cultuur van curacao

Curaçao en de cultuur

Mijn hoofdvraag is: Hoe ziet de cultuur van Curaçao eruit?

De definitie van cultuur is de manier waarop mensen denken en doen. Het is een manier van leven. Er zijn heel veel culturele dingen te vertellen over een land. Ik heb er een paar uit gezocht bij Curaçao. Dat zijn mijn 4 deelvragen geworden:

1. Wat voor taal spreken ze in Curaçao?

2. Welke godsdienst hebben ze er?

3. Hoe is het onderwijs geregeld in Curaçao?

4. Wat voor muziek (en dans) hebben ze in Curaçao?

Maar eerst vertel ik nog even wat over Curaçao in het algemeen:

Curaçao is het grootste eiland van de Nederlandse Antillen. Het heeft een oppervlakte van 472 km², met 141.766 inwoners. 85% daarvan is van Nederlands-Antilliaanse afkomst. 10% bestaat uit Nederlanders en de rest bestaat uit veel Portugezen, Fransen en Engelsen. Curaçao ligt op 60 kilometer van het Zuid-Amerikaanse vasteland. Vanaf hier is het ongeveer 9 à 10 uur vliegen.

Nu ga ik verder met de deelvragen.

Deelvraag 1: Wat voor taal spreken ze in Curaçao?

In Curaçao is voor de meeste mensen Papiamento de moedertaal. De naam Papiamento is waarschijnlijk ontstaan uit het Portugese "papear" wat "gepraat' betekent. Het Papiaments is een mengtaal met Portugese en Spaanse grammatica en met veel woorden uit het Engels en het Nederlands. Het is waarschijnlijk in de zeventiende eeuw ontstaan, om de communicatie mogelijk te maken tussen slaven en meesters en tussen slaven onderling. De meeste mensen op Curaçao spreken naast Nederlands en Papiaments ook nog Spaans en Engels.

Ik heb een paar voorbeelden van zinnetjes in het Papiaments:

Bon biní - Welkom

Kon ta bai? - Hoe maakt u het?/Hoe gaat het met u?

Mi ta bon - Met mij gaat het goed.

Pasa un bon dia - Prettige dag.

Deelvraag 2: Welke godsdienst heeft Curaçao?

De Nederlandse kolonisten op Curaçao waren bijna allemaal protestant. Zij bemoeiden zich nauwelijks met de lokale bevolking en lieten het zendingswerk over aan katholieke missionarissen. Als gevolg hiervan behoort de overgrote meerderheid, namelijk 87% van de huidige bevolking tot de rooms-katholieke kerk. Kenmerkend voor Curaçao is een aanzienlijke gemeenschap joden, afstammelingen van de Portugese joden die in 1654 arriveerden vanuit Brazilië. Verder nog diverse kleine groeperingen zoals Jehova's getuigen, islamieten, methodisten.

Deelvraag 3: Hoe is het onderwijs geregeld in Curaçao?

Het Nederlandse systeem met kleuterschool, basisschool en voortgezet onderwijs op verschillende niveaus, wordt in Curaçao ook gebruikt. Naast de vakken die wij in Nederland krijgen, wordt er ook Papiaments gegeven. Er wordt ook op veel scholen in de hogere klassen Engels en Spaans onderwezen. De voertaal is Nederlands, wat vooral in de eerste jaren van de lagere school voor veel kinderen problemen oplevert. Ze horen namelijk de eerste jaren van hun leven bijna alleen maar Papiaments. Uit een onderzoek in 1999 blijkt dat het aantal kinderen die de school niet afmaken erg stijgt. In de jaren tachtig was dat 26%, in begin jaren negentig 42%, en meer dan de helft, ruim 55%, in 1999. Sinds 1979 heeft Curaçao een eigen universiteit met o.a. een juridische, een technische en een economische faculteit. Verder is er een pedagogische academie en een lerarenopleiding. Veel studenten studeren in Nederland of de Verenigde Staten.

Deelvraag 4: Wat voor muziek (en dans) hebben ze in Curaçao?

Antillianen zijn vrolijk, muzikaal en dansen graag. Ze dansen vooral de salsa, rumba en de merengue. De vrouwen dragen lange, zwierige jurken, ook wordt er vaak muziek gemaakt op lege olievaten, die geven namelijk speciale klanken. Een voorbeeld van een muziekstijl is tambú, die ontstaan is in de slavengemeenschappen. De tambú vormde een prettige onderbreking tijdens het loodzware werk op de velden en werd een belangrijk cultureel element van een volk dat onderdrukt werd. De basisinstrumenten van de tambú zijn de trommel (ook wel bekend als tambú) en de chapi (hak); beide slaginstrumenten worden gebruikt in een ingewikkeld ritmisch patroon. De teksten werden vroeger meestal door de vrouwen gezongen, maar tegenwoordig zijn er ook veel mannelijke tambú zangers. Openbare tambú-feesten worden vaak gehouden bij snackbars aan de kant van de weg in december en januari (volgens een regel die de regering heeft ingesteld mogen de tambú-feesten alleen in deze maanden plaatsvinden).

Er wordt elk jaar Carnaval gevierd in Willemstad. Die feesten zijn kleurig en feestelijk. Ze dragen prachtige kostuums en gaan dansend en zingend de straten door. Bij ons in Limburg duurt Carnaval maar een paar dagen, maar op Curaçao neemt Carnaval een hele maand in beslag. Je hebt dan allerlei parades, iedere dag wel één. Zo is er een kinderparade, een tienerparade en een grote parade. Carnaval is dan ook zeker het mooiste feest van Curaçao.

Nog wat weetjes

Eten

Het eten op Curaçao lijkt veel op de Zuid-Amerikaanse keuken, met vis als terugkerende specialiteit. Een typisch gerecht is de keshi yená; een uitgehold ronde kaas gevuld met vlees of vis. Nog een voorbeeld is Pasteetjie. Dat is een halfmaanvormig gerecht van bladerdeeg. Daar zit kaas of gehakt in.

Kleding

Antillianen dragen altijd zomerse kleding, want het is eigenlijk altijd warm op Curaçao. Geen kleding zoals toeristen dragen, want die willen graag bruin worden, maar dat hoeven de Antillianen natuurlijk niet. Nog iets bijzonders is dat ze met oud & nieuw geel ondergoed dragen, want brengt voorspoed en geluk in het nieuwe jaar.

Conclusie

• 
  
• In dit onderzoek naar Curaçao heb ik de indruk gekregen dat Curaçao vrolijk is. Het is ontstaan doordat allerlei volkeren zich er hebben gevestigd. Daaruit is weer de taal ontstaan. Er wonen nu nog veel Nederlanders. Op scholen wordt goed lesgegeven, in allerlei vakken. De Antillianen houden ook van feesten.