Roller Coaster Tycoon

Inleiding Voor deze recensie heb ik het spel “RollerCoaster Tycoon” van uitgekozen. Toen ik het spel kocht dacht ik eerst dat het een ander was. Ik had namelijk ooit Theme Park gespeeld en dacht dat het dit was. Toen ik het begon te spelen was ik eerst wat teleurgesteld omdat het niet dat ander spel was. Maar nu vind ik dit spel al veel leuker. Het spel Roller Coaster Tycoon is een spel waarin je zelf een pretperk mag oprichten en er zelf attracties kan inzetten. Je kan personeel inhuren zoals klusjesmannen, monteurs, bewaking, entertainers en zelf onderzoekers (om nieuwe attracties te bedenken). Je moet de bezoekers tevreden houden door het park mooi te houden, nieuwe attracties te bouwen, de wachtrijen niet te lang maken, ... Ze kunnen ook eten en drinken en dus moet je kraampjes in je park zetten. Je krijgt ook af en toe tips om je park te verbeteren bv. Je entreeprijs is te hoog, de bezoekers vinden ke park te vuil, ... Het doel van het spel is om je scenario te beïndigen: men zegt bv. Dat je na 3 jaar 500 bezoekers in je park moet hebben. Geld speelt natuurlijk een belangrijke rol, want zonder geld kan je geen attracties en kraampjes kopen en dan krijg je geen bezoekers. Mijn mening Roller Coaster Tycoon is volgens mij een leuk spel voor beginners én voor echte gamers die eens iets anders willen dan “pief poef paf” games. De graphics zijn goed, maar toch niet wat ik verwachtte. Ze lijken oud, maar om supergraphics te hebben, heb je een supercomputer nodig, dus dat begrijp ik wel. Het zou toch wel mooier zijn met betere graphics. Ze zijn wel heel gedetailleerd, je ziet het als ze een paraplu hebben, of hamburgers of zo. De scenario’s zijn makkelijk te bereiken. Als je een beetje economisch nadenkt kan je een aardige som geld bijeenrapen. De attracties zelf zijn ook heel tof. Er zijn veel verschillende voorgemaakte “roller coasters” maar je kan er ook zelf maken zo groot en zo kleurrijk mogelijk in alle vormen en maten. De attracties zijn heel realistisch, je ziet op elk moment wat er gebeurt. Jammer is wel dat je niet mee kan rijden zoal in “Theme Park”, want dat vond ik toch wel de leukste feature ui “Theme Park”. Het is een leuk spel, met toffe muziekjes en levensechte roller coasters. Een zekere aanrader voor mensen die nog niet geobsedeerd zijn door games. Ik ben er alleszins al voor wakker gebleven.
Recensie I Bijna iedereen kent Theme Park wel, het spel waarmee je je eigen pretpark kon bouwen. Het is echter te oud om nu nog met volle teugen van genoten te worden. Daarom is er nu RollerCoaster Tycoon, helemaal voor jou alleen! Je krijgt bij het spel een boekje met handige hulp om het spel te spelen, maar eigenlijk is die niet eens nodig. De interface is namelijk zo simpel ontworpen dat je er meteen vertrouwd mee raakt. Je zal binnen enkele minuten spelen alsof je het spel al je hele leven speelt. Het concept van het spel is zeer simpel: je bouwt een pretpark en probeert veel geld te verdienen. Dit doe je door attracties te plaatsen die je zelf kan ontwerpen (van het type achtbaan) en door zaken als paadjes en struikjes te plaatsen. In het begin van het spel heb je enkel de keuze uit een paar scenario's. Je moet deze uitspelen aan de hand van vooraf gelegde eisen, om nieuwe scenario's te kunnen spelen. Het eerste scenario heet Forest Frontiers, en hierin moet je bijvoorbeeld 250 gasten in je park hebben aan het eind van oktober van het eerste jaar, met een 'park-rating' van minimaal 600. Je denkt nu waarschijnlijk: "Waarom eind oktober en niet eind december?" Welnu, het jaar voor een pretpark eindigt meestal in oktober, en begint in maart. Zo ook in RollerCoaster Tycoon. Het zijn dit soort kleine details die het spel geweldig maken, maar er is nog veel meer! In elk scenario heb je bepaalde criteria waaraan je moet voldoen om het uit te spelen. Deze verschillen per scenario. Ook de attracties die je kan bouwen, na ze eerst in je onderzoekscentrum ontdekt te hebben, zijn verschillend per scenario. Sommigen hebben er maar weinig, anderen hebben ze allemaal! De attracties vormen natuurlijk het grootste gedeelte van het spel, maar er zijn meer zaken waar je je mee bezig moet houden. Zo moet je zorgen dat de gasten kunnen eten, drinken, zitten, en naar het toilet gaan. Ook is het belangrijk je park interessant te houden, door middel van hekjes naast de paden, bloemetjes, bomen, standbeelden, enzovoorts. Ook kan je hele delen van je park een eigen thema geven, bijvoorbeeld een Romeinse wereld, of een snoepwereld! Alle kleine zorgvuldigheidjes kosten misschien even een beetje moeite, maar je park ziet er dan ook fantastisch uit. De graphics zijn fantastisch en enorm gedetailleerd. Kleine mensjes dragen hamburgerdoosjes, of een stuk pizza, terwijl