvrij ontvingen en leerden hoe in leven te blijven in een voor hen vreemd land. Er was voor de eerst Europeanen dan ook geen reden om deze mensen kwaad te doen. Dat veranderde toen avonturiers en misdadigers hun eigen land uit vluchten naar om een nieuw leven te starten. Deze mensen beschouwden de Indianen als armzalige wilden. Over het algemeen was men van oordeel dat het nieuw ontdekte land door een ‘beter’ mensenras veroverd moest worden. Toen ontstonden de gevechten. Vaak werden er hele dorpen uitgemoord. Langzaam begon er een trek naar het westen en gingen de Europeanen door met het moorden en verdrijvingen van indianen. Er kwam vel verzet uit het westen, ze hadden alles te verliezen, hun land, hun geloof, hun cultuur en hun voortbestaan.
Het allereerste contact tussen de Europeanen en de Indianen was dus wel vreedzaam en eerlijk. De Europeanen hadden de hulp van de Indianen heel hard nodig om te overleven en te kunnen handelen. De indianen hebben deze hulp geboden zonder er iets voor terug te vragen. De Indianen dreven hele andere handel met elkaar dan dat ze in Europa deden. Eerst hebben ze gebruik van ze gemaakt en toen ze hen niet meer nodig hadden hebben ze hen vermoord of verdreven. Zowel de Spanjaarden en de Portugezen als de Nederlanders en de Engelsen hebben geen enkel respect voor de Indianen en hun cultuur. In het eerste begin waren de Indianen nog in staat om de vreemdelingen uit te roeien, maar dit hebben ze niet gedaan, in plaats daar van hebben ze hen geholpen. Ze hebben er helemaal niks voor teruggekregen. De oorlogen die ontstonden toen de Indianen door hadden dat ze aan alle kanten beroofd werden waren kansloos. De Europeanen waren veel sterker en beter bewapend.
4. Wanneer waren de reservaten er?
De reservaten werden vooral in de negentiende eeuw ingesteld als gevolg dat de blanken de VS gingen besturen. De meeste en ook de grootste bevinden zich in het westen van de Verenigde Staten, want de blanken veroverden steeds meer van het oosten en op die manier werden de indianen naar het westen gedreven.
5. Welke rol speelden de blanken?
De blanken waren de kolonisten. Aan het begin van de 17e eeuw kwamen de eerste blanken aan in Amerika. Dat was kort na 1600.
Ze kwamen aan in het oosten van Amerika.
Daar vonden ze:
• Bossen; die hout leveren
• Baaien; die geschikt waren als havens
In het oosten van Amerika ontstonden de eerste kolonies. Dat was in de 17e eeuw. De eerste vaste kolonie was van de Engelsen. Deze werd opgericht in 1607
en kreeg de naam van de Engelse koning James: Jamestown.
Zie de tekening hieronder:
De kolonisten kregen in Amerika te maken met de indianen. Die leefden daar al duizenden jaren van de jacht, visserij en landbouw. Jamestown lag midden in een gebied van de indianen. Het opperhoofd Powhatan
was daar de leider. Het ging niet altijd goed met de kolonisten. Er was bijvoorbeeld een hongersnood. Bijna alle kolonisten stierven dan. Sommigen vluchtten naar de indianen. Powhatan heeft die mensen geholpen. Toch ontstond er later een oorlog. Dat kwam omdat veel kolonisten:
• geen respect hadden voor de indianen,
• veel geweld gebruikten,
• en de indianen vermoorden.
6. Conclusie
Wat was de oorzaak dat de indianen in de reservaten kwamen?
De blanken (de kolonisten) begonnen in het oosten land te veroveren. Ze bereiden zich steeds meer uit, waardoor de indianen naar het westen werden “gedreven”. En toen werd er voor de indianen land “gereserveerd” om er te leven en op te verbouwen.
