Christendom

Wat is Christendom?: Het Christendom is een van de vijf grotere wereldsgodsdiensten. Meer dan een miljard mensen in de wereld is christen. Het christendom heeft verschillende stromingen. Zo heb je behoudende en vooruitstrevende christenen. Vooruitstrevende christenen hebben bijvoorbeeld geen moeite met seks voor het huwelijk (als het uit liefde is) of met vrouwelijke priesters. Behoudende christenen denken daar heel anders over. Wel is het zo dat al die christenen ook een aantal dingen gemeen hebben, zoals hun geloof in Jezus van Nazareth. Levensvragen: Wat is belangrijk in het leven? De belangrijkste waarden in het Christendom zijn vrede, gerechtigheid, solidariteit, naastenliefde.
Vrede: Overal op de wereld proberen Christenen vrede te krijgen. Christenen proberen denkbeelden van Jezus van Nazareth over te nemen. Hij is namelijk ermee begonnen vrede op aarde te krijgen en wordt daardoor christenen als de Messias (verlosser) gezien. Gerechtigheid: Het rijk Gods staat naast de vrede ook voor gerechtigheid op de wereld. In het Christendom vinden de christen dat iedereen op de wereld gelijk is aan elkaar. Je moet elkaar dan ook zo behandelen. Christendom geloven niet dat de ene mensen beter is dan de ander, maar de christenen geloven dat iedereen gelijk is. Naastenliefde: Bij veel levensbeschouwingen/ godsdiensten is naastenliefde een belangrijke waarde. Als je in het Christendom het rijk Gods wilt bereiken speelt naastenliefde ook een grote rol. Bij naastenliefde spelen de andere waarden (vrede, gerechtigheid en solidariteit) ook nog een grote rol. Je moet mensen naast je gerechtig en goed behandelen. Je moet vrede met je naasten hebben en tegen je naasten solidair en saamhorig zijn. Solidariteit: Naast vrede en gerechtigheid zijn ook solidariteit en saamhorigheid belangrijke waarden binnen het Christendom. Als mensen in moeilijkheden zitten moet je naar elkaar toetrekken volgens de christenen. Levensvragen: Wat is belangrijk in het leven? De belangrijkste waarden in het Christendom zijn vrede, gerechtigheid, solidariteit, naastenliefde 2. Wie is de mens?: Het bereiken van het rijk Gods staat bij de mensen in het Christendom centraal. De mensen moet samenwerken om ervoor te zorgen om dat te kunnen bereiken. De positie van de mens is dan ook veroorzaakt door ongehoorzaamheid aan Gods wil. De mens heeft redding nodig van de krachten die hem onderworpen maken en vernietigen - angst, zelfzucht, hopeloosheid, begeerte en de bovennatuurlijke krachten van de Duivel, zonde en dood waartegen hij niet opgewassen is. De verlossing komt alleen door geloof in Jezus Christus, dat betekent, in acceptatie van Jezus' opstanding uit de dood als bewijs van Gods macht over de krachten van zonde en dood. Een goede Christen leidt een leven van deugd en gehoorzaamheid aan God uit dankbaarheid aan God voor opoffering van Christus voor de zonden van alle mensen die Jezus Christus accepteren als persoonlijke Verlosser en Heer. Jezus zal wederkeren om te oordelen over de wereld en Gods wet naar de aarde te brengen. Door de wet van God te volgen, zoals beschreven in de Heilige Bijbel, en door Gods zegen, verkrijgt de mens verlossing. Degenen die deze zegening niet verkrijgen, worden (na de dood) naar een hel van eeuwig lijden en vervloeking gezonden. Christenen volgen de ideeën van Jezus om uiteindelijk het rijk Gods te kunnen bereiken. Ze moeten zich dan houden aan de door God opgestelde regels en zich sociaal opstellen dan zal uiteindelijk het rijk Gods bereikt worden. De mens mag tijdens zijn leven gelukkig zijn, maar er zit wel