Televisie

Inleiding We moeten voor het vak Nederlands een werkstuk maken over een zelfverzonnen onderzoeksvraag die te maken heeft met het thema televisie. Wij hebben een onderzoeksvraag gekozen, en die is: “waarom wordt er zoveel naar soaps gekeken?” Wij hebben voor dit onderwerp gekozen omdat we zelf ook heel veel naar soaps kijken en we vinden het wel interessant om eens dieper op dit onderwerp in te gaan. Natuurlijk kijken wij naar soaps omdat het leuk is, maar waarom nou echt? Deze vraag proberen wij in dit werkstuk op een zo duidelijk mogelijke manier te beantwoorden. Onze familieleden kijken ook veel naar soaps en we zijn dus ook van plan om ze te gaan interviewen en er achter te komen waarom de mensen toch zoveel naar soaps kijken en naar welke soap er dan het meest gekeken wordt. Ook zijn we van plan om een mail te sturen naar een mensen die heel veel van soaps afweten. We hopen er een goed en verzorgd werkstuk van te maken en wensen u veel plezier met het lezen van dit werkstuk. Wat is een soap? Volgens het woordenboek is een soap ‘een tv-serie over gebeurtenissen uit het dagelijks leven’. Dit is een vrij algemene beschrijving. Je begrijpt dat er dus veel verschillende soorten soaps zijn. Zo noemt men de serie The Osbournes een reality soap, en wij willen het graag hebben over echte soap. Voorbeelden hiervan zijn de Nederlandse soaps ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’, en ‘Onderweg Naar Morgen’, en de Amerikaanse soaps ‘The Bold&The Beautiful’ en ‘As The World Turns’, die ook hier op televisie uitgezonden worden. Alle soaps hebben gezamenlijk een aantal duidelijke kenmerken, waaraan je ze meteen herkend. Een belangrijk kenmerk van een soap is dat je ze dagelijks op de tv kan volgen, en hebben een doorlopend verhaal. Ze hoeven dus niet meteen aan het eind van de aflevering ook een afgerond verhaal te hebben, integendeel, een soap duurt vaak heel erg lang en het heeft niet echt een einde. Wel heeft iedere aflevering aan het eind standaard een vooruitblik van water de volgende keer komt. Het tweede kenmerk is dat soaps problemen binnen 1 groep mensen in beeld brengen. Het zijn altijd een stuk of twintig mensen, meestal aantrekkelijke en hippe jongeren, een aantal oudere mensen van middelbare leeftijd en een paar bejaarden (om het nog een beetje geloofwaardig over te laten komen). Het zijn mensen die elkaar allemaal kennen, bijvoorbeeld bewoners van een straat, twee families en aanverwanten, of collega’s. Het derde kenmerk zijn de problemen die de mensen onder elkaar hebben. Ze hebben namelijk een centraal thema: relaties. Alles in een soap gaat over liefde, of het heeft er mee te maken, zoals scheidingen, onbeantwoorde liefdes, verkrachting en vreemdgaan. Nooit gaat het over een televisie die al 2 maanden kapot is, of aliens die de wereld veroveren. Natuurlijk niet, want een soap moet realistisch zijn, en een kapotte TV is niet interessant. Ook is het vaak zo bij een soap dat als je eens 1 of 2 afleveringen mist, dat je zo weer begrijpt wat er gebeurd is. Je zit dan zo weer in het verhaal. Men zegt ook wel eens: ‘’Een soap is kauwgum voor de geest.’’ Dat betekent dat een soap voor veel mensen een tussendoortje is maar wel heel verslavend.
De geschiedenis De soap ontstond eind jaren twintig. Er was toen nog geen televisie, alleen radio. De hoorspelen (verhalen met geluidseffecten en stemmen) waren zeer populair met name die over vrouwen met emotionele dilemma’s waren in trek bij de huisvrouw. De fabrikanten, die wanhopig op zoek waren naar consumenten, grepen deze kans om het grote publiek te bereiken. Ze gingen de hoorspelen sponsoren, zodat ze tussen de uitzending door en er vlak na en voor reclame mochten maken. Dit sloeg behoorlijk aan . Er was een echte uitschieter, genaamd ‘Ma Perkins’, speciaal geschreven voor huisvrouwen, die de verkoopcijfers van de sponsor gigantisch deed stijgen. Toevallig was die sponsor een zeepfabrikant, en het hoorspel was zo succesvol dat de hoorspelen al snel soaps of soap-operas werden genoemd. Toen de televisie steeds populairder werd, kwam ook de eerste soap op tv, dat was in 1950, in Amerika. Vreemd genoeg was de eerste Nederlandse soap (gtst) pas in 1990 op tv. Welke soaps zijn er? We hebben het net al gezegd maar we willen het toch nog ff duidelijk zeggen. Dit zijn de bekende in Nederland uitgezonden soaps: · Goede tijden, slechte tijden · Onderweg naar morgen · As the world turns · The bold and the beautiful
In al deze soaps zitten dezelfde kenmerken die we net hebben genoemd. Inleiding Ze richten zich op allerlei persoonlijke gebeurtenissen die de mensen in een bepaalde gemeenschap overkomen. Er zitten meestal jonge acteurs in, dat zijn meestal nog amateurs. Die jonge mensen moeten er leuk uit zien om publiek te trekken. Ze komen op een vast tijdstip op de dag. Ze lopen meestal van maandag tot en met vrijdag. Ze duren ongeveer een half uur. Vrouwen kijken over het algemeen meer naar soaps dan mannen. Er zit ook niet veel actie in, het gaat vooral om de emoties. Soaps hebben meestal dezelfde thema's met andere personages. Zo zie je vaak dat strijd tussen families, geboorte, liefde, dood en ziekte terugkomen in bijna alle soaps. Er zitten veel emoties in soaps. Het is avontuurlijk en romantisch. De schrijvers verzinnen de hele tijd weer andere dingen erbij, en zo krijg je een lang verhaal. De meeste soaps bevatten veel verhaallijnen, je wordt van de ene in de andere scène gegooid. Daardoor is het bijna ook nooit saai. Soaps zijn niet realistisch. De meeste dingen kunnen niet eens echt gebeurd zijn. Het duurt maanden om bijvoorbeeld een smokkelbende op te pakken. Terwijl dat in werkelijkheid veel sneller gaat. Er gebeuren veel meer dingen dan in werkelijkheid kan. Je kan niet op dezelfde dag 10 verschillende dingen meemaken. Eerst gaat je kind dood en dezelfde dag nog heb je een nieuwe man. Soaps zijn erg voorspelbaar. Je weet meestal wat er gaat gebeuren. Als er een boot ontploft weet je zeker dat er zeker mensen zijn die het overleven. In soaps komen steeds dezelfde situaties voor. De ene acteur maakt hetzelfde mee als de andere acteur drie weken geleden heeft meegemaakt.. GTST en Onderweg naar morgen Normaal kijk ik het nooit. Ik vind het helemaal niet boeiend ofzo. Altijd gebeurd hetzelfde overal. Mensen die uit elkaar gaan en dan weer bij elkaar gaan. Iemand gaat dood. Dan heeft die weer ruzie met die. En nou keek ik het dus weer een keertje. Het lijkt gewoon zo op elkaar. Het heeft gewoon allemaal hetzelfde thema:families, geboorte, liefde, dood en ziekte. Het tempo gaat ook best wel snel. Dan zijn ze daarmee bezig en dan is het al afgelopen. De personage zijn kwa karakter ook best wel hetzelfde bij de twee soaps. Iemand die lief is voor iedereen, een kattig kreng, een baas. De personages kleden zich best modieus. Vooral de meisjes/vrouwen. Het decor in de twee soaps heeft wel iets weg van elkaar. In beide is een bar, in beide is een restaurant, in beide is een ziekenhuis. De afwisseling van de scenes is op zich geen probleem vind ik. Dan kan je, je weer verdiepen in de personen en dan weer in die. Is op zich best leuk. Inleiding: Mijn referaat is een soort beschouwing, met betrekking tot de effecten op de maatschappij. Ik heb hiervoor gekozen, omdat ik zelf iedere avond trouw voor de tv zit om niets van GTST te missen, en ik ben echt niet de enige. Maar ik snap niet waarom ik dat zo leuk vindt, want vroeger had ik er een bloedhekel aan, en het is zoooooooo slecht!!! Heel veel mensen kijken per dag soaps, iedereen wel eens af en toe. Wat wel een beetje gek is, is dat veel mensen zeggen NOOIT naar soaps te kijken, maar toch precies weten wie met wie is en wie er net zwanger is, om maar eens wat te noemen. Eerst zal ik vertellen over wat soaps precies zijn, daarna iets over de geschiedenis, vervolgens zal ik de negatieve en positieve kanten van de soap toe lichten, en tot slot nog de effecten van de soap op de maatschappij. Omdat het algemeen bekend is dat er meer vrouwen dan mannen naar soaps kijken (ook dit zal ik toelichten), en het voor de echte mannen onder ons toch nog een beetje interessant te houden, heb ik wat om naar te kijken meegebracht. Hopelijk is het niet te afleidend.Dat is zonde. Nu zal ik een aantal dingen vertellen die vrij noodzakelijk zijn om mijn beschouwing goed over te brengen.