7. Bronvermelding
Internet:
http://www.lakota.nl
http://www.scholieren.com
http://nl.wikipedia.org
http://www.encyclo.nl/begrip/
Boek:
Noord-Amerikaanse indianen (van “oog getuigen”)
1. Wat is een indianenreservaat?
2. Hoe was het leven voordat de indianen in de reservaten kwamen?
3. Hoe hebben de indianen ervaren dat ze in de reservaten moesten gaan wonen?
4. Wanneer waren de reservaten er?
5. Welke rol speelden de blanken?
6. Conclusie
7. Bronvermelding
1. Wat is een indianenreservaat?
Een (indianen)reservaat is een stuk grond dat ‘gereserveerd’ is voor een Indianen-stam of dorp, om er te wonen en de grond te gebruiken. De meeste reservaten zijn ontstaan doordat de Indianen-stam een afspraak met de Verenigde Staten maakte. Het grootste reservaat in de Verenigde Staten is dat van de Navajo Nation in Arizona, dit reservaat is 3x zo groot als Nederland. De kleinste is de Sheep Ranch Rancheria in Californië, die is nog geen hectare (100 bij 100 meter) groot. Er zijn meer dan 300 Indianen-reservaten, -dorpen en -kolonies in de Verenigde Staten. Op de Kaart van de VS hieronder zie je waar de reservaten liggen.
In een indianenreservaat woont 22.3% van de Indianen. De anderen zijn naar buiten de reservaten verhuisd. Veel grote steden in Amerika hebben een Indiaanse bevolkingsgroep.
Gezin:
Iedereen had binnen de familie een eigen taak.
Mannen deden vooral dingen buiten het huis om. Ze jaagden, gaven leiding en beschermden de stam. Vrouwen bleven in de buurt van het huis. Ze verbouwden gewassen, ze zorgden voor de zieken, maakten het eten klaar, maakten de kleding en zetten de tenten (tipi’s) op. Meisjes leerden al vroeg wat hun taak was en hoe ze dat moesten doen. Ze konden al vanaf hun twaalf jarige leeftijd met iemand trouwen. Jongens moesten leren hoe ze met wapens om konden gaan en ze moesten mee helpen met de jacht. Bijna alle kinderen werden naar hun opa of oma vernoemd en later kozen ze zelf een naam.
Onderdak:
Indianen leefden in allerlei verschillenden soorten woningen. De grootte en de vorm van de woning hing af van de leefwijze van de Indianen. Het lag eraan of ze rondtrokken of dat ze op een vaste plek bleven.
Om huizen de bouwen gebruikten de Indianen het materiaal dat ze het makkelijkst in hun omgeving konden vinden. In gebieden met weinig hout gebruikten ze bizonhuiden. In het koude, beboste noordwesten maakten ze een dubbeldak van takken en huiden. In het ijskoude poolgebied gebruikten de Inuit (mensen die op de Noordpool leven) ijsblokken om koepelvormige hutten (iglo’s) te maken. Niet alleen het bouwmateriaal verschilde, maar ook de grootte was niet hetzelfde. De woningen varieerde van kleine eengezinswoningen tot grote ‘longhouses’, waar een hele groep mensen woonde. Deze werden gebouwd door de Irokezen uit de bosgebieden.
Sommige Indianen stammen woonden per seizoen in een verschillend huis. De Prairie-indianen woonde meestal in tipi's (tenten van huid). Soms woonden ze ook in aarde hutten. Voor het maken van een familie-tipi werd een tentzeil gemaakt waar zo’n 12 bizon huiden in werden verwerkt.
De huizen in het zuidwesten van de VS leken het meest modern. Ze woonden in dorpen, met lemen huizen, die op hellingen waren gebouwd.