een grens aan. Het volledige geluk zullen de mensen nooit vinden, want de mens zal altijd verlangens blijven houden naar het echte geluk. De mens kan heil niet vinden in zijn eindige bestaan. Dit zal de mens moeten vinden bij God. Je moet er op vertrouwen dat het leven niet ophoudt nadat je bent doodgegaan. Je moet je als mens altijd naar streven om beter te worden. Je moet oplettend zijn ten aanzien van je eigen gedrag, je motieven, je houding en in eerlijkheid afvragen waar je jezelf of je medemens geweld aan doet om zo ernaar te streven beter te worden. Ieder mens is een uniek wezen en deze moeten elkaar behandelen zoals zij zelf behandeld willen worden. Er moet dan ook tussen de mensen vrede en gerechtigheid zijn. De mensen moet elkaar niet willen kapot maken. Als je dat doet wordt je er zelf ook alleen maar slechter van. Je wordt er allemaal beter van als je zo wilt worden behandeld als je zelf. De mens is iets dat een opdracht van God moet vervullen. De gerechtigheid hiervan wordt gezien als een tweevoudige: De mens is rechtvaardig tegenover God door zijn gehoorzaamheid en ook goed tegenover zijn naar en de vreemde. Dat doe je door zorg ervoor te dragen. 3. Hoe leven de mensen met elkaar samen?: Iedere Christenen heeft 6 kerngedachtes. Dat zijn: 1. Liefde: Je moet een liefdevolle inzet hebben voor een ander en wat voor een ander willen doen. 2. Opheffing van geweld: Mensen moet geweld altijd afkeuren en zelf niet bij geweld betrokken zijn

3. Onthechting: De moet niet in de eerste plaats van het leven materiele dingen zetten zoals brood en dat soort dingen, maar naastenliefde. Niet onverschilligheid voor mensen in nood. 4. Gelijkheid: Het gaat om de mens; zijn ras, godsdienst of andere verschillen maakt niet uit. Dat staat overal los van. Iedereen is gelijk. 5. Eindigheid: De mens kent: tegenslag, gebrek armoede en al dat soort dingen in zijn leven en dan sterft hij. Een mateloze inzet om het leed in de wereld te bestrijden en het accepteren van de eindigheid van het bestaan, hoe pijnlijk dit laatste ook moge zijn. 6. Vergevingsgezindheid: het kwaad, mag niet voor eeuwig gelden. Er is altijd een mogelijkheid tot herstel. Vergiffenis schenken betekent dat de ander in rust verder kan leven
Met deze 6 kerngedachtes moet de Christen proberen te leven. Christen moet eerder proberen elkaar beter te maken dan te proberen om elkaar kapot te maken. Iedereen is in het Christendom gelijk. Je dient dan ook iedereen gelijk te behandelen. Christenen leven een heel sociaal leven. De christenen gaan meestal zondags naar de kerk om daar uit de bijbel te lezen en samen liederen te zingen. De christenen leven zo omdat God ze daartoe de opdracht heeft gegeven. Zij moeten van God zorgen voor vrede en gerechtigheid op de aarde. Daar zij in het Christendom dan ook de leefregels voor. De christenen moeten liefde aan elkaar geven en liefde voor God. Je moet elkaar hulp bieden. Zelfs vijanden waarmee je niks mee te maken wilt hebben moet je proberen liefde op te brengen. En ook samen naar kerken en missen toegaan. 