Islam in Marokko

Inleiding We hebben de opdracht gekregen om een werkstuk te maken over de invloed van de Islam in Marokko, hierbij hebben we gekeken naar de leefwijze en de gewoontes van de islamieten in Marokko. De islam is een monotheïstische godsdienst en één van de drie Abrahamitische religies. Het Arabische woord islam betekent overgave (aan God) en wijst erop dat een moslim zich uiteindelijk over hoort te geven aan de wil van God. Het heilige boek voor moslims is de Koran, waarvan zij geloven dat God de tekst via de engel Gabriël aan de profeet Mohammed door is gegeven. Het aantal moslims wordt wereldwijd geschat op zo'n 20 procent van de wereldbevolking dat zijn dus ruim 1,2 miljard mensen. In de zevende eeuw kwam de islam in Marokko, onder invloed van Arabieren uit Jemen en het Arabisch schiereiland die via Egypte naar het westen trokken. Zij brachten niet alleen een nieuwe godsdienst, maar ook een nieuwe taal (het Arabisch) en nieuwe tradities. De islam werd de dominante godsdienst in Marokko, maar ging zeer goed samen met autochtone tradities en godsdiensten zoals het Jodendom en Christendom. 1. Interpretatie van de islam In de islam heb je verschillende stromingen. De twee grootste stromingen zijn het soennisme en het sjiisme. Binnen de twee hoofdstromingen zijn er ook substromingen. Het soennisme en het sjiisme verschillen De hoofdstromingen soennisme en sjiisme verschillen in feesten, tradities en praktijken. Maar ze hebben niet hele andere religieuze verplichtingen. Er worden verschillende versies van de Hadith gebruikt. De stromingen hebben een andere opvatting over de opvolging van Mohammed. Soennisme

Het soennisme komt van het woord sunnah. Dat betekent gewoonte. Soennieten vinden dat een moslim de profeet Mohammed zo trouw mogelijk moet volgen in bijvoorbeeld eetgewoonten en leefgewoonten. Daarom is voor de soennieten de hadith heel belangrijk, omdat daarin de leefgewoonten van Mohammed beschreven worden. Toen Mohammed dood ging werd het leiderschap overgenomen door kaliefen. Door de soennieten worden vier kaliefen als rechtgeleid. Ongeveer 90% van de moslims is soenniet. Het soennisme heeft vier richtingen, dat wordt maddhab genoemd. 1. Hanafieten: Die leven voornamelijk in India, Pakistan, Afghanistan, Egypte, Turkije en West-Afrika. 2. Hanbalieten: Die leven vooral op het Arabisch schiereiland. 3. Malikieten: Die leven vooral in Noord- en West-Afrika. 4. Sjafi'ieten: Die leven vooral in Maleisië en Indonesië. Substromingen: Salafisme: Zedelijke stroming binnen het soennisme. Zedelijk betekent dat het betrek heeft op de opvattingen over goed en kwaad. Het salafisme is gebaseerd op de Hanbali maddhab die terug wil keren naar een 'originele' islam. Wahabisme: Zedelijke stroming binnen het soennisme, Wahabisme is gebaseerd op de Hanbali maddhab dat is een staatsgodsdienst in Saoedi-Arabië. Qutbisme: Gewelddadige stroming, gebaseerd op de opvattingen van Sayyid Qutb. Al Qaida basseert zich hierop. Bronnen: www.wikipedia.org
www.phys.uu.nl 2. Positie van de vrouw Er wordt veel verkeerd gedacht over wat de Koran zegt over de positie van de vrouw. In het Westen bijvoorbeeld, denken de meeste mensen dat de vrouw zielloos is. Waarschijnlijk is die gedachte in het Westen gekomen in de tijd dat de Europeanen niet bij de Koran konden komen. Ook komt het waarschijnlijk door de media en een aantal christelijke bewegingen. Het rare is dat de Koran een van de weinige Heilige boeken is die juist voor gelijkheid tussen man en vrouw pleit. Zo staat er in dat Allah geen onderscheid maakt tussen mannen en vrouwen. In de Koran zijn man en vrouw uit dezelfde ziel geschapen. Dit is een ander verhaal dan hoe het in de bijbel staat, waar zij als een nakomertje uit de rib van Adam is gekomen. Een andere iets wat de Islam de vrouw gegeven heeft, is dat die haar onschuldig heeft verklaard voor de beschuldiging, dat alleen de vrouw er verantwoordelijk voor was dat zonde bij de mensen kwam. Volgens de bijbel was het namelijk de vrouw die naar de duivel luisterde en toen Adam misleidde door hem te verleiden. En in de Koran staat, dat het Adam en Eva beiden waren die door de duivel werden