Amerikaanse burgeroorlog

Inhoudsopgave Inhoudsopgave
Inleiding
De geboorte van een land
Wat is de voorgeschiedenis van de burgeroorlog? De verschillen worden duidelijk
Wat waren de oorzaken van de burgeroorlog? V.I.P personen
Wie waren de belangrijkste personen tijdens de burgeroorlog? Het gevecht barst los
Hoe verliep de burgeroorlog? Victorie
Hoe is de overwinning van de federale Staten van het Noorden te verklaren? Een tragische dood
Waarom werd Lincoln vermoord en welke gevolgen had dit? De toekomst

Wat gebeurde er met de Verenigde Staten na de burgeroorlog
Conclusie
Wat waren de oorzaken en gevolgen van de Amerikaanse burgeroorlog? Literatuurlijst
Boeken
Mulimedia Inleiding Iedereen in Nederland en Europa schijnt vertrouwd te zijn met Amerika. De Mac Donalds schieten als paddenstoelen uit de grond en alle bekende films komen uit Hollywood. Daarnaast komen alle trens uit Amerika en alle supersterren zijn van Amerikaanse afkomst. De Verenigde Staten van Amerika is tegenwoordig het machtigste land ter wereld. Het staat voor vrijheid en gelijkheid. Dit land is het voorbeeld van de moderne democratie. De Amerikanen voelen zich superieur over de hele wereld. Het is almachtig op het gebied van technologie, leger en economie en denkt dat ze alles kunnen doen wat hun goeddunkt. Amerika’s wil is wet voor de wereld, maar dit is niet altijd geweest. Nog geen 300 jaar geleden bestond Amerika nog helemaal niet. In die tijd zijn er veel ontwikkelingen geweest. De Onafhankelijksoorlog en natuurlijk de Amerikaanse burgeroorlog. In minder dan 100 jaar na de samenvoeging van de Staten waren de meningsverschillen al zo groot, dat het op een vier jaar durende burgeroorlog uit liep. Een verwoestende oorlog die een ravage aanrichtte, aan een land dat volop bezig was met ontwikkelen. Een oorlog die het jonge Verenigde Staten doormidden scheurde, en een traumatische ervaring was voor haar inwoners. Maar hoe kon het dan dat de Verenigde Staten er snel bovenop kwamen? De burgeroorlog is een keerpunt in de geschiedenis van de Verenigde Staten geweest. Als de burgeroorlog er niet geweest was, was het anders gelopen met het welvarende land. Het Zuiden was dan wel verwoest en economisch geruïneerd maar de oorlog bracht ook de kolossale economische expansie en welvaartsexplosie in het Noorden op gang. In allerlei opzichten mag men de Amerikaanse Burgeroorlog een der eerste moderne oorlogen noemen. Het gebruik van betere geweren, het aanvoeren van troepen per trein, de eerste luchtverkenningen, pantserde schepen tot resultaat had waren kenmerken van de burgeroorlog. De hoofdvraag van mijn werkstuk is dan ook: Wat waren de oorzaken en gevolgen van de Amerikaanse burgeroorlog? Deze vraag probeer ik te beantwoorden door middel van de volgende deelvragen: 1. Wat is de voorgeschiedenis van de burgeroorlog? 2. Wat waren de oorzaken van de burgeroorlog, de verschillen tussen de partijen en
Noord en Zuid? 3. Wie waren de belangrijkste personen tijdens de burgeroorlog? 4. Hoe verliep de oorlog? 5. Hoe valt te verklaren dat het Noorden won? 6. Waarom werd Abraham Lincoln vermoord en welke gevolgen had dit? 7. Welke invloed had en heeft de burgeroorlog op Amerika? De geboorte van een land
Wat is de voorgeschiedenis van de burgeroorlog? In minder dan 300 jaar is Amerika welvarender dan de meest West-Europeanse landen, hun vroegere oprichters. Het begon allemaal met Christoffel Columbus, een Italiaanse ontdekkingsreiziger, die via het westen naar Azië wou varen. Hij kreeg steun van de Spaanse koning en ging in naam van Spanje met drie schepen op ontdekkingreis. Te Palos werden, de Niña en de Pinta en de Santa María uitgerust. Op 3 augustus 1492 verliet de kleine ontdekkingvloot de haven en op 6 september verlieten de schepen de Canarische Eilanden. Op 12 oktober werd land waargenomen: San Salvador (een van de Bahama eilanden). Columbus meende dat het een eiland van Japan was. Op aanraden van de inboorlingen voer hij daarna meer in zuidwestelijke richting en ontdekte op 27 oktober Cuba. In november voer hij in oostelijke richting en ontdekte een eiland dat hij Española noemde. Op kerstdag werd daar de eerste Spaanse nederzetting gesticht, La Navidad. Columbus liet er 40 matrozen achter en keerde naar Europa terug. Na deze ontdekking gingen alle West-Europeaanse landen er koloniën vestigen. De Spanjaarden in het zuiden en de Fransen in het noorden. Daartussen kwamen grote koloniën van Engeland en nog wat kleine van Nederland en Duitsland. Engeland neemt alle koloniën over en er vestigen steeds meer kolonisten. Engeland regeerde uiteindelijk heel Amerika, van Florida tot Canada, na een uitputtende oorlog met Frankrijk. Hierdoor was Engeland zo uitgeput dat ze de koloniën zwaarder belasten en dit pikten de koloniën niet. Ze verzetten zich tegen het moederland en verklaarden op 2 juli 1776 zich onafhankelijk. Op 4juli (nationale feestdag) werd The Declaretion of Independance, geschreven door Thomas Jefferson, erkent