4. Wat is de betekenis van lijden en dood?: Door het vertrouwen van christen in God kun christenen vredig sterven. Het is dan ook voor veel mensen belangrijk dat als men overlijdt de familie en vrienden hen daarbij begeleidt. Het is voor ze ook belangrijk dat er een predikant komt bidden. De begrafenis of crematie kent geen voorgeschreven rouwrituelen, zoals bij andere godsdiensten wel het geval is. De nabestaanden kunnen zelf de vorm van een begrafenis aangeven door het lezen van gedichten, leggen van bloemen op de kist, zingen of spreken. Dit allemaal kan vanuit de kerk gebeuren, maar het hoeft niet perse. Christenen geloven in een terugkeer op de aarde. In het christendom komen veel levensvragen voor zoals: Waar ga ik heen als ik dood ga?, Waar kom ik vandaan? Wie ben ik?. Het antwoord op deze levensvragen is God. De mens is voortgekomen uit God en zal er dan ook uiteindelijk weer terechtkomen. De liefde voor elke mens van God zal altijd persoonlijk blijven. Dat is de enige reden die er is waarom er leven zou zijn na de dood. Christenen vinden dat de mensen moeten denken dat hij eindig is, want hoe meer de mens hiernaartoe gaat hoe meer de mens naar de uiteindelijke vrijheid toeleeft. Dat wordt ook wel eens de verlossing genoemd. Als je dood bent en je hebt in de Christelijke God geloofd zal je na je dood herrijzen en een beloning naar verdienste krijgen. De ziel die je in het vorige leven had zal dan worden vergeven. Dit is dan ook een reden waarom de meeste mensen gedoopt worden. Maar in deze tijd geloven de christenen niet meer in reïncarnatie. Christenen geloven dat mensen een ziel hebben die onsterfelijk is. Toch is één van de bekendste visies die van hemel en hel. Christenen kunnen zelf bepalen waar je na je dood heen gaat door het leven dat je leid. Het leven dat je de kans geeft om te kiezen tussen het goede en het kwade. In de hemel is alles goed, het is een soort paradijs zonder kwaad. Als je in deze wereld wilt terechtkomen, moet je wel er echt in geloven. Dat betekent dat in het Christendom zult moeten geloven. Als je hierin niet gelooft zul je er ook niet komen en je hebt slecht daden gedaan dan zul je in de Hel komen. Dit is het huis van de duivel. De hel zien christenen als en strafoord waar men gestraft wordt voor zijn slechte daden die men heeft gedaan tijdens het leven. Maar waar zou die hemel dan toch moeten zijn. Er zijn vele fantasieën over, maar de werkelijke staat beschreven in de bijbel. Hierin wordt de hemel beschreven als het zichtbare universum. Je zult de hemel dan ook nooit zien. In de bijbel wordt beschreven dat God hier zijn zetel heeft.
5. Wat is de natuur? De natuur is in het Christendom een belangrijk iets. De natuur was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens heeft hier de taak voor gekregen deze schepping goed te onderhouden. De christenen hebben dan ook een zeer nauwe relatie met de natuur. God openbaart zich steeds aan de mens met verschillende natuurlijke verschijningsvormen. Het landschap is in de winter veel anders dan in de zomer. De lucht verandert ook steeds. Dieren is ook een onderdeel van de natuur. Ze kunnen namelijk de ene keer aardig en lief tegen mensen zijn, maar op een ander moment ook heel wild en agressief tegen mensen zijn. Streng gelovige christenen zien mensen die natuur iets vernielen dat als verwaarlozing van de schepping. De christenen letten er dan ook op de omgang met natuur en dieren. De christenen kijken naar alles wat met de natuur te maken heeft zoals hoe het met de dieren is gesteld. Het milieuprobleem komt aan bod. Christenen vragen zich dan ook wel eens af waarom de mensen niet gewoon in harmonie met de natuur leven net zoals vele andere wezens doen. Het bos sterft en de rivieren en lucht en al het water op de aarde wordt steeds slechter. Vele planten- en dierensoorten worden met uitsterven bedreigd. Ook stukken van de aarde verdwijnen zoals op de zuidpool. De mens is hiervoor de grootste verantwoordelijke. De mens vernietigd zijn leefmilieu en de natuur voor zijn eigen materiële voordeel. De christenen zoeken het antwoord hiervoor waarom mensen