Florence Nighingale

Florence Nightingale Hoofdvraag: Hoe kwam het dat Florence Nightingale zoveel invloed heeft achtergelaten op de ziekenverpleging en wat voor invloeden? Deelvraag 1: Wat is de achtergrond van Florence Nightingale zelf? Deelvraag 2: Hoe werd Florence Nightingale een ziekenverpleegster? Deelvraag 3: Wat voor invloed heeft de Krimoorlog met betrekking op de ziekenverpleging met de vrouwenverpleegkundigen daarin? Deelvraag 4: Welke invloeden maakten de ziekenverpleging voor Florence en vele anderen zo belangrijk? Deelvraag 5: Eindconclusies rond hoofdvraag + antwoord(en). Deelvraag 1: Op 12 mei 1820 werd deze toekomstige verpleegster geboren in Italië in de stad Florence waar ze door haar ouders naar vernoemd zou worden, zo kwam dus Florence Nightingale. Haar ouders behoorden tot de voorname families van Engeland. Haar vader William Nightingale bezat vele landgoederen en er bestond een sterke band tussen hem en zijn pachters. Door haar vele reizen op jonge leeftijd had ze jong al een verbazingwekkende algemene ontwikkeling en ze deed het dan ook goed op school. Verder leerde ze van haar vader de talen Grieks, Latijn, Frans, Duits en Italiaans. De familie Nightingale woonde ’s zomers in een buitentehuis buiten het plaatsje Lea Hurst. Van trouwen kwam weinig terecht in Florence’s leven. Haar moeder drong er op aan om maar is eerst een keus te maken uit de vele huwelijkskandidaten uit de high society die ze leerde kennen toen ze op 19 jarige leeftijd werd voorgesteld aan het hof, aan koningin Victoria. Het leven van bals en party’s, van visites afleggen en ontvangen beviel haar niet. Ze voelde zich meer geroepen voor iets anders i.p.v te trouwen en het leven in de ‘upper ten’, hoe en wat voor roeping wist ze nog niet, enkele tijd later zou ze erachter komen wat haar speciale roeping zou zijn.
Deelvraag 2: Op 7 februari 1837 toen Florence 16 jaar was schreef ze in haar dagboek: ‘God spoke to me and called me to His service’. Vanaf dat moment wist ze zeker wat haar speciale roeping was, ze zou haar leven in gaan zetten voor de zieken. Door de sterke band die er was tussen Florence Nightingale’s vader en de pachters kwam Florence als jong meisje al in aanraking met de nood en de ziekten in de armere pachtersgezinnen. Zover zij kon probeerde ze als jong meisje ook al hulp te geven aan deze mensen, dit werd door haar moeder en zusje als ‘vreemd’ gezien. Het dorpje Lea Hurst waar de familie Nightingale de zomer doorbracht kende veel fabrieksarbeiders en ook daar zette Florence zich in voor de zieken door bij hen op bezoek te gaan. Nu Florence zeker was van haar roeping zou ze haar toekomst hierop richten, de mannen moesten het dus maar voor gezien houden. Soms twijfelde Florence Nightingale eraan of ze haar levensdoel wel zou bereiken. Dit kwam doordat ze enkele malen ernstig ziek was en ook kende ze perioden waarin de melancholie haar overviel. Melancholie wordt mee bedoelt dat ze dan somber van aard was. Toch zetten ze haar droom voort en in augustus 1850 lukte het haar na vele moeilijkheden met haar familie een bezoek te brengen aan het diaconessenziekenhuis in Kaiserwerth in Duitsland voor 2 weken. In 1851 bracht ze opnieuw een bezoek aan Kaiserwerth nu voor een periode van 3 maanden. In de tijd van juli tot oktober dat ze daar verbleef werkte ze zelf mee, woonde operaties bij en deed een enorme ervaring op in de verzorging van de zieken. Wat ze er niet aantrof was een goede vakopleiding maar de zorg en toewijding waarmee de diaconessen de patiënten omringen waren nieuw voor haar en deze vond ze van grote waarde. Later vertelde Florence Nightingale over de tijd in Kaiserwerth als een keerpunt in haar leven. In 1852 bezocht Florence enkele ziekenhuizen in Parijs, waar zij ook enige tijd doorbracht bij Les Soeurs de la Charité in het Nederlands de liefdezusters genaamd. Een vereniging opgericht in het verleden