Inhoud
Voorblad 1
Inhoudstabel 2
Blues en Jazz 3-7
Algemeen 3-4
Voorwoord 3
Het ontstaan van Blues en Jazz 3
De ontwikkeling 4
Blues 5
De ontwikkeling van Blues in detail 5
Jazz 6-7
De ontwikkeling van Jazz in het detail 6-7
Ray Robinson Charles 8
Wie was Ray Charles ? 8
De Geschiedenis van Ray 8
Blues en Jazz
Algemeen
Voorwoord.
Ik heb gekozen om Jazz en Blues te bespreken omdat deze twee muziek genres heel veel invloed gehad hebben op de hedendaagse muziek. Ik heb er ook voor gekozen om één van de grootste zangers ooit in mijn opstel op te nemen: Ray Charles hij was dan ook niet alleen een blues muzikant hij was veel meer mijn interesse in deze man kwam er na het zien van de film Ray. Van slaven muziek tot hedendaagse pop. Door Kevin Van De Ginste.
Het ontstaan van de Blues en Jazz.
De twee meest invloedrijke en - nog steeds - populaire muziekstijlen tussen de ´Klassieke´ en ´Moderne´ muziektijd zijn ongetwijfeld de Blues en de Jazz. De blues is een in de negentiende en twintigste eeuw door de Amerikaanse kleurlingen ontwikkelde muzieksoort. Karakteristiek zijn de vermenging van Afrikaanse en Europese toonladders en het kleine verschil in hoogte tussen tonen. Onomstreden kan gezegd worden dat de blues een zeer belangrijk element is in de jazz-, soul- en rockmuziek.
In de slaventijd (tot 1863 in Amerika) zongen de kleurlingen liederen met woorden die over hun extreme lijden gingen. De werkliederen hielpen de slaven om door de zware werkdag op de plantage te komen. Ze lieten zich bij het zingen inspireren door zowel Afrikaanse muziek (met de in het westen onbekende beats en ritmes) als door Europese (gospel-)muziek. Het engelse woord ´blue´ werd geassocieerd met melancholie, vandaar dat men in de negentiende eeuw deze liederen ´The blues´ ging noemen.
In de tijd van de slavernij vermaakten de kleurlingen zich veelal met het zingen van liederen met Afrikaanse invloeden. Dit waren voornamelijk spirituele- en werkliederen. Deze werden mondeling doorgegeven en ze ondergingen dan ook makkelijk invloed van blanke Amerikaanse muziek, zoals Folk en Country. Zo ontstond aan het begin van de twintigste eeuw een muziekvorm die zich onderscheidde door de simpele, landelijke akoestische gitaren en piano´s: De Blues.
De zwarten die naar de steden trokken en daar muziek gingen maken lieten zich inspireren door onder meer de Blues. Een stijl die meer swingend was begon zich te ontwikkelen toen men ging optreden in bars en cafés. Er werd geïmproviseerd en juist dat was het onvoorspelbare karakter waar het bij de Blues aan ontbrak: De Jazz was geboren.
De ontwikkeling.
De blues onderging een verandering toen de zwarten in fabrieken gingen werken. De cityblues was veel agressiever dan de blues van het platteland. Toen het instrumentarium zich uitbreidde tot gitaar, piano, mondharmonica, een of meer blaasinstrumenten en drums, en toen men er bovendien op ging dansen, was uit de blues de zgn. Rythm and Blues ontstaan. De originele blues - met haar ´donkere´ en rustgevende sound - behoudt echter gedurende de gehele twintigste eeuw haar populariteit.
De jazz ontwikkelde zich sterk in de twintigste eeuw. Er kwamen verschillende stijlen jazz uit voort,zoals de snelle, harde ritmes van de Bebop, het relaxte Cool Jazz, de Free Jazz en de Soul Jazz. De principes van de Bluesbasis, de groepsinteractie en improvisatie definiëren tot de dag van vandaag de Jazz in haar verschillende stijlen.
Blues
De ontwikkeling van Blues in detail.
Rond 1890 werd de Blues gezongen op grote delen van het platteland in de zuidelijke staten van de Amerika.
