De Grote Depressie in Amerika

Inleiding De Grote Depressie was de grootste economische crisis die Amerika ooit heeft meegemaakt. De crisis begon in oktober 1929 en eindigde in 1941. De jaren na de eerste wereldoorlog was Amerika aan het teruggroeien met de economie. De oorlog had hun veel geld gekost, en ze hadden veel geld geleend aan landen in Europa. Het ging net weer goed in Amerika met de economie. De werkloosheid was niet hoog en de meeste mensen hadden geld genoeg om hun gezin te onderhouden. Maar toen kam in een keer de klap van de Grote Depressie. Niemand had het zien aankomen, omdat iedereen dacht dat het goed ging met de economie. Zelfs deskundigen hadden er nooit iets over voorspeld. Miljoenen mensen werden tijdens de grote Depressie ontslagen en kregen grote schulden. Het Amerika dat zij kenden, The best way of live, was kapot. Toen de crisis begon was Hoover president van Amerika. Hij was in 1929 president van Amerika geworden. Hij was nog maar een jaartje president toen Amerika in de Grote Depressie terecht kwam. In 1933 bij de presidentsverkiezingen werd Roosevelt tot president gekozen. Hij moest verder gaan met het oplossen van de crisis. Om dat te doen, kwam hij met de New Deal. Dat hield in dat hij allemaal nieuwe wetten maakte om de economie te redden. De inwoners vonden blijkbaar dat hij het goed deed, want in 1937 werd hij opnieuw gekozen tot president van Amerika. Dit was een grote triomf voor Roosevelt. Het was meestal zo dat de partij van de zittende president stemmen verloor tijdens de verkiezingen. Roosevelt was zelf een democraat en hij had ervoor gezorgd dat de Republikeinen sterk gereduceerd werden. De crisis eindigde in 1941 omdat toen de 2de wereldoorlog aan de gang was. De oorlog is de redding voor de Amerikaanse economie geweest omdat door de oorlog iedereen mee moest helpen in de oorlogsindustrie met het bouwen van tanks, schepen, vliegtuigen en wapens. In dit werkstuk ga ik uitzoeken wat de oorzaken van de crisis zijn, en wat er aan gedaan zou moeten worden om hem zo snel mogelijk te beëindigen. Mijn hoofdvraag is hierbij: Wat waren de oorzaken voor de ernst van de Grote Depressie en waarom duurde de Grote Depressie zo lang? Hierbij heb ik de volgende deelvragen bedacht: - Wat waren de interne oorzaken van de Grote Depressie? - Wat waren de externe oorzaken van de Grote Depressie? - Wat heeft president Hoover gedaan om de Grote Depressie te verhelpen? - Was de New Deal een goede oplossing voor de Grote Depressie? Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik graag iets met de economie in die tijd wilde doen. Ik had ook de economische crisis in Europa kunnen nemen, maar dat vond ik minder interessant omdat Europa een veel kleiner gebied is en veel minder macht heeft dan Amerika. Ik vind mijn hoofdvraag leuk om te beantwoorden, omdat ik er achter kwam toen ik de boeken begon te lezen, dat bijna alle boeken andere oorzaken gaven. Daarom vind ik het wel interessant om uit de zoeken wat nou de belangrijkste oorzaken zijn geweest. Ook kon ik veel verschillen lezen in de beoordeling van de presidenten. Sommige boeken vonden dat president Hoover het geweldig had gedaan, ondanks dat de crisis nog steeds niet opgelost was, en anderen zeiden juist weer dat Hoover niks goed heeft gedaan en nooit president had moeten worden. Dit zijn de redenen waarom ik het interessant vind om deze hoofdvraag te beantwoorden. Wat waren de interne oorzaken van de Grote Depressie? Vrijwel meteen na de eerste wereldoorlog volgde “the roaring twenties”. Dat was een tijd waarin het leek alsof alles goed ging en iedereen rijk was. Mensen kochten veel grote producten, zoals koelkasten, radio’s en auto’s. Mensen die het geld niet hadden om zo’n grote aankoop in een keer te betalen, kochten op afbetaling. Het ging immers goed met de economie, dus waarom zou je niet lenen? Ook werden er veel aandelen verkocht. Anderhalf miljoen mensen waren actieve in de aandelenhandel . Maar wat veel