Abortus

Abortus Provocatus - Inhoudsopgave Wat en hoe Abortus Provocatus. Inleiding
Wat is Abortus Provocatus? Welke manieren abortus/leeftijd embryo? Redenen voor het kiezen van een abortus. Lichamelijke gevolgen? Psychische gevolgen? Abortus Provocatus en de wereldgodsdiensten. de VBOK
Onze mening
Conclusie Inleiding Wij, Agnita en Suzanne, hebben dit onderwerp gekozen en niet de andere, omdat dit een behoorlijk actueel onderwerp is, en we er graag meer over wilden weten. Volgens ons houdt ons onderzoeksgebied over hoe en wat abortus is. Hoofdvraag: Wat en hoe Abortus Provocatus. Deelvragen: - Wat is Abortus Provocatus? - Welke manieren abortus/leeftijd - Redenen voor het kiezen van een abortus. - Lichamelijke gevolgen? - Psychische gevolgen? Extra: - Abortus Provocatus en wereldgodsdiensten - VBOK - Onze mening Wat is Abortus Provocatus? Abortus provocatus betekent letterlijk: “kunstmatig opgewekte vruchtafdrijving”. Die vorm wordt dus onderscheiden van een spontante abortus (miskraam), waarbij de zwangerschap vanzelf eindigt, vaak omdat het embryo afwijkingen heeft en zelf afsterft. In Nederland worden jaarlijks ruim 25000 abortussen verricht: 23000 in abortusklinieken en ongeveer 2000 in ziekenhuizen. Vergeleken met andere landen worden er in Nederland relatief weinig abortussen uitgevoerd. Dat komt vooral doordat veel mensen op een goede manier voorbehoedsmiddelen gebruiken. Ruim 57% van de vrouwen die abortus plegen zijn autochtoon, wat betekent dat 43% allochtoon is. De categorie allochtone vrouwen, zijn vrouwen uit Suriname, Turkije, Marokko en de Nederlandse Antillen. Maar ook de vrouwen die in Nederland wonen, omdat ze moesten vluchten uit hun eigen land en hier asiel hebben aangevraagd. Door de toename van vrouwelijke vluchtelingen en asielzoekers in Nederland, komen er ook steeds meer vrouwen naar abortusklinieken. Vroeger kwamen veel vrouwen uit de omringende landen, zoals Duitsland, Engeland, Spanje, Frankrijk, enzovoorts, maar nu hebben die landen hun eigen abortusklinieken. Abortus is toegestaan in Nederland als: - de vrouw dit vrijwillig besluit. - de vrouw er met een arts over praat. - de vrouw vijf dagen nadenkt over de beslissing (wachttijd) - de abortus in een kliniek of ziekenhuis wordt uitgevoerd met een vergunning.
Welke manieren abortus/leeftijd embryo Abortus kan op drie verschillende manieren verricht worden: - Zuigcurettage/vacuümaspiratie (meest gebruikte methode) Voor deze behandeling verblijft de vrouw ongeveer 2 tot 3 uur in de kliniek. Deze methode wordt toegepast tot ongeveer 11 weken na de conceptie. Na de aanmelding en het intakegesprek volgt het vooronderzoek. Meestal gebeurt dit met echoscopie, omdat dat de beste manier is om de zwangerschapsduur te bepalen. Dan volgt de behandeling. De vagina en de baarmoedermond worden ontsmet en de baarmoedermond wordt daarna verdoofd. Met dilatatoren (staafjes van verschillende dikte) wordt de baarmoeder opgerekt. Als de opening groot genoeg is, wordt er een slangetje naar binnen gebracht. De zuigbuis wordt aan een vacuümpomp bevestigd. Eerst wordt het vruchtwater en daarna wordt het vruchtzakje en het embryo uit de baarmoeder gezogen. - Methode Finks