Rond 1910 was het woord ´Blues´ goed ingeburgerd. De blues werd snel populair gemaakt, onder andere door de zwarte muziekschrijver W.C. Handy. Hij publiceerde de "Memphis Blues"(1912) en "St. Louis Blues"(1914). Instrumentele blues werd in 1914 voor het eerst op plaat gezet. Dit terwijl Mamie Smith de eerste vocale bluesplaat opnam in 1920. Met de grote verplaatsing van de zwarten naar de noordelijk gelegen staten in jaren ´30 en ´40 verspreidt in die periode ook de blues zich.
De blues werd ´elektrisch´ met de komst van de elektrische gitaar in de jaren ´40. In steden als Chicago en Detroit begonnen legenden als Muddy Waters, John Lee Hooker, Willie Dixon en Howlin´ Wolf de blues te spelen, ondersteund door een bas, drums, piano en uiteindelijk ook de mondharmonica. Ze scoorden er nationale hits mee. De blues was van grote invloed op de jeugd uit die tijd, die zelf in bandjes gingen spelen: De Rolling Stones, De Yardbirds, Cream en Fleetwood Mac. Dit soort bands was er uiteindelijk verantwoordelijk voor dat de blues onder het jonge witte publiek populariteit verwierf
De laatste generatie blues muzikanten zoals Robert Cray en de inmiddels overleden Stevie Ray Vaugn hebben een jonge generatie luisteraars met de blues laten kennismaken.
Belangrijke muzikanten
Mamie Smith, Muddy Waters, John Lee Hooker
Jazz
De ontwikkeling in detail van de Jazz.
De jazz wordt door sommigen beschouwd als Amerika´s belangrijkste bijdrage aan de muziekgeschiedenis. Samen met de Blues, voorvader van de Jazz, is het een van de eerste echte oorspronkelijk Amerikaanse muziekstijlen. Van oorsprong is de jazz, evenals de blues, een versmelting van Afrikaanse en Europese muziekstijlen die plaats vond in Amerika.
In eerste instantie is jazz een vorm van geïmproviseerd muziek maken. Ze kan echter ook gecomponeerd, gearrangeerd en opgeschreven worden. Het ritme van jazz is een samenstel van ´swingende´ maat en veelvuldige tegen-ritmen.
De aanleiding tot het ontstaan van de jazz is de afschaffing van de slavernij in Amerika in 1863 geweest. Na de opheffing van de slavernij trok de zwarte bevolking weg van de plantages, richting steden. New Orleans werd al snel overspoeld door de ongeschoolde zwarten, waar spoedig geen werk meer voor was. Er bleef niets anders over dan bedelen of straatmuziek te gaan maken. Vaak stonden de werkloze zwarten in groepjes op de hoeken van de straten te zingen. Het geluid was een succes en al snel gingen ze optreden in cafés´s. Met het verdiende geld werden instrumenten zoals drum, trompet, klarinet en tuba gekocht. De muziek die gemaakt werd ontsprong onder verschillende invloeden. De voornaamste stijlen die uiteindelijk tezamen de jazz zouden vormen, waren: de ´spirituals´ van de Amerikaanse negerkerken, de ´Blues´, de arbeidsliederen en de marsmuziek van de negerfanfares uit New Orleans.
De manier van musiceren berustte vooral op gemeenschappelijk improviseren, waarbij de trombone en de klarinet tegenstemmen waren voor de trompet, die de melodie speelde. De eerste jazz bands waren geboren. Een legendarische figuur uit de vroegste New-Orleans periode was cornetspeler Buddy Bolden.
De jazz sloeg al snel over naar andere steden in Amerika. In Chicago ontwikkelde een stijl waarbij nog wel werd geimproviseerd, maar daarnaast kregen de leden van de melodiesectie de gelegenheid om te soleren. Zo ontstonden twee bijzondere jazzpianostijlen: De Ragtime, waarbij bekende melodieën door elkaar werden gespeeld en de Boogie-Woogie, waarbij de akkoorden van het bluesschema in de linkerhand een constant ritmisch patroon kregen. In de loop van de jaren twintig veranderde de jazz doordat de jonge Louis Armstrong de nadruk ging leggen op de virtuoze solokunst.