bedrogen. Afgezien dat de Islam vastgesteld heeft dat de vrouw geestelijk gelijk is aan de man, heeft die ook een revolutie teweeggebracht in de sociale, wettelijke en economische status van vrouwen. Een Islamitische vrouw heeft nu het recht haar eigen geld te verdienen, eigendom te bezitten in haar eigen naam, handel te drijven en haar vermogen beheren en uitgeven zoals zij zelf wil. Ze mag haar eigen bedrijf runnen, en niemand (dus ook niet haar man) kan dan aanspraak maken op haar geld. Voor de Islam hadden vrouwen in Arabië geen recht op bezit. Ze werd zelfs beschouwd als bezit en werden samen met andere bezittingen door mannen geërfd. Ze hadden geen recht op het bezit van hun overleden echtgenoot of vader. De geboorte van een dochter werd als een schande ervaren en er werden meisjes baby’s levend begraven, zodat de familie niet opgescheept hoefde te zitten met de ‘schande’ van een meisjes kind. Voor de Islam hadden veel mannen een hoop ‘losbandige’ seksuele relaties met andere vrouwen (soms ook met prostituees). Ze schepten hier gewoon openlijk over op. De Islam beschermde de vrouw hiervoor door te zeggen tegen de mannen (en de vrouwen) dat ze hun seksuele driften maar in bedwang moesten houden. In de Koran staat dat mannen en vrouwen hun blikken neder moeten toeslaan als ze elkaar tegen komen. Maar er is een extra regel voor de vrouwen, als een vrouw de puberteit heeft bereikt, dan moet ze haar lichaam bedekken. Met uitzondering op het gezicht en de handen. Hiermee probeert de Islam te voorkomen dat vrouwen als seksuele objecten worden gezien en het “beschermt” de seksuele waardigheid van de vrouwen. Ook verbied de Islam om de schoonheid van een vrouw te gebruiken, zoals wordt gedaan bij reclames in Europa, Amerika, enz. Het huwelijk wordt als een levenslange reis gezien in de Islam. Het wordt gezien als een overeenkomst tussen een man en een vrouw waarin liefde, harmonie, samenwerking, respect en genegenheid de basis zijn voor een gelukkig en goed huwelijk. Het huwelijk wordt ook wel gezien als een normale en sociale omgang van mannen en vrouwen. Hierbij is de instemming van een vrouw nodig om te kunnen trouwen. De vrouw heeft in de Islam het recht al meer als 1400 jaar geleden gekregen om niet tegen haar wil uitgehuwelijkt te worden. Het is voor allebei van belang een partner te vinden die het beste past bij de persoonlijkheid van de man of de vrouw. De vrouw wordt in het huwelijk gezien als beheerder over het gezin. De vrouw is erg belangrijk binnen het gezin, omdat zij de kinderen opvoed. Die zullen op hun beurt goed voor hun moeder moeten zorgen en ze moeten haar respecteren en naar haar luisteren. De moeder is in het gezin de eerste leerschool voor haar kinderen. Zij is door Allah ook nog eens bevoorrecht en boven de vader geplaatst. De moeder moet namelijk drie keer meer vriendelijkheid en goede behandeling gegeven worden volgens Allah. In het gezin en in de familie is de eer erg belangrijk in de Islam. Zo zijn er allerlei regels opgesteld om de familie eer te beschermen, en omdat het vooral de vrouwen zijn die de eer van de familie schade aan kan brengen, wordt het gedrag van een vrouw sterk beïnvloed door allerlei van die voorschriften en regeltjes. De man heeft de taak om voor het gezin te zorgen, hij is het hoofd van het gezin. Hij heeft een soort van absolute macht, thuis. Hier heeft de man dus een streepje voor. Daarom is het voor de man ook vrij vernederend als een vrouw werkt voor geld. Dat een man op de kosten van de vrouw moet leven is voor hem verschrikkelijk, omdat hij zijn taak dan niet vervult. Soms gebeurd dit echter wel, want als de man werkloos is, en geen werk kan vinden, moet de vrouw gaan werken. Bij de opvoeding wordt er een groot verschil gemaakt tussen jongens en meisjes. Jongens mogen meestal gewoon doen wat ze willen van hun ouders, terwijl heel de familie ‘waakt’ over de opvoeding van het meisje. Ook is het zo dat de meisjes alles moeten doen voor hun broertje. Als die bijvoorbeeld wat te eten willen, dan kunnen ze tegen hun zusje zeggen dat die het moet gaan halen voor ze. Na de eerste menstruatie mag een meisje vaak niet meer omgaan