Politie en criminaliteit

Wat doet de politie De politie is een overheidsdienst die moet zorgen voor openbare orde, veiligheid, een leefbare samenleving en het opsporen van strafbare feiten. Ze zijn integer, eerlijk, onafhankelijk, onpartijdig en zorgzaam. “Ze doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen”. Het werk van de politie gaat 24 uur per dag door, het is onvoorspelbaar werk en ze moeten sterk in hun schoenen staan. Het werk kan erg gevaarlijk zijn en daarom mogen ze ook (voor in noodgevallen) wapens dragen. Ze hebben in onze maatschappij verschillende taken:  Veiligheid: Toezicht houden en zorgen dat de mensen veilig zijn en blijven.  Dienstverlening: Hulp geven (bijvoorbeeld bij een ongeluk) en service verlenen (vragen beantwoorden en informatie over veiligheid geven)  Opsporen van strafbare feiten, oplossen misdrijven en het pakken van daders.  Handhaven openbare orde en rust: Zorgen dat iedereen kan blijven genieten van zijn omgeving en gebruik kan maken van de voorzieningen. De politie heeft dus veel verschillende soorten taken uit te voeren; uitdelen van een bekeuring, oplossen van moord, tegengaan van vandalisme, aanpakken van drugshandel, voorlichting op scholen, ect. Nederland is ingedeeld in 25 regio’s met elk een eigen politiekorps. Elke regio werkt zelfstandig en staat o.l.v. een korpschef. De regio’s zijn verdeeld in verschillende districten, deze hebben een eigen districtschef. Er is ook nog een 26ste korps: het Korps landelijke politiediensten (KLPD). Dit extra korps zorgt voor de landelijke politietaken. Er werken nu totaal ongeveer 50 duizend mensen bij de politie in Nederland. De politie is te verdelen in twee onderdelen; de executieve politie en de AT’ers. Executief betekend ‘uitvoerend’, zij zijn op straat of in het bureau en doen het ‘echte’ werk. De AT’ers (Administratief-Technisch personeel) werken op kantoor, zij doen de rest van het werk. De agenten die executief werk doen zijn ook weer te verdelen in twee groepen; de agenten van de basispolitiezorg en de agenten die specialistische taken hebben. Basispolitiezorg heeft als doel om voor een veilige en leefbare wijk, stad of regio te zorgen. Vooral houden ze veel toezicht, geven ze advies, controleren en helpen ze het verkeer, eenvoudig recherchewerk, hulpverlening, ect. Ze surveilleren veel op straat en houden zo de buurt in de gaten. De specialistische taken worden door politiedeskundigen uitgevoerd: Drugsbestrijding, Beveiliging VIP’s en koninklijk huis, In de Lucht, In de Wijk, In het Milieu, Op de Weg, Op het Spoor, Op het Water, Motoragent, Politie te Paard, Recherche, Speuren met Politiehonden, Vrijwillige politie, Mobiele eenheid. Als je iets hebt gedaan wat verboden is kunnen ze een boete uitschrijven, maar ze mogen je ook arresteren. Ze nemen je dan mee naar het (politie)bureau en de hulpofficier van justitie komt jou, en de agenten die je hebben gearresteerd, vragen stellen. De politie zoekt uit wat er is gebeurd, ze verhoren je, praten met getuigen (mensen die je de overtreding hebben zien begaan) en zoeken naar bewijzen. Als de politie dit heeft gedaan is hun taak vervult, de hulpofficier van justitie maakt nu de beslissing of je voorlopig wel of niet de cel in moet. Hierna komt een rechtzaak, maar dit heeft niets meer met de politie te maken dus daar gaan wij niet verder op in. Aangifte doen Wanneer je slagtoffer bent geworden van een delict kun je het beste zo snel mogelijk contact opnemen met de politie. Je kunt bijvoorbeeld bij het politiebureau in de buurt langs gaan, bellen met 0900-8844 (lokaal tarief) of soms via het internet aangifte doen. Als je wilt weten bij welke plaatsen je aangifte kunt doen via internet moet u even kijken op
