Het oog/oogziektes

Wij gaan onze presentatie houden over oogziektes. We hebben dit onderwerp gekozen, omdat ………..(!) We gebruiken elke dag onze ogen, we vinden het heel gewoon, maar heb je er wel eens over nagedacht wat voor wonder het eigenlijk is dat je kunt zien? Pas als je wel eens hebt gepraat met iemand die blind of slechtziend is, of als je iets hebt gelezen over hun problemen, besef je dat 'zien' niet zo normaal is als het lijkt. Voordat we een aantal oogziektes gaan bespreken, is het belangrijk om te weten hoe een oog in elkaar zit en hoe het werkt. Daarom ga ik nu iets over vertellen. (model van oog laten zien en dingen aanwijzen) Hier zie je de doorsnede van een oog. Het oog zit knap in elkaar. Alle onderdeeltjes hebben een eigen functie. Al die onderdelen bij elkaar zorgen ervoor dat je kunt zien. De wand van de oogbol bestaat uit 3 lagen (oogrokken of oogvliezen) dat zijn:  het harde oogvlies  het vaatvlies  netvlies
harde oogvlies: Dit heeft een witte kleur en gaat aan de voorzijde over in een sterker gekromde en doorzichtige hoornvlies. Het harde oogvlies geeft stevigheid en bescherming en is tevens een aanhechtingsplaats voor de oogspieren. vaatvlies: is zeer rijk aan bloedvaten en dienen het oog te voeden. Het bevat ook een zwarte pigmenten laag. Aan de voorkant gaat het vaatvlies over in de iris (ook wel het regenboogvlies). De iris bevat zeer veel pigment, waardoor de kleur in je oog wordt veroorzaakt. De opening in het midden is de pupil, die door kringspieren in de Iris kan worden vernauwd. Hierdoor wordt de hoeveelheid licht die het oog binnenvalt geregeld (pupilreflex) netvlies: Al het licht dat je oog binnenkomt, wordt op je netvlies opgeslagen. Dit wordt naar je hersenen gestuurd via de oogzenuw. In het netvlies liggen de zintuigcellen. Het netvlies is niet overal even gevoelig voor licht. De gele plek is de meest gevoelige plaats, doordat hij veel zintuigcellen bevat. Hij zorgt ervoor dat je details en kleuren kunt zien. De blinde vlek, is ongevoelig voor licht, zodat er geen zintuigcellen liggen. De blinde vlek is het begin van de oogzenuw. Je kunt er dus niks mee zien. Daarom heet het de blinde vlek. De oogzenuw zit aan de achterkant van de oogbol als een stekker in een stopcontact. Het is een zenuw van een paar mm dikte die ruim 1 miljoen zenuwvezels bevat en alles wat je ziet, doorgeeft aan de hersenen. Dit overbrengen naar de hersenen gaat zó snel, dat je het niet eens merkt. Het glasachtig lichaam houd het netvlies op zijn plaats.
Beeldvorming Een oog vormt van een voorwerp een omgekeerd, verkleind beeld op het netvlies. De zintuigcellen in het netvlies nemen dit beeld waar. Via de oogzenuw worden impulsen naar de hersenen geleid. De hersenen zorgen ervoor dat je het omgekeerde, verkleinde beeld toch als normaal waarneemt. Je kunt het ene moment iets dichtbij scherp zien en het andere moment iets van veraf. In beide gevallen wordt op het netvlies een scherp beeld gevormd. De lens van je oog zorgt hiervoor want hij kan van vorm veranderen. Oogziektes  staar Naomi  kunstogen Naomi  kleurblindheid Naomi bijziendheid, verziendheid Een bril of een contactlens wordt in de meeste gevallen toegepast om een brekingsfout van het oog te corrigeren. Er zijn verschillende brekingsfouten. De meest bekende zijn de verziendheid en de bijziendheid. Om te begrijpen wat de oogfout met het beeld doet, bouwen we het oog op uit drie basisonderdelen. Belangrijk is het te weten dat de lens een in sterkte variabele lens is die bij inspanning dichtbij ziet en bij ontspanning veraf. Bij dichtbij zijn, gaat de lens zich bollen waardoor het beeld toch scherp wordt waargenomen. Bij een normaal oog valt de lichtstraal precies op het netvlies, waardoor het scherp kunt zien. Bijziendheid: Een oog is bijziend als de stralen van veraf samen komen voor het netvlies. Op het netvlies zelf ontstaat een onscherp beeld. (lensmyopie) De oorzaak kan komen doordat je de oogbol te lang is, of omdat het lenzenstelsel te sterk is. Om bij dit oog het beeld in de verte op de netvlies te laten vallen moeten we er een negatief (- min)glas voor plaatsen. Het glas moet zo sterk zijn dat het beeld in de verte, met een ontspannen ooglens, scherp wordt waargenomen. symptomen zijn: ogen dichtknijpen bij zien op afstand, en vermoede ogen, hoofdpijn krijgen . Verziendheid: verziendheid is het tegenovergestelde van bijziendheid. Een oog is verziend als het beeld niet op het netvlies valt, maar er achter. De oorzaak kan zijn