Adoptie

Spreekbeurt Godsdienst Wat is adoptie? Adoptie is dat je een kind in het gezin opneemt dat niet van jezelf is. Dit wil zeggen dat het kind bij andere ouders verwekt en geboren is. In het woordenboek wordt adoptie omschreven als: het in bescherming nemen van kinderen. Je hebt verschillende soorten van adoptie, zo kan je een Nederlands kind adopteren of een buitenlands kind adopteren. Andere vormen van adoptie zijn eenpersoonsadoptie en stiefouderadoptie. Eenpersoonsadoptie is als je een kind alleen adopteert en je hebt dat kind al 3 jaar of meer verzorgd. Dat wil zeggen dat het kind al 3 jaar regelmatig bij jou thuis komt en dat jij goed voor dat kind kan zorgen. Bij een stiefouderadoptie adopteert de nieuwe partner van één van de ouders het kind. Je adopteert dus eigenlijk het kind van je man of vrouw. De band die ertussen het kind en de ouder was, blijft bestaan. Dus als je moeder een nieuwe vriend heeft, adopteert die nieuwe vriend jou. De band tussen je moeder en jou blijft bestaan, maar de band met je biologische vader wordt verbroken. Adoptie van een kind uit Nederland of van een kind uit het buitenland is dat je een kind in het gezin opneemt uit Nederland of uit het buitenland. De landen waaruit kinderen geadopteerd mogen worden staan op het bord en lees ik nu even voor. Brazilië, Burkina Faso, Burundi, Canada, Chili, Costa Rica, Colombia, Cyprus, Denemarken, Ecuador, El Salvador, Georgie, Israël, Italië, Litouwen, Mauritius, Mexico, Moldavië, Monaco, Mongolië, Nederland, Nieuw-Zeeland, Paraguay, Peru, Polen, Roemenië, Spanje, Sri Lanka, Tsjechië, Venezuela, IJsland Zweden. Het kind dat geadopteerd wordt, moet op de dag van het adoptieverzoek minderjarig zijn. Als het kind 12 jaar of ouder is, mag het zelf aangeven of het wel of geen bezwaar heeft tegen de adoptie. Als het kind jonger is dan 12 jaar, dan telt zijn mening ook. Voorwaarde is dan dat het kind wel goed zijn mening kan geven en dat het beseft wat de gevolgen zijn van wat hij of zij zegt. Aan welke voorwaarden moet je voldoen om een kind te mogen adopteren? Vroeger mocht alleen mensen die getrouwd zijn kinderen adopteren. Nu mogen ook mensen die alleen wonen een kind adopteren. Ook homo’s en lesbiennes mogen tegenwoordig kinderen adopteren. De persoon die het kind adopteert moet ouder zijn dan 21 en in staat zijn voor het kind te kunnen zorgen. Om een kind te adopteren mag je niet ouder zijn dan 41 jaar. Ook mag het leeftijdsverschil met het kind niet groter zijn dan 40 jaar. In deze gevallen is uitzondering soms mogelijk. Deze leeftijden gelden voor de dag waarop je je inschrijft om een kind te adopteren. Dus later doet het er niet meer toe als je ouder dan 41 bent dan mag je ook bijvoorbeeld 45 zijn. Het kind dat je adopteert mag, bij aankomst in Nederland, niet ouder zijn dan 6 jaar. Hier zijn een paar uitzonderingen op: als het kind dat ouder dan 6 jaar is een broertje of zusje in Nederland heeft of als het gaat om kinderen die niet gescheiden van elkaar kunnen leven. Dit kunnen 2 broertjes of zusjes zijn of 2 neefjes of nichtjes. Als 1 van de 2 kinderen al in Nederland leeft en het 2e kind is ouder dan 6 jaar, mag het bij uitzondering toch in het gezin geadopteerd worden. Voordat je een kind mag adopteren zullen er verschillende onderzoeken gedaan worden. Zo zal je gezondheid worden onderzocht en zal gekeken worden of je voor het kind kan zorgen. Voordat je een kind mag adopteren moet je al 3 jaar voor het kind gezorgd hebben. Zo moet je thuis situatie veilig zijn. Dit wil zeggen dat er geen grote problemen mogen zijn en geen grote schulden. Je gezondheid moet op het moment van de adoptie goed zijn, zo mag je geen ziekte als kanker hebben. Dit is om het kind goed te kunnen laten wennen in zijn nieuwe thuis. En omdat het kind al heel veel heeft meegemaakt en zo’n ziekte zou dan emotioneel erg zwaar zijn voor het kind omdat ze dan een dierbaar iemand kunnen verliezen en de kans is groot dat ze daar niet tegen kunnen en je wenst een kind toch het beste. Om een kind in Nederland te mogen adopteren moet je in Nederland wonen, maar dat is logisch.