Deze methode wordt gebruikt als de foetus 11 weken of ouder is. In deze fase van ontwikkeling is het kraakbeen van o.a. het hoofdje gehard tot boten kan er daarom geen zuigcurettage meer plaatsvinden. Het foetus wordt in kleine delen met een bepaalde tang naar buiten gebracht. Daarna word de baarmoeder nagecuretteerd om te voorkomen dat er nog deeltjes achterblijven. Net als bij zuigcurettage controleert ook hier de aborteur of alles compleet is. Deze ingreep gebeurt onder narcose en word gedaan tot de 16e week van de zwangerschap. Deze methode is genoemd naar de engelse aborteur Finks, die hem uitgevonden had. - Prostglandines
Deze behandeling wordt toegepast tussen de 18 en 20 weken van zwangerschap. De vrouw krijgt het hormoon prostaglandine toegediend, daardoor komen de weeën op gang en word het kind uitgestoten, net zoals bij een gewone bevalling. Vlak voordat het baby’tje eruit komt word de vrouw onder narcose gebracht. Het baby’tje sterft omdat het nog te jong is om te overleven. Meestal blijft de vrouw 24 uur in de kliniek. De zoutpunctie ( een injectie met keukenzout) word toegepast wanneer de vrouw drie tot zes maand zwanger is. Deze methode wordt wordt in Nederland nauwelijks gebruikt. Net als het toepassen van een keizersnede, dit gebeurt alleen als misvormd of (ernstig) gehandicapt is. Nadat het levend geboren is, laten ze hem/haar sterven, of helpen ze erbij. Lichamelijke gevolgen Het gebeurt niet vaak dat er lichamelijke gevolgen zijn, dit komt omdat het medisch en technisch gezien een eenvoudige en verantwoorde ingreep is. De percentages van lichamelijke gevolgen zijn zeer gering, 0,1 t/m 1,3%. Hier komen de mogelijk lichamelijke gevolgen op een rijtje: - Complicaties tijdens de ingreep - Perforaties van de baarmoederwand. - Beschadiging van de baarmoederwand. - Bloedingen - Stollingen - Complicaties tot 2 à 3 week na de abortus - Infectie - Ontsteking van het bekken - Bloedingen - Achterblijven van embryonale delen - Complicaties op lang termijn - Blijvende onvruchtbaarheid - Stoornissen in de menstruatie - Mogelijke gevolgen voor een eventuele latere zwangerschap - Een spontane miskraam, dit komt omdat door het oprekken van de baarmoederwand er onvoldoende placenta wordt gemaakt. Daardoor kan het kind dus niet blijven leven. - Vroeggeboorte, het kindje is achter in zijn ontwikkeling of word doodgeboren. - Moeilijke bevallingen - Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, dit is levensgevaarlijk voor de moeder omdat het kindje dus niet in de baarmoeder groeit maar in één van de eileiders. Zodra het kindje groter word knapt de eileider, het kindje sterft, en de moeder kan zoveel bloed verliezen dat het levensbedreigend word. Psychische gevolgen Naar de lichamelijke gevolgen van abortus is in het begin nauwelijks onderzoek gedaan, dit is best vreemd als je nagaat dat bij de beslissing van de vrouw de lichamelijke gevolgen nauwelijks een rol spelen. Onderzoek heeft ook uitgewezen dat 10 tot 20% van de vrouwen die abortus achter de rug hebben in meer of mindere mate in ernstige psychische problemen kunnen komen en hulp nodig hebben. De problemen die vrouwen kunnen hebben na een abortus zijn onder andere: Identificatie problemen Als vrouwen die een abortus hebben gepleegd zwangere vrouwen, baby’s of kinderen zien kan de herinnering aan hen eigen zwangerschap en abortus worden opgeroepen. Deze vrouwen identificeren zich dus met andere vrouwen, ze denken dan: Ik had ook zo hoogzwanger kunnen zijn, of: Ik had ook zo’n lief klein baby’tje kunnen hebben. Ook kunnen ze veel moeite hebben met alles wat maar een beetje met zwangerschap te maken heeft. Ook kunnen alle herinneringen weer boven komen op de uitgerekende datum ( de verjaardag) van het kind.