en waren de koloniën vrij. De eerste dertien koloniën vormden de basis van de Verenigde Staten van Amerika. Deze dertien koloniën kregen de gezamenlijke grondwet Artikels of Conferdaration, aan gevuld met de tien amdementen, een document met gemeenschappelijke afspraken over bijvoorbeeld de verdediging van de VS. Omdat er verschillende staten waren, waren er ook verschillende meningen. Dit bleek uit de grondwet van 1781, in Philadelphia konden de verschillende staten hun rechten moeilijk overgeven aan een centrale regering. Vanaf het moment dat de VS onafhankelijk werden en zelfs daarvoor al, waren de staten al opgedeeld in Noord en Zuid. Het Noorden had de slavernij nooit goedgekeurd en het Zuiden zag de slaven als een economisch hulpmiddel. Toen in 1787 de grondwet werd opgesteld kwamen dit soort meningsverschillen voor het eerst echt naar voren. Wat niemand toen wist was dat dit verschil later nog heel belangrijk zou worden. Daarmee begon het geordende bestaan van de Verenigde Staten als een Unie. In 1789 kon de eerste president, George Washington, zijn ambt aanvaarden. De grondwet was de uiteindelijke voltooiing van de revolutie. De verschillen worden duidelijk
Wat waren de oorzaken van de burgeroorlog? Het lag allemaal aan de grote verschillen in de Verenigde Staten. Het gaat hier vooral om de verschillen tussen het noorden en het zuiden van de States. Het conflict deed zich voort omdat beide delen zowel het Noorden als het Zuiden een eigen mentaliteit hadden, een eigen manier van leven. Dit komt vooral door de geografische ligging van de staten. Het Zuiden met veel vruchtbaar land, open naar de zee, maakte een echte agrarische samenleving mogelijk. Met haar landbouwproducten, waar onder katoen en de handelsroute naar Europa. In tegenstelling tot het Noorden. Het Noorden was namelijk een nogal

onvruchtbaar gebied, waar handel, visvangst en industrie de voornaamste bestaansmiddelen waren. Het Noorden had 90 procent van de industrie in handen en bijna alle bodemschatten zoals ijzererts en steenkool. Toen er slaven in de VS werden geïmporteerd, veranderde het karakter van de Zuiderlingen nog meer en werd de mentaliteitskloof groter. Het Zuiden zag de slaven als een economisch hulpmiddel. De internationale slavenhandel van die tijd, die tegenwoordig bekend staat als de Middle Passage, groeide snel uit tot een grote, winstgevende handel. Vooral de Zuidelijke koloniën groeiden snel en uit Europa kwamen nog niet genoeg mensen om die groei vol te kunnen houden. Men had goedkope arbeid nodig, en vond die in de Afrikaanse slaven. Het Zuiden zag zichzelf als een echte staat, met een echte cultuur, zoals het oude Athene, met haar slaven. Het Noorden maakte nauwelijks gebruik van slaven en waren dan ook tegen de slavernij, dit leidde tot onenigheid tussen Noord en Zuid. Het Noorden wilde de slavernij afschaffen, maar het Zuiden was hier fel tegen. Om het conflict tussen de staten op te lossen kwam er in 1789 een nieuwe grondwet. Hieronder vielen geen slaven en dus mochten de Zuidelijke staten gewoon doorgaan met de slavernij. Om slavernij in stand te houden, moest het Zuiden zorgen dat deze praktijk steeds verder uitgebreid werd over het groeiende territorium van VS. Deden ze dit niet, dan zouden de vrije staten wel eens de overhand kunnen krijgen in de regering en vervolgens slavernij aan banden kunnen leggen of zelfs verbieden. Tot 1820 hadden de Zuidelijke staten het stemmenevenwicht in de Senaat in stand kunnen houden doordat er evenveel slavenstaten als vrije staten waren: 11. Toen meldde zich echter een probleem in de vorm van Missouri, dat nu genoeg inwoners had om als staat toegelaten te worden tot de VS. Van de 60.000 mensen in het gebied waren er zo'n 10.000 slaaf, dus leek het logisch dat Missouri als slavenstaat toegelaten zou worden. Uit New York kwam echter het idee om slavernij in dit nieuwe gebied geleidelijk af te schaffen, waardoor Missouri op den duur een vrije staat zou worden. De Zuidelijke staten blokkeerden dit voorstel prompt in de Senaat nadat het door Noorderlingen gedomineerde Huis van Afgevaardigden de maatregel goedgekeurd had. Uiteindelijk werd dit probleem opgelost door Henry Clay, die later bekend zou staan als The Great Compromiser: Hij stelde voor het noordelijk gelegen Maine tegelijk met Missouri toe te laten, de eerste als vrije staat, de tweede als slavenstaat. Om in de toekomst een zelfde probleem te voorkomen, stelde hij daarnaast voor om boven een bepaalde lengtegraad slavernij te verbieden. Beide partijen konden hiermee leven en de "Missouri Compromise" was een feit. Maar was hiermee het probleem van de slavernij werkelijk de wereld uitgeholpen? Dat bleek later van niet, want de verschillen bleven bestaan en confrontatie werd alleen maar uit gesteld