Stappen om een kind te mogen adopteren: Om een kind te mogen adopteren moet je een aantal stappen doorlopen. De eerste stap: De eerste stap is je aanmelden bij een adoptiebureau. Op het moment dat je je inschrijft mag je niet ouder zijn dan 41 jaar. Er wordt dan ook gekeken naar het geloof van de adoptie ouders, de lengte van het huwelijk, en of de ouders ongewenst geen kinderen hebben gekregen of dat ze bewust ervoor hebben gekozen om geen kinderen te hebben. De tweede stap: De tweede stap is een algemene voorlichting. Deze voorlichting bestaat uit 6 bijeenkomsten. Tijdens deze voorlichting wordt uitgelegd wat het kan betekenen om een adoptiekind in het gezin op te nemen. Bij deze voorlichting worden 3 thema’s gebruikt: de adoptieouders, de oorspronkelijke ouders en het adoptiekind. Deze voorlichting is verplicht voor iedereen die een kind wil adopteren. De derde stap: De derde stap is het gezinsonderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming. Er wordt onderzocht of de ouders een strafblad hebben en of de gezinssituatie stabiel is. Na het onderzoek wordt er een medische keuring gedaan. Als dit onderzoek een negatieve uitslag heeft mag je geen kinderen adopteren. Het gezinsonderzoek bestaat uit een of meer gesprekken met een maatschappelijk werkende van de Raad voor de Kinderbescherming. Het uitgangspunt bij het gezinsonderzoek is het zogenaamde "ja- tenzij" principe: iedereen is geschikt een adoptiekind op te voeden, tenzij het tegendeel blijkt. Indien de vrouw zwanger is, wacht de Raad met het onderzoek tot het kind één jaar is. Dit geldt ook in geval van de komst van een Nederlands pleegkind. Veel mensen zien erg tegen dit gezinsonderzoek op. In de praktijk blijkt het vaak mee te vallen en worden de gesprekken als positief ervaren. De maatschappelijk werkende maakt een verslag van de gevoerde gesprekken. Dit verslag wordt naar het ministerie van Justitie gestuurd. De minister van Justitie beslist vervolgens of u een beginseltoestemming krijgt. Deze beginseltoestemming is drie jaar geldig en kan op verzoek, na aanvullend gezinsonderzoek, met maximaal drie jaar worden verlengd. Daarna moet er als je weer een kind wil adopteren een nieuw onderzoek gedaan worden, want de gezinssituatie kan heel erg veranderd zijn de laatste jaren. Bij het al dan niet geven van de beginseltoestemming neemt het ministerie het advies van de Raad voor de Kinderbescherming over. Bijna nooit wordt een negatief advies gegeven. Het is mogelijk een bezwaarschrift in te dienen tegen deze uitspraak binnen 6 weken na datum van de afwijzing. Een beginsel toestemming is een verklaring dat je tot nu toe in staat bent een kind te adopteren. Je mag dan eindelijk het kind adopteren. De vierde stap: De vierde stap is de aankomst van het kind in het gezin. Het kind kan in het geboorteland worden opgehaald of komt onder begeleiding naar Nederland. Dit laatste komt steeds minder voor. Veel landen eisen van de adoptieouders dat zij het kind zelf komen ophalen en vaak moeten ze enige weken in het land verblijven. Veel mensen ervaren dat als leuker, want je ziet in welke situatie het kind vroeger leefde. Mensen die getrouwd zijn kunnen na een jaar de adoptie aanvragen als het kind klaar is om geadopteerd te worden. Bij adoptie door één persoon kan na drie jaar de adoptie aangevraagd worden. De kosten
De kosten rond een adoptie kunnen behoorlijk oplopen. De (verplichte) voorlichting kost € 385,71. De adoptieprocedure kost € 6.807,- tot € 11.345,-. Dit bedrag kan per land en per vergunninghouder verschillen. De adoptie-uitspraak naar Nederlands recht bedraagt ongeveer € 1000,-. De kosten zijn in totaal dus ongeveer € 12.730,- Niet iedereen is dus in staat om een kind te adopteren, omdat het zo duur is dat is voor veel mensen een extra reden om nog een keer na te denken over het adopteren van een kind.
