Homoseksualiteit in religie

Homo´s in de kerk, in de moskee, overal worden homo´s anders behandeld dan heteroseksuele mensen. Hoe is dat mogelijk?

Waarom zijn gelovige mensen vaak tegen homo’s?

Vroeger, toen de religies ontstonden, was het voortbestaan van de mensheid nog niet zeker. Dat kwam door alle ziektes en oorlogen. Het was toen dus belangrijk om veel kinderen te krijgen. Daarom is seks in de heilige boeken gekoppeld aan voortplanting en dus seks tussen mannen en vrouwen. Over seksualiteit tussen mannen werd alleen gesproken wanneer je het had over losbandigheid en dwang.

Sommige mensen nemen de heilige boeken letterlijk. Zij geloven dat het huwelijk tussen man en vrouw de enige goede samenlevingsvorm is en dat seks buiten het huwelijk verboden is, ook voor heteroseksuelen. Op basis hiervan keuren ze homoseksualiteit af. Zij zijn ook tegen het huwelijk tussen homoseksuelen.

Andere gelovigen zeggen weer dat homo’s en lesbiennes er niks aan kunnen doen dat ze zo zijn. Zij zijn niet zondig, mits ze niks met die gevoelens doen. Zij mogen dus geen relaties aan gaan, laat staan seks hebben.
Weer anderen interpreteren de teksten anders en minder zwaar en passen het toe op de samenleving waarin wij leven.

In alle godsdiensten is er een groot verschil tussen de letterlijke tekst van de heilige boeken en de uitleg ervan in het dagelijks leven. Dit verschilt per cultuur, per stroming. Ook hoe je er zelf mee om gaat scheelt. De een denkt er anders over dan de andere persoon. Het verschilt dus ook van mens tot mens.
Er zijn bovendien ook gelovige en homoseksuele (lesbiennes) die hun geloof en hun liefdesleven samenbrengen in hun leven. Bijvoorbeeld : zij zijn door God geschapen en kunnen dus niet zondig zijn. Of, De homoseksuele liefde is goed, omdat God liefde nooit veroordeelt.
Ergens hebben deze mensen gelijk. Waarom zou God deze mensen zo schapen, en vervolgens er van gruwelen? Als tegenargument daarop zeggen veel mensen dat de duivel in hun werkt en die hun zo maakt.

Sommige hele orthodoxe gelovigen, richten verenigingen op om homoseksuelen te leren leven op een heteroseksuele levensstijl.
Volgens ons gaat dit iets te ver. Je kan mensen geen liefde opleggen. Dit is vrije wil. Als je op iemand van hetzelfde geslacht valt, kan je niet worden geleerd om op het andere geslacht te vallen.

Veel mensen hebben verschillende opvattingen over God en homoseksualiteit. God zou er van gruwen en een hekel hebben aan homo’s. Dit staat volgens die mensen in de bijbel. Dit brengt ons bij de eerste deelvraag:

Hoe denkt de bijbel eigenlijk echt over homoseksualiteit?

Ten eerste is de Bijbel geen gewoon boek. Het is een Boek dat ons leert hoe te leven. De mensen die de boeken schreven zijn door God geïnspireerd. Dit maakt het geen boek met feiten. Iedereen vat het anders op en begrijpt het anders.
Er staan een paar bijbelteksten waarin staat hoe God/de Bijbel over homoseksualiteit denkt. Wij zullen er een paar noemen:


- Leviticus 18 vers 22 :
'Je mag niet het bed delen met een man zoals met een vrouw, dat is gruwelijk’.

- Leviticus 20 vers 13 :
‘Wie met een man het bed deelt als met een vrouw, begaat een gruweldaad. Beiden moeten ter dood gebracht worden en hebben hun dood aan zichzelf te wijten’.

- Romeinen 1 vers 26-28 :
‘Daarom heeft God hen uitgeleverd aan onterende verlangens. De vrouwen hebben de natuurlijke omgang verruild voor de tegennatuurlijke, 27 en ook de mannen hebben de natuurlijke omgang met vrouwen losgelaten en zijn in hartstocht voor elkaar ontbrand. Mannen plegen ontucht met mannen; zo worden ze ervoor gestraft dat ze van God zijn afgedwaald. 28 Omdat ze het beneden hun waardigheid achtten God te erkennen, heeft God hen overgeleverd aan hun eigen onbetrouwbaarheid en doen ze wat verwerpelijk is’.

In deze teksten heeft de Bijbel het over homoseksualiteit. Je ziet hier heel goed, dat God/de Bijbel niet kwaad spreekt over de homo’s zelf. God gruwelt van de daden die homo’s plegen. Met hetzelfde geslacht gemeenschap hebben ziet God als een tegennatuurlijke zonde.

Overal in de wereld komt homoseksualiteit voor. We hebben al gekeken hoe de Bijbel er naar kijkt. Maar hoe kijken andere godsdiensten tegen homoseksualiteit aan? Dit brengt ons bij de volgende twee deelvragen, waar we de positie van homo’s in de islam en in het jodendom gaan bespreken.

Hoe kijkt de islam tegen homoseksualiteit aan?

Net als bij het christendom is het onmogelijk te zeggen wat de islam er nou van vind, omdat er miljoenen moslims over de hele wereld verspreid zijn met allemaal verschillende opvattingen. Je kan wel zeggen wat in de Koran staat. In de Koran wordt homoseks alleen beschreven in termen van losbandigheid, dwang en verkrachting.

Binnen de islam zijn er ook verschillende stromingen die het geloof weer verschillend opvatten en uitleggen en dus ook anders denken over homoseksualiteit.

Mensen maken bij homoseksualiteit onderscheidt tussen ‘Liwaat’ en liefdevolle homogevoelens.
Als mensen van Liwaat spreken dan hebben ze het over verkrachting van een man door een andere man, seks met dieren en seks met minderjarigen. Dit soort gedrag is net zoals bij heteroseksuele fout.
In de dagelijkse leven keuren veel moslims het homo zijn af. Voor veel islamitische homo’s of lesbiennes is het daarom ook lastig om een vorm te vinden voor hun gevoelens.

Veel islamitische kinderen die hebben ondervonden dat ze homo zijn, houden het voor zich. Dit doen ze omdat, als je een homoseksuele geaardheid hebt, je vaak wordt verworpen door je familie. Je telt niet mee in de islamitische samenleving. Het is heel verdrietig voor die mensen, want aan je geaardheid kan je niets veranderen. Ze kunnen geen draai vinden in hun eigen leven.

De meeste islamieten zien homoseksualiteit als een ziekte. Van hun cultuur moeten ze met iemand van een andere sekse trouwen, terwijl ze heel graag met iemand van hun eigen sekse hun leven door willen brengen. Sommige plegen zelfs zelfmoord, omdat ze niet kunnen kiezen tussen hun geliefde en hun familie.
Er is een organisatie die islamitische homo’s hulp verleent en ondersteunt, namelijk stichting Yousef.