Frankrijk in de 19e eeuw

Revoluties en machtswisselingen in de 19e eeuw in Frankrijk De Juli-revolutie van 1830, de "burger koning" In juli 1830 breekt opnieuw een revolutie uit in Parijs, dit keer omdat koning Karel X de macht meer naar zich zelf probeerde te halen en de pers een censuur oplegde. Drie dagen is de stad Parijs het toneel van barricades en rellen, maar het leger durft niet in te grijpen. Karel X kiest eieren voor zijn geld en vlucht naar Engeland. Er volgde een wisseling van de macht, waarbij de held van de Revolutie tijd, Lafayette, een nieuwe koning naar voren schuift: Louis-Phillippe uit het Orleans geslacht. De monarchie bleef dus overeind en omdat deze koning zich in burgerkleren kleedde en het liefst met een paraplu liep, kreeg hij hierdoor de bijnaam "burgerkoning". De Februari-revolutie van 1848
Louis-Phillipe begon goed maar hij zou niet lang koning blijven. Ook hij onderdrukte bepaalde republikeinse organisaties en kranten en nadat het land door een crisis met Pruisen gegaan is (de Rijncrisis) welke nog net niet tot oorlog leidde, de armoede en werkloosheid gestegen zijn. De roep om hervormingen wordt halverwege de jaren '40 steeds luider. Door de steeds strengere maatregelen tegen publicaties neemt de oppositie zijn toevlucht tot het houden van banketten waar de kritiek vrij geuit wordt. Als ook deze banketten in februari 1848 verboden worden vliegt de vlam in de pan en breken er net zoals in 1830 drie dagen lang rellen uit in de hoofdstad. Er worden barricades opgeworpen en Louis-Phillippe, achttien jaar eerder binnen gehaald als held, vlucht naar Engeland. De geschiedenis herhaalt zich, alleen nu wordt de tweede republiek uitgeroepen. De Tweede Republiek

Wat nu volgt is een instabiele periode, de tweede republiek begint met een tijdelijke regering waarbij men het gooit op een sociaal-experiment. Onder leiding van de socialist Louis Blanc worden er allerlei maatregelen genomen om de omstandigheden van de arbeiders en het volk te verbeteren. Er komen staatswerkplaatsen, de zogenaamde ateliers om iedereen aan het werk te helpen en tegelijkertijd als een soort vakbond te functioneren. Maar het gaat allemaal te langzaam in de ogen van het volk en het volk wordt weer roerig. Bij de eerste verkiezingen in april 1848 winnen niet de socialisten maar juist de bourgeoisie en notabelen. Dit zorgt voor onrust in het linkse kamp, die nu doormiddel van een staatsgreep toch de ingeslagen weg wil blijven volgen. In juni komt het tot een grote climax komt als het leger in grijpt om de linkse opstand neer te slaan. Het resultaat is 4000 tot 5000 doden in de straten van Parijs. De rust is echter terug gekeerd en men werkt hard aan de grondwet en men roept verkiezingen uit voor de eerste president van de nieuwe republiek. Er dienen zich drie kandidaten aan: Cavaignac (de man die verantwoordelijk was voor het ingrijpen van het leger), Ledru-Rollin (lid van de eerste voorlopige linkse regering), Raspail, Lamartine en een zekere Lodewijk napoleon Bonaparte. Lodewijk Napoleon Bonaparte en het Tweede Keizerrijk
Het gaat hier om de neef van Napoleon I. Hij wint de verkiezingen zonder problemen en wordt de eerste president van de Tweede Republiek. Maar dit is nog niet alles, langzamerhand schuift hij alle macht naar zich toe en roept zich in 1851 uit als keizer van het Tweede Franse Keizerrijk. Het volk vindt het schitterend en voor vele mensen herleeft de tijd van het Eerste keizerrijk. Lodewijk Napoleon Bonaparte heet vanaf nu Napoleon III. Hij heeft ontzettend veel voor de stad Parijs gedaan en bracht Frankrijk weer op de kaart van Europa terug als serieuze natie na de vele lange jaren sinds de Revolutie en Napoleon I. Door middel van de wereldtentoonstellingen liet Frankrijk zien wat het in huis had, deze wereld- tentoonstellingen waren in de tweede helft van de 19de eeuw het medium per uitstek om de nationale prestige mee te vergroten. De Opera wordt gebouwd in deze periode, Victor Hugo schreef zijn Les Miserables. De Frans-Pruisische oorlog en het einde van het Tweede Keizerrijk
Aan het einde van de 19de eeuw, in 1870 kwam het tot een treffen tussen Frankrijk en Pruisen waarbij Frankrijk een flinke nederlaag moest incasseren bij Sedan. Napoleon III trad af en er kwam een nieuwe Republiek welke als zware taak had om de economie te herstellen. Ondertussen hielden twee Franse zakenlieden zich aan hun gelofte om een kerk ten ere van het heilige hart van Christus op te richten als Parijs de oorlog, zonder al te veel schade zou overleven: er werd begonnen aan de bouw van de Sacre Coeur. Vanaf 1890 kwamen er steeds meer nieuwe dingen in het leven van de Fransman: Telefoon, vliegtuig, automobiel, film en grammofoonplaten. Het werd het tijdperk van de Belle Epoque, Parijs werd een bruisende stad en het culturele centrum van Europa. Allerlei wetenschappelijke zaken werden geïntroduceerd in Parijs en ontwikkeld. Langzaam ging men af naar een nieuwe eeuwwisseling.