dit doen en kijken dan vooral naar het foute denken van de mens. Sommige dingen worden op de aarde niet meer gezien als een levend wezen. Een plant en een boom zien de mensen niet meer als een levend wezen en deze worden dan ook door de mens uitgeroeid. Zo worden dieren de dupe als gevolg van dierenproeven. En dat terwijl onze voorouders deze nog zagen als een levend wezen. Ze zagen in stenen zelfs nog een levend wezen. Ze zagen het natuurgeweld als goddelijke krachten. Er waren ook zware straffen voor het vervuilen van en water en doden van dieren. De natuur was gelijkwaardig aan de mens. Tegenwoordig is de mens veel meer dan de natuur en is de natuur niks meer. In het Christendom wil men weer dat het gaat zoals vroeger, om samen met de natuur te handelen. Ze willen weer een mooi paradijs op de aarde. Het christendom geeft net als veel andere levensbeschouwingen dan ook de schuld aan de mensen van de slechte natuur. 6. Wat is de tijd? Het doel van het Christendom is eeuwig leven met God in de Hemel, een volmaakt bestaan waarin Gods glorie en gelukzaligheid deel zijn. Het is ook een persoonlijk leven, op verschillende wijzen ervaren door zielen volgens de mate van genade dat bereikt is in het leven. Christenen hebben denkbeelden over de hou de toekomst eruit moet zien hebben hier dan ook een eigen visie op. De gebeurtenissen uit het verleden beïnvloeden de toekomst. In het verleden ziet het Christendom het ontstaan van het christendom door een groep joden die hem zagen als de Messias en de ideeën van Jezus zijn gaan volgen. Deze ideeën hebben tot de visie van het Christendom op de toekomst geleid. Lang geleden zag men het Christendom als een spirituele zwarte dood die uit het zuiden opkwam rukken net zoals de pest die zich in die tijd over Europa verspreidde. Mensen uit die tijd kregen ineens heel andere denkbeelden. Het was toen ineens niet meer goed om rijk te zijn, want de armen zouden de aarde erven na de door. Het was niet meer goed dat mannen en vrouwen gelijk waren. In die tijd werden dan ook vele vrouwen verbrand. Veel gebeurtenissen uit het verleden van het christendom, hebben geleid tot waar christenen nu in geloven en in de toekomst zullen blijven geloven. Het verleden heeft er dan ook voor gezorgd dat het Christendom overal over de wereld is verspreid. Kruistochten zorgden ervoor dat het Christendom over Europa verspreid werd.In de toekomst heeft het Christendom zich vertakt tot allerlei verschillende stromingen. Overal op de wereld volgen christenen de ideeën van Jezus. Christenen gaan naar de kerk en houden feesten bij belangrijke gebeurtenissen uit het verleden. Christenen zien het heden dan ook als een tijdperk waarin men zou moeten werken aan wereldvrede en gerechtigheid. In de toekomst zal het Christendom zich dan ook blijven verspreiden over de hele wereld en christenen zullen de ideeën van Jezus van Nazareth blijven volgen. Een rijk van vrede en gerechtigheid zal nooit op aarde komen. De oorlogen zullen altijd blijven doorgaan. Toch zullen christenen erin blijven geloven dat er aan al deze ellende een eind zal komen. De mens zal zich toch steeds meer gaan betrekken met geloof. Christenen zullen toch nog geloven in leven na de dood als men goed heeft geleefd. De visie van christenen op de toekomst is dat er wereldvrede zal ontstaan en uiteindelijk het rijk Gods. De meeste mensen lijden aan stress en gaar eraan dood. Als er meer harmonie en vrede in de wereld is mensen meer ontspannen zullen reageren en hun gezondheid zal verbeteren. Toch zien veel mensen het rijk Gods als een onbereikbaar doel. Mensen