Alfabet

Ons alfabet heeft 26 letters, terwijl we er egenlijk maar 22 gebruiken. Dat komt doordat we de letter 'c' ook uitspreken als 'k' of een 's' ; de 'q' is hetzelfde als de 'kw' ; de 'y' is een 'i' od een 'ij' , en de 'x' komt overeen met de 'ks'. Letters zelf hebben geen betekenis, al is dat niet altijd waar. De letter 'P' alleen op een verkeersbord betekent dat je daar mag parkeren. Maar meestal krijgen letters pas een betekenis als er andere letters voor of achter staan, waardoor zij woorden vormen. Toch zijn letters niet zomaar tekens. Elke letter heeft een geschiedenis, die ongeveer tienduizend jaar geleden begint, toen men in Mesopotamië kleine vormpjes ging gebruiken om dingen te onthouden, zoals administratiegegevens.. Er waren vormpjes die schaapen onderscheiden van bijvoorbeeld koeien, en aan weer andere vormpjes kon je zien hoeveel schapen er nog waren. De Soemeriërs heeft van kleivompjes kleitabletten gemaakt met pictografische en ideografische tekens erop. Pictografische tekens zijn eigenlijk afbeeldingen van bestaande dingen; zoals een zon betekend een zon. Ideografische tekens zijn meer abstracte dingen; zoals een tekening van twee elkaar zoenende monden betkende het begrip 'liefde'. Van 1200 tot 800 voor Christtus leefden de Feniciërs in de streek Libanon. Zij maakten het eerste alfabet. Ze leidden dat alfabet af van pictografische en ideografische tekens, de H bijvoorbeeld was bij hem een hek. De Grieken gaven de H later zijn echt vorm zoals de H nu is. De Feniciërs gaven voor het eerst klanken aan tekens. Daardoor konden ze met een aantal tekens een woord 'zeggen'. Ons alfabet bestond eerst alleen mar uit hoofdletters. De kleine letters kwamen pas in de periode van de derde tot de ngende eeuw na Christus. De kleine letters zijn ontstaan uit hoofdletters.