die hun tijd ver vooruit waren in de verpleegkunde. Ze leerde hier verplegen en stelde zich op de hoogte van ziekenhuisadministratie en –inrichting. Door ziekte lukte het Florence niet de hele verpleegstersopleiding af te maken. Ondanks dit had ze toch al een enorme kennis en ervaring opgedaan. Terug in Londen nam ze dan ook de leiding op zich van een tehuis voor zieke dames uit de hoge stand die in geldnood zaten. Ze wist hier de verzorging in korte tijd voortreffelijk te reorganiseren. Deelvraag 3: In 1854 brak de Krimoorlog tussen Turkije en Rusland. Engeland en Frankrijk kwamen Turkije te hulp in de strijd. De Fransen hadden een behoorlijke hospitaaldienst om de gewonde soldaten te verzorgen, dit met name dankzij de goed opgeleide Soeurs de la Charité. De Engelsen daarentegen hadden niets in orde. Hun basis-ziekenhuis lag in Scutari aan de zwarte zee. Het was een oude kazerne van de Turkse artillerie die als hospitaal was ingericht. De toestand werd er als verschrikkelijk beschreven, van vocht druipende muren, geplaveide vloeren met gebroken tegels, geen water, slechte sanitaire voorzieningen etc. Het was duidelijk dat er wat verbeterd moest worden. Sir Sydney Herbert op dat moment de minister van oorlog was een intieme vriend van de familie Nightingale en vroeg Florence of ze de leiding van de verpleging in de militaire hospitalen op zich zou willen nemen. Florence die ook al een brief had geschreven waarin ze haar diensten aanbood nam de uitdaging met beide handen aan. Op 21 oktober 1854 vertrok ze met 38 andere verpleegsters naar Scutari. De legerleiding weigerde echter de hulp van de vrouwelijke verplegers. Ondanks dit begonnen Florence en haar zusters met het regelen, organiseren en inkopen van spullen voor een dieetkeuken voor de cholerapatiënten (zijn patiënten met darmklachten) en de dysenteriepatiënten. Toen uiteindelijk de slachtofferstroom zo groot werd en de situatie uitermate chaotisch was werd er eindelijk een beroep gedaan op Florence en haar ‘nachtegaaltjes’ ( wat afgeleid is van Nightingale). Florence Nightingale bleek als enige in deze situatie in staat te zijn de verzorging van de duizenden soldaten te organiseren. Ze zorgde voor lakens, dekens, medicijnen, verband, boenders, dweilen, behoorlijk voedsel en de nodige kleren wat zeker nodig was. Sommige soldaten hadden namelijk dagenlang niets anders aangehad dan een overjas die stijf stond van het bloed en de modder. Terwijl ze dit alles deed hield ze ook zelf de administratie bij. In 1855 lagen 12000 mannen in de hospitalen waar elke dag nog bijkwamen. In het begin was het sterftecijfer 40% maar dankzij het organisatietalent en de onuitputtelijke werkkracht van Florence werd dit teruggebracht tot 2%!!! De dankbaarheid onder de patiënten was groot en gaf bemoediging. Een van Florence oud-patiënten in Scutari schrijft: ‘Wij konden wel haar schaduw kussen, als die toevallig over ons viel en wij legden onze handen weer tevreden op ons dek’. Omdat Florence Nihgtingale ’s avonds als ze door de gangen van het hospitaal ging altijd een lantaarn bij zich had kreeg ze de bijnaam ‘vrouwe met de lamp’. 2000 maal zat Florence zelf aan een sterfbed met troostende woorden. De aanwezigheid van haar zorgde in het ziekenhuis voor een afname van vloeken, de dronkenschappen verminderden, gewonden schreven naar huis, op aandrang van Florence werd een deel van het soldij naar de vrouwen thuis gestuurd. Na de Krimoorlog werd het Nightingale Fonds gesticht uit dankbaarheid voor Florence’s werk in de Krimoorlog en dit bracht een groot bedrag bijeen. De eerste jaren na de oorlog hield zij zich bezig met de reorganisatie van de gezondheidszorg in het leger. In 1860 richtte zij hier de eerste opleidingsschool voor verpleegsters van op. Ook stichtte zij nog een opleiding voor vroedvrouwen. Deelvraag 4: Een grote invloed op de ziekenverpleging is de komt van Christus Jezus