Toen het Noorden opnieuw steeds meer bezwaar kreeg tegen de slavernij en wetten wilde gaan invoeren, zoals het verhogen van de invoerrechten, reageerden de zuiderlingen hier nauwelijks op. Het Zuiden wilde toch onafhankelijk worden, ze dachten dit te kunnen doen in verband met hun handelsroute met Europa. Dit hoefde niet, aangezien iedere president was bevriend met het Zuiden. Naast het conflict tussen het Noorden en Zuiden waren de twee partijen, de Democraten en Republikeinen, het ook niet eens. De ene partij waren de Republikeinen Deze waren juist voor meer federale besturing. Zij waren over het algemeen tegen de slavernij en vonden hierdoor veel steun bij de noordelijk staten. De Democratische partij was voor weinig invloed van de federale regering en dus voor meer zelfbestemmingrecht van de staten zelf. Hiernaast waren ze voor totale economische vrijheid. Hiermee vonden de Democraten vooral aanhang in de Zuidelijke staten. De meeste presidenten waren democraten en waren niet tegen de slavernij en waren dus bevriend met de Zuidelijke staten. Het Zuiden besloot hierdoor zich niet af te scheiden van de rest de federatie. Er veranderde veel toen Abraham Lincoln in 1860 aan de macht kwam. Hij was een Republikein en hij was tegen de slavernij en dus vijand van het Zuiden. Toen het Zuiden dus echte tegenstand kreeg, voornamelijk van de nieuwe president, Lincoln, wilde het Zuiden uit de confederatie stappen. Het Zuiden had volgens hen geen keus, omdat geen enkele staat uit de Federatie mocht stappen. Aangezien de staat bijeengehouden werd door de Articles of Confederation. Toen de burgeroorlog in 1861 begon was het voor het Zuiden een soort onafhankelijkheidsstrijd en voor het Noorden was het een oorlog tegen rebellen. De grote verschillen tussen het Zuiden en het Noorden en de onenigheid over de slavernij zorgden uiteindelijk voor het begin van de vier jarige burgeroorlog. V.I.P personen
Wie waren de belangrijkste personen tijdens de burgeroorlog? Voor het Noorden was Abraham Lincoln de belangrijkst man. Hij is op 12 februari 1809 in Hodgenville, Kentucky geboren. Zijn ouders waren arm, en na vele baantjes ging hij rechten studeren. Hij klom op als advocaat, die zijn uitgesproken haat tegen de slavernij probeerde te rijmen met zijn respect voor de grondwet. Hierin stond dat de staten zelfbeschikkingsrecht ten aanzien van de slavernij werd gegarandeerd. Hij werd welbekend als advocaat en heeft later ook nog in het Huis van Afgevaardigen gezeten. Hierna stapte hij even uit de politiek. Hij viel later weer op, zijn debatten met zijn tegenstanders maakten hem berucht. Voor de in 1854 opgerichte Republikeinse partij was Lincoln een belangrijk man. Toen hij in 1860 werd hij verkozen tot de zestiende president van
Amerika. In de tijd dat hij president was maakte hij van de Republikeinse partij een sterke nationale organisatie. Voor deze partij vond hij een middenweg waarmee hij hoopte een oorlog te voorkomen. Het compromis hield in dat de slavernij kon blijven bestaan in de zuidelijke staten, omdat het daar, uiteindelijk, toch zou uitsterven. In het Noorden moest echter uitsluitend vrije arbeid worden ingevoerd. Het Zuiden was het hiermee oneens. Toen hij in maart 1861 zijn ambt kon aanvaarden, hadden de zuidelijke staten zich al afgescheiden, dit konden ze doen zonder tegenstand omdat de vorige president (James Buchanan) geen macht meer had en de macht nog niet officieel was overgedragen aan Lincoln. Hierdoor konden de zuidelijke staten gewoon hun gang gaan. Toen de zuiderlingen de haven van Charleston in South Carolina veroverde was de Amerikaanse burgeroorlog een feit. Lincoln accepteerde de oorlog alleen maar omdat het in zijn ogen de enige manier was om de Confederatie bijeen te houden. Tijdens de oorlog was Lincoln zijn grootste nadeel dat hij goede militaire leiders mistte, daar hij helemaal niet uit was op een oorlog. In Ulysses S. Grant vond Lincoln de generaal waar hij zo wanhopig naar op zoek was. Hij was dan ook verantwoordelijk voor de successen in het Westen en Lincoln benoemde hem tot opperbevelhebber. In Lincolns voornemen vrede te stichten was hij flexibel en royaal, hij moedigde de zuiderlingen aan hun wapens neer te leggen en zich snel weer samen te voegen als een land. Voor het Noorden was Lincoln dus een belangrijk man, hij was hun president tijdens de oorlog. Hij heeft door zijn houding de twee delen weer samen weten te voegen en heeft dus belangrijk werk geleverd voor Amerika. De kracht die hem stimuleerde om door te zetten was heel duidelijk zijn Second Inaugural Address : “With malice toward non; with charity for all; with firmness in the right, as God gives us to see the right, let us strive on to finish the work we are in; to bind up the nations wounds&…” “Met haat tegen niemand; met liefde naar iedereen..” Op 14 april 1865, goede vrijdag, werd Lincoln vermoord door iemand die dacht hiermee de zuiderlingen te helpen. Hij bereikte het tegenovergestelde. Lincoln was een heel belangrijk man, voor het Noorden zeker, voor het Zuiden ook wel. Lincolns persoonlijkheid was niet gemakkelijk te doorgronden. Hij had een zeer gesloten karakter, was