mensen niet zagen was dat de prijzen van deze aandelen abnormaal hoog was. Er werd wel gewaarschuwd voor dit roekeloze speculeren, bijvoorbeeld door de toenmalige president, Hoover. Maar mensen hadden vertrouwen in de economie. Ook was er een nieuw systeem waardoor aandelen kopen voor iedereen heel aantrekkelijk werd. Dit systeem heet “trading on margin” . Dit hield in, dat mensen die aandelen kochten maar een deel van de prijs hoefden te betalen. De rest werd geleend door de effectenmakelaar. Daardoor had de speculant maar een kleine hoeveelheid contant geld nodig. Dit was een handig systeem als het goed ging met aandelen en als ze stegen, maar als ze daalden, dan wilden de effectenmakelaars de rest van hun geld krijgen. Maar meestal konden de speculanten dit niet betalen en raakten ze in de problemen. Maar in 1929 werden er in een keer veel minder grote aanschaffen gedaan. Mensen hadden de laatste jaren veel geld uitgegeven en hadden hoge leningen afgesloten. De mensen konden bijna niks meer betalen, en hadden al helemaal geen geld meer voor grote aanschaffen. Doordat de verkoop in een keer kelderde, moest er veel minder gefabriceerd worden. Hierdoor werden al snel mensen ontslagen. Vooral de boeren leden hier onder. Zij hadden hoge leningen afgesloten voor dure landbouwmachines, maar omdat ze hun producten niet kwijt konden, liepen hun schulden heel snel op. In oktober 1929 werd het zelfs zo erg, dat door de daling van het aantal verkopen de beurs crashte. Dat gebeurde op donderdag de 24ste, ook wel “de zwarte donderdag” genoemd. Op Wall Street moesten nog meer werkgevers hun deuren sluiten, waardoor er nog meer werklozen kwamen. Na deze crash werden veel mensen werkloos. Er was nog een kleine groep mensen van ongeveer 5% die rijk waren en zij ontvingen 30% van het nationaal inkomen. Dat is sowieso al een probleem, maar het probleem was nog veel groter, omdat dit groepje mensen bang was dat de economie nog slechter zou worden. Daarom bewaarden ze een groot deel van hun inkomen voor slechtere tijden, en deden zij ook geen grote aankopen meer. Als het al slecht gaat met de economie, dan word het alleen maar erger als er bijna niks meer wordt uitgegeven, omdat er op deze manier ook geen nieuw werk wordt gecreëerd. Er was ook een groot probleem bij de banken. De banken sloten veel leningen af aan bedrijven tegen een lage rente. Omdat dit gunstig was voor de bedrijven deden ze dat veel, zonder dat ze het eigenlijk terug konden betalen. Hierdoor raakten banken zwaar in de problemen. In Amerika waren veel kleine banken. Maar er was geen wetgeving over minimale bankreserves. Zo kwam het vaak voor dat banken maar een kapitaal van ongeveer 100.000 dollar hadden . Maar dit was vaak niet eens voldoende om op lange termijn de salarissen van medewerkers te kunnen betalen. Tussen 1929 en 1934 gingen hierdoor 14.000 spaarbanken failliet. Daardoor zagen mensen het beetje spaargeld dat ze nog hadden, niet meer terug. Hoover zij zelf over de banken: “het bankensysteem van Amerika is de zwakste schakel in het hele economische systeem.” De deskundigen die vergaderden over de crisis waren ondeskundig. Zij wouden mensen aansporen om meer aandelen te kopen, terwijl die alleen maar bleven dalen, en het weggegooid geld was. Ook raadden zij de regering aan om weinig grote aanschaffen te doen. Maar het is in een economische crisis juist beter om wel grote aanschaffen te doen, zodat je werk creëert. Maar de crisis was niet alleen het gevolg van de oorzaken in Amerika. Ook Europa had invloed op de Grote Depressie.