Met de opkomst van de solovirtuozen werden de jazz bands groter. Het was de tijd van de Big Bands. Een van de belangrijkste leiders van de Big Bands uit de jaren twintig was Duke Ellington. In de jaren dertig verschenen grote orkestformaties en voerden de Swing in, de verheerlijking van het ritme. Hierbij traden solistisch zowel leden van de melodie- als leden van de ritmesectie op de voorgrond.
Aan het eind van de tweede wereldoorlog vernieuwde de jazz zich en werd vrijer: de saxofonist Charlie Parker, de trompettist Dizzy Gillespie en de drummer Kenny Clarke ontwikkelden de Be Bop. Naar de jaren ´50 toe werd de Be Bop verdrongen door de Cool, waarbij de aandacht vooral uit ging naar het voortbrengen van mooie instrumentale klanken. Bekende vertolkers van deze stijl zijn de saxofonist Stan Getz en de trompettist Miles Davis.
Tegenwoordig is de jazz, in haar vele vormen, nog steeds populair bij veel mensen. Een jaarlijks terugkerend evenement in Nederland is het North Sea Jazz Festival, waar gedurende enkele weken de grootste jazzmusici optreden en de fans van diverse jazzstijlen hun hart kunnen ophalen.
Belangrijke muzikanten
Buddy Bolden, Duke Ellington, Louis Armstrong, Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Kenny Clarke, Miles Davis.
Bronnen:
http://home.hetnet.nl/~cellistje/Muziek!Geschiedenis.htm
http://www.cultkanaal.nl/Muziek/muziekgeschiedenis.html
Ray Robinson Charles.
Wie was Ray Charles?
Eén van de grootste moderne musici is de blinde Ray Robinson Charles beter gekend als Ray of Ray Charles of the Genius of soul. Hij won twaalf Grammy's, de meest prestigieuze Amerikaanse muziekprijs. In de lente van 2003 gaf hij zijn 10.000e concert. Charles had een armoedige en zware jeugd. Hij werd op zijn zevende blind en had daarvoor ook al zijn broertje verloren. Later kampte hij met een heroëneverslaving. Ray gebruikte gedurende zijn carriere ook het een en ander en heeft nooit een geheim van zijn druggebruik gemaakt. Notoir is zijn nummer "Lets go get stoned" dat hij schreef nadat hij een jaar in de gevangenis gezeten had voor het bezit van heroïne. Ray Charles was van vele muzikale markten thuis: jazz, blues, soul, … Hij was een van de vaderfiguren van de rythmn blues en was mede verantwoordelijk voor de heropleving van de blues midden jaren 50. Zonder hem zouden artiesten als Otis Redding en James Brown onbekend zijn gebleven voor het grote publiek. Hij kreeg een opleiding aan een staatsschool voor doven en blinden. Daar ontdekte hij de muziek, maar werd er ook geconfronteerd met rassensegregatie: blinde kinderen werden gescheiden opgevoed volgens hun huidskleur. Een absurditeit die Charles nog altijd ironisch vind: "Ik besefte plots dat blind zijn een hulp voor me was. Ik stop nooit bij iemands huidskleur. Als ik naar een man of vrouw kijk is het naar de binnenkant. Afgeleid worden door een tint of kleur is idioot. Het staat in de weg. Het is iets dat ik echt niet kan zien." Toen hij later succes had raakte hij bevriend met Martin Luther King van wie hij de strijd moreel en financieel steunde.
De geschiedenis van Ray.
Ray Charles Robinson (23 september 1930 – 10 juni 2004), een blinde Amerikaans zanger/pianist was een groot vertolker van de moderne blues en de rhythm and blues. In de jaren vijftig ontwikkelde hij deze muziek verder door de introductie van elementen uit de kerkelijke gospelmuziek, welke laatste onder meer wordt gekenmerkt door een prominente rol van het vrouwenkoor. Zo stond Ray Charles, meestal begeleid door een groep zangeressen (de Raelettes), aan de wieg van de soul met nummers als I got a woman, The night time is the right time en What'd I say. Legendarisch is de uitvoering van laatstgenoemd nummer tijdens een openluchtconcert in Atlanta, Georgia in 1959. Dat optreden was een hoogtepunt in zijn loopbaan.