melancholiek van aard en vond ontspanning in een zeer originele en milde humor. In tegenstelling tot het Noorden waar vooral een man erg belangrijk was, was er in het Zuiden niet een man die er uitsprong maar verschillende mannen die elk op hun manier hun steentje bijdroegen. De Confederatie beschikte over de meest bekwame en briljante bevelhebbers. Robert E. Lee was daar een van; hij was een geniale strateeg. Hij weigerde in 1861 Lincolns aanbod om het commando van het leger op zich te nemen en sloot zich aan bij de zich afscheidende zuidelijke staten, in dienst van zijn geboortestaat Virginia. Tijdens de oorlog was hij een van de belangrijkere generaals en tegen het einde van de oorlog en tot zijn dood in 1870 was hij een held in Virginia. Hij en niet de president van de Confederatie Jefferson Davis, ging met de eer strijken. Hoewel Lee en zijn mede generaal Thomas J. Jackson maar beschikking hadden over een klein leger, ten opzichte van het Noordelijke leger, waren zij in het begin van de oorlog oppermachtig. Maar in mei 1863 tijdens een grote tegenslag bij Chancellorsville verloren de zuiderlingen hun generaal Stonewall Jackson hoe Thomas J. Jackson genoemd werd. Een klein jaar na dit verlies, in juli 1864 moest het Zuiden capituleren en kwam het einde in zicht. Het gevecht barst los
Hoe verliep de burgeroorlog? Fort Sumter was een fort gelegen in Zuidelijk gebied (South Carolina) maar bezet door Noordelijke troepen. Jefferson Davis, de president van de nieuwe CSA, eiste dat het fort ontruimd werd en overgegeven aan het Zuiden, maar Lincoln weigerde. Hij zei dat het Noorden niet zou schieten, maar zich wel zou verdedigen mocht dit nodig zijn. De daarop volgende patstelling werd vervolgens verbroken door de Zuidelijke troepen onder commando van Generaal P.G.T. Beauregard; op 12 april openden zij het vuur op het fort en begonnen daarmee de Amerikaanse Burgeroorlog, de gruwelijkste oorlog die het Noord-Amerikaanse continent ooit zou kennen. Op 15 april riep Lincoln een staat van paraatheid uit en riep 75.000 vrijwilligers op voor de oorlog. Omdat de meeste mensen dachten dat de oorlog snel beëindigd zou zijn, was dit geen probleem, vooral in het Zuiden waar honderdduizenden zich aanmelden voor het niet-bestaande leger van de Confederatie. Nadat Lincoln de staat van paraatheid had uitgeroepen, trokken Virginia, North Carolina, Tennessee en Arkansas zich ook woedend uit de Unie terug. Eind mei 1861 bestond de Confederatie uit elf staten met 9 miljoen inwoners, waarvan 3,5 miljoen slaven; de Unie bestond uit 23 staten met 23 miljoen inwoners. Lincoln was echter opgelucht te merken dat de grensstaten Kentucky, Missouri en Maryland zich niet uit de Unie terugtrokken, ondanks hun banden met de slavernij. De nieuwe Confederatie zat echter niet zonder problemen. Ondanks het enthousiasme van vele duizenden jonge mannen had de CSA geen leger, geen wapens, en nauwelijks productiecapaciteit; Het Zuiden was altijd op de landbouw gericht geweest en dat speelde hun nu zwaar parten. Terwijl in het Noorden 110.000 fabrieken met in totaal 1,3 miljoen werknemers de oorlogsproductie in een stroomversnelling brachten, moest het Zuiden het doen met 18.000 fabrieken met slechts 110.000 werknemers. Het Noorden bezat ruim 22.000 mijl treinrails terwijl het Zuiden het met 9.000 mijl moest doen; in 1860 produceerde het Noorden 470 stoomlocomotieven, tegen slechts 17 in het Zuiden. Het Noorden produceerde daarnaast 32 keer meer wapens dan het Zuiden, en had daarmee zo'n 97% van de wapenindustrie in handen. Het enige wat het Zuiden hier voorlopig tegenover kon zetten was een onbeheerst enthousiasme voor het nieuwe land en een hoog moraal onder de troepen. De meeste officieren kozen de kant van hun thuisstaat, zodat strategisch hoogbegaafde mannen als Robert E. Lee en Joseph E. Johnston, beiden uit Virginia, naar het Zuiden vertrokken. Een groot verlies voor het Noorden, dat het met jongere, minder ervaren officieren zoals Henry Halleck, Joseph Hooker en George Meade moest doen. Begin 1862, het tweede jaar van de Amerikaanse Burgeroorlog, zag het er niet goed uit voor de Unie. Het Noorden likte zijn wonden na de nederlaag bij Bull Run en bereidde zich voor op een langdurige oorlog. Lincoln riep nog eens 500.000 vrijwilligers op voor de oorlog. Hij realiseerde zich dat het Noorden groter en sterker was dan het Zuiden en hoopte door deze voordelen te gebruiken de Amerikaanse Burgeroorlog alsnog snel te kunnen beëindigen. Lee begon het Noordelijke leger agressief aan te vallen, waardoor McClellan volledig het overzicht verloor en in paniek raakte. Hoewel hij tegenover slechts 90.000 man stond met een leger dat bijna twee keer zo groot was, wist McClellan niet wat te doen. De Battle of Seven Days die volgde van 25 juni tot 1 juli, was in cijfers een overwinning voor het Noorden, maar McClellan pakte niettemin zijn biezen en vertrok met zijn leger naar Washington. Tijdens de Battle of Seven Days