die de openbaring van de goedheid en menslievendheid van God wordt genoemd. Hij gaf blinden het zicht, maakte doven horend, lammen konden weer wandelen, melaatsen werden weer rein en bezetenen werden verlost van boze geesten. In Mattheüs 14 staat dat Jezus een grote schare (menigte) zag en dat Hij met ontferming bewogen werd en Hij hun zieken genas. Jezus was dus echt begaan met mensen en genas ze niet voor de aandacht of macht. Deze liefde en bewogenheid voor zieken sprak velen aan (en later ook nog zoals Florence Nightingale, Moeder Theresa etc). In Mattheüs 25 draagt Jezus zijn volgelingen op voor de minderen in de maatschappij te zorgen, later werden dit de ‘zeven werken van barmhartigheid’ genoemd. - Het voeden van hongerigen - Het water geven aan dorstigen - Huisvesten van vreemdelingen - Kleden van naakten - Bezoeken van zieken - Bezoeken van gevangen - Het begraven van doden (deze is er later aan toegevoegd). Ook de apostolische tijd wat de tijd is na de Hemelvaart van Jezus en tijd dat de discipelen door heel het Romeinse Rijk zendingsreizen maken heeft invloed gehad. In met name die tijd ontstond de diaconia (= zorg voor zieken, armen…). Opvallend is dat zowel mannen als vrouwen bij het geven van de naastenliefde als gelijken werden gezien. Vrouwen mochten daarin werk buiten het eigen huis doen en ze waren als het ware een soort van wijkverpleegsters. Deelvraag 5: - Door haar vele reizen die ze op jonge leeftijd al maakte waardoor Florence een goede algemene ontwikkeling had. Ze kon dingen dus makkelijk leren zoals het verplegen. Ook door haar bekendheid bij koningin Victoria en bij de ministers kon zij veel invloed uitoefenen. Zij schreef daarheen uitvoerige rapporten over de gezondheidszorg in het leger en ook wist ze koningin Victoria persoonlijk voor haar plannen van verbetering te interesseren. - De goede relatie tussen die Florence’s vader had met zijn pachters bracht haar als klein meisje in contact met zieken. Doordat Florence te doen had en zich wilde inzetten voor deze mensen vanuit een hart dat zich hiertoe geroepen voelde en wist dat God dit ook van haar verlangde. -De goede organisatie en verzorging voor de duizenden gewonden. Op veel soldaten heeft Florence een grote indruk achtergelaten en ook op het Engelse volk zodat bij terugkomst in Engeland het Nightingale Fonds werd opgericht. Florence was dus bekend en geliefd onder het volk. - De invloed van het christendom op de zorg voor zieken en andere zwakken in de maatschappij. Anderen in het verleden voelde zich geroepen tot deze taak en Florence evenzo. De liefde, bewogenheid en ontferming waarmee deze mensen dit deden raakten altijd velen. Een voorbeeld hiervan is Fabiola een Romeinse vrouw in de 4e eeuw die zich ook inzette voor de zieken, in een boek over haar word zelfs gezegd dat de armen die gezond waren, de zieken benijdden. Uiteindelijke invloeden van Florence Nightingale zijn de reorganisatie en verbetering van de gezondheidszorg in het leger. Het oprichten van de eerste school voor verpleegsters en een opleiding voor vroedvrouwen. Florence ontdekte een manier om malaria te bestrijden hoewel ze nog niet van de malariamug afwist. Toch werkte haar methode van bevloeiing en zorgen voor een beter welvaartspeil voor het verdwijnen hiervan (malaria komt namelijk altijd in streken zonder bevloeiing voor en waar ook telkens hongersnoden zijn). De VN gebruikt tegenwoordig nog steeds dezelfde methode. Florence vond dat verplegen niet alleen kan vanuit liefdadigheid maar dat je het ook moet leren net als elk ander beroep. Doordat ze zei dat het een beroep was moest het dus ook als een beroep gesalarieerd worden wat in die tijd nog niet. Het duurde nog een aantal jaren voordat dit uiteindelijk als zodanig erkend werd. Ook heeft Florence op veel mensen na haar dood nog indruk achtergelaten en voor velen was of is ze nog steeds tot een voorbeeld.