Wat waren de externe oorzaken van de Grote Depressie? De crisis werd niet alleen veroorzaakt door oorzaken binnen Amerika. Toen de crisis in Amerika begon, was er ook al een crisis in Amerika. Die heeft er ook voor gezorgd dat de uitwerking op Amerika groter was. Zo wou Europa bijvoorbeeld dat de centrale bank van Amerika zijn krediet zou vergroten. Dat betekent dat er meer geld wordt gemaakt. Het geld was toen nog gekoppeld aan de goudstandaard. Als er bijvoorbeeld 1kilo goud was dan werden er bijvoorbeeld 1000 dollarbiljetten gedrukt. Als geld gekoppeld is aan de goudstandaard, dan houdt dat in dat mensen voor het geld dat ze hebben, een bepaald aantal goudstukken kunnen inwisselen. Maar eigenlijk niemand wisselt zijn geld in voor goud, omdat je met goud niks kan. Daarom kan je meer geld maken, dan dat er goud is. Maar met het extra geld dat werd gedrukt door de Centrale Bank, werden aandelen gekocht. Het geld dat gedrukt werd was op niks gebaseerd, omdat er meer gedrukt werd dan het goud waard was, en de aandelen waren niks meer waard. In feite was dit dus twee keer niks. Hoover zij over deze kredieten: “Als kredieten als luchtballonnen worden opgebouwd, worden de kredieten eigenlijk uitgestelde tijdbommen” . Hij bedoelde daarmee dat op de lange termijn deze kredieten alleen maar verkeerd uit konden pakken, omdat het op niets gebaseerd was. Veel landen in Europa besloten hierna om de waarde van de munt los te koppelen van de goudstandaard . Op die manier konden ze veel geld drukken en kon er ook meer geld worden uitgegeven. Maar door deze “oplossing” werd het geld ook minder waard. En omdat de waarde van het geld nergens meer aan vast zat, kon dat ook heel snel dalen. Mensen verloren hierdoor hun vertrouwen en gingen nog minder uitgeven. Het feit dat de mensen in europa minder uit gingen geven had ook invloed op Amerika. Amerika wilde juist om de boeren te steunen de export bevorderen . Maar omdat er in Europa ook een crisis was, en doordat veel landen het geld loskoppelden van de goudstandaard, wilden ze niks uit het buitenland kopen, want ze konden hun eigen producten al niet eens kwijt. Na de eerste wereldoorlog hadden de Europeanen veel oorlogsschulden bij de Amerikanen. Hierdoor werd Amerika een crediteur en Europa een debiteur. Maar Europa kon de schulden niet afbetalen omdat ze zelf ook in een crisis zaten, maar Amerika had dit geld hard nodig. Europa had daar een oplossing voor bedacht. Ze wilden hun eigen producten importeren naar Amerika, om daarmee aan dollars te komen. Maar Amerika had zelf al teveel producten die ze niet kwijt konden, dus wilden ze niet ook nog met geld dat ze eigenlijk niet hadden deze producten extra kopen. Daarom verhoogde Amerika de importkosten, zodat Europa de producten eigenlijk niet meer kon verkopen aan Amerika. Maar omdat Europa, en vooral Engeland nu geen geld meer hadden om hun schulden af te betalen aan Amerika, besloot Engeland de betalingen aan Amerika op te schorten . Dit was een groot probleem voor Amerika omdat ze zelf ook veel oorlogsschulden hadden, en ze het geld hard nodig hadden om deze crisis door te komen. Uit al deze punten blijkt dat Europa ook invloed heeft gehad op de Grote Depressie in Amerika. Wat heeft president Hoover gedaan om de Grote Depressie te verhelpen? President Hoover, de toenmalige president van Amerika, dacht dat de depressie maar tijdelijk was, en deed er niet veel aan. Het meeste commentaar dat op hem werd gegeven was dat hij te afwachtend was, en te weinig deed om de crisis te verhelpen. Er werd dan ook vaak over hem gezegd dat hij een principiële en integere man was . In gewone jaren is dit juist goed als een president zo is, maar in crisis jaren moet je helpen om het land er weer bovenop te krijgen. Maar dat deed hij niet want hij vond dat de overheid niet meer mocht doen dan mensen stimuleren tot samenwerken . Hij had een paar dingen bedacht om de grote geld crisis tegen te gaan. Een van die dingen was de prijzen verhogen(The Smoot-Hawley Tariff) . Hij dacht dat er dan meer geld binnen zou komen, zodat er meer voor de werklozen gedaan kon worden. Maar als mensen al geen geld hebben, kunnen ze ook niet meer uitgeven. Deskundigen zeiden dan ook dat het beter was om de prijzen te verlagen. Toen Hoover zelf ook inzag dat dit juist het verkeerde effect had, besloot hij de belasting te verlagen. Dit is voor de