denken dat het rijk Gods er nooit zal komen omdat het te onrealistisch is een wereld zonder geweld waar iedereen gelijkwaardig wordt gehandeld en gerechtigheid heerst. Maar christenen geloven erin dat dit er ooit zal komen. Christen geloven dat als iedereen zo goed mogelijk volgens de regels van God leeft en iedereen zijn naasten lief heeft dit rijk er zal komen. Wie is god volgens de Christenen?: God kunnen we ervaren door in de bijbel te lezen ('het woord van God'). In dat boek lees je op elke bladzijde over hoe mensen toentertijd God ervaren hebben. God laat zich zien in deze verhalen. Vandaar dat we zeggen: God heeft zich aan de mensen geopenbaard. God steekt dus een hand uit naar ons, God is ook te ervaren in alle goede dingen die er nu gebeuren: leerlingen die elkaar helpen met huiswerk,, de liefde tussen mensen, iemand die een buurjongen in nood helpt, enz.God kun je dus op verschillende manieren ervaren. Maar wie is eigenlijk God, in de ogen van een Christen? In de bijbel wordt op verschillende manieren over God gesproken: God is één, God is de schepper, God is de bevrijder enz. 1. God is één: Christenen gaan er vanuit dat er één god is die zich op drie manieren kenbaar maakt aan de mensen. God heeft dus drie manieren om er te zijn: * 1. God de Vader * 2. God de Zoon * 3. God de Heilige Geest
God is als een vader bij mensen betrokken. Hij geeft om mensen, hij beschermt ze. God de Vader is een God die persoonlijk betrokken is op de mensen. God houdt van mensen als een vader van zijn kinderen. In Jezus is God zelf onder de mensen gekomen. In Jezus wordt zichtbaar wie God is. Via Jezus heeft God aan de mensen een heerlijk toekomst laten zien. Jezus noemen we de Zoon van God. God de Heilige Geest is een God die mensen bezielt. Hij spoort de mensen aan de weg van Jezus te volgen. God is dus drie in een. Vandaar dat we spreken over 'drie-eenheid' (triniteit). 2. God is een bevrijder: In de verhalen in de bijbel wordt God door de mensen als een bevrijder ervaren. God staat aan de kant van de mensen die het moeilijk hebben. In het Oude Testament wordt gesproken over de bevrijding va het joodse volk uit de slavernij in Egypte. De Joden hadden zonder meer het gevoel dat ze bevrijd waren door God. Het Nieuwe Testament laat zien dat Jezus het opneemt voor de armen en verdrukten. Hij komt op voor zieken, melaatsen en andere marginale figuren.
3. God als schepper: Christenen gaan ervan uit dat God de oorsprong van alle leven is. God als schepper van hemel en aarde. Dat betekent dat God de aarde aan de mens heeft gegeven om van te genieten en om op een verantwoorde manier te bewerken, dus zonder dingen kapot te maken. Inspirerende christelijke personen: Jezus van Nazareth: Jezus van Nazareth is de belangrijkste figuur van het christendom. Hij kwam uit Nazareth, vandaar zijn naam. Hij wordt ook wel Jezus Christus genoemd, dat een eretitel is. In het Grieks betekent Christus immers 'de gezalfde'. Een Joods leraar: Jezus is een raddi geweest. Een rabbi is een joodse leraar. Hij trok rond in het gebied dat wij nu kennen als Israël. Hij sprak mensen toe. Op een gegeven moment kreeg Jezus een groepje leerlingen. Hij onderwees hen over de Joodse heilige boeken, met name de Thora ( Christenen kennen de Thora als onderdeel van de bijbel). De leerlingen waren onder de indruk van Jezus. Zij werden door hem geïnspireerd en vonden dat hij heel verstandige dingen zei; daarom sloten ze zich bij hem aan. In de lessen van Jezus en in zijn manier van leven ging het vooral om twee dingen: 1. Veel mensen leefden niet naar de regels van de heilige boeken. Zo waren er grote verschillen tussen arm en rijk. De joodse leiders hielden zich niet echt met de zaak van god bezig, aldus Jezus. 