had het Zuiden 20.000 slachtoffers en het Noorden 10.000. Ondanks de andere Noordelijke verliezen waren ze nog steeds in elk opzicht superieur aan het Zuiden, en alleen zolang ze zich dat niet realiseerden had de Confederatie een kans van slagen. Al in 1861 had Lincoln een zeeblokkade van Zuidelijke havens uitgeroepen om te voorkomen dat de Confederatie katoen zou kunnen uitvoeren naar Europa, maar aangezien de Amerikaanse vloot toen nog niets voorstelde had die blokkade weinig kracht en werd dan ook een "papieren blokkade" genoemd. Gelukkig voor Lincoln hielp het Zuiden hem een handje aan Groot-Brittannië en Frankrijk vol te kunnen houden dat de blokkade wel degelijk bestond: ze riepen een katoenboycot uit. Het Zuiden stelde dat ze geen katoen naar Europa kon exporteren zolang men daar de Confederatie niet als onafhankelijk land erkende. Een grote fout, want door de boycot verdiende het Zuiden geen geld aan haar primaire exportproduct, en kon dus geen wapens kopen waarmee ze de Amerikaanse Burgeroorlog eventueel nog kon winnen. Toen ze hun fout realiseerden was het echter te laat: de Noordelijke scheepswerven hadden overuren gemaakt en de vloot van 90 schepen begin 1861 tot 264 schepen eind 1861 uitgebreid, en nog honderden meer in 1862. Toen was de papieren blokkade veranderd in een echte en had Lincoln schepen langs de hele 3550 mijl lange Zuidelijke kust, en konden de weinige schepen die het Zuiden had nauwelijks meer uitvaren. De Amerikaanse Burgeroorlog nam grotere vormen aan. Nu de Amerikaanse vloot gegroeid was, kon Lincoln zijn plannen om het Zuiden in tweeën te splijten, die hij al sinds 1861 had gehad, eindelijk doorzetten. Robert E. Lee was niet van plan zich zo snel gewonnen te geven. Hij moest voorkomen dat het Noorden de Confederatie in tweeën kon splijten, maar had niet genoeg middelen om de grote Noordelijke legers op twee fronten te bevechten. Dus nam hij een moedig besluit: hij zou de oorlog naar het Noorden verplaatsen. Misschien kon hij zo de Noordelijke wil om te vechten breken en de Amerikaanse Burgeroorlog in zijn voordeel beslissen. Lee trok in september met zijn hele leger de staat Maryland in met als doel Pennsylvania. Generaal McClellan kwam traag achter Lee aan. Lee groef zijn mannen in bij een klein riviertje, het Antietam, en wachtte op wat komen ging. De 17e september, de Slag bij Antietam, werd de bloedigste dag uit de Amerikaanse Burgeroorlog. Beide zijden verloren 10.000 man op die ene dag; voor Lee betekende dit dat een kwart van zijn leger was weggevaagd in minder dan 16 uur. De Slag bij Antietam was de eerste grote overwinning voor het Noorden, al was het geen overtuigende. Het was echter alles wat Lincoln nodig had voor de volgende fase van zijn plan het Zuiden te verslaan. Op 22 september, vijf dagen na Antietam, maakte hij in de Emancipatie Proclamatie bekend dat de slavernij in de rebellerende staten per 1 januari 1863 zou worden afgeschaft. De Emancipatie Proclamatie had uiteraard geen direct effect op de slavernij (of de Amerikaanse Burgeroorlog zelf). In de grensstaten waar slavernij nog wel heerste maar die trouw waar gebleven aan de Unie werd de slavernij niet afgeschaft omdat Lincoln bang was dat ze anders zou afscheiden; en in de Zuidelijke staten kon Lincoln natuurlijk weinig afdwingen. De Emancipatie Proclamatie was dan ook meer een gebaar naar Europa; hij wilde de Amerikaanse Burgeroorlog tot een politieke zaak maken waarbij Europa niet meer in goed fatsoen het Zuiden kon steunen Daarom was dit ook weer een goede zet van Lincoln. Na de gebeurtenissen in 1862 zag het er nog steeds niet naar uit dat de Amerikaanse Burgeroorlog gewonnen kon worden door de Unie. Men was de oorlog meer dan zat en wilde niet meer vrijwillig naar het front. Lincoln was dus gedwongen mensen voor verplichte dienst op te roepen, iets dat compleet nieuw was in de VS. De verplichte dienst leverde de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog ongeveer 165.000 man op, maar niet zonder problemen. In enkele Noordelijke steden braken daarom rellen uit. In april 1863, na het einde van de tweede winter van de Amerikaanse Burgeroorlog, begon het vechten weer op grote schaal los te breken. Het noordelijker leger trok naar het Zuiden en kwam bij Chancellorsville in Virginia in gevecht met Lee. Van 1 tot 4 mei 1863 woedde daar een bloedige slag die 21.000 slachtoffers eiste. Lee begreep goed dat alleen verdedigen niet tot de overwinning in de Amerikaanse Burgeroorlog zou leiden. Virginia leed verschrikkelijk onder alle veldslagen en een verdedigende houding zou het Zuiden geen erkenning vanuit Europa opleveren. Lee vroeg Jefferson Davis daarom om de Amerikaanse Burgeroorlog naar het Noorden te mogen verplaatsen. Davis stemde toe. Het zuidelijke leger trok in juni 1863 weer op naar Pennsylvania. Op 1 juli kwam het leger tot stilstand in Pennsylvania bij een klein plaatsje genaamd Gettysburg, waar binnen drie dagen de ommekeer in de Amerikaanse