www.politie.nl. Wanneer je een aangifte doet kan de politie proberen het delict op te lossen. Omdat het internet tegenwoordig veel gebruikt wordt hebben we de veelgestelde vragen opgeschreven. De veel gestelde vragen zijn voor wie je aangifte kunt doen, wanneer en hoe. Hieronder worden deze vragen beantwoord: Voor wie? U kunt aangifte doen voor uzelf, maar ook namens iemand anders of namens een bedrijf. U moet dan wel gemachtigd zijn. U kunt alleen internetaangifte doen als u twaalf jaar of ouder bent. Wanneer? Op elk moment van de dag kunt u terecht op de site van de politie. Digitaal aangifte doen kost u ongeveer dertig minuten tijd. Vijf werkdagen nadat u de aangifte hebt verzonden, hebben ze deze verwerkt. Het aangifteformulier is dan officieel en kunt u ophalen via deze site. Hoe? Internetaangifte is zo makkelijk mogelijk gehouden. U hoeft alleen maar de stappen te volgen die we aangeven. Bij het invullen van de aangifte kunt u bepaalde gegevens nodig hebben. Het is handig om deze gegevens eerstop te zoeken voor u aangifte doet. Denk bijvoorbeeld aan: -verzekeringspolis -kentekenbewijs -framenummer (staat vaak ook op de verzekeringspolis) -merk en type -serienummer -garantiebewijs
Juridische informatie die u moet weten: Het doen van een valse aangifte is strafbaar. U kunt er een forse geldboete voor krijgen of zelfs gevangenisstraf. In het Wetboek van Strafrecht (artikel 188) staat het als volgt omschreven: Hij die aangifte of klacht doet dat een strafbaar feit gepleegd is, wetende dat het niet gepleegd is, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie (maximaal € 4.537,80). Internetaangifte is vertrouwelijk. U bent er zeker van dat Politie uiterst zorgvuldig met uw gegevens omgaat. Op internetaangifte is privacywetgeving van toepassing. U dient daarvan kennis te nemen voordat u internetaangifte doet. hebt eventueel recht op slachtofferhulp. In de wet is geregeld dat u in bepaalde gevallen slachtofferhulp kunt krijgen. Op www.politie.nl kunt u vinden of u daar recht op heeft en hoe die hulp dan verleend wordt. Geschiedenis van de politie Nederland heeft in de Middeleeuwen al een bestuur samengesteld om de openbare orde te handhaven, strafbare feiten op te sporen en hulp te verlenen. De eerste echte politiemacht is door Napoleon Bonaparte opgericht, toen hij vertrok heeft Nederland dit voortgezet en de échte politie is ontstaan. De steden konden niet veel missen, enkel het salaris voor de veldwachter en de schout werd betaald. Er waren korpsen nodig om in heel Nederland voor voldoende politietoezicht te zorgen, er kwamen vijf politiemachten:  Korps Marechaussee (opgericht in 1814)  Korps Rijksveldwacht (opgericht in 1858)  Gemeentepolitie.  Politietroepen  Gemeenteveldwacht
Deze korpsen hadden allemaal dezelfde taken maar onder leiding van andere personen; Minister van Defentie, Minister van Justitie, Minister van Binnenlandse zaken of de Burgemeester. Aan het begin van de tweede wereldoorlog veranderde dit allemaal, bijvoorbeeld de scheiding tussen de gemeentelijke- en rijkspolitie verdween. Aan het eind van 1943 bestond de totale politiemacht uit ca. 20 duizend personen. Door de oorlog was het vertrouwen van het volk in de politie aardig verzwakt, er was nauwelijks orde meer. In 1945 werd er besloten dat de gemeentepolitie in gemeenten met meer dan 25 duizend inwoners moest werken, in de overige gebieden moest de nieuwe Corps Rijkspolitie de orde herstellen en bewaren. In 1993 komen er weer grote veranderingen, de Rijkspolitie en de Gemeentepolitie worden afgeschaft. Nu wordt Nederland verdeeld in regio’s. Dit systeem word nog steeds gehanteerd. Uitrusting van de politie De uitrusting van de politie bestaat uit het uniform, wapens en voertuigen. Hieronder kunt u een uitgebreide omschrijving vinden van die 3 dingen.