2. In dun heilig boeken verwachtten de joden een bevrijder: iemand die vrede, vrijheid en geluk zou brengen. Kortom de ideale wereld: het Rijk van God zou spoedig komen. Maar dat betekende wel dat iedereen nu beter zou moeten gaan leven. Het Rijk van God komt niet vanzelf, mensen moeter er aan meewerken. Jezus zei dan ook: Het Rijk van God is nabij, bekeert u. Maarten Luther: Ook Maarten Luther geldt als een inspirerende persoon binnen het christendom. Hij is een van de grondleggers van het protestantisme. Hij werd geboren in 1483 te Eisleben. Luther studeerde rechten. Vervolgens trad hij - na een hevige innerlijke crisis - in bij de Augustijner monikken. In 1507 werd hij tot priester gewijd en in 1512 promoveerde hij tot doctor in de theologie. Luther vond dat de katholieke kerk het niet goed deed. Zo noemde hij de volgende punten: 1. De paus was heel belangrijk in de katholiek kerk. Luther zie Water er in de bijbel staat is veel belangrijker. Een christen moet leven zoals het staat in de bijbel. De mening van de bijbel gaat voor de mening van de paus! 2. De katholiek kerk zie: Mensen komen in de hemel door veel spijt te hebben voor de slechte dingen die ze gedaan hebben. Ook goede werken kunnen daar een bijdrage aan lerveren. Luther was het daarmee niet eens. Hij zei: Alleen als je gelooft kom je in de hemel. Als je niet gelooft zul je het nooit halen. 3. Voor de katholieke kerk werd de buitenkant van het geloof steeds belangrijker. Denk aan de rijkdom, de pracht en de praal van de kerken destijds. En ook de bedevaarten de optochten en de aanstootgevende levensstijl van de leiders van de kerk, zoals de bisschoppen en de paus. Luther was het hier niet mee eens. Hij zei: De kern van het christendom is het woord van God en dat vind je in de bijbel. Het katholicisme is teveel bezig met allerlei poespas eromheen. 4. De katholiek kerk ging uit van zeven sacramenten: de doop, het vormsel, de eucharistie, de biecht, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk. Luther zei: er zijn maar twee sacramenten: de doop en het avondmaal. Deze zijn ingesteld door Christus zelf en de andere vijf zijn bedacht door de katholieke kerk. Ze zijn niet echt. Christelijke organistaties: Kerken: Het Christendom is in de loop van de eeuwen nogal verdeeld geraakt. Zo vond er in 1045 na Christus een breuk plaats tussen de katholieke kerk van Rome en de Oosterse katholieke kerken van Constantinopel> Deze breuk werd niet zozeer veroorzaakt door echt grote verschillen van mening over het geloof maar wel door de verschillende opvattingen over de organisatie van de kerk. Zo zag de katholieke kerk de paus als iemand met een goddelijk gezag en als opvolger van de apostel Petrus. Oosterse kerken zagen de paus als bisschop van de eerste stad van het rijk: als eerst onder gelijken. Deze opvattingen botsten. Ook over het celibaat werd verschillend gedacht. In het Westen was er het verplichte celibaat voor priesters, terwijl in het Oosten ook gehuwde manner priester konden worden. In de 16e eeuw scheidden zich een aantal groepen af van de katholieke kerk die we nu protestantse kerken noemen: * lutherse of evangelische kerken (gebaseerd op Luther). * Hervormde of gereformeerde kerken (Calvijn); * Doopsgezinden; * Anglicanisme (1434) In de latere eeuwen zijn uit deze grote protestantse richtingn nog weer nieuwe groepen voortgekomen zoals piëtisme, methodisme, baptisme, quakers, pinksterbeweging, etc.