werkende mensen een hele goede oplossing geweest, en heeft ook wel geholpen. Maar voor de mensen die het slecht hadden, hielp het helemaal niks, want de werklozen hadden geen inkomen, en betaalden dus ook geen belasting. Ook vond hij dat de Amerikanen positief moesten blijven, en vertrouwen moesten blijven houden in de economie van Amerika. Zelfs toen met de dag meer bedrijven hun deuren sloten en failliet gingen, moesten ze nog positief blijven. De regering heeft toen hun vertrouwen geprobeerd te tonen door een paar hoge ambtenaren in het land plukjes aandelen te laten kopen . Hij vond ook dat werkgevers de arbeiders een redelijk loon moesten blijven geven. Dit was een goed idee van hem, maar hij wou dat werkgevers en werknemers hier zelf een overeenkomst over maakten. Maar omdat de werkgevers en werknemers het steeds niet met elkaar eens waren, lukte dit niet. Hier was Hoover weer veel te afwachtend. Als hij meteen een wet had laten vastleggen met arbeidersvoorwaarden zoals aantal werkuren en loon, dan was dit probleem er nooit geweest . Een andere oplossing van Hoover was de export bevorderen. Dit was een goede oplossing, omdat vooral boeren hun producten niet meer kwijt konden in het land zelf doordat mensen te weinig geld hadden. Bijvoorbeeld landen in Zuid- Amerika konden best wat producten van Amerika gebruiken. Maar de handelaren wouden meteen betaald krijgen voor hun producten omdat ze het geld zo hard nodig hadden. Veel landen konden dat zelf ook niet opbrengen en wouden later betalen. Maar de handelaren wouden dit niet, en daardoor daalde de export heel erg. Een ander groot nadeel aan Hoover was zijn “inhumane onhandigheid”. In de zomer van 1932 ontstond de Bonus Army. Dit leger bestond uit 12.000 werkloze oorlogsveteranen die naar Washington gingen, om te proberen een extra uitkering te krijgen. Het Congres wou dat niet, maar Hoover wou niet eens een delegatie van deze veteranen ontvangen. De Bonus Army sloeg ter afwachting hun kamp op vlak buiten Washington. Hoover werd hier zo nerveus door, dat hij het ‘echte’ leger bevel gaf de veteranen te verdrijven. Dit werd gedaan door het kamp te vernietigen met tanks, terwijl het hele kamp geen gevaar was . Veel mensen vonden Hoover hierdoor gevoelloos en kregen het gevoel dat hij zich niet om hen bekommerde. Hoover probeerde wel dingen om de bevolking te helpen, maar dat was vooral de werkende bevolking. Voor de werklozen zelf deed hij niet zoveel. Hierdoor begonnen mensen het vertrouwen in Hoover en in de economie van Amerika te verliezen. Hoover wou verder gaan met de financiën zoals het was voor de crisis, maar dit bleek niet te werken. Dit betekende de ondergang voor president Hoover. Na al deze punten bekeken te hebben, wordt toch duidelijk dat president Hoover veel te weinig heeft gedaan om de depressie zo snel mogelijk op te lossen. Was de “New Deal” een goede oplossing voor de crisis? Na Hoover werd Roosevelt president van Amerika (1933). Franklin D. Roosevelt was de langst regerende president die de Amerika ooit heeft gehad. Hij was aan de macht van 1933 tot zijn dood in 1945 aan het begin van zijn vierde ambtsperiode. In zijn campagne zei hij niet veel andere dingen dan dat Hoover deed. Maar toen hij president werd, gooide hij het roer in een keer om. Een van deze afspraken werd al in de eerste dagen van zijn presidentschap uitgevoerd. Dit was the Emergency Banking Act . Dit hield in dat alle banken die nog open waren meteen gesloten werden. Omdat alle mensen hun spaargeld op wouden nemen hadden de banken last van tekorten. Daarna werden alle banken gecontroleerd door de overheid en als ze goed waren bevonden mochten ze opnieuw worden geopend. Banken werden goed bevonden als ze een goed management hadden en genoeg reserves. Veel kleine banken werden hierdoor gesloten. Men hoopte hiermee dat het vertrouwen in de banken weer terug zou komen. Dit gebeurde ook en in een week had het grootste deel van de bevolking weer vertrouwen in