Burgeroorlog plaatsvond. Op 1 juli kwamen beide legers elkaar min of meer per toeval tegen, waarna een vuurgevecht uitbrak en beide partijen dringende boodschappen verstuurden, vragend om versterkingen. Gedurende de avond en de nacht verzamelden zich meer troepen aan beide zijden, zodat er in de vroege ochtend van 2 juli 65.000 Zuidelijken tegenover 85.000 Noorderlingen stonden. Tegen de avond was de slag nog steeds onbeslist, ondanks het gruwelijke aantal doden en gewonden. De 3e juli zou de uiteindelijke uitkomst moeten bieden. Er hing veel af van deze 3de dag voor beide partijen. Er werd hevig gevochten en de aanvallen gingen heen en weer. Aan beide vielen veel doden en gewonden, vooral het zuidelijke leger leed grote verliezen. De drie dagen van Gettysburg werden de bloedigste van de Amerikaanse Burgeroorlog. Er vielen 51.000 slachtoffers, 23.000 aan Noordelijke kant en 28.000 aan Zuidelijke kant. Eén op de drie soldaten die aan de slag mee had gedaan was verloren gegaan. Dit slachtofferaantal was meer dan het Zuidelijke leger kon verwerken. Alle hoop op een invasie van het Noorden was verloren, en Lee trok zijn leger terug naar Virginia. Lincoln ging ondertussen door met de laatste fase van zijn plan het Zuiden in tweeën te splitsen. Generaal Grant was in het westen Vicksburg sinds mei 1863 aan het belegeren, en accepteerde op 4 juli, de dag na de Noordelijke overwinning in de Slag bij Gettysburg, de onvoorwaardelijke overgave van die stad. Nu was het Zuiden definitief in tweeën gedeeld. Na deze slag voor de CSA en die van Gettysburg, begonnen de kansen in de Amerikaanse Burgeroorlog te keren. De Unielegers konden zonder problemen een opmars maken naar het hart van de Confederatie - de staat Georgia. Het jaar 1863 eindigde met meer hoop in het Noorden, en een in het defensief gedrongen, te neergeslagen Zuiden. Een ommekeer in de Amerikaanse Burgeroorlog. Duizenden Geconfedereerden van Lee's leger deserteerden. Ze hadden altijd in hun zaak geloofd, maar de realiteit was hard. Er waren nauwelijks wapens meer, bijna geen enkele soldaat had sinds maanden schoenen aan gehad, en hun uniformen waren niet langer grijs maar bruin. Op 31 januari 1865 nam de Senaat van de VS het dertiende Amendement op de Constitutie aan, waarin de slavernij in de gehele VS officieel werd afgeschaft. In maart bestond de eens zo zuidelijk leger van Lee, die nu opperbevelhebber van de restanten van het Geconfedereerde leger was, uit nog slechts 35.000 man, vechtend tegen een Noordelijke overmacht van 115.000 man. De situatie was uitzichtloos, en Lee gaf opdracht vanuit Petersburg naar het westen terug te trekken. Op 26 maart viel Richmond, de hoofdstad van de Confederatie; de avond ervoor was Jefferson Davis en het restant van zijn kabinet per trein 200 kilometer naar het zuiden vertrokken. Twee weken later, op 6 april, viel het steeds groter wordende leger van Grant het steeds kleiner wordende, terugtrekkende leger van Lee aan bij Sayler's Creek. Grant had inmiddels 125.000 man; na de slag bij Sayler's Creek had Lee er minder dan 18.000. Op 8 april pleegde Lee overleg met zijn resterende bevelhebbers. In de ochtend zou een laatste aanval plaatsvinden om te proberen weg te komen uit cirkel die de Unietroepen rondom Lee's uiteenvallende leger hadden gelegd. Nadat hij een klein gat had geslagen zag hij vanaf een heuvel tienduizenden verse Unietroepen op hem afkomen en wist toen dat het afgelopen was. Vlak voor het middaguur stuurde Lee een boodschapper met een witte vlag naar Grant's hoofdkwartier; Lee gaf zich over. Ook de Zuidelijke troepen in de rest van het land gaven zich over nadat de machtige Lee, die zo lang heeft standgehouden, zich over gaf. De Amerikaanse Burgeroorlog was voorbij. Enkele uren later schoot een Zuidelijke sympathisant, John Wilkes Booth, Abraham Lincoln neer terwijl deze naar een theaterstuk in Washington zat te kijken. Lincoln stierf de volgende dag op 56-jarige leeftijd, op de dag af 4 jaar nadat hij de staat van paraatheid had uitgeroepen. Victorie
Hoe is de overwinning van de federale Staten van het Noorden te verklaren? De burgeroorlog heeft 4 jaar geduurd (april 1861 tot april 1865) en het voortbestaan van de Unie bedreigt. De uiteindelijke overwinning was voor de Noordelijke Staten. Dit kwam omdat het noorden de voordelen had de industrie en een vloot, waarmee het direct na de uitbraak van de burgeroorlog de Zuidelijke kusten af had gesloten van de rest van de wereld. Ook had het Noorden het voordeel dat zij eenentachtig procent van de mannelijke bevolking tussen achttien en vijfenveertig jaar oud bezetten. Het Noorden bezet ook negentig procent van de Amerikaanse fabrieken. En alle bodemrijkdommen zoals steenkool ijzererts en koper. Het industriële Noorden kon een echte oorlogsindustrie op gang brengen. Zelfs transportmogelijkheden waren beter dan in het Zuidelijke deel met name het spoorwegnet. Het zuiden was dus flink benadeeld, het enige wat zij hadden waren twee