Het uniform. Er zijn verschillende uniformen. Als je bijvoorbeeld bij de surveillancedienst zit bestaat je uniform uit een blauwe broek met een zwarte streep, een blauw overhemd met een zwarte stropdas, meestal een zwart leren jack en een zwarte pet met klep met daaromheen een blauwe band (op deze pet zit het embleem van de politie) Verder draagt de politie zwarte schoenen, een brede leren riem (met daaraan een holster met daarin een pistool, een portofoon, een busje met pepperspray en handboeien). De politie heeft ook nog een wapenstok. Deze zit in een soort zak die aan de zijkant in de broek is genaaid. De Mobiele Eenheid heeft weer een ander (speciaal) pak. Dit pak is brandwerend. De ME draagt ook een helm met een vizier. Dit vizier houd als er bijvoorbeeld stenen worden gegooid de stenen tegen. Om zulk soort dingen als stenen tegen te houden dragen zij ook nog beschermende kleding onder hun pak. Verder hebben ze ook schoenen met stalen neuzen. De kleding die de ruiters of beredenen dragen zijn ook weer anders. Zij hebben wel dezelfde riem als de surveillancedienst maar, hun uniformen bestaan uit een blauwe rijbroek met een zwarte streep, rijlaarzen en een paardrijcap. Deze cap lijkt op een normale cap, maar is in de kleur blauw. Ook dragen de beredenen meestal een blauwe halflange jas. Deze jas noemt men ook wel parka. De wapens. De politie heeft vele wapens. Hieronder hebben we een paar wapens beschreven die veel gebruikt worden met een uitleg erbij: Het pistool: Het pistool is van het merk Walther P5. In het pistool zitten 8 patronen. Pepperspray: Dit is een busje waar spray in zit gemaakt van Spaanse peper. Als je dat in je ogen krijgt dan doet dat heel erg zeer en je kan een tijdje niets meer zien. Waardoor de politie de macht weer kan krijgen. Een wapenstok. Dit is een rubberen stok van ongeveer 50 centimeter. In de binnenkant zit een hard gedeelte zodat de stok heel hard is. Wapenstok van de ME. Deze wapenstok lijkt op de korte, maar is ongeveer 1 meter lang. Een machinepistool. Door het arrestatieteam wordt een groot soort pistool gebruikt. Hiermee kunnen zij automatisch heel snel achter elkaar kogels. Dit pistool heet een Heckler & Koch. Een waterwerper. Dit is een grote vrachtauto met daarop een grote spuit. Deze wordt gebruikt door de ME om mensen weg te spuiten als dat nodig is. Verder gebruikt de politie ook handboeien. Dat is geen wapen, maar wordt gebruikt om mensen die zijn aangehouden naar het politiebureau te brengen. De handboeien worden overigens alleen maar gebruikt wanneer de gene die gearresteerd is niet goed mee werkt. De voertuigen. De politie heeft allerlei voertuigen zoals busjes, auto’s, helikopters, fietsen en motorfietsen. De meeste voertuigen zijn goed herkenbaar door de blauwe en rode strepen op een witte ondergrond. Verder zijn ze (meestal) ook voorzien van optische en geluidssignalen (zwaailichten en sirenes). De sirene van de politie is tweetonig. Zoals hier boven al is gezegd maakt de politie ook gebruikt van ‘normale’ auto’s. Het arrestatieteam maakt hier ook gebruik van alleen bij hen zijn deze auto’s heel erg snel. De ME heeft ook een speciaal soort voertuig namelijk: speciale busjes. Deze busjes zijn gepantserd. Dit wil zeggen dat ze voorzien zijn van speciale platen die harde voorwerpen (die mensen kunnen gooien) tegenhouden. Opleiding De Politieacademie zit op verschillende locaties door heel Nederland. Hier kan je opgeleid worden om bij de politie te gaan werken. Het doel is om te leren oordelen en daardoor in de praktijk juist te handelen, hierbij word gebruik gemaakt van kennis, inzicht, vaardigheden, houding, persoonlijke eigenschappen en ervaring. De opleiding is erg praktijkgericht en actueel, de agenten kunnen na hun opleiding gelijk aan de slag want ze hoe ze de kennis in de praktijk moeten toepassen. Er zijn vijf beroepsprofielen, van mbo-niveau tot wetenschappelijk niveau. Dit zijn de niveaus met de toelatingseisen: Assistent politiemedewerker (niveau 2): VBO-diploma op B-niveau, of VMBO Basis Beroepsgerichte Leerweg, of Kader Beroepsgerichte Leerweg. Politiemedewerker (niveau 3): VBO-diploma met twee vakken op C-niveau, (o.a) Nederlands, en drie vakken op B-niveau, of Mavo-diploma, of diploma VMBO Kader Beroepsgerichte Leerweg