ze door het park lopen. Als ze zich misselijk voelen, dan zijn hun gezichtjes een beetje groen, en lopen ze langzamer. Alle attracties kun je voorzien van een zelfgekozen laagje verf. Ook kun je instellen hoe ze te werk moeten gaan, en hoe duur ze zijn voor de gasten. Er vallen heel veel statistieken te bekijken en te veranderen, maar dit is niet noodzakelijk! Je kan ook prima spelen zonder je druk te maken over hoe duur de bezoekersfoto's van een bepaalde attractie zijn, om maar eens iets te noemen. Er valt enorm veel te doen in RollerCoaster Tycoon. Zo hebben we het nog niet eens echt gehad over de soorten attracties, de grote variëteit aan te plaatsen objecten, de vele prachtige landschappen waarin je op, boven en onder de grond kan bouwen... plezier gegarandeerd voor alle gamers, van 8 tot 80! Bron: Ates, F., Recensie, internet, 27 januari 2003 (http://www.gamesen.nl/) Recensie II De langverwachte opvolger van Chris Sawyer’s Transport Tycoon heet Roller Coaster Tycoon en is voor zowel de pretparkliefhebber als de simjunk een absolute must. Het is alles dat Bullfrog’s Theme Park niet was en ook niet kon zijn: grappig, serieus, eenvoudig te bedienen en bovenal vreselijk verslavend. Iedere pretparkbezoeker droomt wel eens van de ultieme achtbaan, en het leuke aan Roller Coaster Tycoon is dat je die fantasieën eindelijk werkelijkheid kunt laten worden, zij het dan in je eigen sim-wereld. Het isometrische perspectief laat je uitgebreide landschappen zien met verschillende terreinvormen, waarop je je als pretparkarchitect helemaal op kun uitleven. Daarnaast zijn er kant- en klare beginnersparken, waarop alvast wat attracties zijn gebouwd. De game is opgebouwd uit missies, waarbij je steeds binnen een bepaalde tijdsperiode een aantal doelstellingen moet zien te bereiken. Dankzij de eenvoudige gameplay (je kunt zonder de handleiding te lezen meteen beginnen en binnen de kortste keren heb je de bediening onder de knie) lukt dat aanvankelijk vrij aardig. Later in het spel worden de opdrachten taaier en ontpopt RCT zich ondanks de vrolijkheid aan de oppervlakte als een serieuze sim. Want het voortdurend ontwerpen en bouwen van achtbanen kost een hoop geld en voor de bank houdt het ook een keer op. Voorzichtigheid is daarom geboden, ook bij de inrichting van de rest van het park. Een hamburgertent te veel gaat bijvoorbeeld al snel in de papieren lopen. Voor je het weet kun je de helft van je trekpleisters alweer gaan afbreken en staan er alleen nog maar goedkope attracties als spookhuizen in je park. Creativiteit
Weet je je echter te beheersen en voer je een voorzichtig, maar doortastend beleid, dan stroomt het geld na verloop van tijd binnen en kun je eens een gokje wagen. Door bijvoorbeeld zelf eens een achtbaan te ontwerpen in plaats van een kant-en-klaar model in het park neer te zetten. Want dat is wat RCT zo bijzonder maakt: de manier waarop je creativiteit de vrije hand krijgt. Het bouwen van een groot park vraagt echter nogal wat van je PC. Zelfs op een PII-333 met een 8 MB 3D3-kaart kun je vloeiende scrollbewegingen bij hoge resoluties wel vergeten. Komt er een grote concentratie van bezoekers of draaiende attracties in beeld, dan kan de game zelfs wel eens blijven hangen. Toch zien de graphics er lang niet zo gelikt uit als bijvoorbeeld in SimCity 3000, met al die schaduwen en textures. Waar RCT echter in uitblinkt zijn de realistische bewegingen van met name de achtbanen. De karretjes kruipen langzaam omhoog, om vervolgens met een razende vaart de diepte in te duiken. Het is alleen jammer dat er geen eerste persoons-camerastandpunt in de karretjes zit, want dat zou het achtbaangevoel pas echt compleet maken. Ook het geluid draagt bij aan de typische pretparksfeer, met vrolijke muziek die wordt vermengd met het geluid van mensen die al kotsend de Vomit Comet verlaten. Liefhebber
Al met al hoef je dus geen achtbaanfreak te zijn om verliefd te worden op Roller Coaster Tycoon. Als je van sims houdt, is dit je game. Heb je nog nooit een sim gespeeld, dan ben je vast en zeker een liefhebber na een paar dagen Roller Coaster Tycoon. Bron: De redactie., Recensie, internet, 27 januari 2003 (http://www.gamez.nl/) Vergelijking van de recensies Het grootste deel van de recensie is eigenlijk gewoon het spel uitleggen, want aan een spel valt meestal niet veel op te merken. Beide recensies vinden de graphics heel geslaagd, terwijl ik ze ouderwets vind. Het zal misschien wel aan mijn standaard liggen, maar ik vind toch dat ze nergens naar lijken. Ze zeggen ook allebei dat je geen fan moet zijn van sims om verslaafd te raken aan “RollerCoaster Tycoon”. Dat vind ik ook wel waar, ik was daarvoor eigenlijk al verslaafd, maar kan mij inbeelden dat zulke spellen verslavend kunnen zijn.