Affliction (1997)

Algemene gegevens
Titel: Affliction
Naam regisseur: Paul Schrader
Jaartal: 2000
Land van herkomst: Amerika
Hoofdrolspelers: Nick Nolte, James Coburn, Sissy Spacek, Willem Dafoe, Mary Beth
Plaats waar ik de film heb gezien: bioscoop ‘Cinerama’ Grondgenre: Drama
Plot
Wade Whitehouse is pissig, pissig op het leven. Nu is dat leven ook niet erg vriendelijk voor hem geweest. Hij heeft een mislukt huwelijk achter de rug en zijn dochter hoeft hem eigenlijk ook niet meer te zien. Wade brengt zijn dagen door als verkeersagent in het dorp Lawford. Er is zeker sprake van meerdere conflicten. Zo is er zijn vader, waar hij nare herinneringen aan heeft. In zijn jeugd werd hij namelijk regelmatig door hem geslagen. En zijn eeuwigdurende kiespijn maakt het er ook niet beter op. Middelen
Affliction speelt zich grotendeels af in sneeuw en kou, daardoor wordt meteen de ijzige toon gezet. Er waren geen scènes waarin de belichting een belangrijke rol speelde. De kleding die men in deze film draagt, zijn doorsnee winterkleren. Het enige effect daarvan is om te laten zien dat de mensen het erg koud hebben. Er werd alleen muziek op de achtergrond gebruikt voor de spanningsopbouw. Er was geen sprake van speciale geluidseffecten. Personages

De hoofdpersoon is Wade Whitehouse (Nick Nolte). Hij is verkeersagent, maar zou graag hogerop willen. Wade is hard op weg om net zo gewelddadig als zijn vader te worden, maar wil dit niet bekennen. Want dat is juist hetgene wat hij niet wil. Wade probeert goed te doen, maar dat wordt niet echt gewaardeerd door zijn omgeving. Dit heeft tot gevolg dat hij van zichzelf vervreemdt en steeds maar kwader wordt. De vader van Wade (James Coburn) speelt een grote rol in het leven van wade. Hij probeert hem goed duidelijk te maken dat de appel niet ver van de boom valt. Het ergste is dat de vader van Wade bij hem intrekt nadat Wade’s moeder is overleden, want zo komt de relatie van Wade en zijn vriendin onder zware druk te staan. Maar uiteindelijk komt ook hij te overlijden. Het verhaal wordt deels verteld door zijn broer, waardoor je de hoofdpersonen beter leert kennen. Ook komen er flashbacks van Wade en zijn vader in voor waarin Wade wordt geslagen door zijn brute vader. Thematiek en interpretatie
De belangrijkste thema is, denk ik, zo vader zo zoon. Omdat een zoon nooit helemaal anders kan zijn dan zijn vader. Hij heeft altijd wel een beetje de genen van zijn vader overgenomen. De film gaat over mensen die moe zijn van het leven, omdat alles tegenzit. Deze mensen worstelen met zichzelf en proberen er het beste van te maken, maar dat wil niet altijd lukken. Het is een verfilming van het boek De erfenis van Russell Banks. Boeiende werking
Twee collega’s van Wade gaan het bos in om te jagen. Een van de collega’s komt ongelukkig ten val, waardoor zijn geweer afgaat, de kogel hem in zijn borst raakt en vervolgens doodt. Wade gelooft niet dat het een ongeluk was en is ervan overtuigd dat al zijn collega’s achter zijn rug om een sluw plan tegen hem beramen. Wade leeft in zijn eigen fantasiewereldje en hoopt dat hij -nadat hij de zaak heeft opgelost- de held van de dorp zal worden. Hij probeert achter de waarheid te komen en uiteindelijk vermoordt hij zijn onschuldige collega. Dit is het verhaal dat zich afspeelt buiten het eigenlijke thema van het verhaal. Dit boeide me, omdat het erg spannend was. Maar dit vind ik tevens het minst boeiende, omdat het op het einde van de film ‘effe’ snel werd afgerond door de broer van Wade. Hij vertelt namelijk ook hoe het uiteindelijk is afgelopen met de zielige Wade. Camerawerk en montage