met jongens of mannen zonder begeleiding van een mannelijk familielid. Als gevolg van vooruitgang echter streven veel meisjes ernaar om een goede opleiding te volgen, werk te vinden en een zekere mate van onafhankelijkheid te werven. De plicht van de vrouw naar de man toe is dat ze hem gehoorzaamt, omdat hij het beste voor haar en hun gezin heeft. Ze moet zich onderwerpen aan zijn gezag. De plicht van de man naar de vrouw toe is dat de man haar eten geeft op het moment dat hij zelf eet en haar van kleren voorziet wanneer hij zelf kleren koopt. De Koran heeft de vrouwen het recht gegeven op arbeid. Een vrouw kan al het werk verrichten dat ze wil en ze heeft recht op haar verdiensten. Maar als ze dat wil zijn er wel een aantal regeltjes: - Ze moet al haar werk thuis afhebben (het huishouden en zo) - Ze moet de behoefte hebben om dit werk te doen. - De samenleving moet haar hiervoor ook nodig hebben. (wanneer er geen man gevonden kan worden die dit werk kan doen) - Deze baan moet uit te voeren zijn in een omgeving waarin ze niet in contact staat met mannen. Bijvoorbeeld het onderwijzen van vrouwen of het verplegen van vrouwelijke patiënten. - Ook mag ze niet in contact staan met mannelijke collega's. Ook is er niets dat de vrouw beperkt in het opdoen van kennis over de Islam - sterker nog, ze zijn verplicht om het te doen. En er is niets dat ze beperkt in het lesgeven van de Islam, zolang als dat maar nodig is en als haar lessen worden gehouden in een omgeving die alleen uit vrouwen bestaat. Er is ook niets mis met het bijwonen van bijvoorbeeld lessen in een moskee enz. Ze moeten gewoon opletten dat deze lessen zich gescheiden houden van de mannen. Je kan dit afleiden uit het voorbeeld van de vrouwen die in het begin van de Islam leefden (ofwel de Sahaabiyaat, vrouwelijke metgezellen). Zij werkten en studeerden en gingen naar de moskee. De Marokkaanse familie wet is gebaseerd op teksten uit de Koran. Volgens deze wet kan een vrouw niet huwen zonder toestemming van haar vader of voogd. En wanneer ze huwt onderwerpt ze zich bijna volledig aan het gezag van haar echtgenoot. De wet wijst de man aan als hoofd van het gezin en zeg t letterlijk dat de vrouw hem gehoorzaamheid verschuldigd is. Bij een scheiding verwerft de man meestal automatisch de voogdij over de kinderen. Vrouwen hebben niet vanzelf sprekend recht op alimentatie en kunnen slechts aanspraak maken op de helft van een erfenis ten opzichte van om het even wie van hun mannelijke familiegenoten.Als gevolg van dit alles vallen veel gescheiden vrouwen ten prooi aan wanhoop en armoede. Dit is wat de islamitische traditie zegt van vrouwen en meisjes in de islam: - Vrouwen moeten hun mannen gehoorzamen omdat Allah aan mannen de voorkeur geeft boven vrouwen. - Deugdzame vrouwen zijn kuis en nederig. - Omdat de man het gezin moet onderhouden, krijgt hij bij het verdelen van de erfenis het dubbele van de vrouw. - Opstandige vrouwen moet je straffen en slaan. - Bij de rechtbank staat de getuigenis van een man tegenover die van twee vrouwen. En dit is wat het zegt over mannen en jongens in de islam: - Vanaf ongeveer hun 10e worden jongens als volwassen gezien. - En vanaf dan wordt van een jongen verwacht dat hij zich ook zo gedraagt, dus naar de moskee gaat en elke dag bidt. - Vader of de oudste zoon is de baas thuis. - Al vroeg in zijn leven moet de man beseffen dat hij een plan moet maken in zijn leven voor de toekomst, inclusief vrouwen en kinderen. Bronnen: Het schoolboek: Islam, Wegen van overgave
Het boek Marokko van de serie: Landen van de wereld. Het boek Tanbeehaat ‘alaa Ahkaam takhtassu bil-Mu’minaat van Sjeikh Saalih Al-Fawzaan. Ik kon alleen niet vinden door wie het is vertaald. http://www.moslim.org/islam/sam1.htm 3. Eet en drinkgewoonten van de islam in Marokko De islam verbiedt het om sommige dingen te eten. De islamitische wet verdeelt het voedsel in drie verschillende groepen: Halal  voedsel dat moslims mogen eten. Makruh  voedsel dat gegeten mag worden, maar liever niet. Haram verboden voedsel. Moslims mogen niet alles eten. De volgende dingen mogen ze niet: • Varkensvlees. • Vlees van vleesetende dieren. • Bloed. • Producten waar gelatine in zit, want gelatine is gemaakt van hoorns en hoeven van dieren die moslims misschien niet mogen eten. • Kaas waarin dierlijke producten zijn verwerkt. • Alles waar je verslaafd aan kan raken, zoals schadelijke stoffen. Voorbeelden zijn drugs en alcohol. De Marokkaanse keuken