De wachttijd Wie nu een verzoek tot inschrijving indient bij het Ministerie van Justitie moet rekenen op een gemiddelde wachttijd van drie tot vijf jaar. Dat is natuurlijk erg lang en veel mensen vinden dat erg vervelend om zo lang te wachten maar hebben het er wel voor over. De redenen om een kind ter adoptie af te staan Kinderen kunnen om verschillende redenen ter adoptie afgestaan worden. Een voorbeeld is een ongewenste zwangerschap. De vrouw wilde geen abortus, bijvoorbeeld om principiële redenen, en staat daarom het kind gelijk na de geboorte af. Een andere reden kan zijn dat de ouders van het kind gaan scheiden en allebei de ouders niet in staat zijn voor het kind te zorgen. Het kind wordt dan eerst bij pleegouders ondergebracht en wordt later geadopteerd. Nog een andere reden kan zijn dat een moeder het kind alleen opvoedt. Als de moeder een nieuwe vriend krijgt en die man wil het kind niet kan, kan die man aan de vrouw de keus stellen: je kiest voor het kind of je kiest voor mij. In veel gevallen kiest de vrouw dan voor het kind, maar soms kiest de vrouw ook voor haar vriend. Het kind moet dan weg en zal ter adoptie aangeboden worden. In landen als Afrika worden kinderen ter adoptie aangeboden omdat er te grote gezinnen zijn en er veel armoede is. Omdat er in ontwikkelingslanden als Afrika geen voorbehoedsmiddelen zijn, worden er veel kinderen geboren. Veel kinderen sterven er aan ziekten als aids en andere kinderen worden ter adoptie aangeboden. En dat niet alleen in Afrika. Ook in Zuid-Amerika worden veel kinderen ter adoptie aangeboden. Eigenlijk zie je het kinderen ter adoptie aanbieden het meeste voorkomen in ontwikkelingslanden. Omdat de mensen daar minder snel in staat zijn goed voor een kind te zorgen. Dat komt onder andere omdat er weinig geld is en weinig eten. Afstand doen van je adoptieouders. Weinig mensen weten dat je een adoptie terug kan draaien. Het geadopteerde kind kan tussen zijn of haar 20ste en 21ste jaar de adoptie ongedaan maken. Dit staat in artikel 231 van het burgerlijke wetboek. Hier wordt heel weinig gebruik van gemaakt, omdat mensen niet weten dat het mogelijk is. Afstand doen van je adoptieouders kan verschillende oorzaken hebben. Zo kan je door je adoptieouders seksueel misbruikt zijn of je kunt verwaarloosd zijn. De geadopteerde kinderen voelen geen band met hun adoptieouders en willen daarom afstand doen. De kinderen die afstand doen gaan meestal niet terug naar hun biologische ouders, omdat zij daar helemaal geen band mee hebben, ze weten zelfs niet of hun biologische ouders nog leven. Meestal zijn de biologische ouders ook niet te vinden of weten de kinderen dat de biologische ouders al overleden zijn, dan zijn de geadopteerde kinderen van niemand afhankelijk en zijn aan niemand gebonden en dat vinden ze erg fijn. Veel mensen vinden de regel dat je alleen tussen je 20ste en 21ste afstand kan doen van je adoptieouders belachelijk, omdat veel kinderen pas na hun 21ste horen dat ze geadopteerd zijn. Soms vertellen de adoptieouders het expres pas na hun 21ste, omdat ze niet willen dat de kinderen afstand van hen doen. Deze kinderen zijn dan te laat om afstand te doen van hun adoptieouders. Deze regel zou dus moeten veranderen. Ook moet deze regel bekender worden dan dat hij nu is. Zo kunnen de ouders de keus maken het de adoptiekinderen het voor hen 21ste te vertellen en kunnen de adoptiekinderen de keus maken om afstand te nemen van hun adoptieouders. De kans dat ouders hun adoptiekinderen over deze regel gaan vertellen is niet groot, omdat de adoptieouders niet willen dat hun adoptiekind