dat de oogbol iets te klein of het lenzenstelsel te zwak is. Om bij dit oog het beeld in de verte op de lichtgevoelige laag te laten vallen moeten we er een positief (+ plus)glas voor plaatsen. Het glas moet zo sterk zijn dat het beeld in de verte, met een ontspannen ooglens scherp, wordt waargenomen. symptomen: vermoede ogen, hoofdpijn rond slapen en voorhoofd Bindvliesontsteking Bindvliesontsteking is een oogaandoening. Hierbij raakt het slijmvlies van het oog ontstoken. Dit slijmvlies zit op de buitenste laag van de oogbol en aan de binnenkant van de oogleden. Er zijn verschillende oorzaken: De oorzaak kan een virale infectie zijn, gekenmerkt door een meer waterige afscheiding uit het oog, of bacteriële infectie zijn, Deze kenmerkt zich door een etterige afscheiding uit het oog.Maar kan ook een allergische reactie of irritatie door prikkelende stoffen zijn. Voorbeelden hiervan zijn o.a. stuifmeel en vloeistof voor contactlenzen. Andere mogelijke oorzaken zijn een vuiltje of zwemwater met chloor dat in het oog komt. De symptomen zijn: - roodheid en gevoeligheid van de ogen - irritatie, droogte en korreligheid van de ogen - wazig zicht (niet altijd) - overgevoeligheid voor licht - afscheiding - gezwollen oogleden
behandeling: In 5-7 dagen vindt meestal spontane genezing plaats, zonder nadelige restverschijnselen. Maar ze zijn wel te behandelen. Bacteriële bindvliesontsteking wordt behandeld met antibiotica. Virale bindvliesontsteking geneest vaak vanzelf. Allergische bindvliesontsteking wordt behandeld met antihistaminica.
Nachtblindheid Iemand die lijdt aan nachtblindheid ziet slecht of ziet helemaal niets bij weinig licht. De oorzaak van deze aandoening is een stoornis in de stofwisseling van het netvlies door gebrek aan vitamine A in de voeding. Vitamine A is een belangrijke bouwsteen voor de staafjes in het netvlies van het oog. De staafjes zijn een onderdeel van het netvlies waarmee een verschil in lichtsterkte kan worden waargenomen. Bij een tekort of fout van de staafjes neemt de gevoeligheid voor licht af. . Nachtblindheid kan ook een symptoom zijn bij een aantal andere aandoeningen, zoals glaucoom of netvliesloslating. Dagblindheid dagblindheid is een toestand waarin het gezichtsvermogen bij goed licht (of goede verlichting) slecht is en bij schemer verhoudingsgewijs goed.Dagblindheid komt voor bij een zeldzame aangeboren aandoening van het netvlies en komt vaak in combinatie voor met een lui oog en totale kleurenblindheid. Ook doet het symptoom zich voor bij aandoeningen van het netvlies waarbij de kegeltjes (dienen voor het kleuren zien)van de gele vlek te gronde zijn gegaan.. Blindheid blindheid, een aangeboren of een verworven functionele stoornis van de ogen of van de oogzenuw of hersenen ,waardoor geen lichtwaarneming plaatsvindt. In het dagelijks leven wordt wel van blindheid gesproken indien het gezichtsvermogen zeer sterk verminderd is. In feite gaat het hierbij om slechtziendheid, waarvan de aard en mate kunnen worden vastgesteld door de bepaling van de gezichtsscherpte, het gezichtsveld en het kleurenzien. De oorzaak van blindheid kan gelegen zijn: *In het oog, en wel a. doordat de lichtbrekende structuren ondoorzichtig zijn geworden, waardoor het licht de lichtgevoelige elementen in het netvlies niet meer kan bereiken en b. doordat het netvlies zelf niet meer functioneert. *In een ernstige functiestoornis van de oogzenuw. *In de hersenschors zelf, veroorzaakt door een uitgebreide beschadiging van de zijkwabben van de grote hersenen. In deze gevallen kan de stoornis aangeboren of verworven zijn. Tot de meest voorkomende oorzaken van blindheid in West-Europa behoren de (vaak erfelijke) stoornissen van het netvlies en de eveneens soms erfelijke degeneratieprocessen in de oogzenuw. Aandoeningen van het hoornvlies en netvliesloslatingen hebben door verbeterde behandelingsmethoden minder betekenis als oorzaken van blindheid gekregen. Dit geldt ook voor chronische oogdrukverhoging (glaucoom) en voor de gevolgen van suikerziekte op het netvlies van de ogen. Vertroebeling van de ooglens (grijze staar) wordt vrijwel altijd zó tijdig opgemerkt, dat operatie kan plaatsvinden vóór ernstige slechtziendheid is ingetreden. Ongevallen als oorzaak van blindheid zijn daarentegen een relatief belangrijkere plaats gaan innemen. Gelukkig ontwikkelen blinden hun andere zintuigen vaak veel meer en beter dan zienden. Dit blijkt o.a. uit het perfect kunnen lezen met hun vingertoppen van het brailleschrift.