Schuldprobleem Omdat abortus provocatus ongeveer hetzelfde is als een miskraam, is er net als bij een miskraam ook rouwverwerking nodig. Maar het rouwproces bij abortus loopt veel moeilijker omdat het in principe je eigen schuld is, je had er zelf de hand in. En al is abortus provocatus maatschappelijk geaccepteerd, het blijft moeilijk om er over te praten. Vaak gebeurt het dat gevoelens van spijt, schuld of van rouw niet erkend of herkend worden. Depressiviteit Het kan gebeuren dat de vrouwen depressief worden. Gedragsveranderingen of gedragsstoornissen. Deze kunnen onder andere door depressiviteit ontstaan. Ze zijn niet goed te herleiden, en ze worden zelden in verband gebracht met een eerder ondergane abortus. Natuurlijk krijgen vrouwen die een abortus hebben gehad niet standaard psychische problemen, het komt immers ook voor dat slachtoffers van concentratiekampen, overvallen en gijzelingen ongeschonden uit dit soort situaties komen. Er zijn ook vrouwen die juist ‘sterker’ worden door hun beslissing. Het is heel moeilijk om van te voren te zeggen dat dié vrouw er niet gevoelig voor is en die andere wél. Redenen voor het kiezen van een abortus. Vitale indicatie
Hierbij gaat het over de vrouwen wiens leven wordt bedreigd door de zwangerschap. Hierbij stijgen de levenskansen van de vrouw erg veel als de zwangerschap zal worden afgebroken. Dit komt steeds minder voor door de medische vooruitgang, ook spreekt men in deze gevallen niet echt van abortus omdat de ingreep niet de bedoeling heeft om de geboorte van een kind te beletten maar om het leven van de moeder te redden. Omdat ze in dit geval gedwongen afstand moesten doen van hun verwachte kind, is het leed meestal erg groot. Medisch-Somatische indicatie
Hierbij betekent de vooruitgang van de zwangerschap een directe of ernstige bedreiging voor de lichamelijke gezondheid van de moeder. Het is dikwijls erg moeilijk om te voorzien tot hoever de zwangerschap een invloed zal hebben op de gezondheidstoestand van de moeder. Dit komt erg weinig voor, en het word steeds minder door de vooruitgang van de gynaecologie. Het leven van de moeder dient voorop gesteld te worden. Medisch-Psychische indicatie

Hierbij betekent de zwangerschap een directe of ernstige bedreiging voor de psychische gezondheid voor de moeder. Het gaat dus over ernstige psychiatrische ziektebeelden zoals zware depressies, psychoses en neigingen tot zelfmoord. Al is het een noodzaak dat de vrouw abortus krijgt, is het niet de goede oplossing omdat de psychische problemen alleen maar erger worden door de schuldgevoelens. Eugenetische indicatie
Hierbij gaat het over een abortus bij baby’s die waarschijnlijk of zeker een zware aangeboren afwijking (zwaar gehandicapt) heeft. Wanneer de moeder draagster is van de ziekte heeft 50% van haar mannelijke kinderen kans om de ziekte te krijgen, en 50% van haar vrouwelijke kinderen kans ook net als hun moeder ook draagster te zijn. (vrouwen kunnen alleen maar draagster zijn) Ethische-Criminele indicatie
Hieronder vallen de zwangerschappen ontstaan door verkrachting, misbruik van minderjarigen, ontoerekeningsvatbare vrouwen/meisjes (verstandelijk gehandicapt) en incest. de VBOK De VBOK is de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind. De VBOK wil aan iedereen duidelijk maken dat er vanaf de bevruchting sprake is van een menselijk leven, en dat dit leven mèt het leven van de moeder beschermd moet worden. Ze willen dit duidelijk maken door middel van drie doelstellingen. Deze drie doelstellingen zijn: - Goede hulp geven aan ongewenst zwangere vrouwen en meisjes - Voorlichting geven over het ontstaan en het groeien van het ongeboren kind. - Duidelijk maken waarom het leven beschermd moet worden. Al is de VBOK erg tegen abortus, toch helpen ze ook vrouwen en meisjes die een abortus provocatus achter de rug hebben, en daardoor psycho-sociale problemen hebben. Dit doet de VBOK omdat, al zijn ze tegen abortus provocatus, toch de overtuiging hebben dat vrouwen in nood altijd geholpen moeten worden. Als een vrouw (of meisje) de VBOK belt krijgt ze één van de maatschappelijke