In 1960 volgde een radicale verandering van stijl: violen en popsongs deden hun intrede. De blues en rhythm and blues hadden afgedaan. Ray Charles scoorde een megahit met I can't stop loving you, en zijn vertolking van Georgia on my mind maakte die song tot een evergreen. Notoir is zijn nummer Busted dat hij schreef nadat hij een jaar in de gevangenis gezeten had voor het bezit van heroïne.
Ray Charles stierf op 10 juni 2004 op 73-jarige leeftijd, ten gevolge van leverkanker, in zijn huis te Beverly Hills, Californië, in bijzijn van familie en vrienden.
Voorblad 1
Inhoudstabel 2
Blues en Jazz 3-7
Algemeen 3-4
Voorwoord 3
Het ontstaan van Blues en Jazz 3
De ontwikkeling 4
Blues 5
De ontwikkeling van Blues in detail 5
Jazz 6-7
De ontwikkeling van Jazz in het detail 6-7
Ray Robinson Charles 8
Wie was Ray Charles ? 8
De Geschiedenis van Ray 8
Blues en Jazz
Algemeen
Voorwoord.
Ik heb gekozen om Jazz en Blues te bespreken omdat deze twee muziek genres heel veel invloed gehad hebben op de hedendaagse muziek. Ik heb er ook voor gekozen om één van de grootste zangers ooit in mijn opstel op te nemen: Ray Charles hij was dan ook niet alleen een blues muzikant hij was veel meer mijn interesse in deze man kwam er na het zien van de film Ray. Van slaven muziek tot hedendaagse pop. Door Kevin Van De Ginste.
Het ontstaan van de Blues en Jazz.
In de slaventijd (tot 1863 in Amerika) zongen de kleurlingen liederen met woorden die over hun extreme lijden gingen. De werkliederen hielpen de slaven om door de zware werkdag op de plantage te komen. Ze lieten zich bij het zingen inspireren door zowel Afrikaanse muziek (met de in het westen onbekende beats en ritmes) als door Europese (gospel-)muziek. Het engelse woord ´blue´ werd geassocieerd met melancholie, vandaar dat men in de negentiende eeuw deze liederen ´The blues´ ging noemen.
In de tijd van de slavernij vermaakten de kleurlingen zich veelal met het zingen van liederen met Afrikaanse invloeden. Dit waren voornamelijk spirituele- en werkliederen. Deze werden mondeling doorgegeven en ze ondergingen dan ook makkelijk invloed van blanke Amerikaanse muziek, zoals Folk en Country. Zo ontstond aan het begin van de twintigste eeuw een muziekvorm die zich onderscheidde door de simpele, landelijke akoestische gitaren en piano´s: De Blues.
De zwarten die naar de steden trokken en daar muziek gingen maken lieten zich inspireren door onder meer de Blues. Een stijl die meer swingend was begon zich te ontwikkelen toen men ging optreden in bars en cafés. Er werd geïmproviseerd en juist dat was het onvoorspelbare karakter waar het bij de Blues aan ontbrak: De Jazz was geboren.
De ontwikkeling.
De blues onderging een verandering toen de zwarten in fabrieken gingen werken. De cityblues was veel agressiever dan de blues van het platteland. Toen het instrumentarium zich uitbreidde tot gitaar, piano, mondharmonica, een of meer blaasinstrumenten en drums, en toen men er bovendien op ging dansen, was uit de blues de zgn. Rythm and Blues ontstaan. De originele blues - met haar ´donkere´ en rustgevende sound - behoudt echter gedurende de gehele twintigste eeuw haar populariteit.
De jazz ontwikkelde zich sterk in de twintigste eeuw. Er kwamen verschillende stijlen jazz uit voort,zoals de snelle, harde ritmes van de Bebop, het relaxte Cool Jazz, de Free Jazz en de Soul Jazz. De principes van de Bluesbasis, de groepsinteractie en improvisatie definiëren tot de dag van vandaag de Jazz in haar verschillende stijlen.