Typische specerijen uit de Marokkaanse keuken: • Kaneel, kaneel is de binnenbast van de takken van de kaneelboom. • Kardemom, kardemom is een peul van een plant uit de gemberfamilie. • Saffraan, saffraan wordt bereid uit de stempels van een krokussoort. • Muskaatnoot, De muskaatnoot is de zaadkern van de vrucht van de nootmuskaatboom. • Komijn, komijn is afkomstig van een plant met lange dunne stengels. Komijn behoort tot de familie van de peterselie. • Pepers, pepers zijn scherp en zijn familie van de paprika. Pepers groeien aan struikachtige planten. De specerijen worden aangevuld met: • verse olijfolie • groenten • citroen • sinaasappelschil

Het hoofdgerecht van de Marokkanen is couscous dat is een gerecht dat bestaat uit gestoomde graankorrels. Bij speciale gelegenheden wordt er meestal een lam geroosterd op houtskool. Langs de Kustlijn kunnen de mensen uit heel veel soorten vers gevangen vis kiezen. Een typische Marokkaanse maaltijd begint met voorgerechten zoals soep of salades van geraspte worteltjes, aubergines of rode biet, daarbij wordt meestal versgebakken brood gegeten. Op vrijdag is het vaste hoofdgerecht couscous met gekookte groente of vlees. Op andere dagen eten Marokkanen meestal tazijne, dat is een hoofdschotel van gekruide groenten en vlees in een stenen pan
Een van de lekkerste gerechten is pastilla, dat is een zoet deeggebak gevuld met stukjes duif, eieren, kaneel en veel suiker. Op tafel vindt je bijna altijd een schoteltje harissa, dat is een pikante saus van hete pepers, olijfolie en knoflook
Als nagerecht eten Marokkanen graag amandelgebakjes of fruit en noten. De Ramadan
De ramadan is een periode waarin moslims vasten, de ramadan duurt een maand. Het is de negende maand van het Islamitisch maanjaar, in deze kalender begint iedere maand bij een nieuwe maan. Een islamitisch jaar heeft 12 maanden 29 of 30 dagen. Het jaar heeft dus 354 dagen dat zijn 11 dagen minder dan de westerse kalender. De 9e maand is de maand waarin God de Koran openbaarde. Hij begint als twee orthodoxe moslims de nieuwe maan sikkel hebben gezien. Als de zon en maan aan de zelfde kant van de aarde staan, dan wordt voor ons de 'achterkant' van de maan verlicht, en dan is het nacht op de zijde van de maan die naar ons is gekeerd. Je ziet dan dus geen maan, ook al staat hij overdag hoog aan de hemel. Dit heet Nieuwe Maan. Kort na Nieuwe Maan, als de maan een klein stukje is opgeschoven, zie je dichtbij de ondergaande zon een klein maansikkeltje in de lucht verschijnen. Dat noem je de nieuwe maansikkel. Een maand lang mogen moslims niet drinken en eten tussen zonsopgang en zonsondergang. Kleine kinderen, zieken, erg oude mensen en zwangere vrouwen hoeven niet met de ramadan mee te doen. De ramadan is een vorm van geestelijke reiniging. Want geen van je zintuigen mogen in aanraking komen met verboden dingen. Moslims danken God voor wat hij hen gegeven heeft. Moslims denken ook aan de arme mensen, die niet genoeg eten en drinken hebben. Het suikerfeest begint op de eerste dag van de tiende islamitische maand. Iedereen is trots dat ze het vasten hebben kunnen volhouden. Naast het einde van de ramadan is het suikerfeest ook een feest van verzoening. Het feest duurt 3 dagen. Ze dragen vaak nieuwe kleren en gaan naar een moskee om het feestgebed uit te spreken. Kinderen krijgen snoepjes en cadeautjes. Veel mensen gaan bij elkaar op bezoek. Er wordt veel gegeten. Arabische tafelmanieren
Als je wilt beginnen met eten was je eerst je handen. Je eet met de eerste drie vingers van je rechterhand. Midden op een heel lage tafel staat het hoofdgerecht. Daar omheen staan schaaltjes met verschillende soorten salades. In ieder schaaltje zit salade voor 2 of 3 personen. Alleen als het feest is, is er ook een voorgerecht. Ingewikkelde gerechten en sauzen worden niet met de handen maar met brood gegeten. Er is bijna altijd een toetje: fruit en noten samen met verschillende koekjes. Tijdens het hoofdgerecht eet je alleen wat dichtbij je eigen saladeschaaltjes ligt. Als je bijna genoeg hebt, moet je met kleine hapjes door blijven eten, anders vinden de andere dat ze ook moeten stoppen. Als je echt klaar bent lik je je vingers af. Bronnen
