De weg van de wind door Hans Hagen

Beoordeling 5
Foto van een scholier
Boekcover De weg van de wind
Shadow
  • Recensie door een scholier
  • aso | 672 woorden
  • 6 augustus 2006
  • 14 keer beoordeeld
Cijfer 5
14 keer beoordeeld

Boekcover De weg van de wind
Shadow
De weg van de wind door Hans Hagen
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
De weg van de wind heeft mijn hart niet gestolen. ”De weg van de wind” is het vervolg op “ Het gouden oog “ van Hans Hagen.Het is uitgegeven in 1992 door de uitgeverij Van Goor en behoort tot de boektoppers van het jaar 2003. Het telt exact 176 blz. en is bekroont met vlag en wimpel in 1993. Dit is het tweede boek over Yarim een jongen die ruim 4400 jaar geleden leefde in het land van Summer en Akkad in Mesopotamië. Als geschiedenis je interesseert is dit boek zeker de moeite waard om te lezen. Zelf vind ik het boek niet zo geslaagd deels omdat het verhaal voorspelbaar is en anderzijds omdat de personages in het boek niet (of weinig) genuanceerd worden. Daardoor is het moeilijk je in te leven in het verhaal. Door de dialogen wordt dit gebrek een beetje opgevuld. Daardoor leest het verhaal ook een beetje vlotter. Het verhaal heeft verschillende personages wat het soms moeilijk maakt om de verhaallijn te kunnen volgen. In het verhaal spelen zich ook meerdere verhalen op het zelfde tijdstip af, ook hier ligt er een moeilijkheid. De opbouw van het verhaal is eenvoudig. Het bestaat uit 4 delen: “de voorspelling”, “de reis naar Dilmoen”, “de steen” en “het oordeel”. Yarim is het hoofdpersonage van het verhaal, hij wordt in het eerste deel besproken. Hier krijgen we ook een beeld van de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt en de tijd.(Als de sprinkhanen de stad aanvallen probeert Yarim iedereen te waarschuwen. Bijvoorbeeld: Een driegend gonzen vulde de lucht boeven de dorre vlakten. Yarim rende zo hard hij kon.) Maar ook de problemen van Tarisa komen naar voren.(Bijvoorbeeld: “Mijn kind“ huilde ze, “ik kom uw zegen vragen, mijn kind is dood!) Ook de eisen die de stadsgod stelt worden besproken (Bijvoorbeeld: “Zababa heeft de koningin bezocht, dacht Yarim, maar de stadsgod wilde niet dat iemand hem zag.). In het tweede deel is het vooral de handelsreis van Yarim en Nashe die naar voor komt.(Bijvoorbeeld: Yarim liep naast Nashe op kop van de langereekte karavaan zoadat hij weinig last had van het opwaaiende zand.) Dit is ook het geval in het derde deel. (Twaalf dagen voeren ze nu vanaf Magan naar het oosten.). De gebeurtenissen in Kish worden ook verteld. (Bijvoorbeeld: Na haar overwinning op de leeuwin was het geluk teruggekeerd in Kish.) In het vierde deel wordt de afloop van het verhaal besproken. De verhaallijn is kort. Er worden ook flashbacks ingelast op momenten dat er iets gebeurt. (bv; “Waarom is mijn elleboog vastgegroeid nadat ik hem vorig jaar brak). Door de flashback zijn de boeken perfect afzonderlijk te lezen. De hoofdpersonages worden weinig (of niet) genuanceerd wat eigenlijk spijtig is want zo verliest het verhaal aan “kracht“. Het hoofdpersonage is natuurlijk Yarim, een jongen die ongeveer 4400 jaar geleden leefde. Daarnaast is er koningin Ku Bau, zei regeert Kish. Azi, een dobbelaar speelt ook een belangrijke rol in het verhaal. Nashe, de vriend van Yarim is een verteller. Lu sin, een egoïstische man, wordt verdacht op moord en natuurlijk speelt Tarisa ook een hoofdrol, zij was de slavin van Adda-kalla, de verdwenen vogeljager. In het boek worden vooral de karakters en de gevoelens van de hoofdpersonages besproken. Over het uiterlijk wordt niet veel gezegd. Het taalgebruik is niet te moeilijk maar ook niet te gemakkelijk. De lezers zullen het zeker appreciëren. Zijn beschrijvingen zijn ontzettend boeiend (Een dreigend gonzen vulde de lucht boven de dorre vlakte). Dit komt vooral naar voren bij de gedachten van de personages. Die zijn dan ook zeer goed neergeschreven. Dit heeft tot gevolg dat we ons in die bepaalde stukken toch kunnen inleven in het verhaal en de gedachtegang van de personages. Het verhaal is een historische jeugdroman. Moed, doorzettingsvermogen, rechtvaardigheid en rekening houden met je medemens zijn de positieve elementen in het verhaal. Machtsmisbruik, egoïsme en hoogmoed zijn de negatieve elementen. Ook het lot speelt een grote rol. Ik persoonlijk zou het boek niet meer lezen. Maar liefhebbers van historische jeugdromans zullen hierin zeker aan hun trekken komen!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De weg van de wind door Hans Hagen"