Blues
De ontwikkeling van Blues in detail.
Rond 1890 werd de Blues gezongen op grote delen van het platteland in de zuidelijke staten van de Amerika.
Rond 1910 was het woord ´Blues´ goed ingeburgerd. De blues werd snel populair gemaakt, onder andere door de zwarte muziekschrijver W.C. Handy. Hij publiceerde de "Memphis Blues"(1912) en "St. Louis Blues"(1914). Instrumentele blues werd in 1914 voor het eerst op plaat gezet. Dit terwijl Mamie Smith de eerste vocale bluesplaat opnam in 1920. Met de grote verplaatsing van de zwarten naar de noordelijk gelegen staten in jaren ´30 en ´40 verspreidt in die periode ook de blues zich.
De blues werd ´elektrisch´ met de komst van de elektrische gitaar in de jaren ´40. In steden als Chicago en Detroit begonnen legenden als Muddy Waters, John Lee Hooker, Willie Dixon en Howlin´ Wolf de blues te spelen, ondersteund door een bas, drums, piano en uiteindelijk ook de mondharmonica. Ze scoorden er nationale hits mee. De blues was van grote invloed op de jeugd uit die tijd, die zelf in bandjes gingen spelen: De Rolling Stones, De Yardbirds, Cream en Fleetwood Mac. Dit soort bands was er uiteindelijk verantwoordelijk voor dat de blues onder het jonge witte publiek populariteit verwierf
Belangrijke muzikanten
Mamie Smith, Muddy Waters, John Lee Hooker
Jazz
De ontwikkeling in detail van de Jazz.
De jazz wordt door sommigen beschouwd als Amerika´s belangrijkste bijdrage aan de muziekgeschiedenis. Samen met de Blues, voorvader van de Jazz, is het een van de eerste echte oorspronkelijk Amerikaanse muziekstijlen. Van oorsprong is de jazz, evenals de blues, een versmelting van Afrikaanse en Europese muziekstijlen die plaats vond in Amerika.
In eerste instantie is jazz een vorm van geïmproviseerd muziek maken. Ze kan echter ook gecomponeerd, gearrangeerd en opgeschreven worden. Het ritme van jazz is een samenstel van ´swingende´ maat en veelvuldige tegen-ritmen.
De aanleiding tot het ontstaan van de jazz is de afschaffing van de slavernij in Amerika in 1863 geweest. Na de opheffing van de slavernij trok de zwarte bevolking weg van de plantages, richting steden. New Orleans werd al snel overspoeld door de ongeschoolde zwarten, waar spoedig geen werk meer voor was. Er bleef niets anders over dan bedelen of straatmuziek te gaan maken. Vaak stonden de werkloze zwarten in groepjes op de hoeken van de straten te zingen. Het geluid was een succes en al snel gingen ze optreden in cafés´s. Met het verdiende geld werden instrumenten zoals drum, trompet, klarinet en tuba gekocht. De muziek die gemaakt werd ontsprong onder verschillende invloeden. De voornaamste stijlen die uiteindelijk tezamen de jazz zouden vormen, waren: de ´spirituals´ van de Amerikaanse negerkerken, de ´Blues´, de arbeidsliederen en de marsmuziek van de negerfanfares uit New Orleans.
De manier van musiceren berustte vooral op gemeenschappelijk improviseren, waarbij de trombone en de klarinet tegenstemmen waren voor de trompet, die de melodie speelde. De eerste jazz bands waren geboren. Een legendarische figuur uit de vroegste New-Orleans periode was cornetspeler Buddy Bolden.
Met de opkomst van de solovirtuozen werden de jazz bands groter. Het was de tijd van de Big Bands. Een van de belangrijkste leiders van de Big Bands uit de jaren twintig was Duke Ellington. In de jaren dertig verschenen grote orkestformaties en voerden de Swing in, de verheerlijking van het ritme. Hierbij traden solistisch zowel leden van de melodie- als leden van de ritmesectie op de voorgrond.
