Turkije

Inleiding Turkije is een land dat tussen de werelddelen Azië en Europa ligt. De stad is Istanbul en ligt in twee werelddelen, de ene helft in Europa en de andere in Azië. Ankara is de hoofdstad. Turkije is een republiek. De oppervlakte van Turkije is 780.580 km2 dat is 21 keer zo groot als Nederland. Er wonen 66,77 miljoen mensen. De bevolking bestond in 1983 voor 85,7% uit Turken en 10,6% waren Koerden. De bevolkingsgroei was tussen 1985 en 1990 gemiddeld 20,6% per jaar. 37% van de bevolking is jonger dan 15 jaar. De dichtstbevolkte provincies zijn de westelijke, die langs de Zwarte zee en de provincies Adana en Hatay aan de Middellandse Zee. Ruim 55% van de bevolking woont in steden. Turkije heeft 2 hooglanden. Het hoogland van Anatolie en het Armeense Hoogland. Het hoogland van Anatolie bestaat uit een ca. 2000-2500 m hoge, boomloze, deels woestijnachtige hoogvlakte. Het Armeense hoogland bestaat voor een groot deel uit vulkanische gesteenten. De gemiddelde hoogte van het Armeense hoogland is ongeveer 1650 m. In het noorden en zuiden is het gemiddeld 4000 m hoog. Turkije is een groot land en grenst aan acht landen. Met Armenië, Azerbeidzjan, Bulgarije, Georgië, Griekenland, Irak, Iran en Syrië. Landen uit allerlei verschillende werelddelen; uit Europa, Azië en het Midden-Oosten. Deelvraag 1: Hoe is het gesteld met de medische voorzieningen in stedelijke gebieden? In Turkije is er niet veel geld beschikbaar voor medische zorg. Er zijn wel ziekenhuizen en artsen, alleen er is weinig geld. 70% van alle artsen werkt dan ook in steden. Het heeft minder medische voorzieningen dan in Nederland. in Turkije moeten er meer mensen van leven dus kan het soms wel armoedig zijn in een ziekenhuis in de stad en staan er vaak hele lange wachttijden voor een behandeling, maar in Nederland is daar soms maar een kleine wachtrij voor. Maar in de steden is het met de medische zorg beter gesteld dan op het platteland. In de grotere steden heb je redelijk goeie ziekenhuizen. Mensen moeten veel geld betalen voor de zorg die ze krijgen, maar lang niet alle mensen hebben het geld om de zorg te kunnen betalen. in Turkije moeten er meer mensen van leven dus kan het soms wel armoedig zijn in een ziekenhuis in de stad en staan er vaak hele lange wachttijden voor een behandeling, maar in Nederland is daar soms maar een kleine wachtlijst voor.
Deelvraag 2: Hoe is het gesteld met de medische voorzieningen in de landelijke gebieden? Op het platteland is weinig aan medische hulp. 70% van alle dokters werken in de stad. Weinig hygiëne, altijd hetzelfde eten en weinig medische hulp hebben veel invloed op de volksgezondheid. Veel voorkomende ziekten zijn:Tyfus, Tuberculose, Malaria en geslachtsziekten. Sinds 1977 bestaat er een nationaal gezondheidssysteem, dat voorlichtings- en inentingscampagnes voert op het platteland. De levensduur bij mannen is ca. 65 jaar. en bij vrouwen ca. 69 jaar. In Turkije zijn er gemiddeld 909 inwoners per arts, terwijl in Nederland dat aantal 400 is. Deelvraag 3: Hoe is het gesteld met de zorg in stedelijke gebieden? In Nederland is de zorg een stuk beter dan in Turkije. Dat komt doordat Nederland ten opzichte van Turkije een rijk land is. Omdat in Turkije het alleen maar beter kan worden met de zorg en omdat Turkije steeds minder problemen heeft en rijker wordt denken wij dat daar de zorg ook beter wordt over ongeveer 50 jaar zou het niveau van zorg in turkije net zo hoog liggen als nu in nederland. Deelvraag 4: Hoe is het gesteld met de zorg in landelijke gebieden? Het is vrijwel in alle landelijke gebieden slecht gesteld met de zorg. Dat komt ondermeer doordat er veel te weinig geld beschikbaar word gesteld. De mensen uit landelijke gebieden meestal naar een stad moeten om zorg te krijgen. De slechte zorg wordt ook verklaard doordat 70% van de artsen in een stad werkt, en in landelijke gebieden komen vrijwel geen ziekenhuizen voor. En als ze er wel zijn, zijn ze in slechte staat van onderhoud. Deelvraag 