Veel stammen (nomadische stammen) trokken rond om nieuwe, vruchtbare grond op te zoeken. Er waren ook stammen die af en toe rondtrokken (halfnomadische stammen), zij leefden een deel van het jaar in vaste woningen en trokken dan soms naar de prairies, waar ze op de bizons jaagden. Maar er waren ook Indianen die in dorpen woonden, maar ze trokken per seizoen weer weg. De Inuit in het poolgebied en de Pima uit het zuidwesten van de VS leefden zo.
De tipi's en kleding werden per travois vervoerd. Een travois bestaat uit twee lange palen die met riemen aan de schouders van een paard werden vastgebonden en een draagstel in de vorm van een ladder waar de lading op lag. Toen de Indianen nog geen paarden hadden, gebruikten ze honden om de travios te trekken. Zie de afbeelding hiernaast. Honden kunnen natuurlijk minder zware dingen dragen dan paarden, dus waren de tipi's vroeger vrij klein.
Met de komst van de paarden werd het voor de Indianen een stuk gemakkelijker. Paarden konden meer trekken, en ze liepen sneller. Met een paardentravios konden ook mensen vervoerd worden. Er werd een koepelvormige constructie van wilgentakken aan de palen bevestigd, om zo de passagier te beschermen.
Om een tipi te vervoeren waren soms wel drie paarden nodig. Een tipi werd altijd door vrouwen opgezet.
3. Hoe hebben de indianen ervaren dat ze in de reservaten moesten gaan wonen?
Al eeuwen voor de ontdekking van Columbus in 1492 dreven Indiaanse stammen handel met elkaar. De indianen wisten niet hoe ze met onbekende mensen moesten omgaan. De eerste ruzies tussen de Indianen en de blanken waren dus niet alleen te wijten aan Indiaanse onwennigheid maar ook aan de blanken. Indianen waren gewend om om te gaan met andere Indiaanse stammen maar andere mensen dan indianen waren heel anders voor hen. De blanken waren zwaar gewapend en werden door de Indianen ‘ijzeren mannen’ genoemd omdat ze een ijzeren harnassen droegen. De blanken waren arrogant en hebzuchtig.
In het begin van de 17e eeuw stichtten de Engelsen hun eerste nederzettingen in Amerika. De Powhatans waren de eerste Indianen die contact hadden met de Engelsen. De Powhatans waren een machtig volk. Powhatan was schatrijk, iets wat heel uitzonderlijk was bij indianen in Noord-Amerika. In het begin gingen de Engelsen en de Indianen nog zonder te vechten met elkaar om. De Indianen gaven de vreemdelingen voedsel als ze te wijnig voedsel hadden. En de Powhatans ruilden dat voedsel voor bijvoorbeeld koper. De Powhatans hadden in het begin de Engelsen met gemak kunnen uitroeien, dit hebben ze niet gedaan uit menselijkheid en uit vertrouwen. In plaats van uitroeien hebben ze de Engelsen geholpen en voorkomen dat ze meteen al doodgingen. Op een gegeven moment ontstonden er toch gevecht tussen de Engelsen en de Indianen. De kolonisten gingen steeds meer verbouwen waarvoor ze steeds meer grond nodig hadden. Deze grond was eigenlijk van de Powhatans maar dat maakte ze niks uit. De afspraken die waren gemaakt stelden voor de Engelsen niks voor en dit leidde tot grote ruzie. De Powhatans vonden dat niet leuk. Daarom hebben ze in korte tijd veel engelse kolonisten gedood. De Engelsen waren bijna verdreven uit Vergina. Dit had echter geen enkele zin want de Engelsen kwamen al heel snel met heel veel mensen met hele sterke wapens waardoor de Powhatans kansloos werden. Van de gastvrijheid van de Indianen is dus alleen maar misbruik gemaakt. De Powhatans zijn uiteindelijk vermoord of weggedreven door de Engelsen.