Wat is een soap nu precies? Volgens het woordenboek is een soap ‘een tv-serie over gebeurtenissen uit het dagelijks leven’. Dit is een vrij alomvattende beschrijving. Je begrijpt dat er dus veel verschillende soorten soaps zijn (zo noemt men de serie The Osbournes een reality soap), en ik wil het graag hebben over de echte oer-soap. Voorbeelden hiervan zijn de Nederlandse soaps ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’, en ‘Onderweg Naar Morgen’, waar iedereen vast wel van gehoord heeft, en de Amerikaanse soaps ‘The Bold&The Beautiful’ en ‘As The World Turns’, die ook hier vertoond worden. Alle soaps hebben gezamenlijk een aantal duidelijke kenmerken, waaraan je ze meteen herkend. Een belangrijk kenmerk van een soap is dat je ze dagelijks op de tv kan volgen, en hebben een doorlopend verhaal. Ze hoeven dus niet meteen aan het eind van de aflevering ook een afgerond verhaal te hebben, integendeel, een soap duurt vaak decennia lang, zonder einde. Wel heeft iedere aflevering aan het eind standaard een cliff-hanger, waar ik zo wat meer over vertel. Het tweede kenmerk is, is dat soaps problemen binnen eenzelfde groep mensen in beeld brengen. Het zijn altijd een stuk of twintig mensen, voornamelijk aantrekkelijke en hippe jongeren, een aantal oudere mensen van middelbare leeftijd en een paar oudjes (om het nog een beetje geloofwaardig over te laten komen). Het zijn mensen die elkaar allemaal kennen, bijvoorbeeld bewoners van een straat, twee families en aanverwanten, of collega’s. Derde specifiek item zijn de problemen die de mensen onder elkaar hebben. Ze hebben namelijk een centraal thema: relaties. Alles in een soap gaat over liefde, of heeft er indirect mee te maken, zoals scheidingen, onbeantwoorde liefdes, verkrachting en vreemdgaan. Nooit gaat het over een oven die al 5 weken kapot is, of aliens die de wereld veroveren. Natuurlijk niet, want een soap moet realistisch zijn, en een kapotte oven is niet interessant. De geschiedenis: De soap ontstond eind jaren twintig, in de tijd van de Grote Depressie, die vlak volgde op de crisis, die de hele wereld in z’n greep had. Er was toen nog geen televisie, alleen radio. De hoorspelen (verhalen met geluidseffecten en stemmen) waren zeer populair met name die over vrouwen met emotionele dilemma’s waren in trek bij de huisvrouw. De fabrikanten, die wanhopig op zoek waren naar consumenten, grepen deze kans om het grote publiek te bereiken. Ze gingen de hoorspelen sponsoren, zodat ze tussen de uitzending door en er vlak na en voor reclame mochten maken. Dit sloeg behoorlijk aan. Er was een echte uitschieter, genaamd ‘Ma Perkins’, speciaal geschreven voor huisvrouwen, die de verkoopcijfers van de sponsor gigantisch deed stijgen. Toevallig was die sponsor een zeepfabrikant, en het hoorspel was zo succesvol dat de hoorspelen al snel soaps of soap-operas werden genoemd. Toen de televisie steeds populairder werd, kwam ook de eerste soap op tv, dat was in 1950, in Amerika. Vreemd genoeg was de eerste Nederlandse soap (gtst) pas in 1990 op tv. Waarom kijken mensen soaps, of waarom juist niet? Iedereen is het er wel over eens dat soaps geen kwalitatief hoogstandje zijn. Integendeel,eigenlijk zijn het best wel slechte programma’s. Met een paar argumenten zal ik laten blijken waarom. Om te beginnen, men maakt een soap naar de werkelijkheid, het is niet helemaal uit de duim gezogen. Het idee is dat een soap zelfs zeer realistisch moet overkomen. Maar denk er maar eens over na, hoeveel mensen ken jij die in hun hele leven MINSTENS een keer verkracht zijn, een keertje ongewenst zwanger zijn geweest, zijn ontvoerd, ook nog een keertje dodelijk gewond of ziek (met een beetje ongeluk allebei), en last but not least, alsof het niet erg genoeg is, verliefd zijn op hun vader, moeder, broer of zus?Inderdaad klinkt t allemaal nogal heftig, maar een beetje soapster heeft het allemaal meegemaakt en, wonder boven wonder, totaal geen trauma’s of iets dergelijks aan over gehouden. Het is zelfs zo onrealistisch dat er onderzoeken naar zijn geweest die concludeerden dat soaps slecht zijn voor je omdat ze een verkeerd beeld van de wereld schetsen. De personages zelf zijn ook een tikkeltje nep. Altijd perfect in de make-up, nooit een pukkel of koortslip en om het af te maken een kapsel dat zo perfect zit dat als je de trap oploopt alweer uitzakt. Allemaal zijn ze even knap en slank, en ze hebben bijvoorbeeld nooit een monobrauw of een deuk in hun hoofd. En dan heb ik nog niks verteld over hun handelingen. In een normale soap zoals ONM of GTST zijn de mensen bijna nooit alleen, en al ze het al zijn (bij wijze van uitzondering) , zijn ze toch aan de telefoon, of praten ze in zichzelf, inclusief de zogenaamde galmstem. Laat staan dat ze de normale dagelijkse dingen doen, om maar wat te noemen, naar de wc gaan, de was ophangen of simpelweg de ruiten even zemen. Dit alles (het perfect eruit zien en het altijd in gesprek zijn) heeft te maken met het feit dat een soap eigenlijk nooit is afgeweken van het oude concept van het hoorspel uit de jaren twintig. Het is nog steeds een hoorspel, alleen dan in de moderne versie met beeld erbij. Wat je vooral ook niet moet vergeten, is dat soaps verschrikkelijk voorspelbaar zijn. Meestal weet je al 10 afleveringen van te voren wat de boef uit de serie verbergt in die zwarte zak, waar hij al een tijd zo geheimzinnig over doet. Je zou zeggen dat mensen dat niet leuk vinden. Als jij aan het begin van een film al weet hoe alles in elkaar steekt, hoef je eigenlijk ook al niet meer te kijken. Maar, niets is minder waar. Eigenlijk zorgt dit alles juist voor de hoge kijkcijfers, want, dagelijks kijken er toch weer 2 miljoen mensen naar GTST alleen al (en geloof mij maar, dat zijn niet alleen maar single 5o plussers van het vrouwelijke geslacht met krulspelden in, kijk maar naar mij!!!). Het is juist een programma die vele doelgroepen aanspreekt, wat je ook kan afleiden aan de reclames die tussendoor worden uitgezonden, variërend van cif allesreiniger tot i-mode. Ik zal even uitleggen waarom er dagelijks zoveel mensen kijken. Iedereen heeft natuurlijk zo zijn eigen redenen om te kijken, maar de voornaamsten zijn deze. Mijn eerste voorbeeld van de zwakheid van een soap was dat hij niet zo realistisch is. Maar veel mensen vinden de soap juist een spiegel der samenleving. Je ziet problemen die iedereen af en toe wel eens heeft, en ziet meteen hoe de soappersonages ermee omgaan. Het zijn een soort levenslessen die je leert, zonder eerst de fout te hebben gemaakt die eraan voorafgaat. Ook de verzachtende werking die een soap uitstraalt trekt veel mensen aan. De mensen kijken een soap en denken : oh, het kan allemaal nog erger, ik moet niet zo zeuren’. En het perfecte van de personages, wat ik zonet vertelde, is ook alleen maar in het voordeel van de soap. Veel mensen vinden acteurs lekkere dingen, en wie wil er nou kijken naar iemand op tv die allemaal pukkels en misschien zelfs wel een glazen oog heeft? Jij toch ook niet?! dat ze nooit de glazen wassen word hen ook niet kwalijk genomen, want dat is ook helemaal niet interessant. Het vreemdste is nog wel dat de voorspelbaarheid wordt gewaardeerd. Veel mensen vinden het fijn om alvast te weten wat er gebeurt, dan worden ze niet aan onverwachte gebeurtenissen blootgesteld. Sommigen geeft het een gevoel van macht, Of zelfs van superioriteit. Niets is toch fijner dan te zien dat de boef een paar balen wiet in de zwarte zak, waar hij al die tijd al zo geheimzinnig over deed, heeft zitten. En dat jij, dat al vijf afleveringen had voorspelt. Dat geeft een geweldige kick
Behalve de bovengenoemde factoren zijn er nog een aantal truukjes uitgevonden om veel kijkers te trekken, bijvoorbeeld de cliff-hanger en het feit dat een soap zeer simpel is. Een cliff-hanger vind je op het einde van iedere aflevering. Het is de laatste scène, die ontzettend spannend is. Het heeft zijn naam dan ook ontleent aan de veelvoorkomende scène dat er iemand aan een richeltje boven een ravijn hangt. Je weet niet of hij los laat of nog gered kan worden, want precies op het cruciale moment is de aflevering afgelopen. De enige mogelijkheid om de afloop te weten te komen, is volgende keer weer te kijken. Zo gaat het middag na middag, avond na avond, zodat de kijker ongeveer ‘gedwongen’ word om de volgende keer weer te kijken. Het andere truukje is de simpelheid van de soap. Soaps worden express erg simpel gehouden. Niet alleen omdat iedereen dan alle gebeurtenissen snapt, maar ook omdat je dan gerust een aflevering, of meerdere, kan missen. Mensen zouden nooit massaal kijken als je erg veel moeite moet doen om een programma te volgen. Veel hoogopgeleide mensen kijken naar soaps, juist omdat ze zo simpel zijn. Dan hoeven ze niet de hele tijd na te denken, dus wat dat betreft is het ideale ontspanning. Je kan gewoon voor de tv zitten of hangen, en de beelden in je opnemen. Dit verklaard meteen waarom er meer vrouwen dan mannen naar soaps kijken. Niet omdat het de hele tijd over relaties gaat (die mannen trouwens ook niet echt interesseren), maar vooral omdat (t klink een beetje lullig, maar het is algemeen bekend) Vrouwen meer nadenken, hebben ze ook meer behoefte om even niet hun gedachten erbij te houden. Er kijken trouwens toch nog heel veel mannen wel hoor. Als een programma van amper een half uurtje met slecht acteerwerk, en onrealistisch ideeën, mensen tot een ware soap verslaving kan leiden, tot wat is een soap dan nog meer in staat? Zoals ik al gezegd heb, kijken er iedere dag een paar miljoen mensjes naar soaps uit allerlei landen. Het hoofdconcept van een soap is, net als het prille begin van de soap, nog steeds winstbejag. Doordat de soap een groot bereik heeft (en dus een grote invloed) is het allemaal een erg commercieel gebeuren. Aan de hand van een voorbeeldje zal ik vertellen hoe groot de impact van een soap kan zijn. In 1998 zat er een personage in GTST, een jong hip meisje, Kim, die ineens vegetarisch werd. Er kwam geen hap vlees meer in bij haar. Maar, wat de scriptschrijvers niet konden weten was dat ineens heel jong vrouwelijk Nederland ook hip wilde zijn, en dus besloot ook maar vegetarisch te worden. Het gevolg was dat de vleesconsumptie zo drastisch daalde, dat de vleesproducenten de scriptschrijvers smeekten om Kim alsjeblieft weer vlees te laten eten. Aan al deze smeekbedes moesten de producenten van de soap wel gehoor geven, en Kim at weer vlees. Zoals je ziet, de soapmensen hebben vaak niet eens door hoe groot de invloed van een soap eigenlijk wel niet is. De sponsors van een soap maken hier natuurlijk handig gebruik van. Als iemand vraagt om een ‘rolletje chips’, weet de kijker ook wel dat het om pringles gaat. Helemaal als dat product ook nog een paar keer per minuut door het beeld flitst. Veel mensen hebben niet door dat hun gedrag wordt beïnvloed door soaps. Daarom is al dit gedoe best wel eng, want via zo’n programma kan je flink propageren. Het feit dat een soap mensen een verkeerd beeld van de wereld geeft is daardoor niet zo onschuldig meer. Veel kinderen kijken ook naar soaps, en worden dus om de haverklap geconfronteerd met een wereld waarin er niks belangrijker is dan eigenbelang en relaties. Ze krijgen een verkeerd beeld van hoe mensen met elkaar omgaan, om nog maar niet te zwijgen over de vele verkrachtingen, en bloederige scènes. Ik heb geprobeerd het geheim van het succes van de soap te doorgronden, en het is allemaal een beetje vreemd. De argumenten die een soaphater zou kunnen opvoeren om tegen een soap te pleiten, kan een soapliefhebber ook opvoeren om te pleiten voor een soap. Voor deze tegenstrijdigheid heb ik maar een verklaring: de persoonlijke smaak van de kijker, want het blijft natuurlijk onbetwist: de een kijkt om acht uur nou eenmaal liever het achtuurjournaal , en de ander springt lekker op de bank, net als ik,om zijn of haar favo soap te kijken. Goudkust, GTST en Onderweg naar Morgen, goedkope rommel of amuserende ontspanning? Soaps, je vindt het leuk of niet. Er zijn veel verschillende meningen over soaps. Iedereen denkt er het zijne van. Is het nu goedkope rommel of leuke ontspanning? Echte kenners van de televisie vinden soaps rotzooi. Soaps zijn korte doorlopende verhalen met meestal spannende eindes die de kijker dwingt om de volgende keer weer te kijken. Ze richten zich op allerlei persoonlijke gebeurtenissen die de mensen in een bepaalde gemeenschap overkomen. Er zitten meestal jonge acteurs in, dat zijn meestal nog amateurs. Die jonge mensen moeten er leuk uit zien om publiek te trekken. Soaps komen op een vast tijdstip op de dag. Ze lopen meestal van maandag tot en met vrijdag. Ze duren ongeveer een half uur. Vrouwen kijken over het algemeen meer naar soaps dan mannen. Er zit ook niet veel actie in, het gaat vooral om de emoties. Veel mensen zijn verslingerd aan soaps. Sommige mensen kijken ook naar soaps om de volgende dag over iets te kunnen praten bijvoorbeeld tegen je buurvrouw. Soaps hebben meestal dezelfde thema's met andere personages. Zo zie je vaak dat strijd tussen families, geboorte, liefde, dood en ziekte terugkomen in bijna alle soaps. Toch zijn er ook veel negatieve kritieken op soaps. Sommige mensen zijn soaps liever kwijt dan rijk. Maar waarom zou je iets van de buis halen wat veel kijkers trekt? Amusement Veel mensen kijken naar soaps. Of het nu is om de verveling te verdrijven of om die leuke acteur of actrice. Dat die acteurs en actrices vaak nog amateurs zijn lijken alleen de tegenstanders van soaps te zien. Sommige mensen kijken alleen naar een soap omdat daar die leuke acteur of actrice in meespeelt. Sommige mensen herkennen zichzelf in bepaalde karakters of hebben een soortgelijke situatie meegemaakt. Er zitten veel emoties in soaps. Het is avontuurlijk en romantisch. De schrijvers verzinnen de hele tijd weer andere dingen erbij, en zo krijg je een lang verhaal. Je wordt niet gedwongen om naar de soaps te kijken. Dus als je er niks aanvindt kan je natuurlijk ook gewoon van zender wisselen of de televisie uitzetten. De meeste soaps bevatten veel verhaallijnen, je wordt van de ene in de andere scène gegooid. Daardoor is het bijna ook nooit saai. Soaps kijken is een soort van amusement. En waarom zou je iets weghalen wat vermakend is? De mensen vinden het, kijkend naar de kijkcijfers, leuk om naar het leven van andere mensen te kijken. Soaps zijn ontspannend, als je de hele dag gewerkt hebt en thuiskomt heb je vaak behoefte aan wat ontspanning. Lekker op de bank naar de ontploffing van de boot in Goudkust kijken, even aan iets anders denken. Er zijn veel meer flut programma's op de televisie. Zo heb je bijvoorbeeld quizzen en tv-spelletjes. Als soaps dan van de televisie afmoeten kan je net zo goed ook quizzen en tv-spelletjes van de televisie halen.
Saai en voorspelbaar Soaps hebben vaak slechte acteurs en actrices. Je hoeft tegenwoordig al bijna niet meer te kunnen acteren om in een soap te mogen spelen. De acteurs en actrices zijn nog erg jong en niet ervaren. Van soaps leer je niks. Het zijn vermakende verhaaltjes over het leven van een groep personen in een bepaalde gemeenschap. Het is niet informatief. Soaps zijn niet realistisch. De meeste dingen kunnen niet eens echt gebeurd zijn. Het duurt maanden om bijvoorbeeld een smokkelbende op te pakken. Terwijl dat in werkelijkheid veel sneller gaat. Er gebeuren veel meer dingen dan in werkelijkheid kan. Je kan niet op dezelfde dag 10 verschillende dingen meemaken. Eerst gaat je kind dood en dezelfde dag nog heb je een nieuwe man. Soaps zijn erg voorspelbaar. Je weet meestal wat er gaat gebeuren. Als er een boot ontploft weet je zeker dat er zeker mensen zijn die het overleven. Als je soaps niet volgt is het moeilijk om in het verhaal te komen. Je kan niet zomaar de televisie aanzetten en gaan kijken. Dan snap je er niks van. Je moet dan echt 2 weken kijken om echt in het verhaal te komen en het een beetje te snappen. In soaps komen steeds dezelfde situaties voor. De ene acteur maakt hetzelfde mee als de andere acteur drie weken geleden heeft meegemaakt. Soaps hebben veel negatieve kanten, maar toch zijn er veel kijkers. Dat betekent dat mensen het leuke deel van soaps zwaarder vinden wegen dan het slechte deel van soaps. Het is ook een deel van ontspanning die je de mensen aanbiedt op de televisie. En dat soaps vaak flut zijn en voorspelbaar lijken alleen echt kenners te zien. De meeste mensen zien niet eens dat die ene acteur niet goed kan acteren. En al zien ze het wel, 'hij is zo knap!'. Dus dat maakt alweer een hoop goed. Ook al zijn soaps niet realistisch en erg voorspelbaar, ze schijnen mensen toch een soort van amusement te geven. Soapseries zijn niet meer weg te denken van de buis. Van alle programma’s die bekeken worden nemen soapseries een grote plaats in. Er is onderzoek gedaan naar hoeveel mensen in ieder geval eens in de week naar soapseries kijken, waaruit bleek dat het meer dan de helft betreft. Men beweert zelfs dat soapseries verslavend werken. Maar daar willen sommige mensen niks van horen. Zij willen dat soaps gewoon van de buis verdwijnen. Wat is de toekomst van de soapseries? Moeten ze verdwijnen of niet? Soapseries kijken heeft op zich geen voordelen en nadelen. Wel kun je zeggen waarom men soaps leuk vindt of juist niet. Soap liefhebbers zullen zeggen dat soaps erg spannend zijn, vooral als ze het vanaf het begin aan hebben gevolgd. Inmiddels kennen ze alle figuren in de serie heel goed (of denken dat ze hen goed kennen) en wachten ze vol opwinding op het tijdstip dat de volgende aflevering uitgezonden wordt. Meestal gedragen de soapsterren zich ook zoals de mensen verwachten. Een belangrijk punt is ook dat mensen proberen zichzelf te verplaatsen in de persoon van de acteur of actrice. Dat komt doordat in soapseries altijd slechte mensen zijn die er alles aan doen om het leven van de goede mensen zuur te maken. Die goede persoon heeft een sterk karakter, veel doorzettingsvermogen en meestal ook nog een mooie uiterlijk. Hij/zij overwint alle moeilijkheden op zoek naar een mooi leven met zijn/haar grote liefde. De mensen vinden dit allemaal prachtig en zien zichzelf graag als die soapster. Liefde speelt in soapseries een grote rol. De reden dat vooral vrouwen naar soapseries kijken is dat zij op deze manier tot voldoening worden gebracht door de lieve, romantische woorden van de acteurs. In het echte leven gebeurt dit waarschijnlijk minder. Zij zoeken in soapseries de ware man. Je zou de hoge kijkcijfers van soapseries ook kunnen verklaren door te kijken naar het publiek. Het overgrote deel van het publiek bestaat uit huisvrouwen die elke dag thuis zitten en ’s middags even een pauze nemen om een soapserie te volgen, bijvoorbeeld: As the world turns of The bold and the beautiful, maar zeker ook GTST of goudkust. Een opmerkelijk punt is dat buitenlandse soaps altijd ‘s middags en Nederlandse soaps ‘s avonds worden uitgezonden. Dit komt waarschijnlijk doordat Nederlandse soaps meer in de trek zijn of dat men wil dat ze meer in de trek zijn. ’s Avonds zitten er meer mensen voor de buis, dus gaan de kijkcijfers van de Nederlandse soaps automatisch omhoog. Als argument tegen soapseries kun je aanvoeren dat soaps saai zijn en helemaal niets weg hebben van het echte leven. Verder kan men zeggen dat soaps kijken maar tijdsverspilling is en bijvoorbeeld dat soaps alleen voor vrouwen zijn. Als man kan je niet naar een soapserie kijken, vinden ze. Onderzoek heeft aangetoond dat maar liefst een kwart van de mannen regelmatig naar soaps kijkt. Het is heel moeilijk om te zeggen of soapseries wel of niet moeten worden vertoond. Alle mensen waarderen televisie programma’s nu eenmaal anders, zodat het onmogelijk is om te bepalen of soapseries nou goed genoeg zijn voor de buis. Ik ben van mening dat soapseries nooit van de buis verdwijnen, aangezien de kijkcijfers elke dag nog stijgen en iedereen andere eisen stelt aan de programma’s die hij bekijkt. Soaps voldoen meestal aan de verwachtingen van het publiek, namelijk liefde, romantiek, spanning en bedrog Gaan de soaps de wereld (van Nederland) uit? Elke avond voor de buis. Languit op de bank het wel en wee van de beroemdste families van Nederland volgen. Elke keer maken ze weer wat nieuws mee, wat ons dan boeit. Je raadt het al, we hebben het over de soaps. Duizenden Nederlanders volgen dagelijks de beslommeringen van onze soapsterren. Voor mij zouden de soaps niet van de buis hoeven, maar daar denken veel mensen anders over. Deze mensen hebben zeker nog nooit naar de hoge kijkcijfers van de soapseries gekeken. Dagelijks zitten gemiddeld 1,6 miljoen mensen van 13 jaar en ouder om 20.00 uur voor de televisie om niets van Goede Tijden Slechte Tijden (RTL4) te missen. Om 19.30 uur zitten er gemiddeld 530 duizend kijkers van 13 jaar en ouder Onderweg naar Morgen (Yourin) te volgen. Dat zijn bij elkaar meer dan twee miljoen kijkers en dan hebben we nog niet eens naar de kijkcijfers van de buitenlandse soaps The Bold and the Beautiful (RTL4, 18.30 uur) en As the World Turns (RTL4 16.05) gekeken. Soaps zijn erg leerzaam. Veel maatschappelijke problemen, zoals anorexia, euthanasie, aids, kanker, adoptie etc. worden in een soap behandeld. Die problemen zijn erg realistisch en daardoor herkenbaar bij velen van ons. De jeugd (en volwassenen natuurlijk ook) krijgt op deze manier een indruk wat zo’n probleem nou eigenlijk inhoudt en wat voor oplossingen er mogelijk zijn. Zo heeft Charlie in GTST bijvoorbeeld anorexia en daarbij worden de kenmerken door haar vriendinnen genoemd. Zo leert de jeugd daar wat van en kunnen ze dat ook in de praktijk toepassen. Momenteel zit er in GTST ook het vraagstuk of euthanasie mag worden toegepast. Men wordt daardoor aan het denken gezet en kan daar zo een eigen mening over vormen. Ontspanning heeft ieder mens nodig. Veel mensen vinden die ontspanning in een soap kijken. Heerlijk is het, je verstand op nul zetten en genieten van de problemen van anderen. Bij het kijken van een soap hoef je nergens aan te denken en een half uurtje soap ontspant veel meer dan het journaal, met al die ‘echte’ ellende van anderen. Soaps zijn dus echt nodig voor de ontspanning, anders vinden mensen in de tegenwoordige wereld, die al zo vol stress is, nauwelijks rust. Ik zie een soap als een soort kweekvijver. Een soap is een goed opstapje voor nieuw talent. Deze nieuwe acteurs worden in een soap bekend en kunnen daar ervaring opdoen. Veel bekende Nederlandse acteurs zijn begonnen in een soap. Denk maar aan Antonie Kamerling, Isa Hoes en Katja Schuurman. Katja heeft bijvoorbeeld in een film gespeeld, een zangcarrière en ze heeft laatst samen met Brigit Maasland een politieke partij voor jongeren opgericht. En dat allemaal dankzij de soap GTST. Tegenstanders van soaps vinden deze programma’s verslavend. Soaps zijn precies zo gemaakt dat het programma elke dag eindigt op een punt dat erg spannend is. Kijkers willen dan weten hoe het verder gaat en kijken de volgende dag weer naar de soap. Zo raken mensen verslaafd aan een soap. Maar wat maakt deze verslaving uit? Ik vind het geen schadelijke verslaving, zoals roken, drinken, gokken en drugs. Ik vind dat alle tv-programma’s verslavend werken. Want elke programmamaker wil dat er zoveel mogelijk kijkers naar zijn programma kijken en probeert het daarom aantrekkelijk te maken. Ook makers van komedies en documentaires maken hun programma zo aantrekkelijk mogelijk, zodat de kijkers ook de volgende uitzending willen zien. Daar is dus als het ware ook sprake van een verslaving, dus zou je bijna alle programma’s wel van de buis kunnen schrappen. Ook beweren tegenstanders van soaps dat een soap een slechte invloed op het gedrag van kinderen heeft. ‘Jonge kijkers zien ruzies waarin gescholden wordt, vechtpartijen en andere dingen die niet voor kinderogen geschikt zijn’ Aldus J. Broeksteeg, een absolute tegenstander van soaps. ‘Daardoor krijgen ze een verkeerd beeld van onze volwassen maatschappij.’ Soaps zijn niet voor niets gekeurd als ‘meekijken gewenst bij 6 jaar en jonger.’ Ouders zitten er dus bij en kunnen eventuele ongeschikte scènes aan hun kroost uitleggen. Bovendien vind ik het verschrikkelijk wat kinderen allemaal te zien krijgen in tekenfilms als Pokémon en Dragonball Z, die juist speciaal voor kinderen zijn gemaakt. Ik vind het niet normaal meer met hoeveel geweld de kinderen daar geconfronteerd worden. Kijk maar eens op een speelplaats van een basisschool. Daar wordt veel tv-geweld uit kindertekenfilms nagespeeld. En wat denk je van het journaal? Daarmee vergeleken zien de kinderen héél weinig geweld in soaps. En dan is dat geweld in soaps ook nog eens gespeeld en zeker niet zo erg als het echte geweld in het journaal, waarin Palestijnen zelfmoordaanslagen plegen en zo een hoop Israëliers vermoorden. Kinderen krijgen ook helemáál geen verkeerd beeld van onze volwassen maatschappij! Het is tegenwoordig toch de normaalste zaak om te trouwen en te scheiden om de haverklap. In soaps gaat het daar precies hetzelfde aan toe. Kinderen zien dus wél de harde werkelijkheid. Ik denk dat de jeugd misschien wel béter dan volwassenen in de gaten heeft hoe onze maatschappij in elkaar steekt! Waarom zou je goed bekeken programma’s als soaps van de buis halen? Voetbal-wedstrijden worden ook nog steeds uitgezonden en die hebben soms wel minder kijkcijfers en duren veel langer. Twee van de vierentwintig uur in een dag zijn er nu soaps op de televisie te zien en dan nog niet eens in het weekend! Dat is zo weinig, laat de soapkijkers nou ook plezier hebben! Soaps moeten gewoon op televisie blijven, al is het maar om al die twee miljoen kijkers niet teleur te stellen! Soapseries Soaps iedereen kent ze wel, de series die elke dag terugkomen en eigenlijk over niks gaan. Goede Tijden Slechte Tijden, Goudkust en Onderweg naar Morgen allemaal hetzelfde, het leven van een stel jonge mensen wat ze niet gemakkelijk afgaat. Dan wordt daar weer overspel gepleegd, dan ontstaat ergens anders weer een nieuwe liefde. Het hangt van liefde, overspel, en andere sociale problemen van mensen aan elkaar. De series zijn zo eentonig, je kunt zelf het vervolg wel raden. Als je een soapserie volgt en je kijkt er een week niet naar, kun je de draad in tien minuten wel oppakken en snap je weer waar het over gaat. Er zit ook erg weinig diepgang in de verhalen dus zelfs een beetje nadenken s al overbodig. Het enige wat je moet doen is voor de tv gaan zitten en kijken, dat is toch waardeloos! Een ander groot nadeel is dat er op andere zenders leerzame, of in ieder geval nuttigere, programma’s worden uitgezonden. Als tegenwoordig de mensen alleen nog maar naar soaps kijken worden die programma’s niet meer bekeken en dat zou toch jammer zijn. Er kijken ook veel kinderen naar de soapseries en voor hen is het al helemaal goed dat ze naar leerzame programma’s kijken en daar wat van opsteken. Een slimme maatschappij vind ik beter dan een ‘soapdeskundige’ maatschappij. Er zijn mensen die soapseries kijken een leuke manier van ontspanning vinden na een harde dag werken. Dit is op zich wel begrijpelijk maar het lijkt erop dat mensen zich alleen nog maar voor de tv kunnen ontspannen. Ik vind dat mensen meer moeten sporten in plaats van naar die duffe series kijken, dat is toch een veel betere manier van ontspanning. Het is goed voor je en nog leuk ook. Gezellig een spelletje doen met hele gezin is toch ook leuk. Het is ook nog eens goed voor je sociale contacten want als je voor de tv zit wordt er helemaal niet gepraat tussen de gezinsleden. Zeker voor kinderen is dat erg belangrijk. Dus soapseries kijken voor ontspanning is grote onzin. Andere mensen vinden het leuk om de problemen van de personen te volgen. Dat begrijp ik totaal niet; wat is er nou leuk aan de problemen van een ander? Ik weet het echt niet. De wereld zit al vol problemen, iedereen heeft zijn eigen problemen. Je neemt er dan toch niet de problemen van een ander bij?! Je eigen problemen vind je erg, maar die van een ander leuk. Dat klopt toch niet?! Soaps, ik kan er eigenlijk niks goeds over zeggen. Ik zie echt geen enkel voordeel in soapseries. Ze zijn inhoudelijk waardeloos, verdringen nuttige programma’s van de buis, zorgen voor slechte andere ontspanning, zorgen voor slechte sociale contacten in een gezin en gaan alleen maar over problemen terwijl iedereen al genoeg problemen heeft. Dat is toch waardeloos! Dat ze van de Nederlandse televisie afmoeten gaat wel erg ver maar zoveel soapseries als er nu te zien zijn is veel te veel. Er kunnen er best een paar verdwijnen. Mensen doe ook eens wat anders dan de hele avond voor de televisie soaps kijken! Soaps “Sander, ga zitten, ik moet je iets vertellen. Ik ben vandaag bij het ziekenhuis langs geweest om de uitslag van mijn bloedtest op te halen en…ik ga dood.” Voor gewone mensen zou dit een zeer ingrijpende gebeurtenis zijn, voor soapsterren is zoiets aan de orde van de dag. Opzettelijke vergiftiging ernstige ziekte, verslaving, ze draaien er hun hand niet voor om. Je zou bijna gaan denken dat je een saai leven leidt! Maar dat is natuurlijk onzin, want alles in soaps is in scène gezet. Dat is één van de redenen waarom ik het zo’n onzinprogramma's vind, ze zijn zo irreëel als maar kan zijn. Er gebeuren zoveel ernstige dingen die in het echt niet voor zouden komen, of hoogstens één keer. Denk aan een ontvoering, een overval of een aanslag op iemands leven. Het zou voor de scenarioschrijvers misschien een idee zijn om alles wat minder ernstig te maken, want zo verliest het hele verhaal ook zijn geloofwaardigheid. Je kunt je toch niet voorstellen dat bepaalde personen zoveel ellende meemaken… Ook zou het leuk zijn als alles wat sneller ging, als bijvoorbeeld iemand zegt: “Morgen ga ik verhuizen” hoef je bij wijze van spreke een week niet te kijken en dan is die persoon nog steeds niet verhuisd. Er mag wel wat meer vaart in zitten. Een ander slecht iets van soapseries is dat het mensen kan beïnvloeden Ze zien op de televisie allerlei beelden waarvan ze denken dat die normaal zijn. Mensen zouden zich af kunnen vragen waarom hen al die spannende dingen niet overkomen, op tv gebeuren ze toch ook? Men kan vergelijkingen gaan maken en gaan denken dat het eigen leven niks voorstelt. Het is natuurlijk niet goed als een soap mensen op die manier gaat beïnvloeden
Een ander argument tegen soapseries is dat het veel tijd opslokt. Het is erg verslavend om er naar te kijken, de scenarioschrijvers weten het zo te brengen dat je eigenlijk wel érg graag wil weten wat er in de volgende aflevering gaat gebeuren. Als je niet genoeg zelfdiscipline hebt, of iemand die tegen je zegt dat je moet stoppen met kijken, heb je niet genoeg tijd om de dingen te doen die je nog moest doen. Huishoudelijk werk kan blijven liggen, huiswerk wordt niet gemaakt en meer van die dingen. Het zal niet zo zijn dat iemand hele dagen aan de televisie gekluisterd zit maar dingen kunnen wel verwaarloosd worden en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Om deze redenen vind ik soapseries dus waardeloos en ik zou graag zien dat ze alle soaps zouden vervangen door andere programma's. Helaas wordt mijn mening niet gedeeld door een groot deel van de Nederlandse bevolking en lijken er wel steeds meer series bij te komen, ook uit het buitenland. Jammer, want zo is er nóg meer rotzooi te zien op de televisie. Drie Nederlandse soapseries is wel genoeg, ik vind het er eigenlijk al drie te veel. Nu maar hopen dat het bij drie blijft… Soapseries moeten gewoon op televisie uitgezonden blijven worden! “Terwijl Charlie Fisscher thuiskomt na een middag intensief sporten, heeft ze moeite met adem halen. Ze haalt steeds moeilijker adem en daardoor kan ze haar evenwicht niet meer goed bewaren en valt op de grond neer. Vlak daarna gaan haar ogen dicht. Als ze weer bijkomt, lukt het haar om naar Barbara, haar moeder te bellen. Die was samen met Jef, Charlie’s stiefvader net op weg naar een begrafenis. Ze schrikken heel erg: Charlie heeft anorexia en wilde niets meer met haar moeder te maken hebben, omdat die haar ‘niet begreep’. Bij Charlie’s huis aangekomen, vinden ze Charlie, liggend op de grond. Ze is uitgedroogd en moet dringend medische hulp hebben…” Dit is een gedeelte van een aflevering van de soapserie ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’. Ik denk dat je tijdens het lezen van dit stukje best benieuwd bent geworden naar de afloop van deze gebeurtenis. Dat hebben veel mensen nou ook als ze naar deze of een andere soap kijken. En ook al vinden sommige mensen ze niet leuk, ik vind dat soapseries niet van televisie gehaald moeten worden! Om te beginnen, omdat soapseries je veel kunnen leren. Kijk bijvoorbeeld naar het stukje over Charlie. Zij heeft in de serie ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’ anorexia. Veel mensen denken dat ze weten wat het inhoudt, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet weten. Door zo’n soapserie kun je een heleboel over maatschappelijke problemen en gebeurtenissen te weten komen. Niet alleen anorexia, maar ook moeilijke dingen als euthanasie, gokverslaving en ziektes komen in zulke programma’s voor. Natuurlijk zijn ook onderwerpen die wat positiever zijn. Bijvoorbeeld vriendschap of liefde. Van de wat negatievere onderwerpen kun je leren wat ze inhouden en, als het mogelijk is, hoe je ze op kunt lossen. Van de positievere onderwerpen kun je leren hoe je er mee om moet gaan, bijvoorbeeld dat je er als vriend(in) voor je vriend(inn)en moet zijn in moeilijke situaties. Verder vind ik ook dat soapseries vaak een goed begin van een carrière als filmster, zanger of musicalster zijn. Het helpt de acteurs om in de wereld van beroemdheden terecht te komen en ze krijgen er veel ervaring door. Er zijn heel wat voorbeelden van bekende acteurs, die in (Nederlandse) soapseries begonnen zijn. Denk maar aan Katja Schuurman, die is begonnen in Goede Tijden, Slechte Tijden en afgelopen jaar in de film Costa! heeft gespeeld. Verder is ze een poos geleden zangeres geweest en heeft ze kort geleden de politieke jongerenpartij Lijst 0 heeft opgericht. Als laatste vind ik soapseries een goede vorm van ontspanning. Na een dag hard werken of op school zitten ben je vaak wel toe aan een poosje rust en dat kan heel goed door ’s middags of ’s avonds naar een soap te kijken. Je hoeft je niks aan te trekken van de zorgen van de personages, je kunt gewoon lekke uitrusten en je vermaken tegelijk. Tegenstanders van soaps hebben hier wat tegenin te brengen, bijvoorbeeld dat soapseries het gedrag van jongen kinderen beïnvloeden. Ik denk dat dat niet waar is, omdat jonge kinderen zich niet zoveel aantrekken van gebeurtenissen uit soaps. Er is bewezen dat kinderen juist door gewelddadige tekenfilms als Powerrangers beïnvloed worden. Die ‘personages’ zien ze namelijk als helden, wat ze zelf ook willen zijn en dus doen ze hun gedrag na. Soapseries zijn veel meer een nabootsing van de realiteit, dus slecht gedrag kan ze helemaal niet aangeleerd worden op deze manier. Een ander tegenargument is, dat soapseries een ernstige verslaving kunnen worden. Maar dit argument vind ik niet terecht. Onder een verslaving versta ik niet dat je elke dag een soapserie moet zien, dat is meer een dagelijkse gewoonte. Maar een verslaving is iets negatiefs, dat slecht voor je leefgewoonte of leven is. Denk maar aan roken, drugs of medicijnen. Al met al zijn soapseries dus erg leerzaam, bieden ze een goed begin voor je carrière en zijn ze een goede vorm van ontspanning. Dus onthoud: “Soapseries zijn pluis, hou ze op de buis!”
Televisie kijken: lust of leven Televisie kijken: lust of leven? Inleiding Ik wil u hierbij een vooruitblik gunnen op het onderwerp van dit werkstuk. Het onderwerp is kijkgedrag, om specifiek te zijn televisie kijkgedrag. Welke programma's kijken mensen? Wat voor een programma's zijn dat? Is er verschil tussen jongeren en volwassenen bij het telvisie kijken? Is er verschil tussen vrouwen en mannen bij televisie kijken? Welk net is het best bekeken? Om deze vragen te kunnen beantwoorden heb ik twintig mensen geënquêteerd. Zij kregen de onderstaande vragen: De drie meest bekeken drama programma's. Tot drama programma's heb ik ook de soapseries meegerekend, deze categorie leek me de meest geschikte daarvoor. Er waren weinig gekeken programma's in mijn onderzoek die tot de categorie drama behoren naar mijn mening. De resultaten heb ik in een kleine grafiek hieronder weergegeven. GTST: Goede Tijden Slechte Tijden, elke werkdag, RTL 4, de best bekeken Nederlandse soap en bovendien het meest bekeken drama programma. ONM: Onderweg Naar Morgen, elke werkdag, Yorin, op een gedeelde 2de plaats geëindigd. Westenwind: (Maandagavond, RTL 4, op de 3de plaats geëindigd) D.C.: Dawsons Creek, zondagavond, Net 5, op GTST na het best bekeken drama programma samen met Onderweg naar morgen. R & W: Rozengeur & Wodka lime, zondagavond, RTL 4, ook op de 3de plaats
De drie meest bekeken amusement shows. Er waren zeer veel programma's die behoorden tot amusement. De drie meest bekeken amusement programma's zijn: Will and Grace (Net 5, elke werkdag) Dit was het nieuws (NL.2, zaterdagavond) Baantjer (RTL 4, vrijdagavond) Zij hadden alle drie 4 kijkers. De drie meest bekeken educatieve programma's. De geënquêteerden keken helemaal geen educatieve programma's. Geen van de programma's zenden informatie uit. Hier is dus ook geen top 3 van samen te stellen. De 3 meest bekeken nieuws programma's. Ik heb van deze vraag de resultaten in een kleine grafiek weergegeven. Deze staat hieronder. Onder journaal versta ik alle nieuws uitzendingen waarbij ik niet heb gekeken naar bij welke zender het wordt uitgezonden. Hart van Nederland heb ik wel apart genomen, veel mensen gaven aan naar dat programma te kijken. Studio Sport heb ik ook tot de categorie nieuws gerekend, tenslotte geeft het programma nieuws over sportevenementen, -wedstrijden en dergelijke. Het aantal kijkers per programma. In de vragen van de best bekeken programma's in de verschillende categorieën heb ik het aantal kijkers per programma al aangegeven. De aantallen van de overige programma's staan in de onderstaande tabel. Programma Het aantal kijkers per programma Expeditie Robinson2 Popular3 Kopspijkers 2 Big Brother2 Costa2 Nikita1 Man bijt hond2 Jerry Springer1 Friends2 De zwakste schakel3 Wolff2 Flikken2 1 tegen 1002 Angel1 Married with Children1 The x-files3 Lingo1 Ally mc. Beal1 Love test1 Buffy the vampire slayer2 Jackass1