Feest-en Gedenkdagen: Vasten: De vastentijd duurt 40 dagen. In deze tijd gaan de christenen zich voorbereiden op het paasfeest. De eerste dag van de vastentijd noemt Aswoensdag. Als je op die woensdag naar de Kerk gaat, krijg je waarschijnlijk een beetje as op het voorhoofd. Waarom doen ze dat? Zo laten ze zien dat ze spijt hebben van hun zonden en het herinnert hen aan de dood. Sommige christenen eten geen vlees of vet tijdens deze periode. Andere drinken geen wijn en eten geen zoetigheid (dus geen snoepjes, chips, wafels,...). Waarom doen sommige mensen dit? Zo kunnen ze beter begrijpen hoe Jezus geleden heeft. Witte donderdag: Dit is de donderdag voor Pasen. Dan wordt Het Laatste Avondmaal herdacht. Die avond zat Jezus met zijn 12 apostelen ronds te tafel. Die nachts werd Jezus verraden door Judas, een van zijn leerlingen. De naam Witte Donderdag komt van het witte kleed dat de priester tijdens de eucharistieviering draagt. Goede vrijdag: De dag na Witte Donderdag is Goede Vrijdag. Dus dit is de vrijdag voor Pasen. Op deze dag herdenkt men de kruisiging van Jezus. Stille zaterdag: Stille zaterdag is de zaterdag voor Pasen. Dan denkt men aan de tijd dat Christus dood lag in zijn graf. Pasen: Bij Pasen herdenken de christenen de herrijzenis van Jezus uit het graf, op de derde dag na zijn kruisiging. Veel mensen gaan dan naar de Kerk en schenken mensen elkaar vaak narcissen, dit zijn echte paasbloemen. Deze paasbloemen kunnen een witte kleur hebben. Deze witte kleur staat voor onschuld, omdat Jezus ook onschuldig aan het kruis gestorven is. Palmzondag: Op Palmzondag herdenkt men de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem. De mensen heetten Jezus welkom door palmtakken voor hem neer te leggen.
Hemelvaart: Men viert Hemelvaart 40 dagen na het opstaan uit Jezus graf. Op Hemelvaart gaan nog steeds veel mensen een wandeling maken of een eindje fietsen. Dit komt van een oud gebruik van vroeger:ze stonden toen op Hemelvaartsdag om drie uur s`nachts op, wandelden met hun blote voeten door het gras, dansten en zongen. Pinksteren: De naam Pinksteren komt van het oud-Griekse woord pentakosta, dat 50e betekent. Pinksteren wordt dus 50 dagen na Pasen gevierd. Christenen herdenken dan hoe de apostelen van Jezus Gods heilige geest ontvingen. Allerheiligen: In de naam hoor je het al: gedenkt alle heiligen. De meeste mensen bezoeken op die dag de graven en denken zo aan diegene die gestorven zijn. Kerstmis: Kerstmis is het tweede grote feest van de christenen. Men viert dan de geboorte van Jezus. Het begint 4 zondagen voor eerste kerstdag met advent. Alle kerken , behalve orthodoxe vieren kerstmis op 25 december. De meeste orthodoxen vieren het op 7 Januari. Kerstmis wordt gezien als belofte van het nieuwe leven dat Jezus brengt. Christenen in de hele wereld gaan laat op kerstavond, de dag voor kerstmis, naar de kerk. Ze houden een nachtdienst, zingen liederen en zijn dankbaar voor de geboorte van Jezus. In de kerk is vaak een kerststal te zien. Heilige boeken: De Bijbel Het woord bijbel stamt van een Grieks woord, biblos, een leenwoord uit het Egyptisch. De oudere vorm is bublos, die bij de joodse geschiedschrijver Josephus Flavius nog naast het sinds de 1ste eeuw v.C. algemeen gebruikte biblos voorkomt. Een boekrol van papyrus werd zo genoemd; later alle schrijfmateriaal en vervolgens de tekst die erop geschreven was. Een brief, oorkonde of verordening kon biblos of met een verkleinwoord biblion heten. In het Grieks van het Nieuwe Testament is biblion het meest gebruikte woord voor boekrol en boek. Uit het meervoud ta biblia ontstond in het middeleeuws Latijn het woord biblia. Dit woord werd de algemene aanduiding voor de Heilige Schriften, de scripturae sanctae, die alle canonieke boeken van het Oude en het Nieuwe Testament omvatten. In de eerste eeuwen breidt het christendom zich snel uit. Op veel plaatsen in het Romeinse Rijk en ook daarbuiten ontstaan christelijke gemeenschappen. Van een algemene christelijke leer is dan nog