www.kennisnet.nl
http://mediatheek.thinkquest.nl
Het boek Marokko van de serie: Landen van de wereld van William mark Habeeb 4. Belangrijke Islamitische personen De profeet Mohammed
Biografie
Mohammed werd geboren in Mekka in 570 n.C. In een arme familie uit een machtige stam van de Koeraisjiten. Zijn vader, Abdallah, overleed voor zijn geboorte en zijn moeder, Amina, overleed toen hij zes jaar oud was. Tot zijn achtste werd hij opgevoed door zijn opa, Abd al-Muttalib. Maar toen die stierf werd hij verder opgevoed door zijn oom, Aboe Talib. Toen Mohammed opgroeide bestond de Arabische wereld uit het vereren van meerdere goden (polytheïsme) en uit het vereren van geesten. Mekka was in die tijd een belangrijk knooppunt voor de handel. Handelaars en andere reizigers namen hun geloven mee en zetten hun godsbeelden neer in Mekka, vooral rond de Ka’aba. De Ka’aba was in de tijd van Mohammed een universeel religieus bouwwerk waar 360 goden werden aanbeden. De Koeraisj (de stam waar Mohammed van af stamde) waren de beheerders van de Ka’aba. Mohammed groeide op in de stad Mekka en iedereen kende hem als een man die altijd eerlijk en oprecht was. Hij werd ook wel As-Sadiq, de eerlijke, en Al-Amien, degene die je kan vertrouwen, genoemd. Toen hij 25 jaar oud was trouwde hij met zijn werkgeefster (Khadija). Het was een rijke koopmansweduwe en was zo’n 15 jaar ouder dan hem. Dit huwelijk betekende een grote omkeer in zijn leven. Als hij gewild had zou Mohammed een gemakkelijk leventje kunnen leiden. Maar hij schrok van wat hij in Mekka zag. Er werd gegokt, verkracht, onderdrukt en de mensen geloofden in vele goden. Iedereen had zijn eigen godsdienst. Na haar dood nam hij nog 11 vrouwen. Je moet niet denken dat hij met al die vrouwen seksueel contact had. Binnen de islam kunnen sommige vrouwen bijvoorbeeld zichzelf niet onderhouden. Een huwelijk is dan een goede oplossing. Mohammed had 7 kinderen: Alqaasim, Zainab, Ruquayah, Oem Kalthoem, Fatima, Abdullah en Ibrahiem. Mohammed als profeet
Mohammed hield van bidden en mediteren, toen hij ongeveer 30 jaar was ging hij bidden in de grot Hirâ. Deze grot was buiten de stad en daar was hij even weg van al het onrecht. Toen hij 40 jaar was kreeg hij in deze grot zijn eerste openbaring: “Verkondig de naam van uw Heer, de Schepper. Die de mens uit geronnen bloed schiep. Verkondig, want uw Heer is de meest Eerbiedwaardige, Die de mens door middel van de pen onderwees. Hij leerde aan de mens datgene wat deze niet kende.” De Profeet vond zichzelf niet goed genoeg voor zo’n taak. Maar zijn vrouw overtuigde hem toch. Ze gingen naar Khadija’s neef; Waraqa bin Naufal. Dat was een christen en verklaarde aan Mohammed dat de Engel die hij gezien had, dezelfde is als die tot Mozes had gesproken. Toen er in de Arabische samenleving steeds stammenoorlogen waren, zorgde Mohammeds ideeën over het geloof in één god (het monotheïsme) voor een revolutie. Hij vertelde dat God zich al eerder tot andere volken had gericht maar nu voor het eerst een openbaring in het Arabisch had gedaan. Toen de Mekkaanse leiders hiervan hoorden verklaarden ze hem voor gek. Maar heel langzaam aan kreeg hij toch steeds meer aanhangers. Hij kreeg volgelingen maar omdat hij kritiek had op de hebzucht van het sociale leven in Mekka had hij ook vijanden. De gemeenschap rondom Mohammed, de oemma, werd uiteindelijk vervolgd in Mekka en uiteindelijk werden de Moslims gedwongen te migreren naar de stad Jatrib, dat tegenwoordig Medina genoemd wordt. Ze gingen daar een eigen leefgemeenschap stichten. Dit was in het jaar 622 en dat is het begin van de islamitische jaartelling. In 628 droomde Mohammed over de terugkeer naar Mekka. Hij droomde dat hij met 1500 ongewapende volgelingen in pelgrimskleding naar Mekka trok. Hij wilde deze droom waar maken, maar ze mochten de