Titanic

Hoofdstuk 1: De bouw In opdracht van de White Star Line werd de Titanic gebouwd op de scheepswerf van Harland en Wolff in Belfast. White Star Line wilde met de Titanic concurreren met Cunard Line’s Lusitania en Mauretania. Titanic en haar zusterschepen, de Olympic en de Brittanic moesten de grootste passagierschepen ter wereld worden. De bouw van de Titanic begon op 31 maart 1909, waar 14.000 arbeiders aan werkten. In 1911 werd de romp voor het eerste te water gelaten, en een jaar later was het schip klaar voor vertrek. De scheepsromp werd verdeeld in 16 compartimenten. Als er 4 vol met water zouden lopen, zou de Titanic nog verder kunnen varen. Het schip zou onzinkbaar zijn. Als kapitein werd Edward Smith aangesteld. Hoofdstuk 2: De Inrichting Het schip was 269 meter lang en 28 meter breed, en woog zo'n 46.000 ton. De Titanic kon 43 kilometer per uur varen. De overgebleven gassen werden losgelaten door een van de vier schoorstenen, waar er maar drie echt nodig waren, de vierde was er maar voor de sier. De 2223 passagiers en bemanningsleden waren opgesteld in de eerste, tweede en derde klas. De derde klas bestond uit kleine hutten op de onderste dekken van het schip. De tweede klas hutten zaten in het achtersteven. De eerste klas was het meest luxueus, veel rijke mensen sliepen in de eerste klas hutten. Er waren ook veel liften voor de eerste klas passagiers, die de mensen tussen de dekken voerden. De Titanic had heel veel plekken waar je kon ontspannen, en ook veel eetzalen. Ook had het schip heel veel plekken waar je jezelf kon vermaken: een zwembad, een sporthal, een Turks stoombad, een bibliotheek en een squashveld.
Hoofdstuk 3: De Ramp Het begon allemaal in de nacht van 14 april. De zee was rustig en de lucht was helder. De koers was iets naar het zuiden bijgesteld, omdat er meldingen waren voor ijsbergen. Om 11.40 ’s avonds zagen twee matrozen de ijsberg. De eerste stuurman liet de stoommachines stoppen, en wou naar de tegenovergestelde richting. Maar een botsing was onvermijdelijk, en het schip schraapte met haar rechterkant langs de ijsberg. Meer dan een kwart van de romp werd opengereten, en 5 waterdichte compartimenten liepen vol met water. Het gewicht van dat water was zo hoog, dat de Titanic begon te hellen. Nadat het schip gestopt was met varen, en gecontroleerd werd, was het duidelijk dat het schip ging zinken. Kort na middernacht werden de reddingsboten klaargemaakt. De Titanic had 20 reddingsboten, waar in elke boot gemiddeld 60 mensen in konden. Dus alle boten bij elkaar konden 1200 mensen dragen, dat was lang niet genoeg. De eerste reddingsboot, nummer 7, ging om 12.40 te water, met maar 28 mensen aan boord. De eerste en tweede klas passagiers, konden makkelijk en snel aan dek komen, maar voor de derde klas passagiers was dat wel een stuk moeilijker. De stewards hielden de deuren voor de derde klas passagiers dan ook een tijd gesloten, zodat het niet te druk werd. Intussen werden noodsignalen naar de meest dichtbij liggende schepen gestuurd. Ze lagen allemaal te ver weg om in actie te komen. Alleen een schip, de SS Californian, kon al vanaf de Titanic gezien worden. Maar de telegraaf van de SS Californian was al naar bed, en kon het dus niet ontvangen. Daarna werd het vuurwerk afgestoken, in de hoop dat de SS Californian hun zou zien. Bij de reddingsboten waren er veel problemen. Veel passagiers waren niet van plan om in de boten te stappen. De officieren lieten vooral vrouwen en kinderen in de boten, de mannen mochten er bijna alleen maar in als er nog plek over was. Pas toen de boeg langzaam onder water verdween, wouden de mensen sowieso in de boten stappen. Om 2 uur ’s nachts was de hele boeg verdwenen, en waren alle reddingsboten te water gelaten, op twee na. Om 2.10 helde de Titanic zo ver naar voren dat de schroef zichtbaar werd. De voorste schoorsteen brak af, waardoor de brug vernield werd. De mensen die nog op de boot waren, sprongen van paniek eraf om een reddingsboot te bereiken, of renden naar de achtersteven. Om 2.15 viel de stroom uit. Snel daarna brak het schip in tweeën, tussen de achterste schoorstenen, en zonk daarna het achtersteven. De meeste slachtoffers zijn in het zeewater omgekomen aan onderkoeling. Twee reddingsboten gingen terug om mensen op te pikken, en daardoor zijn er maar 6 mensen gered. Edward Smith, de kapitein, had het ook niet overleefd. De RMS Carpathia kwam 2 uur na het zinken van de Titanic op de plek van de ramp, en haalde de overlevenden aan boord. De mensen in het water konden niet meer gered worden. Van de 2223 passagiers hebben er 706 de ramp overleefd. Hoofdstuk 4: De tijd erna Twee jaar na het zinken van de Titanic, hadden de mensen plannen om het wrak van de Titanic te bergen. Maar het geld ervoor was er niet. Pas na de Tweede Wereldoorlog ontstonden er nieuwe plannen. Ze zochten de bodem af, maar konden niks vinden. In 1983 gebeurde dat weer, maar weer zonder succes. In 1985 werd het serieus. Na lang zoeken vonden ze het eerste grote voorwerp van de Titanic, een van de stoomketels. Later werd het halve schip gevonden, wat er nog mooi uitzag. Verder zijn er nog veel expedities gemaakt, om spullen mee naar boven te nemen en foto’s te maken. Het aantal boeken dat de Titanic als onderwerp heeft, is ongveer 200. Er zijn verschillende films en toneelstukken over de Titanic gemaakt. De eerste film, Saved from the Titanic, kwam al een maand na de ramp uit, met in de hoofdrol Miss Dorothy Gibson, een Titanic overlevende. Het stuk ‘RMS Titanic, SOS 1912’ , gemaakt in 1996 werd erg beroemd. De mooiste film van vroeger is ‘A Night to Remember’. De bekendste film is ‘Titanic’, (1997) die $200 miljoen kostte, 11 Oscars won, en de meeste bezoekers ooit trok. Conclusie We vonden het een leuk verslag om te maken. Het is een heel erg mooi onderwerp, en nou ben je ook een beetje achter het hele verhaal gekomen. Het is een heel erg tragisch, maar wel boeiend verhaal.