Titratie natronloog met zoutzuur

Titel: Titratie natronloog met zoutzuur

Onderzoeksvraag: Wat is de molariteit van het zoutzuur?

Benodigdheden:   -Labjas

                                   -Veiligheidsbril

                                   -Gedestilleerd water

                                   -Pipet (10mL)          

                                   -Erlenmeyer glazen

                                   -Maatbeker (minimaal 60mL)

                                   -Buret (50mL) met Natronloog (0,1041M)

                                   -Zoutzuur (onbekende M)

                                   -Indicator: fenolftaleïen

                                   -Horlogeglas

                                   -Doekjes (om de pipet af te drogen)

Werkwijze:

Maak alles schoon met gedestilleerd water en breng de pipet op concentratie (op smaak) met het zoutzuur. Neem vervolgens een bekerglas met ca. 50mL zoutzuur en pipetteer hier exact 10,00mL van. Dit doe je door de vloeistof op zo’n manier op te zuigen, dat de onderkant van de meniscus de 10mL streep nét raakt. Droog de punt af en doe dit onder een hoek van 45° in de erlenmeyer. Zet de pipet wel tegen de wand en wacht 10 seconden tot alle vloeistof er uit is. Doe hetzelfde met de andere erlenmeyers (het aantal erlenmeyers dat je gebruikt is afhankelijk van hoe precies je de proef wilt doen – hoe meer, hoe exacter).

Vervolgens ga je met de buret werken. Controleer ten allereerste of deze in orde is. Breng de vloeistof in de buret in de schaalverdeling, en lees de beginwaarde af op twee cijfers significant. Deze lees je af ter hoogte van de onderkant van de meniscus. Maak een ruime schatting van je eindvolume, in dit geval ongeveer 25mL. Bij een andere molariteit/hoeveelheid titratiestof verschilt dit. Doe per 5mL eindvolume 1 druppel fenolftaleïen.

Nu is het tijd om te titreren. Hou je ene hand bij de kraan, terwijl je met de ander zwenkt. Draai de kraan langzaam open, zodat deze druppelt. Aan het begin mag die aardig doordruppelen, zolang je maar niet gaat stralen. Als je bijna 10 á 11 milliliter hebt getitreerd, draai je het kraantje iets dicht en laat hem rustig druppelen. Spoel de wand van de erlenmeyer met iets gedestilleerd water zodat de restjes zuur ook in de oplossing terecht komen. Ga zo door tot er een lichtroze oplossing ontstaat. Draai de kraan dan meteen dicht en lees de eindwaarde af. Als de oplossing niet transparant wordt binnen 20 seconden, heb je de proef goed uitgevoerd. Noteer je waarnemingen en resultaten en doe de proef nog een aantal keer. Dan kan je de molariteit van het zoutzuur bepalen.

Resultaten:

Gebruikte NaOH

1

2

3

 

 

Gemiddeld verschil

Beginstand (mL)

0,23

11,95

23,35

Eindstand   (mL)

11,51

23,02

34,70

Verschil      (mL)

11,28

11,07

11,35

11,2333333

 

Gemiddeld was er dus 11,23mL NaOH nodig om 10mL H3O+ te titreren. Met deze informatie kun je de molariteit van het zoutzuur bepalen.

Reactievergelijking:

OH- (aq) + H3O+ ­(aq) à 2H2O (l)

1          =    1          =    1

Hieruit blijkt dat ik 1 mol OH- nodig heb om met 1 mol H3O+ te reageren.

Berekeningen:

mol OH-

0,1041

x

L oplossing

1,00

11,23333

Hieruit blijkt dat x = 0,1041•11,2333 = 1,169x10-3 mol OH-

dus je hebt ook 1,169x10-3 mol H3O+ nodig.

mol H3O+

1,17x10-3

x

L oplossing

10x10-3

1,00

x = 1,17x10-3/10x10-3 = 1,17x10-1 M = 0,1169 M

Conclusie:

Ik heb dus berekend dat de molariteit van H3O+ 0,1169 is. Dit lijkt me een redelijk aanneembaar getal, dus ik neem ook aan dat de proef goed gelukt is. Het getal heeft echter iets kunnen afwijken vanwege onnauwkeurigheid bij het uitvoeren van de titratie, bijvoorbeeld door het niet spoelen van de randen, vergeten te snuiten of door onvoldoende schoonmaken. Al met al heeft mijn oplossing toch een nette lichtroze kleur gekregen, die het equivalentiepunt aangaf. Titratie geslaagd!