of diploma VMBO Gemengde Leerweg of Theoretische Leerweg

Allround politiemedewerker (niveau 4): Mavo-diploma met alle vakken op D-niveau
of diploma VMBO Gemengde Leerweg of Theoretische leerweg, of diploma MBO van die studierichtingen die geen toegang geven tot een HBO-opleiding
Politiekundige bachelor (niveau 5): MBO-diploma van die studierichtingen die toegang geven tot een HBO-opleiding, of Havo-diploma
Politiekundige master (niveau 6): Vwo-diploma, propedeuse HBO of WO
Er zijn ook algemene eisen waar je aan moet voldoen om toegelaten te worden:  Rijbewijs B of de bereidheid dat binnen twee jaar na aanstelling te halen.  Goede conditie.  Gezichtsvermogen: Zonder lenzen of bril een gezichtsvermogen van tenminste 0,25 en je moet kleuren kunnen onderscheiden en benoemen.  Lengte en gewicht: Bij de medische keuring wordt o.a. gekeken naar de verhouding tussen je lengte en gewicht. (ongeveer: lengte in cm – 100 = gewicht)  Een Nederlandse nationaliteiten goede beheersing van de Nederlandse taal.  Onbesproken gedrag: een bekeuring voor te hard rijden is geen probleem, maar er wordt wel gekeken of er andere overtredingen zijn gemaakt.  Je kunt solliciteren als je tussen de 17,5 en 45 jaar oud bent. Iedereen die aan de eisen voldoet mag solliciteren, geslacht en huiskleur maakt niet uit. Wel letten ze op bepaalde eigenschappen: je moet stevig in je schoenen staan, met verschillende mensen omgaan en je komt steeds nieuwe situaties tegen. Er zijn ook opleidingen voor mensen die al een functie bij de politie hebben maar verder willen leren, dit zijn deeltijd studies. Men noemt dit Postinitieel onderwijs. Er zijn totaal 12 leergangen; drie voor leidinggevenden en negen zijn specialistische leergangen. De leidinggevende leergangen hebben als doel om meer mensen op te leiden tot leidinggevenden in de politiekorps. Je leert managementvaardigheden en vaardigheden in leidinggeven. Er zijn drie verschillende niveaus voor leidinggevenden: Strategisch niveau, Tactisch niveau
en Operationeel niveau. De specialistische leergang is te verdelen in deze 9 niveaus: Recherchemedewerker :Tactisch rechercheur (aansluitend op niveau 4) Recherchemedewerker :Technisch rechercheur (aansluitend op niveau 4) Recherchekundige (aansluitend op niveau 5) Politiespecialist vreemdelingenzorg (aansluitend op niveau 4) Politiële verkeersspecialist (aansluitend op niveau 4) Politiekundige verkeersspecialist (aansluitend op niveau 5) Politiële milieuspecialist (aansluitend op niveau 4) Politiekundige milieuspecialist (aansluitend op niveau 5) Politiespecialist geweldsbeheersing (aansluitend op niveau 4) Er bestaat ook een politieonderwijsraad. Zij moeten zorgen voor een goed evenwicht tussen behoeften en aanbod van het onderwijs en de werkgelegenheid. Ze informeren de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en de minister van Justitie over het Nederlandse politieonderwijs. Wat is Criminaliteit? Criminaliteit zijn alle gedragingen, acties, handelingen of gebeurtenissen die bij de wet strafbaar zijn gesteld. Als je een wet overtreedt staan daar straffen op. We hebben dus eigenlijk samen een soort spelregels afgesproken. Wie zich niet aan