belangrijke spoorwegen, geen fabriek waar een locomotief gebouwd kon worden, een gebrek aan geschoolde arbeiders en een gebrek aan financiële middelen. Ondanks deze slechte startpositie behaalde het Zuiden eerst een aantal overwinningen. Zij beschikte namelijk over de meest bekwame en briljante bevelhebbers. De burgeroorlog werd bijna uitsluitend op het grondgebied van het Zuiden uitgevochten. Het zuidelijke leger had een erg hoog moreel. Daarom waren de allereerste overwinningen op naam van het Zuidelijke komen staan. De oorlog was voor beide delen, zowel voor het Noordelijke als het Zuidelijke deel een samenhangend geheel van overwinningen en nederlagen. Ik schrijf dit omdat legers na een overwinning, een nederlaag boekten en andersom. Het was een zeer veranderlijke oorlog uiteindelijk was de Noordelijke overmacht met zijn vele technische en financiële voordelen te sterk. Zij waren echter wel degene die de meeste mannen verloren. De overwinning was toe te schrijven aan het feit dat her Noorden, het Zuiden aanviel vanuit drie richtingen. Via het westen, langs de rivier de Mississippi en vanuit schepen die overal rond de zuidelijke kust lagen en deze doelmatig belegerde. Een tragische dood
Waarom werd Lincoln vermoord en welke gevolgen had dit? De presidentsverkiezingen van 1860 waren de spannendste en waarschijnlijk ook de belangrijkste sinds het begin van de Unie. Lincoln, voorman van de Republikeinen, won de verkiezingen door de verdeeldheid van zijn tegenstanders. In het Zuiden beschouwde men Lincoln als een abolitionist (voorstander van de afschaffing van de slavernij) en vriend van het Noorden. Lincoln werd vermoord op de avond van Goede Vrijdag, 14 april 1865, door een fanatiek toneelspeler uit het Zuiden, binnen een week na het einde van de oorlog. John Wilkes Booth schoot Lincoln van achteren neer, toen hij in de loge zat van de schouwburg in Washington. John Wilkes Booth had echter niet in de gaten dat hij een fout beging, verblindt door zijn haat. Lincoln was namelijk in november 1864 herkozen waarna hij sprak: “Laten wij, met haat jegens niemand, met liefde voor allen, met vastheid in datgene wat God ons als recht doet zien, streven naar de voltooiing van het werk waar wij mee bezig zijn, de wonden der natie helen en hen die het slachtoffer van de strijd werden en hun weduwen en weren niet vergeten. Laten wij alles doen wat een rechtvaardige en duurzame vrede kan bewerken en bewaren tussen onszelf en met alle volkeren.” Ook gaf hij toe dat er veel fouten door beide partijen gemaakt waren. Hieruit blijkt dat Lincoln juist het beste voor had met het Zuiden en het Noorden, kortom met de hele Unie. Daarvoor zou hij alles op het spel zetten. Misschien had Lincoln het einde goed af kunnen laten lopen. Daarentegen stuitte zijn zwakke opvolger Andrew Johnson op meer problemen. Hij wilde Lincolns politiek doorzetten, maar werd door het Congres in staat van beschuldiging gesteld. De meerderheid van het Congres wilde het Zuiden straffen en het Congres was Andrew Johnson ook jammer genoeg de baas. Daarom was er geen sprake van een goede afloop voor het Zuiden, als Lincoln niet gedood was, was het beter afgelopen met de Verenigde Staten; John Wilkes Booth beging een grote fout.
De toekomst
Wat gebeurde er met de Verenigde Staten na de burgeroorlog? Op 18 december 1865 aanvaarde het Congres het 13de amendement op de grondwet: Geen enkele vorm van slavernij of van welke onwillige dienstarbeid ook, behalve als straf voor bewezen misdaden mag nog voorkomen in de Verenigde Staten of in welke plaats ook die aan de rechtspraak ervan is onderworpen. Het 14de amendement van 1866 garandeerde de politieke rechten van de zwarte bevolking. Het 15de amendement, goedgekeurd in 1869, bepaalde dat het stemrecht niet door het Congres of lidstaten beperkt kon worden op grond van het ras of huidskleur. Door middel van deze drie amendementen zou de slavenkwestie voorgoed verdwenen zijn. Het rassenprobleem, in de vorm van segregatie (afzondering van bevolkingsgroepen in een land met een gemengde bevolking, apartheid) bleef bestaan. Verder zat de Unie met twee andere grote problemen: - Hoe zouden de rebellerende lidstaten van het Zuiden weer in de Unie opgenomen worden. - En op welke wijze zou het Zuiden weer opgebouwd worden? Het Zuiden was economisch geruïneerd en door de afschaffing van de slavernij had het Zuiden ook geen gratis arbeiders meer. Een ander probleem werd hoe het Zuiden de vier miljoen bevrijde slaven zou opnemen in de maatschappij. Maar vele bevrijde slaven waren naar het Noorden gemigreerd en de oorlog had veel blanke mensenlevens gekost zodat het bijna een eeuw zou duren totdat het Zuiden weer politieke macht in Washington zou uitoefenen. Wat betreft politieke macht in Washington; Abraham Lincoln vaardigde al in 1863 een Amnesty Proclamation uit: de Unie moest worden wat ze voor de secessie ( besluit tot afscheiding der Zuidelijke Staten)geweest was. De wederopbouw moest vlug gebeuren en Lincoln had al helemaal uitgedacht hoe. De zuidelijke staten mochten van hem zelf een regeling uitweken voor hun reïntegratie in de Unie; erg weinig blanken uit het Zuiden zouden het kiesrecht verliezen, terwijl geleidelijk meer bevrijde slaven moesten kunnen stemmen. Andere burgerrechten moesten hen onmiddellijk toegekend worden. Dit programma zou door Lincoln geleid worden. Maar hij heeft hiertoe niets meer zelf kunnen bijdragen: op de avond van 14 april 1865 werd hij vermoord. Conclusie