5: Hoe is het gesteld met de leefbaarheid in landelijke gebieden? De leefbaarheid in Turkije is heel anders dan in Nederland. In Turkije is er een andere cultuur met een ander geloof, de islam. Sommige turken leven geheel volgens dit heilige boek. Andere nemen de regels wat minder streng en zijn gewoon moslim. De leefbaarheid is ook anders dan in Nederland. In Nederland zie je vrijwel in elke straat een boom staan of iets voor kinderen om te spelen. Er is voldoende parkeerruimte en er zijn normale huizen van steen, en in goede onderhoud in vergelijking tot landelijke gebieden in Turkije. De woningen zijn meestal eenvoudig. De oudere huizen zijn van steen en hebben oude daken. De kieren zijn met leem dichtgesmeerd. Voor de nieuwe huizen wordt meestal beton gebruikt. Vaak hebben de huizen maar twee kamers. In de landelijke gebieden is de leefbaarheid nog slechter dan in de steden. Er zijn weinig of zowat geen voorzieningen. Zoals in dorpen daar hebben ze vaak geen elektriciteit of stromend water. Deelvraag 6: Hoe is het gesteld met de leefbaarheid in stedelijke gebieden? In de stedelijke gebieden zit het iets beter met de leefbaarheid. Er zijn wel nog oude krotten wijken waar arme mensen wonen. Maar al neem je bijvoorbeeld Ankara en Istanbul. Ankara kent problemen zoals alle grote steden, weinig goedkope huizen en opstoppingen in het verkeer. De problemen van Ankara zijn niets in vergelijking met die van Istanbul. Daar krioelt het van de voertuigen in nauwe kronkelige straten. Doordat de stad in een dal ligt, blijft de lucht boven de stad ‘hangen’ en is er veel luchtverontreiniging. In Istanbul wonen nu ruim tien miljoen mensen. Voor water worden De stuwmeren en andere waterwingebieden gebruikt rond deze stad, maar zijn niet op deze mensenmassa berekend. In de zomer zijn de reservoirs al een aantal keren vrijwel leeg geweest met als gevolg dat de bewoners van Istanbul lange tijd water op rantsoen kregen. Bij toerbeurt kregen wijken wateruren toebedeeld. Buiten deze uren was het net afgesloten. Het leidingwater wordt niet gezuiverd door een zuiveringsinstallatie. Er zijn veel gevallen bekend van mensen die ziek zijn geworden door het leidingwater, ondanks de ontsmetting van het water met chloor. Het zijn dan ook alleen de ‘armste’ (ongeveer de helft van de bevolking) die dit leidingwater drinken. Rijkere mensen gebruiken ander water, dat wordt aangevoerd in flessen. Als ze voldoende water zouden hebben zou de leefbaarheid ook al beter zijn geweest.
Extra informatie: Economie (cijfers uit 1999) BBP US$ 198,7 miljard
Economische groei –5,1% in 1999; +4,8% in 2000
BBP per hoofd US$ 3.021
Inflatie 65,1% (1999); <40% (2000, schatting) Werkloosheid 7,3% van de beroepsbevolking
Uitvoer US$ 29,3 miljard – belangrijke uitvoerproducten Kleding en textiel, ijzer, staal en metalen, groente en fruit – belangrijkste handelspartners Duitsland, Verenigde Staten, Italië, Rusland, Verenigd Koninkrijk
Invoer US$ 39,8 miljard – belangrijke invoerproducten Machines, mineralen, metalen, chemische producten – belangrijkste handelspartners Duitsland, Verenigde Staten, Italië, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk
Valuta Turkse lira, TL
Buitenlandse schuld US$ 101,8 miljard Ontwikkeling Groeisectoren Toerisme, industriesector, telecommunicatie, handel, fabricage van machines, uitgeversindustrie. Energiesituatie Turkije heeft bruinkoolvoorraden en mogelijkheden voor hydro-elektriciteit. Kolen en olie zijn weinig voorradig. Thermo-installaties zorgden in 1999 voor 60% van de elektriciteitsopwekking. Turkije is in toenemende mate afhankelijk van energie-importen. Het Oost-Anatolië-project (GAP) voor grootschalige irrigatie nadert zijn voltooiing. % inwoners dat leeftijd van 40 niet haalt 9,3% (1998) Alfabetisering 75% (v) tot 92,9% (m) (1998) % mensen met toegang tot veilig drinkwater 49% (1990-1998) % mensen met toegang tot gezondheidszorg 100% (1981-1993) % kinderen tot 5 jaar met ondergewicht 10% (1990-1998)