deze regels houdt, krijgt straf. Bijvoorbeeld voor te hard rijden of het verkopen van drugs. De rechter kan een geldboete, taakstraf of gevangenisstraf opleggen. Door deze straffen te geven probeert de overheid een bepaald gedrag af te dwingen om de samenleving te ordenen, de onafhankelijke rechtspraak te waarborgen en om conflicten naar behoren te regelen. Criminaliteit is niet in elk land hetzelfde. Sommige zaken zoals moord en diefstal zijn overal strafbaar maar er ligt ook een verschil tussen vroeger en nu en de plaats waar je bent. Vroeger mocht je bijvoorbeeld geen overspel plegen, dan werd je daar voor gestraft. Tegenwoordig vinden mensen het nog steeds niet goed maar, je kan er niet meer gestraft voor worden. Nog een voorbeeld is homoseksualiteit, in Nederland is dit niet strafbaar maar in bijvoorbeeld Iran wel. Soorten criminaliteit Als eerste word er onderscheid gemaakt tussen misdrijven en overtredingen. Hierbij zijn misdrijven die ernstig strafbare feiten en overtredingen de minder ernstig strafbare feiten. Het onderscheid tussen misdrijven en overtredingen is belangrijk omdat het bepaald hoe hoog je straf zal worden en ook worden misdrijven op een strafblad vermeld en overtredingen niet. Hieronder kunt u enkele vormen van criminaliteit zien:  Computercriminaliteit

De Nederlandse politie investeert in de aanpak van cybercrime: computercriminaliteit. Misdrijven waarbij het Internet een belangrijke rol speelt zijn onder andere kinderporno, drugshandel, fraude en het witwassen van geld. Omdat Internet ook voor terroristische activiteiten veel wordt gebruikt, verwacht de politie met behulp van de computer steeds meer terrorisme te voorkomen.  Dierenmishandeling
De politie krijgt regelmatig klachten over dierenmishandeling. Bijvoorbeeld: een buurman mishandelt of verwaarloost zijn hond, iemand in de buurt vergiftigt systematisch alle katten, onbekenden mishandelen paarden. Neem in dit soort gevallen altijd contact op met de dierenbescherming. Na melding van de klacht onderzoekt een inspecteur de achtergronden van de vermeende dierenmishandeling of verwaarlozing. In bepaalde gevallen wordt proces-verbaal opgemaakt. Kijk voor meer informatie op de site van de dierenbescherming: www.dierenbescherming.nl.  Drugs
Politie en justitie in alle Europese landen bestrijden de handel in en het produceren en verkopen van verdovende middelen zoals hasj, weed, XTC, cocaïne en heroïne. Drugs worden vaak geproduceerd in verre landen. Ze komen vervolgens met het vliegtuig of met de boot ons land binnen. Bolletjesslikken is hierbij een bekend fenomeen. Ook in Nederland worden drugs geproduceerd. De politie rolt hier regelmatig XTC-laboratoria op.  Georganiseerde criminaliteit
Vuurwapenhandel, mensenhandel en -smokkel, overvallen en fraude: het zijn vaak vormen van georganiseerde criminaliteit. Georganiseerde criminaliteit wordt gekenmerkt door samenwerkingsverbanden die geregeld van samenstelling veranderen. Deze samenwerkingsverbanden doen een beroep op illegale dienstverleners, zoals ondergrondse bankiers, geldwisselaars en paspoortvervalsers. Daarnaast zijn er raakvlakken tussen georganiseerde criminaliteit en de 'legale omgeving': de bovenwereld. Zo worden de voordelen van (legale) maatschappelijke voorzieningen (vervoer, huisvesting, dienstverlening) ook door criminele samenwerkingsverbanden benut, zonder dat daarbij sprake is van bewuste medewerking van overheidsinstanties.  Geweld
Geweld of dreigen met geweld kent vele vormen: vernederen, kleineren, iemand dwingen tot seks, slaan, schoppen of bewust iets kostbaars van iemand vernielen. Het is allemaal geweld. Lichamelijk, seksueel geweld of geestelijk geweld. Geweld kunt u altijd melden bij de politie. Of u kunt aangifte doen. Ook als bekenden geweld veroorzaken, kunt u bij de politie terecht. Soms is de dader uw partner, een familielid, een docent, een kennis of een goede vriend of vriendin.  Gijzeling