stad niet in. Vanuit Medina voerde de oemma diverse oorlogen tegen hun vijanden in Mekka, voor bescherming van hun mensenrechten en godsdienstvrijheid. Mohammed heeft nooit oorlogen gevoerd om de islam te verspreiden, volgens de koran mag je namelijk niemand dwingen tot bekering. De profeet had een verdrag gesloten met een Arabische stam, om elkaar altijd te helpen. Dus toen de Mekkaanse troepen deze stam aanvielen, trok Mohammed met 10.000 soldaten naar Mekka. Doordat Mohammed zei dat iedereen die geen wapen zou dragen in Mekka veilig zou zijn, koste deze oorlog maar 11 mensen. Alle Mekkanen zouden worden vergeven. Tijdens deze strijd werd geen bloed vergoten, en toch wonnen de moslims de strijd. In 630 werd de strijd dus eindelijk beslist in het voordeel van Mohammed en werd hij gezien als de leider van alle Arabieren. Mohammed werd erg geliefd onder zijn volgelingen. Dat kwam door zijn liefdadigheid en openhartigheid, hij gaf zijn volgelingen een deel van de oorlogsbuit en gaf het grootste deel aan Allah. In maart 632 begon Mohammed aan zijn laatste en enige echte Hadj (bedevaart) De laatste toespraak van Mohammed: “O mensen, wat ik zeg moet gij goed onthouden. Alle Moslims zijn broeders van elkaar. Jullie zijn allemaal gelijk. Alle mensen, van gelijk welke stam of natie, en van gelijk welke leeftijd, zijn gelijk.” “Weet je welke maand dit is? En op welke plaats we zijn? En welke dag van het jaar het is vandaag?” De gelovigen antwoordden: “Het is de heilige maand, we zijn op heilig land (Mekka) en het is de dag voor de bedevaart.” De Profeet antwoordde: “Zoals deze maand heilig is, dit land en deze dag, zo heeft God het leven, het bezit en de eer van elke mens heilig gemaakt. Een mens beroven van zijn leven, van zijn bezit en van zijn eer is onrechtvaardig en net zo fout als het overtreden van de heiligheid van deze dag, deze maand en deze plaats. Wat ik vandaag beveel, is niet bedoeld voor deze dag alleen. Het is bedoeld voor altijd. Jullie worden verwacht het te onthouden en ernaar te leven totdat jullie dit leven verlaten en naar het volgende gaan om uw schepper te ontmoeten.” Tot slot zei hij: “Wat ik net tot u heb gezegd, moet je doorvertellen tot aan de einden van de wereld. Misschien zijn diegenen die mij niet hoorden er beter mee dan diegenen die mij wel hoorden.” Op 8 juni 632 overleed Mohammed en werd Aboe Bakr zijn opvolger. Hoe heeft hij geleefd? Het leven van Mohammed was vanaf het begin tot het eind afhankelijk aan de diensten van God en de mensheid. Ook al werd hij heerser van heel Arabië, hij bleef bescheiden, en woonde nog steeds in een lemen hut met niets anders dan een harde matras van palmbladeren en een kom water. Hij heeft altijd een heel eenvoudig leven geleid: • hij molk zijn eigen geiten • hij herstelde zijn eigen kleren • hij herstelde zijn eigen schoenen • hij hielp vrouwen in huishoudelijk werk

Geen werk was te onderdanig voor hem. Hij bleef altijd onpartijdig wanneer hij moest oordelen tussen Moslims en niet-Moslims. Telkens als hij in bezit van een slaaf kwam, schonk hij hem meteen de vrijheid. Hij ging ook in op uitnodigen van slaven. Voor hem was iedereen gelijk. Abdallah Aboe Bakr
Aboe Bakr leefde van circa 572 tot 634. Hij was de beste vriend en een trouwe bondgenoot van Profeet Mohammed. Hij was 1van de eerste die zich bekeerde tot de Islam buiten de familie van Mohammed. Hij was een belangrijke handelaar en na de dood van Khadija was zijn dochter Aïsja de meest geliefde vrouw van Mohammed. Hij heeft behalve Aïsja nog 3 kinderen gekregen, 2 zoons en 1 dochter. Hun namen waren: Abdoelrahman, Mohammed en Asma’aa. De echte naam van Aboe Bakr was ‘ Abdoel Ka’bah, dat betekend: “slaaf van de Ka’ba”, maar Mohammed veranderde dat in Abdoellah, dat betekend: “slaaf van Allah”. Na Mohammed's dood werd Aboe Bakr Islam's eerste kalief. Dat betekende dat hij de opvolger van de profeet zou zijn. Maar niet iedereen was het daar mee eens, er ontstond er een strijd tussen de partij van de neef en schoonzoon van Mohammed, Imam Ali, en de volgelingen van Aboe Bakr. De aanhangers van Ali vonden dat het leiderschap overgenomen moest worden door iemand uit de