De eerste scène die mij het meest is bijgebleven is wanneer Wade zijn ouders na lange tijd opzoekt, om zijn nieuwe vriendin aan hen voor te stellen. Zijn vader laat hen binnen en zegt dat ma boven ligt te slapen. Het huis is al een tijd niet verwarmd en is dus even koud als buiten. Even later loopt Wade naar boven, omdat hij zijn moeder wilt zien. Maar het enige wat hij aantreft is zijn moeder die in bed ligt en gestorven is door onderkoeling. Wade word kwaad op zijn vader, hij kan niet geloven dat hij zijn moeder zo liet lijden. Het enige wat zijn vader zei nadat hij zijn vrouw in bed zag: “dus ze kon toch niet tegen de kou.” Een erg botte opmerking, maar het kwam niet gevoelloos over. Deze scène was erg spannend, omdat iedere beweging hierbij werd genomen. De kijker volgt Wade letterlijk op de voet wanneer hij de trap op loopt. Het is dan al duidelijk wat hem te wachten staat als hij eenmaal boven is. Maar als je het ten slotte te zien krijgt is het toch wel een verrassing. De tweede scène is wanneer Wade maar geen afspraak kan krijgen bij de tandarts, hij ergert zich namelijk dood aan zijn constante kiespijn. Zelf zijn kies trekken ziet hij dan ook als enige oplossing. Wade pakt een tang en een spiegel en begint uit volle kracht te trekken. Je hoort het kraken van de tand, zijn ogen worden rood en beginnen te tranen. Van deze scène word een close-up genomen, zodat het publiek bijna het gevoel krijgt dat hun eigen tand word getrokken. Het geheel ziet er daarom heel echt, maar tegelijkertijd walgelijk uit. Recensie
In de bios: Affliction (internet) Inhoud : In dit explosieve drama speelt Nick Nolte de rol van zijn leven als Wade Whitehouse, de sherrif in een klein gehucht, waar het bijna altijd sneeuwt en koud is. Tegen deze achtergrond wordt het levensverhaal van Wade verteld door diens broer. Het verhaal van een man die worstelt met zijn demonen uit het verleden en die wanhopig tracht zich staande te houden tegen de problemen die op zijn pad komen. Maar Wade heeft de genen van zijn vader, een bruut van een kerel die dag en nacht zuipt. Wade is hierdoor te zeer emotioneel beschadigd om problemen het hoofd te bieden. En problemen krijgt Wade genoeg op zijn pad. Er is een moord die hij op moet lossen, zijn dochtertje wil steeds minder van hem weten, zijn moeder overlijdt, zijn vader trekt bij hem in, zijn relatie komt onder druk te staan en zijn constante kiespijn maakt het er allemaal ook niet beter op. Het is dan ook wachten op het moment dat wade de druk niet meer aankan. Dat gebeurt uiteindelijk ook in het sombere, maar onvermijdelijke slechte eind van de film. Voor wie van films met een goed verhaal en krachtig acteren houdt en ook bestand is tegen een flinke dosis ellende is dit een film die zeker niet gemist mag worden. Ik vind dat de regisseur is geslaagd in de uitwerking van het thema. Ik vind de film erg realistisch. Het kan waar gebeurd zijn. De sterke punten van de film vind ik het verhaal en de acteerprestaties van de spelers. Zij kwamen heel geloofwaardig over. Het zwakke punt vind ik de manier waarop het verhaal is uitgewerkt. De kern van het verhaal was te langdradig. De slot daarentegen was erg beknopt, maar maakte wel meteen de puzzel compleet. Zodat je als kijker niet met vragen komt te zitten. Toch vind ik het, net als in de recensie, zeker de moeite waard… gemaakt door BS