de banken en regering. Er werden nog meer van deze plannen uitgevoerd. Zo werd er een kaderwet gemaakt om de boeren te helpen door middel van subsidies en voedselbeperking . Hierdoor probeerde Roosevelt de prijzen van landbouwproducten weer op een redelijk peil te krijgen. De voedselbeperking speelde hierbij een hele belangrijke rol. Roosevelt betaalde de boerengeld voor de stukken land die zij onbebouwen lieten. Hierdoor kwam er niet een al te grote overproductie en daalde de prijs ook niet zo sterk. Daarna kwam hij met een aantal bezuinigingen op het overheidsbudget. Maar als er een crisis is, is dit het domste wat je kan doen. Want in een crisis is het juist beter om veel geld uit te geven, zodat er werk kan worden gecreeerd. Verder kwam hij met de HOLC(Home Owners Loan Corporation) en de FDIC(Federal Deposit insurance Corporation) . Deze twee wetten hielden in dat hypotheekbezitters en kleine spaarders verzekerd waren van hun geld. Dit gaf een hoop vertrouwen aan het volk, want hierdoor konden mensen die nog iets wisten te sparen, hun tegoeden niet zomaar kwijtraken. Om voor extra werk te zorgen kwam hij met de TVA (Tennessee Valley Authority) . Dit hield in dat in gebieden rond de rivier de Tennessee een reeks van stuwdammen werden gebouwd om de waterloop te reguleren en energie op te wekken. Dit plan werd geregeld door de plaatselijke overheid. Dit plan was een goede oplossing omdat er werk gecreeerd werd en omdat er goedkoop elektriciteit werd opgewekt. Maar er bleek één nadeel aan deze wet te zijn. Het werd door te plaatselijke bevolking geregeld, en dat hield in dat zwarte mensen geen kans kregen om hierdoor geholpen te worden omdat ze toen nog gediscrimineerd werden. De belangrijkste wet die geintroduceerd werd Roosevelt was de NIRA (National industrial Recovery Act) . Deze wet zou moeten zorgen voor de stabilisering en herstel van de economie. Zo hielp de regering eindelijk mee met de onderhandelingen tussen werkgevers en werknemers over lonen en arbeidsvoorwaarden. Dit werd allemaal vastgelegd in de NRA (National Recovery Administration). Maar de NIRA had niet de verwachte gevolgen. Door de onderhandelingen tussen de werkgevers en werknemers waren prijzen en lonen nu wel vast gelegd, maar verder gebeurde er niets. De regering dacht dat na de stabilisering het herstel vanzelf zou volgen, maar het herstel kwam maar niet. Hierna, in 1935, kwam de zwaarste tegenslag voor de NIRA en NRA . Toen beslisde het Supreme Court dat de NRA in strijd was met de constitutie . Het Supreme Court vond namelijk vond dat de landelijk regering te ver ging met het regelen van zaken die eigenlijk voor het bestuur van de staat waren. Het Supreme Court vond dat de regering zich alleen maar met dit soort zaken mocht bemoeien als de producten die gemaakt werden een staatsgrens over gingen. Hiermee werd de macht van de hele New Deal erg beperkt. Daarom was Roosevelt genoodzaakt iets te ondernemen, anders ging de hele New Deal eraan. De meeste rechters van het Supreme Coart waren al rond de 60, 70 jaar oud. Roosevelt kwam met het idee om de rechters die 70 jaar of ouder waren te vervangen. Maar van de 9 rechters, wou hij dit bij maximaal 6 doen. De rechters van het Supreme Coart waren het hier niet mee eens, want ze wouden hun baan houden. Daarom mochten ze blijven maar er moest wel wat veranderen. Zo kreeg Roosevelt alsnog toestemming om door te gaan met de NIRA en de rest van de New Deal. De Grote Depressie is uiteindelijk in 1941 aan zijn einde gekomen omdat de tweede Wereld Oorlog begon. Hierdoor moest iedereen meehelpen met de bouw in de oorlogsindustrie. De economie van Amerika is gered doordat de Amerikaanse regering zoveel uitgaven deed dat veel mensen weer aan het werk konden. Maar in een normale situatie zonder oorlog, kan de regering nooit zoveel geld uitgeven en dan zou de crisis waarschijnlijk nog een flink aantal jaren door zijn gegaan. Roosevelt deed wel zijn best om de mensen te helpen met de New Deal, maar het was niet genoeg, omdat hij niet genoeg werk kon creeeren voor de mensen. Daar had hij teveel geld voor nodig dat Amerika voor een deel niet had en voor een deel niet wou uitgeven. Conclusie Nu ga ik proberen de hoofdvraag, wat waren de oorzaken voor de ernst van de Grote Depressie en waarom duurde de Grote Depressie zo lang, te beantwoorden