familie. De volgelingen van Aboe Bakr vonden dat het leiderschap overgenomen moest worden door een rechtgeleide kalief (dit is iemand die de profeet Mohammed goed naleeft, door bijvoorbeeld dezelfde eet en leefgewoontes te hebben). Zes maanden wilde Ali niet toegeven, maar toen zijn vrouw stierf gaf hij zich over. Maar de strijd werd nooit beslist en zo ontstonden de twee hoofdstromingen binnen de islam, het Soennisme en het Sjiisme. Het soennisme was de groep volgelingen van Aboe Bakr en het Sjiisme was de groep van Imam Ali. Het soennisme werd uiteindelijk de grootste sroom, met de meeste volgelingen. En Aboe Bakr volgde Mohammed op. Tijdens zijn leiderschap overwon Aboe Bakr de tegenstand van de stammen uit de woestijn in Arabië en daarbij overtuigde hij het hele Arabische schiereiland van de Islam. Onder zijn leiding zijn de eerste grote gebieden door de moslims veroverd: Syrië en Mesopotamië. In 634, twee jaar na Mohammed's dood, gaf Aboe Bakr de opdracht alle Koranverzen die door Mohammed geopenbaard waren te verzamelen. Die verzen waren door Mohammed's volgelingen voor een groot deel onthouden en sommige dingen hadden ze opgeschreven. De verzameling van Koranverzen werd later samengebundeld tot de Koran. De Koran is nog steeds hetzelfde zoals het geopenbaard werd aan de Profeet Mohamed. Het leiderschap van Aboe Bakr heeft niet lang geduurd, want op 22 augustus 634 stief hij. Bronnen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Mohammed
http://www.rijskamp.com/Mohammed,history.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Aboe_Bakr
http://answering-islam.org.uk/Dutch/artikelen/islamindex/a/aboebakr.htm
Het schoolboek: Islam, wegen van overgaven 5. Belangrijk religieus gebouw Hassan II moskee: Langs de kust van de Atlantische Oceaan staat de Hassan II moskee, de enige functionerende moskee van Marokko die voor niet-moslims toegankelijk is. Koning Hassan II, religieus leider van Marokko, wilde dat er in de grootste stad van zijn leiderschap een gebouw zou worden gebouwd, dat je kunt zien als zijn paleis. Eerst moest een 800 meter lange dijk worden gebouwd, die aan het einde van de werkzaamheden weer werd afgebroken. Het was een uitdaging om dit betonnen, met marmer overdekt monument, klaar te krijgen tegen de zestigste verjaardag van de koning. De moskee is nu, na die in Mekka, het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. De Hassan II moskee is zo groot dat hij binnenin plaats heeft voor 25000 mensen, en op het plein eromheen kunnen nog eens 80000 mensen een plechtigheid bijwonen. De minaret moest van Hassan II het hoogste gebouw van de islam worden. Het is 200 meter hoog en al vanaf tientallen kilometers afstand zichtbaar. In dit 'nieuwe baken van de islam' is zelfs een lift en van de top schijnen twee laserstralen met een bereik van 40kilometer hun licht in de richting van Mekka. Het dak van de moskee kan worden opengeschoven, zodat de gelovigen op heldere nachten onder de sterren kunnen bidden. De gebedszaal is 200 meter lang en 100 meter breed. Zo groot zelfs, dat de Notre dame van Parijs er in zou passen. Behalve een gebedsruimte zijn er in het gebouw een godsdienstschool, een bibliotheek en een vergaderzaal gemaakt. Maar het is niet alleen zijn grootte en omvang die het gebouw zo bijzonder maakt, en hem apart doet zijn ten opzichte van andere gebouwen. Houtsnijwerken, mozaïeken, en andere mooie ornamenten zorgen ervoor dat ook het interieur niet vergeleken kan worden met die van andere moskeeën. Voor het gebed moeten moslims hun handen en voeten wassen en daarom zijn er op het plein voor de moskee een aantal fonteinen geplaatst. De moskee wordt verder omgeven door rustige wandelplaatsen waardoor hij bij Marokkanen een van de favoriete uitstapjes behoord. Maar naast al deze positieve eigenschappen, zijn er ook minder positieve dingen: sommige Marokkanen vinden dat de moskee teveel geld heeft gekost, omdat Marokko al niet een al te rijk land is. Iedereen werd opgeroepen door de koning om een beetje mee te betalen, zo moesten ambtenaren bijvoorbeeld een maand van hun salaris afstaan. Maar hoe dan ook blijven de Marokkanen toch trots op dit gebouw, en bovendien staat er in de koran geschreven: 'Voor hem die een moskee bouwt zal de Allerhoogste in het paradijs een huis bouwen'? dus voor de mensen die meebetaald hebben aan de moskee, was de bouw van deze moskee een soort van kans op een goed leven na de dood (in de hemel dus). Bronnen: Het boek: Ga mee naar Marokko, geschreven door: Keith Lye uitgever: Kok Educatief in Kampen vertaald uit het Engels door: Piet den Besten en Theun de Vries