Wat waren de oorzaken en gevolgen van de Amerikaanse burgeroorlog? Na de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten bleek dat de verschillende meningen van de Staten geen een geheel vormden. Door de verscheidenheid van de geologische ligging van de Staten en dus van de verscheidenheid van de manier van leven in de Staten waren er duidelijk verschillen aanwezig. Toen er tijdens het vormen van wetten, nog geen 100 jaar later, deze ongelijkheden naar voren kwamen stond het land op het punt in een burgeroorlog verwikkeld te raken. Elke president was tot nu toe voorstander geweest van de slavernij en compagnon van het Zuiden. Het conflict barstte dus uit toen Lincoln in 1860 tot president verkozen werd. Hij wilde als eerste een wet invoeren die de slavernij afschaftte. Het Zuiden, met hun eigen handelsroute naar Europa, reageerde hierop door uit de Unie te stappen. Ze hadden zelfs al een eigen president gekozen, Jefferson Davis. President Lincoln accepteerde dit niet en was van mening dat geen enkele staat zomaar uit de Unie kon stappen. Hij werd ondersteund door alle noordelijke staten. Met deze beslissing was de burgeroorlog bepaald. Het industriële Noorden kon een echte oorlogsindustrie opbouwen, omdat zij genoeg geld, tachtig procent van de mannelijke bevolking tussen de achttien en vijfenveertig en alle belangrijke bodemrijkdommen bezaten. Het Zuiden moest het doen met beperkte middelen maar hadden als voordeel, slimme oorlog strategen zoals generaal Lee. Het verschil was echter te groot en na vier jaar bloederige strijd was de burgeroorlog beslist. Het Noorden had gewonnen en de Unie moest weer opgebouwd worden. De oorzaken van de burgeroorlog zijn dus duidelijk aanwezig en makkelijk te beschrijven. Ook de gevolgen op korte termijn, namelijk: de slavernij werd afgeschaft en de Unie moest herenigd worden. Maar ik denk dat er ook gevolgen zijn op lange termijn. President Lincoln die volgens mij de enige was met goede plannen voor de wederopbouw van de Unie werd namelijk in 1965 in Washington vermoord. Als gevolg op de moord bleef het echte oplossen van de burgeroorlog uit omdat dit verzorgd zou worden door de in mijn ogen geniale Lincoln. Dankzij dit gegeven bleven de staten in de sfeer van verbittering, haat, corruptie en machtsmisbruik. Terwijl Lincoln de gedachte had om het Zuiden te accepteren en de twee delen te herenigen. Zijn opvolgers hadden dat niet waarna de bedorven sfeer tussen beide delen bleef hangen. In 1866 werd in Pulaski (Tennessee) de geheime organisatie Ku Kux Klan opgericht, om de blanken weer baas in eigen huis te maken. Ook racisme bleef bestaan in de vorm van segregatie. Die gevolgen zijn nu nog steeds merkbaar in de Verenigde Staten. Hoewel nu alle staten een land vormen, zijn de verschillen tussen de verschillende volkeren enorm. Veel ruzies doen zich nog voort tussen de volkeren en de Verenigde Staten staat boven aan de lijst van landen waar het meeste geweld voorkomt. Ik denk dat dit een gevolg op lange termijn is. Aan de andere kant bracht de oorlog in het Noorden de economie op gang en kwamen er nieuwe uitvindingen, zoals het Pantserschip. Hierna was het niet afgelopen met de uitvindingen en begonnen de Verenigde Staten zich peilsnel te ontwikkelen. Dankzij deze ontwikkeling in de Verenigde Staten nu het machtigste en rijkste land ter wereld. De oorlog heeft dit niet veroorzaakt maar na de oorlog is de ontwikkeling heel snel gegaan. Het zou kunnen zijn dat dankzij de burgeroorlog de Verenigde Staten op economisch gebied een belangrijk zetje hebben gekregen om zich te ontwikkelen tot een wereldmacht. Literatuurlijst Boeken
Boek: De geschiedenis van de Verenigde Staten van Amerika
Auteur: André Kaspi
Uitgever: Het Spectrum
Eerste druk: 1988
Boek: De Amerikaanse geschiedenis in een notendop
Auteur: Jan van Oudheusden
Uitgever: Prometheus
Eerste druk: 2000
Boek: De Amerikaanse Burgeroorlog
Auteur: Drs. W. Punt
Uitgever: Van Goor Zonen, Den Haag
Eerste druk: 1967
Boek: Supermachten
Auteur: In opdracht van Stichting Teleac
Uitgever: Teleac uitgevers
Eerst druk: 1984
Boek: Verenigde Staten
Auteur: Red. van Time-Life Boeken
Uitgever: Uitgeverij Timelife

Eerste druk: 1984
Multimedia
Ook heb ik gebruik gemaakt van Encarta en van het zoekprogramma AltaVista op het internet en toen heb ik gebruik gemaakt van de volgende adressen: http://www.whitehouse.gov/WH/glimpse/presidents/html/a116.html
http://xroads.virginia.edu/~CAP/LEE/lee1.html