geen sprake. Afhankelijk van tijd en plaats worden andere evangeliën gebruikt, en worden verschillende opvattingen aangehangen. Door al dan niet opzettelijke overschrijffouten, toevoegingen, weglatingen of vertaalfouten ontstaan duizenden verschillen in de handschriften. Na verloop van tijd bestrijden verschillende christelijke groepen elkaars ideeën. Deze verscheidenheid wordt versterkt doordat in het Romeinse Rijk in de eerste eeuwen regelmatig vervolgingen plaatsvonden. Wanneer ten tijde van keizer Constantijn het christendom een erkende religie wordt, vormen de christenen allesbehalve een eenheid. Het christendom en de overheid raken steeds meer met elkaar verstrengeld. Het komt geleidelijk aan tot vervolging van groepen die zich niet achter de door de staat gepropageerde interpretatie van de christelijke leer stellen. Van alle christelijke geschriften die in omloop waren, wordt slechts een klein gedeelte in de Bijbel opgenomen. Veel teksten raken in vergetelheid en gaan verloren. Het gnostische christendom was één van de takken van het christendom die in de eerste eeuwen fel bestreden werden. In de laatste twee eeuwen zijn een aantal gnostische teksten herontdekt. Daartoe behoren de Pistis Sofia, het evangelie van Thomas en het evangelie van Filippus. In deze teksten wordt het belang van zichzelf kennen veel meer benadrukt dan in de bijbelse evangeliën. Ondanks alle verminkingen bevat de Bijbel prachtige en inspirerende teksten. Ongeacht wie je bent, wat je denkbeelden zijn en wat je religie is kun je kennis van nemen van deze oude teksten en ze overdenken. Er is betrekkelijk weinig overgeleverd van wat Jezus gedaan en gezegd heeft. Wat is overgeleverd, is een inspirerende boodschap. Wie geraakt is door die boodschap, en Jezus als wil zien, kijkt naar hoe zijn leven is geweest en welke houding uit zijn manier van leven spreekt. Dat is een houding waaruit liefde naar voren komt als de essentiële basis voor al het handelen, een houding waarin geen plaats is voor geweld, oneerlijkheid of huichelachtigheid. In de bijbel staat het leven van Jezus beschreven, en als zodanig is de bijbel een belangrijk boek. De bijbel bevat een verslag hoe mensen in de loop der eeuwen over religie gedacht hebben, inclusief ideeën die door het latere christendom zijn verworpen. Het eerste deel van de bijbel, het oude testament, bevat verhalen uit de Joodse religie. Het tweede gedeelte van de bijbel, het nieuwe testament, bevat verslagen van het leven van Jezus en brieven en geschriften die in de vroegste kerkgeschiedenis zijn ontstaan. In de bijbel staan dus ook verhalen, die niet in overeenstemming zijn met wat Jezus onderwees. Er zijn teksten die lijnrecht ingaan tegen wat Jezus leerde. Mensen die Jezus werkelijk willen navolgen, wijzen die liefdeloze of discriminerende gedeelten uit de Bijbel af. Wat in de bijbel staat, mag daarom niet zonder meer gezien worden als de absolute waarheid. En de bijbel is ook geen wetboek, met allerhande regeltjes die nageleefd moeten worden De verhalen in de bijbel zijn om over na te denken. De bijbel wordt gezien als bron van inspiratie. Tussen de verschillende christelijke stromingen is er altijd discussie geweest over de juiste interpretatie van bijbelteksten, en in hoeverre bepaalde interpretaties juist zijn of afgewezen moeten worden
Christelijke symbolen: Symbolen zijn dingen die verwijzen naar belangrijke zaken in het leven. Een symbool verwijst naar iets anders. Zo verwijst een trouwring naar de verbondenheid en trouw van twee mensen in het christendom tref je bij het ritueel van de doop een duidelijk voorbeeld aan van een symbool. Bij de doop wordt water gebruikt. Het water dient er niet voor om het kind lichamelijk schoon te maken. Zeer waarschijnlijk is het thuis al gewassen! Het doopwater verwijst naar geesteljjk rein (schoon zijn). Aan een symbool kun je herkennen waar iemand bij hoort, wie hij is. Zo dragen veel christenen een kruisje aan een ketting om de hals. Zo laat iemand zien dat hij christen is.