Het boek: Landen van de wereld: Marokko, Geschreven door: William Mark Habeeb Uitgever: Corona Vertaald uit het engels door: Peter de Greef Geschreven in 2003 vertaald in 2004
6. Winkelen in de Soek In elke Marokkaanse stad is wel een Soek. Een soek is een soort van de voorganger van alle moderne winkelcentra. De soek is een plek waar handelaars hun producten proberen te verkopen. In een, meestal overdekte, ruimte worden in honderden winkeltjes en uitstalkraampjes duizenden artikelen verkocht. Heel vaak ligt de Soek in het oudste deel van het stadscentrum: De Medina. De soek is geen gebouw, maar een aaneenrijging van kleine winkeltjes en kraampjes die tegen elkaar aan leunen in een labyrint van nauwe straatjes en stegen, meestal rond een centrale moskee. Als je voor het eerst naar zo’n Soek gaat vind je misschien dat het erg chaotisch en rumoerig is. Maar na een tijdje zal je er toch achter komen dat het eigenlijk best goed georganiseerd is. In een bepaalde straat worden alleen tapijten en textiel verkocht terwijl je in een straat verder op thee en kruidhandelaars tegenkomt. En wanneer je een beetje snapt hoe de Soek in elkaar zit kun je er eigenlijk heel leuk shoppen. Als je maar niet te enthousiast wordt, want er zijn zoveel naamloze straatjes dat het net een soort doolhof wordt. Grote soeks hebben vaak een lange, centrale overdekte hal die voor en achteraan kan worden afgesloten door een grote poort. In die hal vind je de winkels die duurdere voorwerpen als goud zilver en juwelen verkopen. ’s Nachts gaan de poorten dicht waardoor deze handelszaken extra beveiligd zijn. Ook is het zo dat de handelaren op de soek geen prijskaartjes aan hun artikelen hangen. ! Als koper wordt er maar van je verwacht dat je alleen waar je belangstelling voor hebt, om daar voor over de prijs te onderhandelen. Marokkanen zijn er al goed in en die zullen dan ook snel tot een overeenkomst komen over de prijs. Maar er zijn ook veel toeristen en die hebben het er moeilijker mee. Want die handelaars zijn wel vriendelijk, maar niet dom. Ze zijn bereid om gewoon een uur lang te onderhandelen over de prijs. Maar ze bieden meestal wel wat thee aan en uiteindelijk krijg je het meestal toch voor een lagere prijs dan als eerst werd gevraagd. Bronnen: Het boek: Marokko van de serie Landen van de wereld, geschreven door William Mark Habeeb. Conclusie Hier geven we antwoord op de vraag: Wat voor invloed heeft de Islam op Marokko? Toen de islam net in Marokko kwam, had deze godsdienst een hele grote invloed op dit land. Het was niet alleen een nieuwe godsdienst, maar het nam ook een nieuwe taal (het Arabisch) en nieuwe tradities en gebruiken met zich mee. Uiteindelijk is deze Godsdienst de grootste in Marokko geworden. In Nederland is het vrij normaal dat je niet gelovig bent, maar in Marokko geloofd bijna iedereen in de islam. Ze proberen zich ook aan de voorschriften te houden, ze bidden bijvoorbeeld zelfs op het werk, in Nederland vinden de meeste mensen dat nogal raar, maar in Marokko is dat heel normaal. Ook klinkt er 5 keer per dag een soort gezang (dat komt vanuit een torentje, een minaret, op de Moskee), dat is een oproep om te bidden naar Allah. Als ze dat gezang horen gaan ze bidden. In Marokko zie je de islamitische godsdienst vooral terug in de oude islamitische bouwkunst, bijvoorbeeld in de moskeeën en koranscholen. De vrouwen dragen vaak sluiers en hoofddoeken. In de Koran staat namelijk dat ze zich moeten bedekken voor alle mannen, behalve hun man, vader, schoonvader en broer. In de grote steden hebben de vrouwen vaak meer vrijheid en dragen ze soms ook gewone kleren. De mannen dragen in Marokko vaak tulbanden en lange gewaden, ook wel djellaba’s genoemd.