Het waren de Indiaanse mensen die de Europeanen gastvrij ontvingen en leerden hoe in leven te blijven in een voor hen vreemd land. Er was voor de eerst Europeanen dan ook geen reden om deze mensen kwaad te doen. Dat veranderde toen avonturiers en misdadigers hun eigen land uit vluchten naar om een nieuw leven te starten. Deze mensen beschouwden de Indianen als armzalige wilden. Over het algemeen was men van oordeel dat het nieuw ontdekte land door een ‘beter’ mensenras veroverd moest worden. Toen ontstonden de gevechten. Vaak werden er hele dorpen uitgemoord. Langzaam begon er een trek naar het westen en gingen de Europeanen door met het moorden en verdrijvingen van indianen. Er kwam vel verzet uit het westen, ze hadden alles te verliezen, hun land, hun geloof, hun cultuur en hun voortbestaan.
Het allereerste contact tussen de Europeanen en de Indianen was dus wel vreedzaam en eerlijk. De Europeanen hadden de hulp van de Indianen heel hard nodig om te overleven en te kunnen handelen. De indianen hebben deze hulp geboden zonder er iets voor terug te vragen. De Indianen dreven hele andere handel met elkaar dan dat ze in Europa deden. Eerst hebben ze gebruik van ze gemaakt en toen ze hen niet meer nodig hadden hebben ze hen vermoord of verdreven. Zowel de Spanjaarden en de Portugezen als de Nederlanders en de Engelsen hebben geen enkel respect voor de Indianen en hun cultuur. In het eerste begin waren de Indianen nog in staat om de vreemdelingen uit te roeien, maar dit hebben ze niet gedaan, in plaats daar van hebben ze hen geholpen. Ze hebben er helemaal niks voor teruggekregen. De oorlogen die ontstonden toen de Indianen door hadden dat ze aan alle kanten beroofd werden waren kansloos. De Europeanen waren veel sterker en beter bewapend.
De reservaten werden vooral in de negentiende eeuw ingesteld als gevolg dat de blanken de VS gingen besturen. De meeste en ook de grootste bevinden zich in het westen van de Verenigde Staten, want de blanken veroverden steeds meer van het oosten en op die manier werden de indianen naar het westen gedreven.
5. Welke rol speelden de blanken?
De blanken waren de kolonisten. Aan het begin van de 17e eeuw kwamen de eerste blanken aan in Amerika. Dat was kort na 1600.
Ze kwamen aan in het oosten van Amerika.
Daar vonden ze:
• Bossen; die hout leveren
• Baaien; die geschikt waren als havens
In het oosten van Amerika ontstonden de eerste kolonies. Dat was in de 17e eeuw. De eerste vaste kolonie was van de Engelsen. Deze werd opgericht in 1607
en kreeg de naam van de Engelse koning James: Jamestown.
Zie de tekening hieronder:
De kolonisten kregen in Amerika te maken met de indianen. Die leefden daar al duizenden jaren van de jacht, visserij en landbouw. Jamestown lag midden in een gebied van de indianen. Het opperhoofd Powhatan
was daar de leider. Het ging niet altijd goed met de kolonisten. Er was bijvoorbeeld een hongersnood. Bijna alle kolonisten stierven dan. Sommigen vluchtten naar de indianen. Powhatan heeft die mensen geholpen. Toch ontstond er later een oorlog. Dat kwam omdat veel kolonisten:
• veel geweld gebruikten,
• en de indianen vermoorden.
6. Conclusie
Wat was de oorzaak dat de indianen in de reservaten kwamen?
De blanken (de kolonisten) begonnen in het oosten land te veroveren. Ze bereiden zich steeds meer uit, waardoor de indianen naar het westen werden “gedreven”. En toen werd er voor de indianen land “gereserveerd” om er te leven en op te verbouwen.
7. Bronvermelding
Internet:
http://www.lakota.nl
http://www.scholieren.com
http://nl.wikipedia.org
http://www.encyclo.nl/begrip/
Boek:
Noord-Amerikaanse indianen (van “oog getuigen”)
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden