Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Gedichtenbundel

Beoordeling 7.1
Foto van een scholier
  • Vertaling door een scholier
  • 5e klas havo | 2393 woorden
  • 13 oktober 2015
  • 46 keer beoordeeld
Cijfer 7.1
46 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Franse gedichten van:

Prévert

Eluard

Apollinaire

Camille

 

Les enfants qui s’aiment

Les enfants qui s'aiment s'embrassent debout
Contre les portes de la nuit
Et les passants qui passent les désignent du doigt
Mais les enfants qui s'aiment
Ne sont là pour personne
Et c'est seulement leur ombre
Qui tremble dans la nuit
Excitant la rage des passants
Leur rage, leur mépris, leurs rires et leur envie
Les enfants qui s'aiment ne sont là pour personne
Ils sont ailleurs bien plus loin que la nuit
Bien plus haut que le jour
Dans l'éblouissante clarté de leur premier amour

Jacques Prévert

De kinderen die van staand kussen houden

Tegen de poorten van de nacht

En de voorbijgangers die hen met een wijzende vinger passeren

Maar voor de kinderen die houden van

Zijn er geen personen

En het is alleen hun schaduw

Die beeft in de nacht

De spanning van de voorbijgangers

Hun woede, hun minachting, hun gelach en hun wens

Voor de kinderen die houden van zijn er geen personen

Zij zijn verder dan de nacht

Veel hoger dan de dag

In de verbluffende helderheid van hun eerste liefde

 

Wat gebeurt er?

  • 2 jongeren staan te zoenen in een portiekje en trekken zich van niemand iets aan

Wat is het thema?

  • Eerste liefde

Van welke gevoelens is er sprake?

  • Jongeren: eerste liefde
  • Voorbijgangers: woede, minachting, lachen

 

Et un sourire

La nuit n’est jamais complète

Il y a toujours puisque je le dis

Puisque je l’affirme

Au bout du chagrin une fenêtre ouverte

Une fenêtre éclairée

Il ya toujours un rêve qui veille

Désir à combler faim à satisfaire

Un coeur généreux

Une main tendue une main ouverte

Des yeux attentifs

Une vie à se partager.

Paul Éluard

De nacht is nooit af

Er is altijd, als ik zeg

Zoals ik zeg

Na het verdriet een open raam

Een verlichte raam

Er is altijd een droom dag

Wens aan te pakken om honger te stillen

Een groot hart

Een helpende hand een open hand

Het toeziend oog

Een leven om te delen

 

Wat wordt hier beschreven?

  • Hoe donker de nacht ook is, er is altijd iemand die je zal helpen. Er is altijd iemand die om je geeft

Wat is het thema?

  • Hoop, hulp en vriendschap in moeilijke tijden
  • Visueel: een open raam

Waarom deze titel?

  • De glimlach van een vriend(in) die altijd klaar voor je staat

 

Le pont Mirabeau

Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu'il m'en souvienne
La joie venait toujours après la peine

Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure

Les mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l'onde si lasse

Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure

L'amour s'en va comme cette eau courante
L'amour s'en va
Comme la vie est lente
Et comme l'Espérance est violente

Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure

Passent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la Seine

Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure

Guillaume Apollinaire

Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
En onze liefdes
Moet ik dat niet vergeten
Na het verdriet kwam steeds de vreugde

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

Laten we hand in hand elkaar blijven bekijken
Terwijl onder ons
Onder de brug van onze armen het water
Voort stroomt doodmoe van dat alsmaar kijken

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

De liefde verdwijnt net als dat stromend water
De liefde verdwijnt
Zoals het leven langzaam gaat
En zoals de Hoop gewelddadig heftig is

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

De dagen gaan voorbij voorbij gaan ook de weken
Noch de voorbije tijd
Noch onze liefdes keren weer
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

Hoe is de sfeer

  • Weemoedig

Wat is de hoofdgedachte van het refrein?

  • De dagen gaan voorbij en ik blijf hier staan

Wie zijn nous? Waar bevinden ze zich?

  • De verteller en zijn geliefde
  • Op de brug Mirabeau

Welke vergelijking wordt er gemaakt tussen de rivier en de liefde?

  • De liefde stroomt weg, net als het wegstromende water van de Seine

Over welke twee bruggen schrijft de dichter?

  • De Mirabeau
  • De verteller en zijn liefde die met hun handen een brug vormen

De vertaling gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Eindexamens

Alles wat je moet weten over de eindexamens

Van welke vurige hoop (l’espérance) is er sprake?

  • De hoop dat de liefde terug komt

Chanson de la Seine

La Seine a de la chance
Elle n'a pas de soucis
Elle se la coule douce

Le jour comme la nuit
Et elle sort de sa source
Tout doucement sans bruit
Et sans se faire de mousse
Sans sortir de son lit
Elle s'en va vers la mer
En passant par Paris

La Seine a de la chance
Elle n'a pas de soucis
Et quand elle se promène
Tout le long de ses quais
Avec sa belle robe verte
Et ses lumières dorées
Notre-Dame jalouse

Immobile et sévère
Du haut de toutes ses pierres
La regarde de travers

Mais la Seine s'en balance
Elle n'a pas de soucis
Elle se la coule douce
Le jour comme la nuit
Et s'en va vers le Havre
Et s'en va vers la mer
En passant comme un rêve
Au milieu des mystères
Des misères de Paris

Jacques Prévert

De Seine is gelukkig

Ze heeft geen zorgen

Zij is de zacht stromende

De dag als de nacht

En zij verlaat de bron

Heel zacht zonder lawaai

En zonder te schuimen

Zonder haar bed te verlaten

Gaat zij naar de zee

En passeert Parijs

De Seine is gelukkig

Ze heeft geen zorgen

En wanneer ze wandelt

Langs de werven

In haar mooie groene jurk

En gouden lichten

Is de Notre-Dame jaloers

Onbeweeglijk en zwaar

Vanaf de top van al haar stenen

De blikken ontwrichtend

Maar de Seine is evenwichtig

Zij heeft geen zorgen

Zij is de zacht stromende

De dag als de nacht

Gaat zij naar de haven

Gaat zij naar de zee

Passerend als een droom

In het midden van de mysteries

De ellende van Parijs

Hoe is de sfeer?

  • Vrolijk

Hoe wordt de Seine beschreven?

  • Vriendelijk, zorgeloos en rustig

Waar stroomt de Seine naartoe?

  • Langs de Notre-Dame en de haven naar de zee

Hoe ziet de Seine eruit?

  • Mooi groen met gouden lichtjes

Welk monument wordt genoemd? Wat wordt erover gezegd?

  • De Notre-Dame
  • Zij kijkt boos en is jaloers omdat ze stil staat en niet kan bewegen

Van welke tegenstelling is er sprake?

  • De Seine stroomt zorgeloos door Parijs en trekt zich niks aan van de ellende

Le cancre

Il dit non avec la tête
mais il dit oui avec le coeur
il dit oui à ce qu’il aime
il dit non au professeur
il est debout
on le questionne
et tous les problèmes sont posés
soudain le fou rire le prend
et il efface tout
les chiffres et les mots
les dates et les noms
les phrases et les pièges
et malgré les menaces du maître
sous les huées des enfants prodiges
avec les craies de toutes les couleurs
sur le tableau noir du malheur
il dessine le visage du bonheur.

Jacques Prévert

Hij schudt nee met zijn hoofd
maar zegt ja met zijn hart
hij zegt ja tegen wie hij mag
hij knikt nee tegen de leraar
hij staat voor de klas
er worden vragen op hem afgevuurd
en alle mogelijke opgaven
plotseling krijgt hij de slappe lach
en veegt hij alles uit
de cijfers en de woorden
de jaartallen en de namen
de zinnen en de strikvragen
en meesters dreigementen trotserend
tekent hij onder luid gejoel van de besten van de klas
met krijtjes in alle kleuren
op het zwarte bord van narigheid
het portret van het geluk.

Wat betekent de titel?

  • De slechte leerling

Waar gaat het gedicht over?

  • Een leerling die zich niet interesseert voor school, maar wel weet wat hem gelukkig maakt

Pour toi mon amour

Je suis allé au marché aux oiseaux
Et j'ai acheté des oiseaux
Pour toi
mon amour


Je suis allé au marché aux fleurs
Et j'ai acheté des fleurs
Pour toi
mon amour


Je suis allé au marché à la ferraille
Et j'ai acheté des chaînes
De lourdes chaînes
Pour toi
mon amour


Et je suis allé au marché aux esclaves
Et je t'ai cherchée
Mais je ne t'ai pas trouvée
mon amour

Jacques Prévert

Ik ben naar de vogeltjesmarkt geweest

En heb er vogeltjes gekocht

Voor jou
Lieveling

 

Ik ben naar de bloemenmarkt geweest

En heb er bloemen uitgezocht

Voor jou
Lieveling

 

Ik ben naar de ijzerwarenmarkt geweest

En heb er kettingen aangeschaft

Zware kettingen

Voor jou
Lieveling

 

Toen ben ik naar de slavenmarkt gegaan

Om jou te zoeken

Maar je was nergens te vinden
Lieveling

Wat heeft de ik-persoon gedaan?

  • Hij gaat naar de vogeltjesmarkt, de bloemenmarkt, de ijzerwarenmarkt en als laatste naar de slavenmarkt om zijn lief te kopen

Wat heeft de ik-persoon gedaan?

  • Hij gaat naar de vogeltjesmarkt, de bloemenmarkt, de ijzerwarenmarkt en als laatste naar de slavenmarkt om zijn lief te kopen

Waarom spreekt de dichter over marché aux esclaves?

  • Hij is naar de slavenmarkt gegaan om daar zijn lief te kopen

Welke boodschap wil de schrijver overbrengen?

  • Liefde is niet te koop

 

Déjeuner du matin

Il a mis le café
Dans la tasse
Il a mis le lait
Dans la tasse de café
Il a mis le sucre
Dans le café au lait
Avec la petite cuiller
Il a tourné
Il a bu le café au lait
Et il a reposé la tasse
Sans me parler


Il a allumé
Une cigarette
Il a fait des ronds
Avec la fumée
Il a mis les cendres
Dans le cendrier
Sans me parler
Sans me regarder


Il s'est levé
Il a mis
Son chapeau sur sa tête
Il a mis son manteau de pluie
Parce qu'il pleuvait
Et il est parti
Sous la pluie
Sans une parole
Sans me regarder


Et moi j'ai pris
Ma tête dans ma main
Et j'ai pleuré.

Jacques Prévert

Hij heeft het kopje

koffie ingeschonken

hij heeft de melk

in de koffie gedaan

hij heeft de suiker

in de koffie gedaan

met het lepeltje

hij heeft geroerd

hij heeft de koffie opgedronken

en het kopje neergezet

zonder mij iets te zeggen

hij heeft een

sigaret opgestoken

hij heeft kringetjes

geblazen met de rook

hij heeft de as

in de asbak gedaan

zonder mij aan te spreken

of aan te kijken

hij is opgestaan

hij heeft zijn

hoed opgezet

hij heeft zijn

regenjas aangetrokken

omdat het regende

en hij is vertrokken

in de regen

zonder een woord

zonder een blik

en ik heb mijn hoofd

in mijn handen genomen

en gehuild

Over wie gaat het gedicht? En wanneer speelt het zich af?

  • De verteller en diens man, een koppel waar de liefde bij weg is
  • Tijdens het ontbijt

Wat gebeurt er?

  • De man schenkt koffie in, rookt een sigaret, trekt z’n jas aan en zet z’n hoed op en zonder iets te zeggen vertrekt hij
  • De verteller blijft achter en huilt

Van welke gevoelens is er sprake?

  • De man: onverschillig
  • De verteller: liefde en verdriet

Wat is het thema?

  • Wederzijdse liefde die voorbij is

Elle s’en va

Elle se lève dans l'ombre
Comme la chambre est sombre
Ce matin

Dans l'immeuble il est tôt
Elle met son manteau
Puis elle sort

Et il fait encore noir
Elle descend le boulevard
Elle s'en va

Le conducteur du car
Allume pour elle ses phares
Et sourit

La campagne défile
Elle s'éloigne de la ville
Elle est bien
Elle roule vers nulle part
Elle n'a plus de mémoire
Elle est perdue dans un songe
Un grand vide la ronge
Elle s'en va

Sous une pluie d .orage
A l'arrêt de la plage
Elle descend

Pieds nus dans le sable
Elle regarde d'un air vague
L'océan pendant un bref instant
Elle pense à ses enfants
Des images lui reviennent
Comme un film à l'ancienne
Puis plus rien

Camille

Zij staat op in het donker

De kamer schaduw somber

Deze morgen

In het gebouw is er vroeg

Ze trekt haar jas aan

Dan gaat ze

En het is nog donker

Zij gaat naar de boulevard

Ze gaat

De bestuurder van de bus

Licht voor haar de koplampen op

En glimlacht

De mensenstoet trekt voorbij

Ze verlaat de stad

Ze voelt zich goed

Ze rijdt naar nergens naartoe

Herinnert zich niets meer

Ze is verloren in een droom

Een grote leegte knaagt

Ze gaat

Onder een regen storm

Bij de halte van het strand

Stapt ze uit

Op blote voeten in het zand

Aanschouwt zij vaag

De oceaan voor een kort moment

Ze denkt aan haar kinderen

Ziet de afbeeldingen weer

Als een stomme film

Dan niets meer

 

Over wie gaat het? En welke andere personen worden genoemd?

  • Een vrouw die weggaat
  • De buschauffeur en haar kinderen die ze mist

Wat gebeurt er?

  • De vrouw staat op en neemt debus naar het strand en dan niks

Puis pluis rien. Waaruit bleek al eerder die leegte?

  • In de busreis knaagde al een grote leegte aan haar

Wat is het thema?

  • Leegte

 

 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.