Willem Barentz

Inhoudsopgave 2. Inleiding
3. Waarom ontdekken? 4. De jeugd van Willem Barentsz
5. De eerste reis via het noorden
6. De tweede reis via het noorden
7. De derde reis via het noorden
8. Afsluiting 2. Inleiding We moeten een werkstuk maken over ontdekkingsreizigers. Ik heb Willem Barentsz gekozen omdat het me leuk leek. Ook omdat ik er al wat van wist en wat ik er van wist was een leuk stukje om over te vertellen. Ik hoop dat ik veel info en plaatjes vind over dit onderwerp. 3. Waarom ontdekken? De hoofdreden dat ze gingen reizen en ontdekken was: dat ze wilden handelen met andere landen in producten die we nog niet kenden. Ook deden ze dat om snellere handel routes te vinden. Men wilde ook nieuwe vrede en handelsverdragen sluiten met andere landen. Handelaren wilden meer geld verdienen en sommige andere wilden weer de godsdienst verspreiden. In de 18e eeuw werden er ook ontdekkingsreizen georganiseerd om de wereld verder te ontdekken en om kaarten te maken van de wereld. Deze eeuw wordt ook wel “de eeuw der nieuwsgierigheid” genoemd.
4. De jeugd van Willem Barentsz Willem Barentsz werd geboren in ongeveer 1540. Zijn precieze geboortejaar is niet bekend. Hij werd geboren op Terschelling in het plaatsje Formerum. Ongeveer waar nu de Willem Barentszhoeve staat. Waarom ze zijn precieze geboortejaar niet weten komt omdat er nooit geboorte papieren van hem gevonden zijn. Op jonge leeftijd had hij al interesse in zeevaart en vertrok hij al naar Amsterdam. Hier werd hij een van Nederlands beste en een van de bekendste zeevaartkundigen, kaartenmakers en ontdekkingsreizigers. In het voorwoord van een van zijn kaartboeken schreef hij dat hij als kind al graag land - en zeekaarten tekende. 5. De eerste reis via het noorden Willem Barentsz was van plan om een nieuwe vaarroute te vinden naar Azië. Hij wilde het proberen via het noorden. De eerste reis via het Noorden was bedoeld als verkenningstocht. De schepen vertrokken op 5 juni 1594 vanaf Texel. Er gingen vier schepen mee die met z’n allen naar het eiland Kilduin voeren. Dat is voor de Russische kust bij Moermansk. Daar splitsten ze om allemaal een eigen weg te gaan. Barentsz wilde een route langs de Noordkust van Nova Zembla vinden. Barentsz kwam tijdens deze tocht voor het eerst in contact met een ijsbeer, waar hij niet leuk kennis mee maakte, er werden ßtwee zeelieden gedood. Twee van de andere schepen hoorde van de bevolking in dat gebied, dat de Karische zee heel gauw zou dichtvriezen. Ze voeren terug omdat ze geen risico wilden lopen. Met de bedoeling om het volgende jaar opnieuw te proberen. Aan de Zuidkust kwamen ze elkaar weer tegen en voeren gezamenlijk terug naar Nederland, waar ze na drie maanden en tien dagen aankwamen. 6. De tweede reis via het noorden Deze reis was bedoeld als handelsreis. Er gingen zeven schepen mee. Ze vertrokken weer van Texel. Er werden kostbare goederen meegenomen om te verhandelen. Ze hadden ook voedsel voor minimaal twee jaar meegenomen, omdat het de bedoeling was om te overwinteren en om in het voorjaar weer verder ter gaan. Bij de tweede tocht werd gekozen voor de route door de Karische zee dat wou Willem Barentsz. Dat was geen goed idee. Ten zuiden van het eiland Waigatsj liepen de schepen vast in het drijfijs. De schepen werden gedwongen terug te varen. En ze besloten niet te overwinteren. De expeditieleider Cornelisz Nay gaf opdracht terug te varen. Zo’n reis kostte veel geld en omdat het niet met succes was besloot de overheid zulke reizen niet meer te financieren. Wel gaven ze 25.000 gulden als beloning aan hen die er in slaagde een weg via het Noord te vinden. Iedereen dacht dat er geen derde tocht via het Noord zou komen want kooplieden wilden het ook niet betalen. 7. De derde reis via het noorden Het verhaal van de derde tocht van Willem Barentsz en Jacob van Heemskerck via het noorden is een van de bekendste uit de Nederlandse geschiedenis. Dankzij het dagboek van een van de bemanningsleden zijn de gebeurtenissen op ßdeze reis bewaard gebleven. Op 10 mei 1596 vertrok een uit twee schepen bestaande ontdekkingsexpeditie vanuit Amsterdam naar het noorden. Willem Barentsz was opperstuurman op het schip waar Jacob van Heemskerck kapitein was. Op dit schip voeren vijftien bemanningsleden mee. Jan Cornelisz Rijp voerde was kapitein van het andere schip. De reis werd gesponsord door Amsterdamse kooplieden met het doel om alsnog een weg te vinden via het noorden naar China en Indië. De oostelijke en westelijke route werd door de Spanjaarden en Portugezen overheerst de Nederlanders wilden een nieuwe route vinden. Via Spitsbergen bereikte het schip van Van Heemskerck in juli 1596 de westkust van Nova Zembla. Het schip van Rijp was toen al naar Amsterdam teruggevaren, nadat ze geprobeerd hadden Spitsbergen aan de oostzijde te passeren. Na het vinden van de noordelijke punt van Nova Zembla raakte het schip vast in het ijs. Na veel mislukte pogingen om uit het ijs los te komen
in september 1596 besloot Van heemskerk om op het land te overwinteren. (de overwintering was van 22 september 1596 tot 14 juni 1597). Met aangespoelde ßboomstammen uit Siberië werd het ‘behouden huys’ gebouwd waarin de zeelieden de koude poolwinter Doorbrachten. Pas in juni 1597 lukte het om met twee sloepen Nova Zembla te verlaten. Het werd een moeilijke tocht naar het vaste land, ze werden steeds lastig gevallen door sneeuwstormen en ijsberen, ook brak er scheurbuik. Barentsz overleed kort na vertrek van Nova Zembla. Op 16 augustus komen ze met de twee sloepen in een inham bij het vasteland terecht. Ze zeilen naar een boot die in de verte voor anker lag. Ze hadden de noordkust van Rusland bereikt, bij de landtong ‘Kanin’. Ze kwamen voor het eerst weer in contact met Russen. Toen konden de twaalf overlevenden met een schip naar Amsterdam terugvaren, waar ze in november 1597 aankwamen. De Barentsz zee heeft die naam gekregen ter herinnering aan de overwintering op Nova Zembla.