Aan het eind van de tweede wereldoorlog vernieuwde de jazz zich en werd vrijer: de saxofonist Charlie Parker, de trompettist Dizzy Gillespie en de drummer Kenny Clarke ontwikkelden de Be Bop. Naar de jaren ´50 toe werd de Be Bop verdrongen door de Cool, waarbij de aandacht vooral uit ging naar het voortbrengen van mooie instrumentale klanken. Bekende vertolkers van deze stijl zijn de saxofonist Stan Getz en de trompettist Miles Davis.
Tegenwoordig is de jazz, in haar vele vormen, nog steeds populair bij veel mensen. Een jaarlijks terugkerend evenement in Nederland is het North Sea Jazz Festival, waar gedurende enkele weken de grootste jazzmusici optreden en de fans van diverse jazzstijlen hun hart kunnen ophalen.
Belangrijke muzikanten
Buddy Bolden, Duke Ellington, Louis Armstrong, Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Kenny Clarke, Miles Davis.
Bronnen:
http://home.hetnet.nl/~cellistje/Muziek!Geschiedenis.htm
http://www.cultkanaal.nl/Muziek/muziekgeschiedenis.html
Ray Robinson Charles.
Wie was Ray Charles?
Eén van de grootste moderne musici is de blinde Ray Robinson Charles beter gekend als Ray of Ray Charles of the Genius of soul. Hij won twaalf Grammy's, de meest prestigieuze Amerikaanse muziekprijs. In de lente van 2003 gaf hij zijn 10.000e concert. Charles had een armoedige en zware jeugd. Hij werd op zijn zevende blind en had daarvoor ook al zijn broertje verloren. Later kampte hij met een heroëneverslaving. Ray gebruikte gedurende zijn carriere ook het een en ander en heeft nooit een geheim van zijn druggebruik gemaakt. Notoir is zijn nummer "Lets go get stoned" dat hij schreef nadat hij een jaar in de gevangenis gezeten had voor het bezit van heroïne. Ray Charles was van vele muzikale markten thuis: jazz, blues, soul, … Hij was een van de vaderfiguren van de rythmn blues en was mede verantwoordelijk voor de heropleving van de blues midden jaren 50. Zonder hem zouden artiesten als Otis Redding en James Brown onbekend zijn gebleven voor het grote publiek. Hij kreeg een opleiding aan een staatsschool voor doven en blinden. Daar ontdekte hij de muziek, maar werd er ook geconfronteerd met rassensegregatie: blinde kinderen werden gescheiden opgevoed volgens hun huidskleur. Een absurditeit die Charles nog altijd ironisch vind: "Ik besefte plots dat blind zijn een hulp voor me was. Ik stop nooit bij iemands huidskleur. Als ik naar een man of vrouw kijk is het naar de binnenkant. Afgeleid worden door een tint of kleur is idioot. Het staat in de weg. Het is iets dat ik echt niet kan zien." Toen hij later succes had raakte hij bevriend met Martin Luther King van wie hij de strijd moreel en financieel steunde.
De geschiedenis van Ray.
Ray Charles Robinson (23 september 1930 – 10 juni 2004), een blinde Amerikaans zanger/pianist was een groot vertolker van de moderne blues en de rhythm and blues. In de jaren vijftig ontwikkelde hij deze muziek verder door de introductie van elementen uit de kerkelijke gospelmuziek, welke laatste onder meer wordt gekenmerkt door een prominente rol van het vrouwenkoor. Zo stond Ray Charles, meestal begeleid door een groep zangeressen (de Raelettes), aan de wieg van de soul met nummers als I got a woman, The night time is the right time en What'd I say. Legendarisch is de uitvoering van laatstgenoemd nummer tijdens een openluchtconcert in Atlanta, Georgia in 1959. Dat optreden was een hoogtepunt in zijn loopbaan.
Ray Charles stierf op 10 juni 2004 op 73-jarige leeftijd, ten gevolge van leverkanker, in zijn huis te Beverly Hills, Californië, in bijzijn van familie en vrienden.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden