Piraten

Beste juf en klasgenoten, ik kom jullie vandaag iets meer vertellen over piraten. Wat zijn piraten ? Eerst ga ik het hebben over de vraag: Wie waren de piraten? Het waren mensen die plunderen op zee,maar er waren verschillende soorten:kaapvaarders of kapers waren rovers die een vergunning van hun regering hadden om vijandige schepen te plunderen. Boekaniers waren
17e-eeuwse piraten die de Spanjaarden in de Caraïbische Zee bedreigden. De barbarijse zeerovers waren kapers en piraten die de Middellandse Zee onveilig maakten. Maar piraten bestaan al veel langer: bv in het oude Griekenland en het oude Rome. Eerst ga ik het hebben over de piraten in het oude Griekenland. Het oude Griekenland De piraten uit het Oude Griekenland hielden zich verscholen in de Egeïsche Zee tussen de vele eilandjes en inhammen. Daar wachtten ze op voorbijvarende vrachtschepen met een waardevolle lading aan boord. Het was vrij gemakkelijk voor de zeerovers om de trage vrachtschepen te overvallen want de vrachtvaarders bleven dicht bij de kust en staken nooit de zee over. Piraten vielen ook dorpen aan en kidnapten de mensen voor losgeld of om als slaaf te verkopen op één van de slavenmarkten.
Het oude Rome Ook in Het Grote Romeinse Rijk, dat bloeide tussen 200 v.c. en 476 n.c. verkochten de piraten gevangen genomen slaven en gestolen ladingen aan rijke Romeinen. Toen de piraterij de invoer van graan in Rome in gevaar bracht vroeg het volk om actie. De Vikingen In de 9e eeuw kwamen stropers uit het Noorden. De Noormannen of gevaarlijke Viking piraten waren geduchte Scandinavische krijgers die hun prooi zochten op de scheepvaartroutes , en dorpen ver in het binnenland plunderden. De Vikings zwierven van eind 8e eeuw tot begin 12e eeuw over de Noordzee op zoek naar buit. De Barbarijse zeerovers Europese kruisvaarders, in de middeleeuwen, noemden hun islamitische tegenstanders barbaren. Daardoor werden de islamitische zeerovers bekend als de barbarijse zeerovers. In hun ranke, snelle,galeien vielen de barbarijse zeerovers koopvaarders uit Venetië en Genua aan, op zoek naar hun favoriete buit: mannen die als slaven konden worden verkocht. Als de zeerovers een christenschip buitmaakten werden de bemanningsleden meestal van hun kleding en al hun bezittingen beroofd. Vrijwel meteen daarna moesten zij de roeiriemen van het zeeroversschip bemannen, waarna zij een leven van slavernij in een of andere Afrikaanse haven tegemoet gingen. De beruchtste zeerovers werden in heel Europa gevreesd. Door hun daden werden zij in de islamitische wereld echter als helden beschouwd. Zeerovers van Malta Gedreven door God en door goud voerden de zeerovers van het kleine eiland Malta strijd tegen de Barbarijse piraten. Met de Maltezer ridders als hun beschermheren voerden de zeerovers actie tegen de heidenen van de islam. Maar naar mate de tijd verstreek vormden de buit van de piraterij de belangrijkste aantrekkingskracht. De zeerovers brachten
Malta grote welvaart. De kaapvaarders De Engelse koning Hendrik III gaf in 1243 de eerste kapersbrieven af. Met deze brief kreeg de scheepsbemanning het recht zonder straf te plunderen en de koning verwierf zich een gratis oorlogschip en een aandeel in de buit. Deze schepen en hun bemanningen werden bekend als “kaapvaarders” of “kapers”. Spaans-Midden-Amerika Het door de Spanjaarden bestuurde Midden Amerika trok veel avonturiers en piraten aan door de belofte van ongehoorde rijkdommen. Nadat Christoffel Columbus in 1492 de Nieuwe Wereld had ontdekt, plunderden de Spaanse veroveraars de rijkdommen van de Azteken en Inca’s van Mexico en Peru. De Spaanse schepen die de schatten vervoerden, trokken al gauw de aandacht van kapers en piraten. Tot de eersten behoorden de Fransen; de Engelse kaapvaarders volgden spoedig. Hoe vonden de piraten hun slachtoffers? Zij konden de geografische breedte vrij accuraat schatten door de stand van de zon te meten. Behalve een kompas was een zeekaart het belangrijkste hulpmiddel waarover de piratenkapitein beschikte. Spaanse schepen hadden in de 16e eeuw een groot deel van de kusten van de Nieuwe Wereld in kaart gebracht en hun gedetailleerde kaarten waren een waardevolle buit.
De boekaniers In 1603 trok de Engelse koning Jacobus I alle kapersbrieven in. Bendes bandeloze boekaniers namen spoedig de plaats in van de kaapvaarders. Veroordeelden, ballingen en ontsnapte slaven deden hun aantal groeien. De boekaniers gehoorzaamden aan geen enkele wet. Volgens de legende vonden de boekaniers de kortelas uit. Dit is het beroemde korte zwaard. Later werden de schepen aangevallen met kanonnen. Weinig bemanningen vochten terug. De geliefkoosde wapens van de zeerovers waren pistolen, een kort zwaard en een bijl. De piratenvlag = Jolly Roger De Jolly Roger, de piraten vlag met emblemen van de dood erop, waarschuwde de slachtoffers van de piraten dat zij zich beter zonder tegenstand konden overgeven. Piratenschatten Wanneer piraten zich verspreidden over een zwaarbeladen schip, hoopten zij een ruim vol goud te vinden. Als ze geluk hadden, kon de buit de hele bemanning rijker maken dan ze ooit hadden kunnen vermoeden. Maar vaker was de buit veel bescheidener. Voorbeelden van piratenschatten: sieraden, edelstenen, ringen, geldstukken, wapens en munitie, zelfs een dokterskastje met medicijnen. Het leven op zee Het leven op een piratenschip was vol tegenstellingen. De nadering van een prooi betekende grote opwinding en dreigend gevaar. Maar tussendoor konden weken verlopen van verveling. Daarom moest een kapitein respect, of vrees, afdwingen. Als de bemanning niet met hem instemde, hielden ze een verkiezing om een nieuwe kapitein aan te duiden. Het menu van de piraten was niet uitgebreid. Als er vers vlees was, ging het gewoonlijk om schildpad of vis. Anders leefden ze van scheepsbeschuit of gedroogd vlees en bier of wijn. Soms, wanneer ze helemaal niets meer hadden, bleef er niets anders over dan hun leren tassen op te eten, of zelfs elkaar. Het leven aan wal Wanneer zij een haven bereikten, waren velen rijk genoeg om nagenoeg alles te kopen waarvan ze hadden gedroomd. Maar meestal verbrasten ze hun buit aan drank en vrouwen of verloren het met gokken. Maar tussendoor moest er ook nog worden gewerkt. De bemanning moest het schip op het strand trekken en repareren, en zorgen voor vers drinkwater en proviand voor de volgende rooftocht.
Piraten van de Indische Oceaan Toen de rijkdommen uit Spaans-Midden-Amerika terug liepen, trokken veel piraten naar de Indische Oceaan. Ze werden aangetrokken door de schatvloten van de Hollandse, Britse en Franse Oost-Indische compagnieën . De piraten vergaarden al spoedig grote fortuinen. Maar hun activiteiten verstoorden de handel en riepen anti-Europese gevoelens op in India. Daarom gingen de regeringen maatregelen nemen tegen de piraten. Onbewoonde eilanden Een piraat die in ongenade was gevallen werd dikwijls achtergelaten op een onbewoond eiland. Een onbewoond eiland was een gevangenis zonder muren. Hoewel zij enkele noodzakelijke voorzieningen meekregen, wachtte diegene die niet konden vissen of jagen de hongerdood. Deze straf werd uitgedeeld aan piraten die van hun kameraden stalen of in de strijd deserteerden van het schip. Straffen De “Hennepdans” was de straf voor piraten die gevangen genomen werden. De “Hennepdans” was de dans des doods aan het eind van de strop. Voor de meeste piraten echter waren de dagelijkse gevaren op zee een grotere bedreiging dan de beul. Weinig piraten kwamen voor de rechter en diegenen die werden veroordeeld kregen dikwijls zelfs gratie. Als een piraat werd opgehangen werd zijn lijk vaak aan speciale galgen opgehangen. Het lichaam werd vastgeketend in een ijzeren kooi zodat niemand het kon wegnemen en begraven. Voor zijn executie werd de maat genomen voor zijn kooi.