Zoals ook al in de deelvragen staat, waren er oorzaken binnen Amerika en buiten Amerika. De belangrijkste oorzaak in Amerika was het roekeloos speculeren op de beurs. Dit gaat goed zolang het genoeg gebeurt, maar als dat in een keer een groep mensen door heeft dat het niet slim is, dan stort de hele beurs in elkaar. Vlak daarna gingen veel kleine banken failliet en verloren veel mensen alles wat ze op de bank hadden staan. Dit failliet gaan van de banken kwam vooral omdat banken geen minimum reserves hoefden te hebben, en hadden veel banken dan ook te weinig geld om in zo’n crisis nog open te kunnen blijven.Doordat mensen minder grote aanschaffen deden stortte de industrie ook in, waardoor er veel mensen ontslagen werden. De 5% van de mensen die nog wel geld hadden, die wouden het liever sparen omdat ze bang waren voor nog slechtere tijden. Daar kwam dus ook bijna geen geld van binnen. De oorzaken van de Grote Depressie in Amerika, kwam vooral door Europa. Europa zat zelf ook in een crisis en bedacht doorvoor een paar oplossingen die ten koste gingen aan de economie in Amerika. Zo hadden veel landen door de eerste Wereld Oorlog schulden bij Amerika die ze niet terugbetalen. Ook koppelden veel landen de geldwaarde los van de goudstandaard. Dat was erg slecht voor de export van Amerika. Europa had ook graag gezien dat Amerika zijn krediet ging vergroten, maar dat is slecht voor de Amerikaanse economie omdat het geld dan op niks gebaseerd is. Hieruit blijkt dat een deel van de oorzaak van de crisis bij de inwoners van Amerika zelf lag. Zij waren roekeloos bezig met geld uit geven en aandelen komen. Een deel lag bij de banken van Amerika omdat die te weinig geld hadden om het te kunnen redden bij een kleine tegenslag, laat staan bij zo’n grote tegenslag. En een derde deel lag bij Europa, omdat zij geld van Amerika hadden geleend dat ze niet terug betaalden. Het tweede deel van de deelvraag, waarom duurde de Depressie zo lang, is niet zo moeilijk te beantwoorden. De eerste paar jaren van de Grote Depressie, toen Hoover president was, is er niks gedaan om de Depressie op te laten houden. Hij vond dat de regering zich er niet teveel mee mocht bemoeien, en er werd door de regering dan ook niks gedaan om Amerika te helpen. In die jaren is de economie alleen maar achteruit gegaan, en doordat Hoover niks had gedaan, was de situatie alleen maar erger toen Roosevelt president werd. Toen Roosevelt president werd, begon hij meteen de eerste dag met de banken te sluiten zodat die niet allemaal failliet gingen. Hij was juist het tegenovergestelde van Hoover, en vond dat de regering het op moest lossen, en dat deed hij dan ook. In de jaren voor de tweede wereldoorlog heeft hij veel nieuwe wetten bedacht om voor meer werkgelegenheid te zorgen en om de economie er weer bovenop te krijgen. Maar ook hem lukte het niet goed genoeg om de Grote Depressie te laten ophouden. Maar de inwoners van Amerika vonden toch dat hij het goed deed, omdat hij tijdens de crisis toch weer opnieuw werd gekozen. Zoals ik ook al zij in het vierde hoofdstuk, zo’n economische crisis is alleen maar op te lossen door grote overheidsuitgaven. Roosevelt heeft de uitgaven van de regering in de crisisjaren sterk verhoogd, maar in jaren zonder oorlog kan je dat nooit genoeg doen om zo’n grote crisis op te lossen. De Grote Depressie duurde dus zolang omdat Hoover niks had gedaan terwijl dat wel nodig was. Daardoor verergerde de situatie zo erg, dat Roosevelt het in normale omstandigheden niet meer op kon lossen. Amerika had zelfs een oorlog nodig om over de Grote Depressie heen te komen.