werksters aan de lijn, of een opgeleide vrijwilligster, het is in ieder geval altijd een vrouw. De hulpverleners bespreken samen met de vrouw/het meisje waarom de zwangerschap niet gewenst is en zoeken een oplossing. De hulpverleenster blijft helpen totdat de vrouw/het meisje de situatie zelf weer aankan. Meestal blijft de hulp doorgaan tot na de bevalling. Soms wil het meisje de tijd dat ze zwanger is niet thuis zijn, dan kan ze tot bevalling in een gastgezin terecht. Zij en het gastgezin worden dan begeleid. Ook kan de VBOK helpen met het zoeken naar een andere huisvesting. Abortus Provocatus en de wereldgodsdiensten. Bijna alle godsdiensten wijzen abortus provocatus af. Zij zeggen dat er vanaf de bevruchting (conceptie) sprake is van een mens in ontwikkeling die recht heeft op leven en bescherming. Het Jodendom
In Israël kwam abortus provocatus erg weinig voor. Voor de Joden was het namelijk een schande als je kinderloos was. Ook beschouwden hun kinderen als een zegen, een geschenk van God. (en volgens de Thora ook als een eer) Het Christendom
Christenen hebben door de eeuwen heen altijd al abortus provocatus afgewezen. De meesten doen dit nog steeds. Volgens de meest gangbare christelijke zienswijze, heeft het kind recht op bescherming van zijn leven. Ook als het kind nog niet geboren is. De Islam
Binnen de Islam wordt abortus provocatus over het algemeen niet geaccepteerd, overeenkomstig de Koran. Bij een aantal prominente juristen in het Midden Oosten is abortus absoluut verboden. Ook verbied de Islam dat er met foetussen word geëxperimenteerd. Het Boeddhisme
Het Boeddhisme is erg tegen abortus, die zie je aan deze tekst: Bescherm leven en dood niet, in overeenstemming met de Veda’s. Ook was de embryonale kennis onder de Boeddhisten erg ver ontwikkeld. Onze Mening Agnita: Ik vind het logisch dat mensen abortus laten doen omdat ze verkracht zijn of jonger dan 18 jaar. Maar sommige mensen doen het gewoon omdat ze vinden dat een baby niet in hun leven past, of omdat bijv. Ze vinden dat het slecht is voor figuur. Ik vind dat je het dan niet moet doen omdat het toch een super mini klein levend mensje is, al lijkt et nog niet zo. Dat van sommige geloven of in sommige landen abortus niet mag, snap ik niet. Als je verkracht bent en je wordt daardoor zwanger, wil je het kind toch niet houden? Suzanne: Ik ben tegen abortus omdat ik vind dat niemand zomaar het recht heeft om over leven en dood te beslissen. En dat is wat mensen met abortus wel doen (evenals met euthanasie trouwens). Denk eens aan dat kleine baby’tje .. het lijkt misschien wel niks, maar toch klopt met drie week het hartje al, en is met 11 week het baby’tje al zover gegroeid dat zij/hij alles al heeft! Zelfs de vingerafdruk is dan al hetzelfde als wanneer het kind ouder is. Abortus bij verkrachting vind ik ook niet nodig omdat het baby’tje er niks aan kan doen, toch? Toch snap ik het wel als vrouwen/meisjes dan abortus plegen. En als vrouwen/meisjes echt abortus willen plegen, doe het dan zo snel mogelijk. Want het baby’tje kan met immers met 11 week al pijn voelen!
Conclusie Hoofdvraag: Wat en hoe Abortus
Abortus Provocatus is letterlijk kunstmatig opgewekte vruchtafdrijving. Oftewel, met een chirurgische ingreep wordt het baby’tje uit de baarmoeder gehaald. Dit is dus het tegenovergestelde van spontante abortus, waarbij de vrouw een miskraam krijgt. Voor Abortus Provocatus zijn verschillende manieren: o Zuigcurretage/vacuümaspiratie
o Methode Finks
o Prostaglandines
o Zoutpunctie, keizerssnee
Er zijn verschillende gevolgen na een Abortus Provocatus: Lichamelijke: o Complicaties tijdens de ingreep. o Complicaties tot 2 à 3 week na ingreep. o Complicaties op lang termijn. o Mogelijke gevolgen voor een eventuele latere zwangerschap. Psychische: o Identificatie problemen
o Schuld probleem
o Depressiviteit
o Gedragsveranderingen of gedragsstoornissen
Er zijn verschillende redenen waarom vrouwen/meisjes voor een abortus kiezen: o Vitale indicatie
o Medisch-Somatische indicatie
o Medisch-Psychische indicatie
o Eugenetische indicatie
o Ethische-Criminele indicatie