Het kijkcijfer per programma per leeftijdsgroep. In dit werkstuk staan de kijkcijfers voor het aantal mensen, dat heeft meegewerkt aan de enquête, die naar een bepaald programma keken. Ik heb de kijkcijfers per programma per leeftijdsgroep weer gegeven in een tabel, deze staat hieronder. In het echt worden kijkcijfers ook gemeten en dat gaat op de volgende wijze. 2200 Personen van zes jaar en ouder, die representatief zijn voor alle andere Nederlandse kijkers, hebben een kastje op de TV staan die registreert op welke tijden de TV aanstaat en naar welke zender er gekeken wordt. 's Nachts wordt het kastje opgebeld en worden de gegevens verzameld zodat ze de volgende ochtend al meteen beschikbaar zijn. Het aantal kijkers wordt uitgedrukt in procenten kijkdichtheid. Eén procent kijkdichtheid komt overeen met circa 141.000 personen van zes jaar en ouder. Bijvoorbeeld: een commercial bij Studio Sport op zondag heeft gewoonlijk een kijkdichtheid van 20%, wat overeenkomt met zo'n drie miljoen kijkers. leeftijdsgroepen
Programma 15 - 20 jr. 20 - 25 jr. 25 - 30 jr. 30 - 40 jr. 40 - 50 jr. 50+ Journaal --12 21
Woon Tv ---- 1- Dit was het nieuws 2--- 2- Will and Grace -111 1- GTST 2111 11
Hart van NL. 11-1 1- Dawsons Creek --1- 1- Friends 1--- 1- Expeditie Robinson -1-1 -- Popular 12-- -- Buffy -2-- -- Angel -1-- -- Big Brother 11-- -- Married with C. -1-- -- X-Files 111- -- The Dukes Of H. -1-- -- Jackass - 1-- - - Studio Sport 1-11 -1
Wolff ---- -2
Flikken ---- -2
Baantjer ---1 -3
Kunstblik ---- -1
ONM --1- -1

1 tegen 100 --1- -1
De zwakste S. 1-1- -1
Ally Mc. Beal ---1 -- Man Bijt Hond --11 -- Klussen en wonen ---1 1- Kopspijkers 1-1- - - Costa 1--- -- R & W 1--- -- Westenwind 1--- -- Nikita 1--- -- Jerry Springer 1--- -- Love test 1 --- -- 7 Het waarderingscijfer per programma per leeftijdsgroep
In dit werkstuk staat het waarderingscijfer voor het gemiddelde van de cijfers die de geënquêteerden gaven aan een bepaald programma. De tabel met deze gegevens staat hieronder. In het echt worden er ook waarderingscijfers gemeten. De publieke omroepen laten voor hun programma's waarderingscijfers meten. Dit laten zij doen omdat ze een verplicht aantal leden moeten hebben om te mogen voortbestaan. Als ze die leden zouden verliezen, doordat ze geen 'interessante' programma's meer maken, zouden ze gekort kunnen worden op hun zendtijd of zelfs helemaal niet meer mogen uitzenden. Wanneer een omroep merkt dat een bepaald programma lage waarderingscijfers krijgt zullen ze dus of wat aan het programma moeten doen of ze moeten het van de buis halen. leeftijdsgroepen
Programma 15 - 20 jr. 20 - 25 jr. 25 - 30 jr. 30 - 40 jr. 40 - 50 jr. 50+ Journaal --7 6.9 7.38
Woon Tv --- - 7- Dit was het nieuws 9-- - 8- Will and Grace -89 8.5 9- GTST 7.597 8 6.87
Hart van NL. 78- 8 7- Dawsons Creek --8 - 8- Friends 9-- - 9- Expeditie Robinson -7- 8 -- Popular 97.8- - -- Buffy -7.8- - -- Angel -8- - -- Big Brother 86- - -- Married with C. -8- - -- X-Files 8.578 - -- The Dukes Of H. -7- - -- Jackass - 8- - - - Studio Sport 8.3-7.5 7.5 -7
Wolff --- - -7
Flikken --- - -8
Baantjer --- 7 -7.2
Kunstblik --- - -7
ONM --8 - -6
1 tegen 100 --8 - -8
De zwakste S. 6.8 -7 - -7
Ally Mc. Beal --- 10 -- Man Bijt Hond --8 8 -- Klussen en wonen --- 7 -- Kopspijkers 8.7 -8 - - - Costa 8.5 -- - -- R & W 8.5 -- - -- Westenwind 7 -- - -- Nikita 7 -- - -- Jerry Springer 10 -- - -- Love test 8 -- - -- Het kijkcijfer en het waarderingscijfer van de gehele onderzoekspopulatie. ProgrammaKijkcijfer waarderingscijfer
Journaal67.2

Woon Tv 17
Dit was het nieuws 48.6
Will and Grace48.6
GTST77.5
Hart van NL. 47.3
Dawsons Creek28
Friends 29
Expeditie Robinson 27.5
Popular 38.2
Buffy 27.8
Angel18
Big Brother 27
Married with C.18
X-Files 37.8
The Dukes Of H.17
Jackass 18
Studio Sport 47.6
Wolff27
Flikken28
Baantjer 47.1
Kunstblik16.5
ONM27
1 tegen 10028
De zwakste S.36.9
Ally Mc. Beal 110
Man Bijt Hond28
Klussen en wonen 17
Kopspijkers 28.4
Costa 28.5
R & W 18.5
Westenwind 17
Nikita 17
Jerry Springer110
Love test18 Conclusie: Veel mensen kijken naar amusement programma's. Waarschijnlijk omdat ze televisiekijken om te ontspannen en lachen werkt natuurlijk zeer ontspannend. De zenders springen hier handig op in door redelijk wat amusement programma's uit te zenden. Want zij weten ook dat je door een stukje amusement de aandacht van de kijker vasthoudt. Over geen een van de genoemde programma's kon ik zeggen dat het programma informatie uitzond waarvan de kijker iets kan leren. Waar er genoeg van waren bij amusement programma's zo is er bij educatieve programma's geen een te vinden, er waren helemaal geen geënquêteerden die educatieve programma's keken. Ik denk dat educatieve programma's vaak doelgroep gerichte programma's zijn. Natuurlijk zijn er ook wel educatieve programma's die niet doelgroepgericht zijn, zoals het Klokhuis. Yorin is het best bekeken net. Deze zender zendt ook een minimum aan nieuws en educatieve programma's uit, maar juist wel veel amusement en drama programma's. Ook zend zij Big Brother uit, een van de meest spraakmakende programma's van de afgelopen tijd. Dit programma heeft ervoor gezorgd dat op veel zenders nu allemaal reality-tv word uitgezonden. Toch was niet Big Brother het programma met de meeste kijkcijfers in mijn enquête, sterker nog, het stond niet eens in onderstaande Top 3. Het was trouwens ook niet het programma met de meeste kijkcijfers in Nederland van 2001. Dat was de aankondiging van de verloving tussen Kroonprins Willem-Alexander en zijn vriendin Maxima. De top 3 van best bekeken programma's: 1 ) Goede Tijden Slechte Tijden, met 35 % van de geënquêteerden. Zij gaven gemiddeld een 7.5 als waarderingscijfer voor GTST. 2 ) Het Journaal, dit had 30 % van de geënquêteerden. Zij gaven gemiddeld een 7.2
3 ) Er zijn 5 programma's geëindigd op de 3de plek met 20 %. - Dit was het nieuws, gemiddeld een 8.6 - Will and Grace, gemiddeld een 8.6 - Studio Sport, gemiddeld een 7.6 - Hart van Nederland, gemiddeld een 7.3 - Baantjer, gemiddeld een 7.1

Tussen mannen en vrouwen zijn geen opmerkelijke verschillen, beide kijken naar zo gehete vrouwen series (zoals soap series) en zogehete mannen programma's (zoals studiosport) Tussen jongeren en volwassenen zit meer verschil. Jongeren zijn weinig tot niet geinterreseerd voor nieuws op tv. Vanaf ongeveer 30 jaar wordt er meer interesse voor nieuws op de tv getoond. Jongeren kijken bijna alleen maar naar amusement programma's. Dit wil natuurlijk nog niet zeggen dat jongeren helemaal niet geinterreseerd zijn in nieuws. Het nieuwsprogramma dat word gekeken door personen jonger dan 30 jaar is Hart van Nederland.