Eigenlijk zijn er drie soorten gijzelingen. Gijzelingen met een psychologische achtergrond, criminele gijzelingen en politieke gijzelingen. De politie in de regio waarin de gijzeling plaatsvindt, is verantwoordelijk voor de aanpak ervan. Hiervoor hebben alle politiekorpsen in Nederland draaiboeken klaarliggen. Het eerste doel van de politie hierbij is: zorgen voor de ongedeerde vrijlating van slachtoffers. Daarnaast wil de politie graag de daders in de kraag vatten en – als er sprake is van een buit – het geld terughalen. De politie doet er alles aan om escalatie te voorkomen.  Ontvoering
Een ontvoering vindt niet dagelijks plaats in Nederland. Maar als het gebeurt, staat de politie voor een moeilijke opgave. In tegenstelling tot bij gijzelingen, is bij een ontvoering niet duidelijk, waar de daders en het slachtoffer zich ophouden. Daarnaast is niet bekend wie de dader is. De politie heeft medewerkers in dienst, die speciaal zijn opgeleid om bijvoorbeeld te communiceren met de daders. Bij ontvoeringen die lang duren, waarbij gedreigd wordt met geweld of waarbij meerdere slachtoffers betrokken zijn, schakelt het politiekorps vaak de hulp in van het Korps landelijke politiediensten (KLPD), het ministerie van Justitie en het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK). Voor meer informatie hierover kunt u eens een kijkje nemen op
www.politie.nl. Bestrijding van criminaliteit door de politie De politie heeft 3 taken bij het bestrijden van criminaliteit. Zij moeten hulpverlening geven, de openbare orde handhaven en hebben ook een opsporingstaak. Onder hulpverlening geven word verstaan dat ze mensen helpen. Een agent kan bijvoorbeeld mensen de weg wijzen wanneer zij verdwaald zijn of de ouders van een verdwaald kind zoeken. Onder het handhaven van de openbare orde word verstaan dat de politie orde in de maatschappij moet houden. Daar hoort onder ander bemiddeling bij burenruzies en alcoholcontrole bij. Onder de opsporingstaak word verstaan dat de politie verdachten van strafbare feiten moet opsporen. Als bijvoorbeeld iemand beroofd wordt,en diegene die beroofd is daar aangifte van doet, moet de politie opzoek gaan naar de dader. Wanneer de dader dan opgespoord en aangehouden is komt er nog een vervolging en een rechtszaak. Maar die vervolging en rechtszaak doet de politie niet. De vervolging wordt uitgevoerd door de officier van justitie en de rechtszaak door een rechter. Daderprofiel Criminaliteit komt niet in alle lagen van de bevolking even veel voor. Er is onderzoek gedaan naar dader profielen. Met een daderprofiel bedoelen we een gemiddelde omschrijving van een crimineel en hoe hun achtergrond er ongeveer uitziet. Uit het onderzoek dat eerder genoemd is bleek dat misdaden vooral te maken hebben met het geslacht, de leeftijd, de maatschappelijke positie, de etnische afkomst en de locatie. Hieronder vindt u wat uitleg bij de bovenstaand genoemde dingen: Geslacht: er is gebleken dat criminaliteit meer gepleegd word door mannen dan vrouwen. Leeftijd: Veelvoorkomende criminaliteit wordt meestal door jongeren gepleegd. De zwaardere criminaliteit wordt meestal door oudere mannen gepleegd. Maatschappelijke positie: Algemeen wordt aanvaard dat mensen uit een lagere maatschappelijke positie eerder in aanraking komen met de politie. Etnische afkomst: Bij delicten als diefstal en drugscriminaliteit zijn evenwel allochtone groepen relatief oververtegenwoordigd. Locatie: Inwoners van grootte steden blijken vaker delicten te plegen dan dorpelingen.