afstand van hen neemt. Dus deze regel zal waarschijnlijk nog lange tijd onbekend blijven. Moeten kinderen weten dat ze geadopteerd zijn? Veel kinderen horen pas rond hun 18e dat ze geadopteerd zijn. De adoptieouders hebben zelf de keuze wanneer ze het hun kinderen vertellen. Veel adoptieouders vertellen het hun kinderen als ze ongeveer 18 zijn. Dit doen ze omdat ze dan door de puberteit heen zijn en de kans kleiner is dat ze zich tegen hun ouders af gaan zetten. Maar weinig kinderen groeien op met dat ze weten dat ze geadopteerd zijn. Als het tegen ze gezegd wordt, zijn de reacties vaak verschillend. Veel kinderen zijn blij het te weten, omdat ze meestal wel gemerkt hebben dat ze anders waren dat hun broertjes of zusjes. Sommige kinderen zijn boos dat ze het niet eerder geweten hebben. Zij vinden dat ze recht hadden om te weten dat ze geadopteerd waren. De reden om het laat te vertellen zijn onder andere het willen beschermen van de kinderen. De ouders zijn bang dat de kinderen kwaad op hen worden en niet meer willen luisteren, ze zijn tenslotte niet hun biologische ouders. De meeste kinderen weten het al heel snel, omdat ze een andere huidskleur hebben of omdat de adoptieouders het al heel vlug vertellen. Ook kan het zo zijn dat als je helemaal niet op je ouders lijkt dat je het vraagt aan je adoptie ouders en dat de adoptie ouders het dan maar vertellen, omdat de kinderen het toch al vermoeden. Adoptie in de Bijbel Het woord adoptie komt in de hele bijbel niet voor. Wel hebben we een voorbeeld van een adoptie kunnen vinden. Dit is het verhaal van Mozes. Mozes werd als baby in de rivier de Nijl gezet omdat alle jongetjes gedood moesten worden. De dochter van de Farao ontdekte het mandje met Mozes erin en wilde voor Mozes zorgen. Maar omdat zij de baby niet kon verzorgen mocht de moeder van Mozes de baby verzorgen, omdat zij wel melk voor hem had, want ze was tenslotte de echte moeder van Mozes, totdat Mozes zelf kon eten. Na die periode werd Mozes opgevoed aan het Egyptische hof. Door de dochter van de Farao. Uit dit stukje kan je opmaken dat de adoptie niet veel veranderd is. Het kind wordt opgenomen in een nieuw gezin en de banden met het biologische gezin worden verbroken. Toen waren er alleen geen regels voor adoptie en nu zijn die veel strenger. Ook zijn er nu wachtlijsten en toen was het nog niet algemeen bekend dat je kinderen kon adopteren. Ook kon het toen nog niet met kinderen uit het buitenland, omdat mensen toen nog niet zoveel reisden en contacten hadden in het buitenland. Of God adoptie goed vindt is moeilijk op te maken uit bijbelteksten. Overal in de bijbel vind je teksten die zeggen dat je goed moet zijn voor je medemens, zoals onder andere heb je naaste lief als jezelf. Uit zulke teksten kan je opmaken dat God adoptie goed vindt, omdat je door een kind te adopteren goed voor dat kind gaat zorgen. Het kind krijgt in het nieuwe gezin kansen die hij of zij in het biologische gezin nooit zou hebben gekregen, zoals naar school gaan. Adoptie is in overeenstemming met de ethiek. Een gezin zorgt ervoor dat een kind een goed leven kan lijden. Doordat adoptie bestaat geef je kinderen kansen en zo bestrijd je de armoede. Hoe meer kinderen geadopteerd worden, hoe meer mensen er een vak leren. Als steeds meer mensen een vak leren, komen er steeds meer geschoolde mensen.
Discussievragen: 1. Moet een kind weten dat hij of zij geadopteerd is? 2. Mogen homo’s volgens jou een kind adopteren? 3. Wat vind je van de regels die voor een kind adopteren zijn, te streng, te soepel of goed zo? 4. Wat is jou mening over adoptie?